Page 646
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭਿ ਭਰਮਦੇ ਨਿਤ ਜਗਿ ਤੋਟਾ ਸੈਸਾਰਿ ॥
vin naavai sabh bharamday nit jag totaa saisaar.
Beraubt Naam sind die Leute ganz verwirrt. Man erleidet Verlust in der Welt.
ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਹਉਮੈ ਅੰਧੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
manmukh karam kamaavnay ha-umai anDh gubaar.
Man treibt sich unter dem Einfluss der Einbildung, dies bezeugt nur das Dunkel.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਣਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥
gurmukh amrit peevnaa naanak sabad veechaar. ||1||
O Nanak, die Gurmukhi (Jünger des Gurus) sinnen über das Wort, sie trinken Ambrosia. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਸਹਜੇ ਜਾਗੈ ਸਹਜੇ ਸੋਵੈ ॥ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਉਸਤਤਿ ਹੋਵੈ ॥
sehjay jaagai sehjay sovai. gurmukh an-din ustat hovai.
Gurmukh, wach oder schlafend, wohnt in Sahaj (Zustand von Gleichgewicht). Tag und Nacht singt er die Lobgesänge des Herrn.
ਮਨਮੁਖ ਭਰਮੈ ਸਹਸਾ ਹੋਵੈ ॥
manmukh bharmai sahsaa hovai.
Der Egoist wird in Zweifel verwickelt, er erleidet die Angst.
ਅੰਤਰਿ ਚਿੰਤਾ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
antar chintaa need na sovai.
Im inneren empfindet er immer die Besorgnis, er schläft nie in Ruhe.
ਗਿਆਨੀ ਜਾਗਹਿ ਸਵਹਿ ਸੁਭਾਇ ॥
gi-aanee jaageh saveh subhaa-ay.
Im Gegenteil, die Weise, wach oder schlafend,
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤਿਆ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥੨॥
naanak naam rati-aa bal jaa-o. ||2||
bleibt in der höchsten Ruhe. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਸੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਜੋ ਹਰਿ ਰਤਿਆ ॥
say har naam Dhi-aavahi jo har rati-aa.
Nur diejenigen, die von der Liebe des Herrn erfüllt sind, meditieren über den Namen.
ਹਰਿ ਇਕੁ ਧਿਆਵਹਿ ਇਕੁ ਇਕੋ ਹਰਿ ਸਤਿਆ ॥
har ik Dhi-aavahi ik iko har sati-aa.
Sie meditieren über den Einzigen, der allein ewig und wahr ist.
ਹਰਿ ਇਕੋ ਵਰਤੈ ਇਕੁ ਇਕੋ ਉਤਪਤਿਆ ॥
har iko vartai ik iko utpati-aa.
Der Einzige ist überall, die ganze Kreation ist von ihm.
ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਤਿਨ ਡਰੁ ਸਟਿ ਘਤਿਆ ॥
jo har naam Dhi-aavahi tin dar sat ghati-aa.
Diejenigen, die den Namen des Herrn rezitieren, befreien sich von der Furcht.
ਗੁਰਮਤੀ ਦੇਵੈ ਆਪਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ॥੯॥
gurmatee dayvai aap gurmukh har japi-aa. ||9||
Der Herr selbst gewährt das Geschenk von dem Wort des Gurus. Durch die Gnade des Gurus meditiert man über ihn (Herrn). (9)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਆਇਓ ਜਿਤੁ ਕਿਛੁ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥
antar gi-aan na aa-i-o jit kichh sojhee paa-ay.
Im inneren hat man keine Weisheit, folglich gewinnt man kein Verständnis. Man versteht nichts.
ਵਿਣੁ ਡਿਠਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥
vin dithaa ki-aa salaahee-ai anDhaa anDh kamaa-ay.
Unwissend und verblendet, wie kann man das Lob des Herrn verkünden?
ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੀਐ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥
naanak sabad pachhaanee-ai naam vasai man aa-ay. ||1||
O Nanak, wenn man das Wort erkennt, bewohnt Naam den Geist. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਇਕਾ ਬਾਣੀ ਇਕੁ ਗੁਰੁ ਇਕੋ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
ikaa banee ik gur iko sabad veechaar.
Es gibt nur ein einziges Evangelium (Wort), verkündet von dem Guru. Denke dochan das Wort des Gurus.
ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਹਟੁ ਸਚੁ ਰਤਨੀ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥
sachaa sa-udaa hat sach ratnee bharay bhandaar.
Wahr ist dieser Handel, wahr ist der Laden randvoll von Juwelen.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਈਅਨਿ ਜੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
gur kirpaa tay paa-ee-an jay dayvai dayvanhaar.
Man bekommt davon die Gnade des Gurus,
ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਲਾਭੁ ਸਦਾ ਖਟਿਆ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
sachaa sa-udaa laabh sadaa khati-aa naam apaar.
Wem der wohltätige Spender dieses Geschenk gewährt. Vermögens dieses Handels gewinnt man den Profit von Naam; es ist ohne gleich.
ਵਿਖੁ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਕਰਮਿ ਪੀਆਵਣਹਾਰੁ ॥
vikh vich amrit pargati-aa karam pee-aavanhaar.
