Page 591
ਜਿਨਾ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕਉ ਹਰਿ ਸੰਤੁਸਟੁ ਹੈ ਤਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਗਲ ਮੰਨੀ ॥
jinaa gursikhaa ka-o har santusat hai tinee satgur kee gal mannee.
Die Gursikhs, die dem Herrn gefallen, verhalten sich gemäß dem Rat des Satgurus.
ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨੀ ਚੜੀ ਚਵਗਣਿ ਵੰਨੀ ॥੧੨॥
jo gurmukh naam Dhi-aa-iday tinee charhee chavgan vannee. ||12||
Es vermehrt sich immer der Ruhm derjenigen, die über Naam meditieren,. (12)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਮਨਮੁਖੁ ਕਾਇਰੁ ਕਰੂਪੁ ਹੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਨਕੁ ਨਾਹਿ ॥
manmukh kaa-ir karoop hai bin naavai nak naahi.
Der Egoist ist ein Feigling.Dem Namen entzogen, gewinnt er nirgendwo Ehre.
ਅਨਦਿਨੁ ਧੰਧੈ ਵਿਆਪਿਆ ਸੁਪਨੈ ਭੀ ਸੁਖੁ ਨਾਹਿ ॥
an-din DhanDhai vi-aapi-aa supnai bhee sukh naahi.
Tag und Nacht befindet er sich im Streit.Selbst im Traum findet er keinen Frieden.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵਹਿ ਤਾ ਉਬਰਹਿ ਨਾਹਿ ਤ ਬਧੇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥੧॥
naanak gurmukh hoveh taa ubrahi naahi ta baDhay dukh sahaahi. ||1||
Nanak, nur die Anhänger des Gurus erhalten das Heil.Ansonsten erleidet man Pein, weil man sich den Wünschen widmet. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਦਰਿ ਸੋਹਣੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਹਿ ॥
gurmukh sadaa dar sohnay gur kaa sabad kamaahi.
Die Anhänger sind immer prachtvoll am Tor des Herrn.Sie üben immerzu das Wort des Gurus aus.
ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਹਿ ॥
antar saaNt sadaa sukh dar sachai sobhaa paahi.
Immer in Frieden und Ruhe innen gewinnen sie Ruhm am Tor des Herrn.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
naanak gurmukh har naam paa-i-aa sehjay sach samaahi. ||2||
Nanak, sie sind von dem Namen gesegnet,sie lösen sich unmerklich im Wahren auf. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥
gurmukh par-hilaad jap har gat paa-ee.
Durch die Gnade des Gurus meditierte Prahlada über den Herrn, derart erhielt er das Heil.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਕਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
gurmukh janak har naam liv laa-ee.
Durch die Gnade des Gurus, stellte sich Janaka in Gleichklang mit dem Namen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਸਿਸਟਿ ਹਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਾਈ ॥
gurmukh basist har updays sunaa-ee.
Durch die Gnade des Gurus predigte Vashishta das Evangelium des Herrn
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਕਿਨੈ ਪਾਇਆ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥
bin gur har naam na kinai paa-i-aa mayray bhaa-ee.
O Bruder, niemand hat Naam bekommen, außer dem Guru.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਆਪਿ ਲਹਾਈ ॥੧੩॥
gurmukh har bhagat har aap lahaa-ee. ||13||
Durch die Gnade des Gurus schenkt der Herr selbst seinen Dienst und seine Meditation. (13)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਈਆ ਸਬਦਿ ਨ ਲਾਗੋ ਭਾਉ ॥
satgur kee parteet na aa-ee-aa sabad na laago bhaa-o.
Wenn man nicht an den Guru glaubt, und Naam nicht liebt,
ਓਸ ਨੋ ਸੁਖੁ ਨ ਉਪਜੈ ਭਾਵੈ ਸਉ ਗੇੜਾ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥
os no sukh na upjai bhaavai sa-o gayrhaa aava-o jaa-o.
Erlangt man nicht den Frieden.Man gewinnt den Frieden nicht, selbst wenn man hundertmal auf die Welt käme.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਮਿਲੈ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਉ ॥੧॥
naanak gurmukh sahj milai sachay si-o liv laa-o. ||1||
Nanak, man trifft unmerklich und ohne Bemühung den Herrn,Wenn man sich in Harmonie mit dem wahren Gebieter befindet. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਏ ਮਨ ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਖੋਜਿ ਲਹੁ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
ay man aisaa satgur khoj lahu jit sayvi-ai janam maran dukh jaa-ay.
O mein Geist, suche nach dem Guru, dessen Dienst die Pein der Geburt und des Todes entfernt.
ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥
sahsaa mool na hova-ee ha-umai sabad jalaa-ay.
