Page 551
ਆਪੇ ਜਲੁ ਆਪੇ ਦੇ ਛਿੰਗਾ ਆਪੇ ਚੁਲੀ ਭਰਾਵੈ ॥
அவரே தண்ணீர், அவரே கடிக்கும் வைக்கோலை வழங்குகிறார் மேலும் நீங்கள் ஊர்சுற்றுவதற்கு உயிர் கொடுக்கிறீர்கள்.
ਆਪੇ ਸੰਗਤਿ ਸਦਿ ਬਹਾਲੈ ਆਪੇ ਵਿਦਾ ਕਰਾਵੈ ॥
அவரே சபையை அழைத்து அமர்ந்து அவர்களிடமிருந்து விடைபெறுகிறார்.
ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾਲੁ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਤਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਵੈ ॥੬॥
கடவுள் எந்த உயிருடன் கருணை காட்டுகிறாரோ, அவர் தனது கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படிகிறார்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா 3
ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਭਿ ਬੰਧਨਾ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਸਨਬੰਧੁ ॥
அனைத்து கர்ம-மதங்களும் அடிமைத்தனம் அவை பாவ-புண்ணியத்துடன் தொடர்புடையவை என்பதால்
ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਸੁ ਬੰਧਨਾ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸੁ ਧੰਧੁ ॥
தாய்ப்பாசம் பற்றுதலும் கூட அடிமைத்தனத்தின் வடிவங்கள் மற்றும் மகன் மற்றும் மனைவி மீதான அன்பினால் செய்யப்படும் வணிகம் அவர்களை சிக்கலில் தள்ளுகிறது.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਜੇਵਰੀ ਮਾਇਆ ਕਾ ਸਨਬੰਧੁ ॥
நான் எங்கு பார்த்தாலும், மறுபுறம், உலகப் பற்று-மாயையின் தூக்கு மேடை தெரியும்.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਵਰਤਣਿ ਵਰਤੈ ਅੰਧੁ ॥੧॥
ஹே நானக்! மாயா என்ற உண்மையான பெயரைத் தவிர அறிவு இல்லாத உலகம் குருட்டு நடைமுறைகளின் செயலில் உள்ளது.
ਮਃ ੪ ॥
மஹ்லா 4
ਅੰਧੇ ਚਾਨਣੁ ਤਾ ਥੀਐ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਰਜਾਇ ॥
அறிவால் குருடாக்கப்பட்ட ஆன்மா அப்போதுதான் அறிவின் ஒளியைப் பெறுகிறது, கடவுளின் விருப்பப்படி உண்மையான குரு கிடைத்தால்.
ਬੰਧਨ ਤੋੜੈ ਸਚਿ ਵਸੈ ਅਗਿਆਨੁ ਅਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
குருவின் சகவாசத்தில் இருப்பதால் பிணைப்புகளை உடைத்து விடுகிறார் அவர் சத்தியத்தில் வாழ்கிறார், அதன் மூலம் அவரது அறியாமையின் இருள் அகற்றப்படுகிறது.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਦੇਖੈ ਤਿਸੈ ਕਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਨੁ ਸਾਜਿ ॥
உடலைப் படைத்து படைத்த கடவுள், அவர் அனைத்தையும் பார்க்கிறார்
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਕਰਤਾਰ ਕੀ ਕਰਤਾ ਰਾਖੈ ਲਾਜ ॥੨॥
தான் பாதுகாவலராக தங்குமிடத்தில் இருப்பதாகவும், அதைச் செய்பவர் மட்டுமே தனது மரியாதையையும் மரியாதையையும் வைத்திருப்பதாகவும் நானக் கூறுகிறார்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਜਦਹੁ ਆਪੇ ਥਾਟੁ ਕੀਆ ਬਹਿ ਕਰਤੈ ਤਦਹੁ ਪੁਛਿ ਨ ਸੇਵਕੁ ਬੀਆ ॥
படைப்பாளரான கடவுளே பிரபஞ்சத்தைப் படைத்தபோது, அவர் தனது மற்ற எந்த ஊழியர்களுடனும் விவாதிக்கவில்லை.
ਤਦਹੁ ਕਿਆ ਕੋ ਲੇਵੈ ਕਿਆ ਕੋ ਦੇਵੈ ਜਾਂ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੀਆ ॥
அப்படியானால், தன்னைப் போல் வேறு யாரையும் படைக்காத போது, எதை எடுக்க முடியும், எதைக் கொடுக்க முடியும்.
ਫਿਰਿ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਕਰਤੈ ਦਾਨੁ ਸਭਨਾ ਕਉ ਦੀਆ ॥
பிறகு கடவுள் தானே உலகைப் படைத்து அனைத்து உயிர்களுக்கும் (எல்லாவற்றையும்) தர்மம் செய்தார்.
ਆਪੇ ਸੇਵ ਬਣਾਈਅਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
அவரே குரு மூலம் நமது சேவை-பக்தியை நமக்கு அறிவுறுத்துகிறார் மேலும் தாமே நமாமிர்தத்தை அருந்தினார்.
ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਕਰੈ ਸੁ ਥੀਆ ॥੭॥
உருவமற்ற கடவுள் தானே உலக வடிவில் தன்னை வெளிப்படுத்துகிறார், அவர் என்ன செய்தாலும் படைப்பில் நடக்கிறது.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா 3
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਹਿ ਸਦ ਸਾਚਾ ਅਨਦਿਨੁ ਸਹਜਿ ਪਿਆਰਿ ॥
குர்முக் மக்கள் எப்போதும் உண்மையான இறைவனை வணங்குகிறார்கள் இரவும்-பகலும், தன்னிச்சையான நிலையில், அவர்கள் அவருடைய அன்பிலும், பக்தியிலும் மூழ்கியிருக்கிறார்கள்.
