Page 647
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਪਰਥਾਇ ਸਾਖੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਬੋਲਦੇ ਸਾਝੀ ਸਗਲ ਜਹਾਨੈ ॥
parthaa-ay saakhee mahaa purakh bolday saajhee sagal jahaanai.
Die Heiligen beraten unter einem besonderen Umstand. Aber es ist gültig für alle Zeiten.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਭਉ ਕਰੇ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥
gurmukh ho-ay so bha-o karay aapnaa aap pachhaanai.
Derjenige, der dem Guru folgt, legt in seinem Herzen die Furcht von dem Herrn ein,auf diese Weise erkennt er sich selbst.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥
gur parsaadee jeevat marai taa man hee tay man maanai.
Durch die Gnade des Gurus stirbt er im Leben und sein Geist wandert nicht mehr umher.
ਜਿਨ ਕਉ ਮਨ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨਾਹੀ ਨਾਨਕ ਸੇ ਕਿਆ ਕਥਹਿ ਗਿਆਨੈ ॥੧॥
jin ka-o man kee parteet naahee naanak say ki-aa katheh gi-aanai. ||1||
O Nanak, wie kann man von Gnosis reden, wenn man keinen Glauben hat? (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਇਓ ਅੰਤਿ ਦੁਖੁ ਪਹੁਤਾ ਆਇ ॥
gurmukh chit na laa-i-o ant dukh pahutaa aa-ay.
Diejenigen, die sich nicht in Einverständnis mit dem Herrn stellten, befinden sich in schlechtem Zustand.
ਅੰਦਰਹੁ ਬਾਹਰਹੁ ਅੰਧਿਆਂ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥
andrahu baahrahu anDhi-aaN suDh na kaa-ee paa-ay.
Innen und außen ist alles dunkel für sie. Alles ist außerhalb ihres Verständnisses.
ਪੰਡਿਤ ਤਿਨ ਕੀ ਬਰਕਤੀ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਖਾਇ ਜੋ ਰਤੇ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
pandit tin kee barkatee sabh jagat khaa-ay jo ratay har naa-ay.
O Pundit, die Leute nähern sich durch die Gnade von denen, die in Liebe des Herrn vertieft sind.
ਜਿਨ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥
jin gur kai sabad sahaali-aa har si-o rahay samaa-ay.
Diejenigen, die die Lobgesänge des Herrn, durch das Wort des Gurus, singen , lösen sich im Herrn auf.
ਪੰਡਿਤ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਰਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
pandit doojai bhaa-ay barkat na hova-ee naa Dhan palai paa-ay.
O Pundit. man gewinnt nicht, wenn man sich der Zweiheit anschließt. Und man gewinnt nie den Reichtum Naam,
ਪੜਿ ਥਕੇ ਸੰਤੋਖੁ ਨ ਆਇਓ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਵਿਹਾਇ ॥
parh thakay santokh na aa-i-o an-din jalat vihaa-ay.
Die Gelehrsamkeit bringt keine Freude. Selbst wenn man davon erschöpft wird.
ਕੂਕ ਪੂਕਾਰ ਨ ਚੁਕਈ ਨਾ ਸੰਸਾ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
kook pookaar na chuk-ee naa sansaa vichahu jaa-ay.
Das Geweine und die Beschwerden hören nie auf und die Angst verlässt sie nicht.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਇ ॥੨॥
naanak naam vihooni-aa muhi kaalai uth jaa-ay. ||2||
O Nanak, beraubt von Naam reist man ohne Ehre ab. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਹਰਿ ਸਜਣ ਮੇਲਿ ਪਿਆਰੇ ਮਿਲਿ ਪੰਥੁ ਦਸਾਈ ॥
har sajan mayl pi-aaray mil panth dasaa-ee.
O mein Geliebter, leite mich dem Guru entgegen, sodass ich den Weg erkennen kann.
ਜੋ ਹਰਿ ਦਸੇ ਮਿਤੁ ਤਿਸੁ ਹਉ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
jo har dasay mit tis ha-o bal jaa-ee.
Ich opfere mich dem Freund, der mir den Weg zum Herrn zeigt.
ਗੁਣ ਸਾਝੀ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
gun saajhee tin si-o karee har naam Dhi-aa-ee.
Ich werde mich an ihren Werten beteiligen und über den Namen des Herrn nachsinnen.
ਹਰਿ ਸੇਵੀ ਪਿਆਰਾ ਨਿਤ ਸੇਵਿ ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥
har sayvee pi-aaraa nit sayv har sukh paa-ee.
Ich diene dem Herrn, ich diene meinen Geliebten: derart gewinne ich die Ruhe.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਤਿਸੁ ਜਿਨਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੧੨॥
balihaaree satgur tis jin sojhee paa-ee. ||12||
Ich opfere mich dem Satguru, der mir das Verständnis geschenkt hat. (12)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਪੰਡਿਤ ਮੈਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਜੇ ਵੇਦ ਪੜੈ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥
Pandit mail na chuk-ee jay vayd parhai jug chaar.