Dann quält uns nicht mehr der Zweifel, und die Einbildung wird weggebrannt, durch das Wort.
ਕੂੜੈ ਕੀ ਪਾਲਿ ਵਿਚਹੁ ਨਿਕਲੈ ਸਚੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
koorhai kee paal vichahu niklai sach vasai man aa-ay.
Die Mauer der Unwahrheit stürzt ein, und die Wahrheit bewohnt den Geist
ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਸਚ ਸੰਜਮਿ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
antar saaNt man sukh ho-ay sach sanjam kaar kamaa-ay.
Innerlich findet man den Frieden und die Ruhe, und man marschiert auf dem Weg der Wahrheit.
ਨਾਨਕ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥
naanak poorai karam satgur milai har jee-o kirpaa karay rajaa-ay. ||2||
Nanak, man trifft solch einen Satguru, durch die Gnade des Herrn,Wenn er sein Mitleid schenkt. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri.
ਜਿਸ ਕੈ ਘਰਿ ਦੀਬਾਨੁ ਹਰਿ ਹੋਵੈ ਤਿਸ ਕੀ ਮੁਠੀ ਵਿਚਿ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਆਇਆ ॥
jis kai ghar deebaan har hovai tis kee muthee vich jagat sabh aa-i-aa.
Derjenige, dessen Herz die Wohnung des Herrn ist, herrscht über die Welt.Er ist von keinem abhängig.
ਤਿਸ ਕਉ ਤਲਕੀ ਕਿਸੈ ਦੀ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਦੀਬਾਨਿ ਸਭਿ ਆਣਿ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ॥
tis ka-o talkee kisai dee naahee har deebaan sabh aan pairee paa-i-aa.
Der Herr selbst lässt die Menschen sich vor die Füße (des Anhängers) werfen.Man könnte dem Gericht der Welt entkommen!
ਮਾਣਸਾ ਕਿਅਹੁ ਦੀਬਾਣਹੁ ਕੋਈ ਨਸਿ ਭਜਿ ਨਿਕਲੈ ਹਰਿ ਦੀਬਾਣਹੁ ਕੋਈ ਕਿਥੈ ਜਾਇਆ ॥
maansaa ki-ahu deebaanahu ko-ee nas bhaj niklai har deebaanahu ko-ee kithai jaa-i-aa.
Aber wohin kann man gehen, wenn man dem Herrn zu entkommen sucht?
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਦੀਬਾਨੁ ਵਸਿਆ ਭਗਤਾ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਤਿਨਿ ਰਹਦੇ ਖੁਹਦੇ ਆਣਿ ਸਭਿ ਭਗਤਾ ਅਗੈ ਖਲਵਾਇਆ ॥
so aisaa har deebaan vasi-aa bhagtaa kai hirdai tin rahday khuhday aan sabh bhagtaa agai khalvaa-i-aa.
Der Herr bewohnt das Herz der Anhänger,Folglich empfinden die Menschen Neid, sich vor ihre Lotus-Füße zu werfen.Man gewinnt den Ruhm des Namens, durch die Gnade des Herrn.
ਹਰਿ ਨਾਵੈ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਧਿਆਇਆ ॥੧੪॥
har naavai kee vadi-aa-ee karam paraapat hovai gurmukh virlai kinai Dhi-aa-i-aa. ||14||
Aber rar ist so eine Person, die über den Namen meditiert, durch die Gnade des Gurus. (14)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜਗਤੁ ਮੁਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
bin satgur sayvay jagat mu-aa birthaa janam gavaa-ay.
Ohne Dienst des Gurus verschwenden sich die Leute und man wird verdorben, ohne Zweck.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਅਤਿ ਦੁਖੁ ਲਗਾ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
doojai bhaa-ay at dukh lagaa mar jammai aavai jaa-ay.
In Zweiheit erleidet man Leid; man kommt auf die Welt und kommt um.
ਵਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ਹੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਇ ॥
vistaa andar vaas hai fir fir joonee paa-ay.
Man lebt in Abfall, und man folgt dauernd dem Kreis von Kommen-uud-Gehen.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮੁ ਮਾਰਸੀ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇ ॥੧॥
naanak bin naavai jam maarsee ant ga-i-aa pachhutaa-ay. ||1||
Nanak, schließlich bereut man,Dem Namen entzogen wird man von Yama bestraft. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਪੁਰਖੁ ਏਕੁ ਹੈ ਹੋਰ ਸਗਲੀ ਨਾਰਿ ਸਬਾਈ ॥
is jag meh purakh ayk hai hor saglee naar sabaa-ee.
In der Welt gibt es nur einen Gatten, den Purusha.Die anderen sind nur seine Bräute.