Page 1148
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਪਿਓ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ସାନ୍ନିଧ୍ୟରେ ହରିନାମର ଜପ କରିଛି।
ਬਿਸਰੀ ਚਿੰਤ ਨਾਮਿ ਰੰਗੁ ਲਾਗਾ ॥
ପ୍ରଭୁ-ନାମରେ ଏପରି ରଙ୍ଗ ଲଗାଇଛି ଯେ ସବୁ ଚିନ୍ତା ଭୁଲି ଯାଇଛି ଏବଂ
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਸੋਇਆ ਜਾਗਾ ॥੧॥
ଜନ୍ମ-ଜନ୍ମାନ୍ତରର ଅଜ୍ଞାନତାରେ ଶୟନ କରିଥିବା ମନ ଜାଗ୍ରତ ହୋଇ ଯାଇଛି||1||
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪਨੀ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥
ନିଜ କୃପା କରି ସେବାରେ ଲଗାଇଛନ୍ତି,
ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਸਰਬ ਸੁਖ ਪਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସାଧୁଜନଙ୍କ ସାଥିରେ ସର୍ବ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି ॥1॥ରୁହ॥
ਰੋਗ ਦੋਖ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
ଶବ୍ଦ ଗୁରୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ସବୁ ରୋଗ ଦୋଷ ନିବାରଣ କରି ଦେଇଛି ଏବଂ
ਨਾਮ ਅਉਖਧੁ ਮਨ ਭੀਤਰਿ ਸਾਰੇ ॥
ହରିନାମ ରୂପୀ ଔଷଧ ମନରେ ସ୍ଥିତ ଅଛି।
ਗੁਰ ਭੇਟਤ ਮਨਿ ਭਇਆ ਅਨੰਦ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରି ମନ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛି,
ਸਰਬ ਨਿਧਾਨ ਨਾਮ ਭਗਵੰਤ ॥੨॥
ଭଗବାନଙ୍କ ନାମ ସର୍ବ ସୁଖର ଭଣ୍ଡାର ଅଟେ।||2||
ਜਨਮ ਮਰਣ ਕੀ ਮਿਟੀ ਜਮ ਤ੍ਰਾਸ ॥
ଯମର ଜନ୍ମ-ମରଣ ପୀଡା ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି,
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਊਂਧ ਕਮਲ ਬਿਗਾਸ ॥
ସାଧୁ-ପୁରୁଷଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ଓଲଟା ରହିଥିବା ହୃଦୟ ଖୁସି ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਗੁਣ ਗਾਵਤ ਨਿਹਚਲੁ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଗୁଣଗାନ ଦ୍ଵାରା ସ୍ଥିର ଶାନ୍ତି ମିଳି ଯାଇଛି ଏବଂ
ਪੂਰਨ ਹੋਏ ਸਗਲੇ ਕਾਮ ॥੩॥
ସମସ୍ତ ମନୋରଥ ପୁରା ହୋଇ ଯାଇଛି||3||
ਦੁਲਭ ਦੇਹ ਆਈ ਪਰਵਾਨੁ ॥
ଦୁର୍ଲଭ ଶରୀରରେ ଆସିଥିବା ସ୍ଵୀକୃତ ହୋଇ ଯାଇଛି,
ਸਫਲ ਹੋਈ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଜପି ଜନ୍ମ ସଫଳ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰੀ ॥
ନାନକ କହନ୍ତି ' ପ୍ରଭୁ ଏପରି କୃପା କରିଛନ୍ତି ଯେ
ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਜਪਉ ਹਰਿ ਹਰੀ ॥੪॥੨੯॥੪੨॥
ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସ ଓ ଗ୍ରାସରେ ହରି-ହରି ଜପ କରିଥାଏ'||4||29||42||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 5॥
ਸਭ ਤੇ ਊਚਾ ਜਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥
ଯାହାର ନାମ ସବୁଠାରୁ ଉଚ୍ଚ ଅଟେ,
ਸਦਾ ਸਦਾ ਤਾ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
ସର୍ବଦା ତାହାଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କର।
ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਸਗਲਾ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
ଯାହାଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ସବୁ ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋଇଯାଏ ଏବଂ
ਸਰਬ ਸੂਖ ਵਸਹਿ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥
ମନରେ ସୁଖ ହିଁ ସୁଖ ବାସ କରିଥାଏ||1||
ਸਿਮਰਿ ਮਨਾ ਤੂ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
ହେ ମନ! ସେହି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସ୍ମରଣ କର, ଏକମାତ୍ର ସେ ହିଁ ପରମ-ସତ୍ୟ ଅଟନ୍ତି,
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਤੁਮਰੀ ਗਤਿ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତାହା ଫଳରେ ଲୋକ-ପରଲୋକରେ ତୁମର ଗତି ହେବ॥1॥ରୁହ॥
ਪੁਰਖ ਨਿਰੰਜਨ ਸਿਰਜਨਹਾਰ ॥
ପବିତ୍ର ସ୍ୱରୂପ ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ ସୃଜନହାର ଅଟନ୍ତି,
ਜੀਅ ਜੰਤ ਦੇਵੈ ਆਹਾਰ ॥
ସେ ହିଁ ଜୀବକୁ ପୋଷଣ କରିଥାନ୍ତି।
ਕੋਟਿ ਖਤੇ ਖਿਨ ਬਖਸਨਹਾਰ ॥
ସେ ଏତେ ଦୟାଳୁ ଯେ କୋଟି କୋଟି ଭୁଲକୁ ମଧ୍ୟ କ୍ଷମା କରି ଦେଇଥାନ୍ତି।
ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਸਦਾ ਨਿਸਤਾਰ ॥੨॥
ତାହାଙ୍କ ଭକ୍ତି କରିବା ଦ୍ଵାରା ନିସ୍ତାର ହୋଇଯାଏ||2||
ਸਾਚਾ ਧਨੁ ਸਾਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥
ପ୍ରଭୁନାମ ହିଁ ସଚ୍ଚା ଧନ ଅଟେ ଆଉ ତାହାଙ୍କ କୀର୍ତ୍ତି ମଧ୍ୟ ଶାଶ୍ଵତ ଅଟେ।
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਨਿਹਚਲ ਮਤਿ ਪਾਈ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ଠାରୁ ଏହି ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸੁ ਰਾਖਨਹਾਰਾ ॥
ପରମାତ୍ମା କୃପା କରି ଯାହାର ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି,