O Pundit, man kann den Schmutz nicht abwaschen, selbst wenn man die Vedas während der Zeitalter liest.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਮੂਲੁ ਹੈ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥
tarai gun maa-i-aa mool hai vich ha-umai naam visaar.
Die Maya von drei Qualitäten ist der wahre Schmutz; vertieft im Ego vergisst man Naam.
ਪੰਡਿਤ ਭੂਲੇ ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਮਾਇਆ ਕੈ ਵਾਪਾਰਿ ॥
Pandit bhoolay doojai laagay maa-i-aa kai vaapaar.
Verbunden mit dem Anderen, befinden sich die Pundits in Verwirrung.
ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਹੈ ਮੂਰਖ ਭੁਖਿਆ ਮੁਏ ਗਵਾਰ ॥
antar tarisnaa bhukh hai moorakh bhukhi-aa mu-ay gavaar.
Sie beschäftigen sich nur mit dem Handel der Maya. Im inneren ist das Verlangen und die Unwissenden sind immer am verhungern.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
satgur sayvi-ai sukh paa-i-aa sachai sabad veechaar.
Wenn man über das Wort nachdenkt und dem Guru dient, gewinnt man Frieden.
ਅੰਦਰਹੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਗਈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥
andrahu tarisnaa bhukh ga-ee sachai naa-ay pi-aar.
Man verliert das Verlangen und man gewinnt die Freundschaft mit wahrem Naam.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਹਜੇ ਰਜੇ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੧॥
naanak naam ratay sehjay rajay jinaa har rakhi-aa ur Dhaar. ||1||
O Nanak, diejenigen, die den Herrn in ihren Herzen einlegen, befinden sich in Sahaj besänftigt. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਮਨਮੁਖ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਸੇਵਿਆ ਦੁਖੁ ਲਗਾ ਬਹੁਤਾ ਆਇ ॥
manmukh har naam na sayvi-aa dukh lagaa bahutaa aa-ay.
Der Egoist sinnt nicht über seinen Namen, er erleidet doch so viel Pein und Kummer.
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਹੈ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥
antar agi-aan anDhayr hai suDh na kaa-ee paa-ay.
Vermögens seiner Unwissenheit ist sein Geist dunkel. Er gewinnt kein Verständnis.
ਮਨਹਠਿ ਸਹਜਿ ਨ ਬੀਜਿਓ ਭੁਖਾ ਕਿ ਅਗੈ ਖਾਇ ॥
manhath sahj na beeji-o bhukhaa ke agai khaa-ay.
Er ist starrsinnig und meditiert nicht über Naam. Beraubt von Naam , was kann er davon in der anderen Welt nutzen?
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਲਗਾ ਜਾਇ ॥
naam niDhaan visaari-aa doojai lagaa jaa-ay.
Er vergisst Naam, den wahren Schatz, er schließt sich den anderen an.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
naanak gurmukh mileh vadi-aa-ee-aa jay aapay mayl milaa-ay. ||2||
O Nanak, durch den Guru gewinnt man das Renommee, aber nur wenn der Herr uns dem Guru entgegen leitet. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ਖਰੀ ਸੁਹਾਵਣੀ ॥
har rasnaa har jas gaavai kharee suhaavanee.
Hübsch ist die Zunge, die den Namen des Herrn rezitiert.
ਜੋ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਹਰਿ ਬੋਲੈ ਸਾ ਹਰਿ ਭਾਵਣੀ ॥
jo man tan mukh har bolai saa har bhaavnee.
Wer mit ganzem Herzen über den Namen meditiert, gefällt dem Herrn.
ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਖੈ ਸਾਦੁ ਸਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵਣੀ ॥
jo gurmukh chakhai saad saa tariptaavnee.
Wer den Geschmack Naams kostet, tritt in Ruhe ein.
ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਪਿਆਰੇ ਨਿਤ ਗੁਣ ਗਾਇ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਵਣੀ ॥
gun gaavai pi-aaray nit gun gaa-ay gunee samjhaavanee.
Er singt die Lobgesänge des Herrn und lässt sich von den Werten des Herrn belehren.
ਜਿਸੁ ਹੋਵੈ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਸਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਬੁਲਾਵਣੀ ॥੧੩॥
jis hovai aap da-i-aal saa satguroo guroo bulaavanee. ||13||
In der Tat: Nur der rezitiert das Wort des Gurus, wem der Herr seine Gnade gewährt. (13)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਹਸਤੀ ਸਿਰਿ ਜਿਉ ਅੰਕਸੁ ਹੈ ਅਹਰਣਿ ਜਿਉ ਸਿਰੁ ਦੇਇ ॥
hastee sir ji-o ankas hai ahran ji-o sir day-ay.
Der Elefant gibt sich dem Treibstachel und dem Amboss dem Hammer nach.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਆਗੈ ਰਾਖਿ ਕੈ ਊਭੀ ਸੇਵ ਕਰੇਇ ॥
man tan aagai raakh kai oobhee sayv karay-i.
Ähnlich ihnen verlase dich auf dem Guru, beschäftige dich mit seinem Dienst.