Page 510
ਇਹੁ ਜੀਉ ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਹੈ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥
ih jee-o sadaa mukat hai sehjay rahi-aa samaa-ay. ||2||
Dann gewinnt die Seele Emanzipation und vereinigt sich mit dem Herrn. (2)
ਪਉੜੀ ॥
Pauree:
Pauri
ਪ੍ਰਭਿ ਸੰਸਾਰੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਵਸਿ ਆਪਣੈ ਕੀਤਾ ॥
parabh sansaar upaa-ay kai vas aapnai keetaa.
Der Herr hat das Universum geschaffen, und er hält es unter seiner Aufsicht.
ਗਣਤੈ ਪ੍ਰਭੂ ਨ ਪਾਈਐ ਦੂਜੈ ਭਰਮੀਤਾ ॥
gantai parabhoo na paa-ee-ai doojai bharmeetaa.
Der Herr ist jenseits der Rechnung, man versucht, seine Grenzen zu finden.
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਬੁਝਿ ਸਚਿ ਸਮੀਤਾ ॥
satgur mili-ai jeevat marai bujh sach sameetaa.
Aber man wird von der Zweiheit in die Irre geführt. Wenn man den Guru trifft, stirbt man im Leben, Man erkennt die Wahrheit und löst sich in ihr auf.
ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਖੋਈਐ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲੀਤਾ ॥
sabday ha-umai kho-ee-ai har mayl mileetaa.
Durch das Wort verliert man das ‘Ich’, und man begegnet dem Herrn.
ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਕਰੇ ਆਪਿ ਆਪੇ ਵਿਗਸੀਤਾ ॥੪॥
sabh kichh jaanai karay aap aapay vigseetaa. ||4||
Der Herr weiß alles und tut alles, er erfreut sich an seiner Schöpfung. (4)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਇਓ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸਿਓ ਮਨਿ ਆਇ ॥
satgur si-o chit na laa-i-o naam na vasi-o man aa-ay.
Man richtet seine Aufmerksamkeit nicht auf den Herrn, und bettet nicht den Namen im Herzen ein.
ਧ੍ਰਿਗੁ ਇਵੇਹਾ ਜੀਵਿਆ ਕਿਆ ਜੁਗ ਮਹਿ ਪਾਇਆ ਆਇ ॥
Dharig ivayhaa jeevi-aa ki-aa jug meh paa-i-aa aa-ay.
Abscheulich ist sein Leben und ohne Zweck ist seine Ankunft in der Welt.Falsch ist das Kapital der Maya,
ਮਾਇਆ ਖੋਟੀ ਰਾਸਿ ਹੈ ਏਕ ਚਸੇ ਮਹਿ ਪਾਜੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥
maa-i-aa khotee raas hai ayk chasay meh paaj leh jaa-ay.
In einem Augenblick wird ihre wirkliche Natur offenbart.
ਹਥਹੁ ਛੁੜਕੀ ਤਨੁ ਸਿਆਹੁ ਹੋਇ ਬਦਨੁ ਜਾਇ ਕੁਮਲਾਇ ॥
hathahu chhurhkee tan si-aahu ho-ay badan jaa-ay kumlaa-ay.
Wenn man dieses Kapital verliert, verliert man auch seine Intelligenz.
ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
jin satgur si-o chit laa-i-aa tinH sukh vasi-aa man aa-ay.
Im Gegenteil, diejenigen, die den Satguru lieben, gewinnen im Geist Frieden.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਰੰਗ ਸਿਉ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
har naam Dhi-aavahi rang si-o har naam rahay liv laa-ay.
In Liebe meditieren sie über den Namen des Herrn, sie bleiben in Gleichklang mit dem Namen.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋ ਧਨੁ ਸਉਪਿਆ ਜਿ ਜੀਅ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
naanak satgur so Dhan sa-upi-aa je jee-a meh rahi-aa samaa-ay.
Nanak, der Satguru schenkt ihnen den Namen, der Name bewohnt ihr Herz.
ਰੰਗੁ ਤਿਸੈ ਕਉ ਅਗਲਾ ਵੰਨੀ ਚੜੈ ਚੜਾਇ ॥੧॥
rang tisai ka-o aglaa vannee charhai charhaa-ay. ||1|
Sie werden von der höchsten Liebe des Herrn gesegnet.Und die Liebe ist immer fest. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਮਾਇਆ ਹੋਈ ਨਾਗਨੀ ਜਗਤਿ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥
maa-i-aa ho-ee naagnee jagat rahee laptaa-ay.
Wie eine Schlange hängt sich die Maya an die Welt an.
ਇਸ ਕੀ ਸੇਵਾ ਜੋ ਕਰੇ ਤਿਸ ਹੀ ਕਉ ਫਿਰਿ ਖਾਇ ॥
is kee sayvaa jo karay tis hee ka-o fir khaa-ay.
Wer sie bedient, den vernichtet sie zweifellos.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਗਾਰੜੂ ਤਿਨਿ ਮਲਿ ਦਲਿ ਲਾਈ ਪਾਇ ॥
gurmukh ko-ee gaarrhoo tin mal dal laa-ee paa-ay.
Selten ist der Schlangenbeschwörer, der Weise (des Gurus), der sie beherrscht und sie unter die Füße stellt.
ਨਾਨਕ ਸੇਈ ਉਬਰੇ ਜਿ ਸਚਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak say-ee ubray je sach rahay liv laa-ay. ||2||
Nanak, nur die, die sich mit der Liebe des Herrn vermischen, werden gerettet. (2)
ਪਉੜੀ ॥
Pauree:
Pauri
ਢਾਢੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਸੁਣਾਇਸੀ ॥
dhaadhee karay pukaar parabhoo sunaa-isee.