Dann, wohl umgeben von der Maya (dem Gift), wird man mit Ambrosia gesegnet. Man trinkt diese Ambrosia durch die Gnade des Herrn .
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀਐ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak sach salaahee-ai Dhan savaaranhaar. ||2||
O Nanak, singe die Lobgesänge des Herrn. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ਨ ਭਾਵਈ ॥
jinaa andar koorh vartai sach na bhaav-ee.
Wenn die Unwahrheit wächst, liebt man die Wahrheit nicht.
ਜੇ ਕੋ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਕੂੜਾ ਜਲਿ ਜਾਵਈ ॥
jay ko bolai sach koorhaa jal jaav-ee.
Wenn jemand die Wahrheit sagt, ärgert man sich.
ਕੂੜਿਆਰੀ ਰਜੈ ਕੂੜਿ ਜਿਉ ਵਿਸਟਾ ਕਾਗੁ ਖਾਵਈ ॥
khoorhi-aaree rajai koorh ji-o vistaa kaag khaav-ee.
Die Krähe benutzt den Abfall. Auf dieselbe Weise bleibt man immer unersättlich gegenüber der Unwahrheit.
ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਈ ॥
jis har ho-ay kirpaal so naam Dhi-aava-ee.
Wem der Herr sein Mitleid gewährt, meditiert über Naam.
ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਕੂੜੁ ਪਾਪੁ ਲਹਿ ਜਾਵਈ ॥੧੦॥
har gurmukh naam araaDh koorh paap leh jaav-ee. ||10||
Durch den Guru meditiere ich über Naam, dann gehen die Unwahrheit und die Sünden fort. (10)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਸੇਖਾ ਚਉਚਕਿਆ ਚਉਵਾਇਆ ਏਹੁ ਮਨੁ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਣਿ ॥
saykhaa cha-uchaki-aa cha-uvaa-i-aa ayhu man ikat ghar aan.
O schwankender, taumelnder Sheikh bewahre deinen Geist zu Hause.
ਏਹੜ ਤੇਹੜ ਛਡਿ ਤੂ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥
ayharh tayharh chhad too gur kaa sabad pachhaan.
Gib dein Geschick und dein Streiten auf, erkenne das Wort des Gurus.
ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਢਹਿ ਪਉ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ॥
satgur agai dheh pa-o sabh kichh jaanai jaan.
Verlass dich ganz auf den Guru, er weiß alles.
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਜਲਾਇ ਤੂ ਹੋਇ ਰਹੁ ਮਿਹਮਾਣੁ ॥
aasaa mansaa jalaa-ay too ho-ay rahu mihmaan.
Zwinge, beherrsche dein Verlangen, deine Hoffnungen. Führe dich in die Welt, als wärest du in der Welt ein Gast.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਭੀ ਚਲਹਿ ਤਾ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਣੁ ॥
satgur kai bhaanai bhee chaleh taa dargeh paavahi maan.
Wenn man nach dem Willen des Gurus lebt, wird man auf dem Herrensitz geehrt.
ਨਾਨਕ ਜਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਤਿਨ ਧਿਗੁ ਪੈਨਣੁ ਧਿਗੁ ਖਾਣੁ ॥੧॥
naanak je naam na chaytnee tin Dhig painan Dhig khaan. ||1||
Abscheulich sind die Nahrung und die Kleider, wenn man sich nicht an Naam erinnert. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਹਰਿ ਗੁਣ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
har gun tot na aavee keemat kahan na jaa-ay.
Unendlich ist das Lob des Herrn, niemand kann seinen Preis schätzen.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਗੁਣ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥
naanak gurmukh har gun raveh gun meh rahai samaa-ay. ||2||
O Nanak, Gurmukh singt die Lobgesänge des Herrn, er löst sich in seinem Wert auf. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਹਰਿ ਚੋਲੀ ਦੇਹ ਸਵਾਰੀ ਕਢਿ ਪੈਧੀ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ॥
har cholee dayh savaaree kadh paiDhee bhagat kar.
Der Herr hat uns den Körper geschenkt. Er wird prächtig, wenn man es mit der Verehrung des Herrn ziert.
ਹਰਿ ਪਾਟੁ ਲਗਾ ਅਧਿਕਾਈ ਬਹੁ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਤਿ ਕਰਿ ॥
har paat lagaa aDhikaa-ee baho baho biDh bhaat kar.
Dieser Stoff ist von Seide (Naam), in verschiedenen Arten gewebt.
ਕੋਈ ਬੂਝੈ ਬੂਝਣਹਾਰਾ ਅੰਤਰਿ ਬਿਬੇਕੁ ਕਰਿ ॥
ko-ee boojhai boojhanhaaraa antar bibayk kar.
Selten ist die Person, die dieses Rätsel kennt, und daran denkt.
ਸੋ ਬੂਝੈ ਏਹੁ ਬਿਬੇਕੁ ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਆਪਿ ਹਰਿ ॥
so boojhai ayhu bibayk jis bujhaa-ay aap har.
Nur derjenige kennt dieses Rätsel, den der Herr damit segnet.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਤਿ ਹਰਿ ॥੧੧॥
jan naanak kahai vichaaraa gurmukh har sat har. ||11||
Nach Überlegungen sagt Nanak: “Wahr und ewig ist der Herrman kann das Heim betrachten, durch den Guru." (11)