ਤਾ ਕਾ ਸਗਲ ਮਿਟੈ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥੩॥
ତାହାର ଅଜ୍ଞାନତା ରୂପୀ ଅନ୍ଧକାର ଦୂର ହୋଇଯାଏ||3||
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸਿਉ ਲਾਗੋ ਧਿਆਨ ॥
ଆମର ଧ୍ୟାନ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଠାରେ ହିଁ ଲାଗି ଯାଇଛି,
ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਨਿਰਬਾਨ ॥
ସେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ ସଂସାରର ପ୍ରତି କୋଣରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଛନ୍ତି।
ਭ੍ਰਮ ਭਉ ਮੇਟਿ ਮਿਲੇ ਗੋਪਾਲ ॥ ਨਾਨਕ ਕਉ ਗੁਰ ਭਏ ਦਇਆਲ ॥੪॥੩੦॥੪੩॥
ନାନକଙ୍କ ଉପରେ ଗୁରୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ ଦୟାଳୁ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି ଏବଂ ସମସ୍ତ ଭ୍ରମ ଦୂର କରି ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ଯାଇଛନ୍ତି||4||30||43||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 5॥
ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਮਨਿ ਹੋਇ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥
ଯାହାଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମନ ଆଲୋକିତ ହୋଇଯାଏ,
ਮਿਟਹਿ ਕਲੇਸ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
ଦୁଃଖ-କ୍ଲେଶ ଦୂର ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ପରମ ସୁଖ ବନି ରହିଥାଏ।
ਤਿਸਹਿ ਪਰਾਪਤਿ ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਦੇਇ ॥
ଏହା ତାହାକୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ଯାହାକୁ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତି,
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਪਾਏ ਸੇਵ ॥੧॥
ସେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ସେବା ପାଇଥାଏ||1||
ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੋ ਨਾਉ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୋର ନାମ ସର୍ବ ସୁଖ ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ,
ਆਠ ਪਹਰ ਮੇਰੇ ਮਨ ਗਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏଣୁ ଆଠ ପ୍ରହର ମୋର ମନ ତୋର ହିଁ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
ସେ ହିଁ ମନୋବାଞ୍ଚିତ ଫଳ ପାଇଥାଏ, ଯିଏ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମକୁ ମନରେ ସ୍ଥାପନ କରିଥାଏ।
ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ॥ ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଭଜନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଜନ୍ମ-ମରଣରୁ ମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭକ୍ତିରେ ଧ୍ୟାନ ଲାଗି ରହିଥାଏ||2||
ਬਿਨਸੇ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਅਹੰਕਾਰ ॥
କାମ-କ୍ରୋଧ ଓ ଅହଂକାର ନାଶ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ
ਤੂਟੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ॥
ମୋହ-ମାୟାର ପ୍ରେମ ଭାଙ୍ଗି ଯାଏ।
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਟੇਕ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
ତାହାକୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଶ୍ରା ସର୍ବଦା ରହିଥାଏ,
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥੩॥
ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଯାହାକୁ ଦାନ ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତି||3||
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰ ਸੁਆਮੀ ॥
ସଂସାରର ସ୍ଵାମୀ ପରମେଶ୍ଵର କରିବା-କରାଇବାରେ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି,
ਸਗਲ ਘਟਾ ਕੇ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
ସେ ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ମନର ଭାବନା ଜାଣିଥାନ୍ତି।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪਨੀ ਸੇਵਾ ਲਾਇ ॥
ନାନକଙ୍କ ବିନତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! କୃପା କରି ନିଜ ସେବାରେ ଲଗାଅ,
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਇ ॥੪॥੩੧॥੪੪॥
କାରଣ ଏହି ଦାସ ତୋର ଶରଣରେ ଆସିଛି||4||31||44||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 5॥
ਲਾਜ ਮਰੈ ਜੋ ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ନିଏ ନାହିଁ, ସେ ଲଜ୍ଜାରେ ବୁଡି ମରିବା ଉଚିତ।
ਨਾਮ ਬਿਹੂਨ ਸੁਖੀ ਕਿਉ ਸੋਵੈ ॥
ନାମବିହୀନ ରହି କିପରି ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ପାରିବ।
ਹਰਿ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਪਰਮ ਗਤਿ ਚਾਹੈ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସ୍ମରଣ ତ୍ୟାଗ କରି ପରମ ଗତିର ଆକାଂକ୍ଷା କରିଥାଏ,