Page 592
ਸਭਿ ਘਟ ਭੋਗਵੈ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਣਾ ਜਾਈ ॥
sabh ghat bhogvai alipat rahai alakh na lakh-naa jaa-ee.
Der Herr bewohnt alle Herzen, trotzdem bleibt er frei von Bindungen.Wahrlich kann man ihn nicht beschreiben, er ist unergründlich.
ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਵੇਖਾਲਿਆ ਸਬਦੇ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
poorai gur vaykhaali-aa sabday sojhee paa-ee.
Der perfekte Guru macht uns den Herrn sichtbar.Man erhält das Verständnis durch das Wort.
ਪੁਰਖੈ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਪੁਰਖ ਹੋਵਹਿ ਜਿਨੀ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਈ ॥
purkhai sayveh say purakh hoveh jinee ha-umai sabad jalaa-ee.
Durch den Dienst des Purushas, gewinnt man die Qualitäten des Purushas,
ਤਿਸ ਕਾ ਸਰੀਕੁ ਕੋ ਨਹੀ ਨਾ ਕੋ ਕੰਟਕੁ ਵੈਰਾਈ ॥
tis kaa sareek ko nahee naa ko kantak vairaa-ee.
Wenn man sein ‘Ich’ durch den Namen verbrennt.
ਨਿਹਚਲ ਰਾਜੁ ਹੈ ਸਦਾ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਈ ॥
nihchal raaj hai sadaa tis kayraa naa aavai naa jaa-ee.
Keiner ist weder Freund noch Feind.
ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥
an-din sayvak sayvaa karay har sachay kay gun gaa-ee.
Ewig ist seine Souveränität, er kommt weder noch geht er weg.
ਨਾਨਕੁ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸਿਆ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
naanak vaykh vigsi-aa har sachay kee vadi-aa-ee. ||2||
Nanak blüht auf, wenn er die Herrlichkeit des Herrn erkennt. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਜਿਨ ਕੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਸਦ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਤਿਨ ਕੰਉ ਰਖਣਹਾਰਾ ॥
jin kai har naam vasi-aa sad hirdai har naamo tin kaN-u rakhanhaaraa.
Diejenigen, deren Herz von Naam bewohnt ist.Werden von dem Herrn erlöst, durch Naam.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਮਾਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ਮਿਤ੍ਰੁ ਹਮਾਰਾ ॥
har naam pitaa har naamo maataa har naam sakhaa-ee mitar hamaaraa.
Tatsächlich ist der Name des Herrn unser Vater, Freund, Kamerad und unsere Mutter.
ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਗਲਾ ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਮਸਲਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੀ ਕਰਦਾ ਨਿਤ ਸਾਰਾ ॥
har naavai naal galaa har naavai naal maslat har naam hamaaree kardaa nit saaraa.
Man redet mit dem Namen, man unterhält sich mit dem Namen,Der Name ist es, der uns bewahrt.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੀ ਸੰਗਤਿ ਅਤਿ ਪਿਆਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕੁਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਰਵਾਰਾ ॥
har naam hamaaree sangat at pi-aaree har naam kul har naam parvaaraa.
Der Name des Herrn ist die heilige Gesellschaft.Der Name des Herrn ist unsere Familie, unsere Sippe.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੰਉ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਹਰਿ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸਦਾ ਕਰੇ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੧੫॥
jan naanak kaN-u har naam har gur dee-aa har halat palat sadaa karay nistaaraa. ||15||
Der Guru hat Nanak den Namen geschenkt.Der Name erlöst uns hier und in der anderen Welt. (15)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਜਿਨ ਕੰਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਸੇ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਸਦਾ ਕਮਾਹਿ ॥
jin kaN-u satgur bhayti-aa say har keerat sadaa kamaahi.
Diejenigen, die den Guru treffen, meditieren immer über den Namen des Herrn.
ਅਚਿੰਤੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਿਨ ਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥
achint har naam tin kai man vasi-aa sachai sabad samaahi.
Ohne Bemühung und unmerklich wird Naam ihren Geist bewohnen.Und sie lösen sich im Wort auf.
ਕੁਲੁ ਉਧਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਮੋਖ ਪਦਵੀ ਆਪੇ ਪਾਹਿ ॥
kul uDhaareh aapnaa mokh padvee aapay paahi.
Sie retten ihre Familie, ebenfalls ihre Sippe, sie selbst gewinnen das Heil
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਤਿਨ ਕੰਉ ਸੰਤੁਸਟੁ ਭਇਆ ਜੋ ਗੁਰ ਚਰਨੀ ਜਨ ਪਾਹਿ ॥
paarbarahm tin kaN-u santusat bha-i-aa jo gur charnee jan paahi.