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਗਾਵਹਿ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਅਰਧਿ ਉਰਧਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
அவர்கள் எப்பொழுதும் பேரின்பத்திலும், உண்மை வடிவிலும் பரமாத்மாவை மகிமைப்படுத்துகிறார்கள் பூமி-வானத்தில் எங்கும் நிறைந்திருக்கும் இறைவனை உங்கள் இதயத்தில் வைத்திருங்கள்.
ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਵਸਿਆ ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
ஆரம்பத்திலிருந்தே, பாதுகாவலர் தனது ஆன்மாவில் தனது விருப்பமான கடவுள் மட்டுமே வசிக்கும் வகையில் தனது விதியை எழுதினார்.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥
ஹே நானக்! இறைவனே அவர்களைத் தம் அருளால் தன்னோடு இணைத்துக் கொள்கிறார்.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3.
ਕਹਿਐ ਕਥਿਐ ਨ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
கடவுள் என்று சொல்வதாலும் விவரிப்பதாலும் அடையப்படுவதில்லை. அதைப் பெற, இரவும்-பகலும் அவரை எப்போதும் துதிக்க வேண்டும்.
ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥
அதிர்ஷ்டம் இல்லாமல் யாரும் அதைப் பெறுவதில்லை கடவுளை இழந்த உயிரினங்கள். அழுது கத்துகின்றன.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭਿਜੈ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
குருவின் வார்த்தைகளால் மனமும் உடலும் நனைந்தால் அதுவே மனதில் வந்து தங்குகிறது.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
ஹே நானக்! கடவுள் கருணைக் கண்களை உடையவர் என்றால், உயிர் மட்டுமே அதைப் பெறுகிறது, அவரே அதைத் தன்னுடன் இணைக்கிறார்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਆਪੇ ਵੇਦ ਪੁਰਾਣ ਸਭਿ ਸਾਸਤ ਆਪਿ ਕਥੈ ਆਪਿ ਭੀਜੈ ॥
கடவுள் தானே வேதங்கள், புராணங்கள் மற்றும் அனைத்து வேதங்களையும் எழுதியவர். அவனே தன் கதையைச் சொல்லி, அதைக் கேட்டு மகிழ்ந்தான்.
ਆਪੇ ਹੀ ਬਹਿ ਪੂਜੇ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਪਰਪੰਚੁ ਕਰੀਜੈ ॥
அவரே அமர்ந்து வணங்குகிறார் அவனே உலகைப் படைத்து பரப்புகிறான்.
ਆਪਿ ਪਰਵਿਰਤਿ ਆਪਿ ਨਿਰਵਿਰਤੀ ਆਪੇ ਅਕਥੁ ਕਥੀਜੈ ॥
அவரே உலக பஞ்சாயத்தில் செயலாற்றுகிறார் மற்றும் அவரே அதனுடன் தொடர்பில்லாதவர், அவரே விளக்க முடியாத அறிக்கை.
ਆਪੇ ਪੁੰਨੁ ਸਭੁ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਆਪਿ ਅਲਿਪਤੁ ਵਰਤੀਜੈ ॥
அவரே நற்குணமுள்ளவர் மற்றும் அனைத்து அறச் செயல்களையும் தானே செய்து கொள்கிறார். அவர் தனிமையில் தனியாக அலைகிறார்.
ਆਪੇ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਦੇਵੈ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੀਜੈ ॥੮॥
அவனே உலகத்திற்கு துக்கத்தையும் இன்பத்தையும் தருகிறான் மேலும் நீங்கள் அனைவரையும் ஆசீர்வதிப்பவர்
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா 3
ਸੇਖਾ ਅੰਦਰਹੁ ਜੋਰੁ ਛਡਿ ਤੂ ਭਉ ਕਰਿ ਝਲੁ ਗਵਾਇ ॥
ஹே முதலாளி உள்ளத்தில் உள்ள பிடிவாதத்தை விட்டு, பைத்தியக்காரத்தனத்தை நீக்கி, குருவுக்கு பயந்து வாழுங்கள்.
ਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਕੇਤੇ ਨਿਸਤਰੇ ਭੈ ਵਿਚਿ ਨਿਰਭਉ ਪਾਇ ॥
குருவின் பயத்தில் எத்தனை பேர் உலகப் பெருங்கடலில் இருந்து விடுபட்டிருக்கிறார்கள். மேலும் குருவின் பயத்தில் அச்சமற்ற இறைவனை அடைந்தார்.
ਮਨੁ ਕਠੋਰੁ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਤੂੰ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
குரு என்ற வார்த்தையால் உங்கள் கடினமான மனதைத் துளைக்கிறீர்கள். இதனால் உங்கள் மனதில் அமைதி வந்து தங்கும்.
ਸਾਂਤੀ ਵਿਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਾ ਖਸਮੁ ਪਾਏ ਥਾਇ ॥
எஜமானர் உலகப் பணிகளை அமைதியாக ஏற்றுக்கொள்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪੁਛਹੁ ਗਿਆਨੀ ਜਾਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! இச்சையினாலும் கோபத்தினாலும் எந்த உயிரும் இறைவனை அடையவில்லை. இந்தச் சூழலில், ஒரு ஞானியான பெரியவரிடம் சென்று கேளுங்கள்
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3