Der Sänger bittet an der Tür des Herrn, der Herr erhört ihn.
ਅੰਦਰਿ ਧੀਰਕ ਹੋਇ ਪੂਰਾ ਪਾਇਸੀ ॥
andar Dheerak ho-ay pooraa paa-isee.
Sein Inneres ist in Frieden und er erreicht den Gebieter.
ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਸੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇਸੀ ॥
jo Dhur likhi-aa laykh say karam kamaa-isee.
Er leistet die Taten, die laut seinem Schicksal bestimmt sind.
ਜਾ ਹੋਵੈ ਖਸਮੁ ਦਇਆਲੁ ਤਾ ਮਹਲੁ ਘਰੁ ਪਾਇਸੀ ॥
jaa hovai khasam da-i-aal taa mahal ghar paa-isee.
Wenn der Hen seine Barmherzigkeit schenkt,
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਅਤਿ ਵਡਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਾਇਸੀ ॥੫॥
so parabh mayraa at vadaa gurmukh maylaa-isee. ||5||
Betritt der Sänger den Palast des Herrn. (5)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਸਭਨਾ ਕਾ ਸਹੁ ਏਕੁ ਹੈ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਹਜੂਰਿ ॥
sabhnaa kaa saho ayk hai sad hee rahai hajoor.
Der einzige Purusha ist der Meister von allen, er ist immer bei uns.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੰਨਈ ਤਾ ਘਰ ਹੀ ਅੰਦਰਿ ਦੂਰਿ ॥
naanak hukam na mann-ee taa ghar hee andar door.
Wenn jemand dem Herrn nicht gehorcht, scheint der Herr in der Ferne zu sein.Seihst wenn er (Herr) im Inneren wohnt.
ਹੁਕਮੁ ਭੀ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਮਨਾਇਸੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
hukam bhee tinHaa manaa-isee jinH ka-o nadar karay-i.
Nur sie gehorchen der Anordnung, denen der Herr seinen gnädigen Blick schenkt.
ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਪ੍ਰੇਮ ਸੁਹਾਗਣਿ ਹੋਇ ॥੧॥
hukam man sukh paa-i-aa paraym suhaagan ho-ay. ||1||
Man gewinnt Frieden, wenn man den Willen des Herrn gehorcht. Dann wird man würdig, seine Braut zu heißen, und man wird von seiner Liebe erfüllt. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਰੈਣਿ ਸਬਾਈ ਜਲਿ ਮੁਈ ਕੰਤ ਨ ਲਾਇਓ ਭਾਉ ॥
rain sabaa-ee jal mu-ee kant na laa-i-o bhaa-o.
Wenn die Braut (Seele) nicht von der Liebe des Herrn trinkt. Wird sie beunruhigt, und vergeudet die ganze Nacht (das Leben).
ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਵਸਨਿ ਸੋੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਪਿਆਰਾ ਪੁਰਖੁ ਹਰਿ ਰਾਉ ॥੨॥
naanak sukh vasan sohaaganee jinH pi-aaraa purakh har raa-o. ||2||
Nanak, in Ruhe die lebt glückliche Braut, die den Herrn, den Purusha,den König, innig liebt. (2)
ਪਉੜੀ ॥
Pauree:
Pauri
ਸਭੁ ਜਗੁ ਫਿਰਿ ਮੈ ਦੇਖਿਆ ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ॥
sabh jag fir mai daykhi-aa har iko daataa.
Ich bin durch die Welt gelaufen, der Herr ist der einzige Spender. Durch seine eigene Geschicklichkeit ist man unfähig, den Herrn zu treffen.
ਉਪਾਇ ਕਿਤੈ ਨ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ॥
upaa-ay kitai na paa-ee-ai har karam biDhaataa.
Der Herr selbst bestimmt (schreibt) die Taten unseres Schicksals.
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਰਿ ਸਹਜੇ ਜਾਤਾ ॥
gur sabdee har man vasai har sehjay jaataa.
Der Herr kommt, um den Geist zu bewohnen, durch das Wort des Gurus.
ਅੰਦਰਹੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝੀ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਨਾਤਾ ॥
andrahu tarisnaa agan bujhee har amrit sar naataa.
Derart offenbart er sich unmerklich. Wenn man im Ambrosia-Schwimmbad des Namens badet,erlischt sich die inneren Feuer.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੇ ਕੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲਾਤਾ ॥੬॥
vadee vadi-aa-ee vaday kee gurmukh bolaataa. ||6||
Hoch ist der Herr, aller Ruhm gehört ihm; man verkündet seine Größe durch den Guru. (6)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਕਾਇਆ ਹੰਸ ਕਿਆ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਜਿ ਪਇਆ ਹੀ ਛਡਿ ਜਾਇ ॥
kaa-i-aa hans ki-aa pareet hai je pa-i-aa hee chhad jaa-ay.
Welche Art ist die Liebe zwischen der Seele und den Körper? Schließlich gehl die Seele weg, und dann verfällt dei Körper.
ਏਸ ਨੋ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਕਿ ਖਵਾਲੀਐ ਜਿ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਇ ॥
ays no koorh bol ke khavaalee-ai je chaldi-aa naal na jaa-ay.
Zu welchem Zweck nährt man den Körper mit Lügen?