Page 516
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਲਏਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! ஆஹா ஆஹா வடிவில் புகழ் பாடும் பரிசு ஒரு குர்முக் ஆக மட்டுமே அடையப்படுகிறது மேலும் ஆத்மா எப்பொழுதும் பரமாத்மாவின் பெயரை உச்சரிக்கிறது.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸਾਤਿ ਨ ਆਵਈ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
சத்குருவைச் சேவிக்காமல் மனம் அமைதி பெறாது, இருமை உணர்வுகள் நீங்காது.
ਜੇ ਬਹੁਤੇਰਾ ਲੋਚੀਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
மனிதன் எவ்வளவு ஆசைப்பட்டாலும் பரவாயில்லை ஆனால் அது இறைவனின் அருளில்லாமல் கிடைக்காது.
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥
மனசாட்சியில் பேராசையின் தீமைகள் உள்ளவர்களை இருமை அழிக்கிறது.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
அதனால்தான் அவர்களின் பிறப்பு-இறப்பு சுழற்சி முடிவதில்லை மற்றும் அகங்காரத்தில் அவர்கள் பாதிக்கப்படுகின்றனர்.
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਸੁ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥
சத்குரு மீது மனதை நிலைநிறுத்தியவர்கள், அவர்களில் யாரும் பெயரின் பரிசில் காலியாக இருக்கவில்லை.
ਤਿਨ ਜਮ ਕੀ ਤਲਬ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਓਇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥
எமதூதர்கள் அவர்களை அழைப்பதுமில்லை, அவர்கள் துன்பப்படுவதுமில்லை.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
ஹே நானக்! குர்முக் கடக்கிறார் மற்றும் இறுதி உண்மை தெய்வீகத்துடன் இணைகிறது.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਢਾਢੀ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਖਸਮੈ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
தன் எஜமானை நேசிப்பவன், அவர் மட்டுமே தாதி என்று அழைக்கப்படுகிறார்.
ਦਰਿ ਖੜਾ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥
கர்த்தருடைய வாசலில் நின்று அவருக்கு சேவை செய்கிறார் மேலும் குருவின் வார்த்தையின் மூலம் கடவுளை நினைக்கிறார்.
ਢਾਢੀ ਦਰੁ ਘਰੁ ਪਾਇਸੀ ਸਚੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
தாதி இறைவனின் நீதிமன்றத்தையும் ஆலயத்தையும் அடைகிறாள் மேலும் உண்மையை தனது இதயத்திற்கு நெருக்கமாக வைத்திருக்கிறார்.
ਢਾਢੀ ਕਾ ਮਹਲੁ ਅਗਲਾ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥
தாதியின் பதவி உயர்ந்தது ஏனென்றால் அவருக்கு ஹரி என்ற பெயரில் காதல் இருக்கிறது.
ਢਾਢੀ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰਿ ॥੧੮॥
அப்படிப்பட்ட ஒரு மனிதனின் சேவை இது அவர் ஹரியின் நாமத்தை ஜபிக்கிறார், பகவான் அவருக்கு முக்தி தருகிறார்.
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா 3
ਗੂਜਰੀ ਜਾਤਿ ਗਵਾਰਿ ਜਾ ਸਹੁ ਪਾਏ ਆਪਣਾ ॥
குஜ்ரியின் ஜாதி படிப்பறிவில்லாதது ஆனால் அவளும் தன் கணவனை கண்டுபிடித்துவிட்டாள்.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪਣਾ ॥
அவள் குருவின் வார்த்தையைச் சிந்திக்கிறாள் மேலும் இரவும்- பகலும் இறைவனின் திருநாமத்தை ஜபிக்க வேண்டும்.
ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਭਉ ਪਵੈ ਸਾ ਕੁਲਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥
உண்மையான குருவைக் கண்டவர், அவள் கடவுள் பயத்தில் வாழ்கிறாள், அந்தப் பெண் உன்னதமானாள்.
ਸਾ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਕੰਤ ਕਾ ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਤੀ ਕਰਤਾਰਿ ॥
கர்தார் யாரை ஆசீர்வதிக்கிறார், அவள் தன் கணவனின் கட்டளையை அங்கீகரிக்கிறாள்
ਓਹ ਕੁਚਜੀ ਕੁਲਖਣੀ ਪਰਹਰਿ ਛੋਡੀ ਭਤਾਰਿ ॥
முட்டாள்தனமான மற்றும் மோசமான நடத்தை கொண்ட உயிரினம்-பெண், அவள் கணவன் அவளை கைவிடுகிறான்
ਭੈ ਪਇਐ ਮਲੁ ਕਟੀਐ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ਸਰੀਰੁ ॥
இறைவனுக்குப் பயப்படுவதால் மனதில் உள்ள அழுக்குகள் தூய்மையாகும். மேலும் உடல் தூய்மையாகிறது
ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਮਤਿ ਊਤਮ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜਪਿ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥
நற்பண்புகளின் பெருங்கடலை நினைவுபடுத்துவதன் மூலம் ஆன்மா ஞானம் அடைகிறது மற்றும் புத்தி உயர்கிறது.