Der allmächtige Purusha, der transzendente Purusha,Bei ihm finden die Menschen Anklang, die sich vor die Lotus-Füße des Gurus werfen
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਹਰਿ ਲਾਜ ਰਖਾਹਿ ॥੧॥
jan naanak har kaa daas hai kar kirpaa har laaj rakhaahi. ||1||
Nanak ist ein Sklave des Herrn; der Meister, in seinem Mitleid, bewahrt seine Ehre. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਹੰਉਮੈ ਅੰਦਰਿ ਖੜਕੁ ਹੈ ਖੜਕੇ ਖੜਕਿ ਵਿਹਾਇ ॥
haN-umai andar kharhak hai kharhkay kharhak vihaa-ay.
Wegen der Einbildung wird man von Furcht besiegt, und man bleibt sein Leben lang in Furcht.
ਹੰਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਹੈ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
ha-umai vadaa rog hai mar jammai aavai jaa-ay.
Das ‘Ich’ ist eine schlimme Krankheit, mit ihr kommt man auf die Welt und mit ihr stirbt man.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
jin ka-o poorab likhi-aa tinaa satgur mili-aa parabh aa-ay.
Diejenigen, deren Schicksal so geschrieben ist, begegnen dem wahren Guru.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੨॥
naanak gur parsaadee ubray ha-umai sabad jalaa-ay. ||2||
Nanak, man wird erlöst durch die Gnade des Gurus.Das ‘Ich’ verschwindet durch das Wort. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਗਤੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥
har naam hamaaraa parabh abigat agochar abhinaasee purakh biDhaataa.
Der Name ist unsichtbar, unergründlich, ewig, Schöpfer der Purusha.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮ ਸ੍ਰੇਵਹ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮ ਪੂਜਹ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥
har naam ham sarayveh har naam ham poojah har naamay hee man raataa.
Dienen wir denn dem Namen, treiben wir den Kult des Namens.Derart bleiben wir vom Namen erfüllt.
ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਜੇਵਡੁ ਕੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਅੰਤਿ ਛਡਾਤਾ ॥
har naamai jayvad ko-ee avar na soojhai har naamo ant chhadaataa.
Niemand ist dem Namen des Herrn ähnlich Am Ende ist es der Name, der uns erlöst.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਗੁਰਿ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਕਾ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ॥
har naam dee-aa gur par-upkaaree Dhan Dhan guroo kaa pitaa maataa.
Der wohltätige Guru schenkt uns den Namen, gesegnet sind sein Vater und seine Mutter.
ਹੰਉ ਸਤਿਗੁਰ ਅਪੁਣੇ ਕੰਉ ਸਦਾ ਨਮਸਕਾਰੀ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੈ ਜਾਤਾ ॥੧੬॥
haN-u satgur apunay kaN-u sadaa namaskaaree jit mili-ai har naam mai jaataa. ||16||
Ich begrüße meinen Satguru.Ich habe den Namen des Herrn verstanden, in der Begegnung des Gurus. (16)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
gurmukh sayv na keenee-aa har naam na lago pi-aar.
Man beschäftigt sich nicht mit dem Dienst am Guru.
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
sabdai saad na aa-i-o mar janmai vaaro vaar.
Man lässt sich nicht von der Liebe des göttlichen Namens erfüllen.Man verschafft sich nicht den Geschmack für das Wort.
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤਈ ਕਿਤੁ ਆਇਆ ਸੈਸਾਰਿ ॥
manmukh anDh na chayt-ee kit aa-i-aa saisaar.
Folglich kommt man auf die Welt und kommt um, der Kreis geht wieder fort.Der unwissende Egoist erinnert sich nicht an den Herrn,Was ist dann der Zweck seiner Geburt?
ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੰਘੇ ਪਾਰਿ ॥੧॥
naanak jin ka-o nadar karay say gurmukh langhay paar. ||1||
Nanak, nur diejenigen, die die Gnade des Herrn erhalten, überqueren den Ozean. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਇਕੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਾਗਤਾ ਹੋਰੁ ਜਗੁ ਸੂਤਾ ਮੋਹਿ ਪਿਆਸਿ ॥
iko satgur jaagtaa hor jag sootaa mohi pi-aas.
Der Satguru allein ist wach, die Leute schlafen in Verlangen und Bindung.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਜਾਗੰਨਿ ਸੇ ਜੋ ਰਤੇ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਗੁਣਤਾਸਿ ॥
satgur sayvan jaagann say jo ratay sach naam guntaas.
Diejenigen, die sich von dem Namen des Wahren erfüllen lassen,Wachsen durch den Dienst am Satguru.