ਭੈ ਵਿਚਿ ਬੈਸੈ ਭੈ ਰਹੈ ਭੈ ਵਿਚਿ ਕਮਾਵੈ ਕਾਰ ॥
கர்த்தருக்குப் பயந்து உட்கார்ந்திருப்பவர், பயத்தில் வாழ்கிறார், பயத்துடன் தனது வேலையைச் செய்கிறார்.
ਐਥੈ ਸੁਖੁ ਵਡਿਆਈਆ ਦਰਗਹ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥
அவர் இவ்வுலகில் மகிழ்ச்சியையும், புகழையும் இறைவனின் ஆசீர்வாதத்தையும் அனுபவிக்கிறார் நீதிமன்றத்தில் இரட்சிப்பின் கதவை அடைகிறது.
ਭੈ ਤੇ ਨਿਰਭਉ ਪਾਈਐ ਮਿਲਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥
அச்சமற்ற இறைவன் இறைவனுக்குப் பயப்படுவதன் மூலமே காணப்படுகிறான் மேலும் உயிரினத்தின் ஒளி மகத்தான இறைவனில் இணைகிறது.
ਨਾਨਕ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਸਾ ਭਲੀ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰੁ ॥੧॥
ஹே நானக்! கர்த்தாரால் யாரை மன்னிக்கிறீர்கள், கணவனை-இறைவனை விரும்பும் அந்த ஜீவ -பெண் மட்டுமே நல்லவள்.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਚੇ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
கடவுள் எப்போதும் உண்மை என்று போற்றப்பட வேண்டும், அந்த இறுதி உண்மைக்கு நான் எப்போதும் என்னையே தியாகம் செய்கிறேன்.
ਨਾਨਕ ਏਕੁ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਸਾ ਜਿਹਵਾ ਜਲਿ ਜਾਉ ॥੨॥
ஹே நானக்! இது ஒரு கடவுளைத் தவிர வேறு யாரோ ஒருவருக்குக் காரணம் என்று தோன்றுகிறது, நாக்கு எரிய வேண்டும் என்று.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਅੰਸਾ ਅਉਤਾਰੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਕੀਆ ॥
கடவுள் அவதாரங்களைப் படைத்தார் மேலும் மாயாவின் அன்பும் தன்னை உருவாக்கியது.
ਜਿਉ ਰਾਜੇ ਰਾਜੁ ਕਮਾਵਦੇ ਦੁਖ ਸੁਖ ਭਿੜੀਆ ॥
இந்த அவதாரங்களும் தொடர்ந்து அரசர்கள் போல் ஆட்சி செய்து வந்தனர். மேலும் இன்பத்திற்கும்-துக்கத்திற்கும் போராட ஆரம்பித்தான்.
ਈਸਰੁ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੇਵਦੇ ਅੰਤੁ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਨ ਲਹੀਆ ॥
சிவனும் பிரம்மாவும் ஒரே கடவுளை நினைவு கூர்கின்றனர் ஆனால் அவர்களால் கூட அதன் வித்தியாசத்தைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.
ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਅਲਖੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟੀਆ ॥
அவர் அச்சமற்றவர், உருவமற்றவர் மற்றும் கண்ணுக்கு தெரியாதவர் மற்றும் குர்முக்கின் உள் பகுதியில் தன்னை வெளிப்படுத்துகிறது.
ਤਿਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪਈ ਅਸਥਿਰੁ ਜਗਿ ਥੀਆ ॥੧੯॥
அந்த நிலையில் துக்கம் மற்றும் பிரிவின் விளைவு இல்லை அவர் உலகில் நித்திய நிலையாக மாறுகிறார்.
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா 3
ਏਹੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਹੈ ਜੇਤਾ ਹੈ ਆਕਾਰੁ ॥
இந்த உலகம் தெரியும் வரையில், எல்லாம் அழியக்கூடியது
ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਲੇਖਾ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਹੋਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
இந்த கட்டுரையை (விஷயத்தை) புரிந்து கொண்ட ஒருவர், அவர் ஏற்றுக்கொள்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਜੇ ਕੋ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦਾ ਸੋ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥੧॥
ஹே நானக்! ஒருவன் தன்னை பெரியவன் என்று சொன்னால், அவன் முட்டாள்.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3॥
ਮਨੁ ਕੁੰਚਰੁ ਪੀਲਕੁ ਗੁਰੂ ਗਿਆਨੁ ਕੁੰਡਾ ਜਹ ਖਿੰਚੇ ਤਹ ਜਾਇ ॥
இந்த மனம் ஒரு யானை, குரு ஒரு மகான், அறிவு ஒரு அங்குசம், எஜமானர் எங்கு சென்றாலும், மனம் அங்குதான் செல்கிறது.
ਨਾਨਕ ਹਸਤੀ ਕੁੰਡੇ ਬਾਹਰਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥੨॥
ஹே நானக்! அறிவின் கட்டுப்பாட்டின்றி, மன வடிவில் யானை மீண்டும் வனாந்தரத்தில் அலைகிறது.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਅਰਦਾਸਿ ਜਿਨਿ ਉਪਾਇਆ ॥
நான் அந்த கடவுளை வேண்டுகிறேன், உலகம் முழுவதையும் படைத்தவர்.