Page 1081
ਕਾਇਆ ਪਾਤ੍ਰੁ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਣੈਹਾਰਾ ॥
ରହି ଶରୀର ରୂପୀ ପାତ୍ର ପ୍ରଭୁ ହିଁ ବନାଇ ଥାଆନ୍ତି,
ਲਗੀ ਲਾਗਿ ਸੰਤ ਸੰਗਾਰਾ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତ କରିବା ଦ୍ଵାରା ନାମ-ସ୍ମରଣରେ ଲଗ୍ନ ଲାଗି ଯାଇଥାଏ।
ਨਿਰਮਲ ਸੋਇ ਬਣੀ ਹਰਿ ਬਾਣੀ ਮਨੁ ਨਾਮਿ ਮਜੀਠੈ ਰੰਗਨਾ ॥੧੫॥
ହରିଙ୍କ ବାଣୀ ଦ୍ଵାରା ମୋର ଉତ୍ତମ ଶୋଭା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି ଏବଂ ମନ ନାମ ରୂପୀ ମଞ୍ଜୁଆତି ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଛି||15||
ਸੋਲਹ ਕਲਾ ਸੰਪੂਰਨ ਫਲਿਆ ॥
ଷୋହଳ କଳା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ପରମେଶ୍ଵର ନିରାକାର ରୂପ ଦ୍ଵାରା ପୂର୍ଣ୍ଣ ସାକାର ରୂପ ବନି ଯାଇଛି,
ਅਨਤ ਕਲਾ ਹੋਇ ਠਾਕੁਰੁ ਚੜਿਆ ॥
ସୃଷ୍ଟି ଉତ୍ପନ୍ନ କରି ସେ ନିଜର ଅସଂଖ୍ୟ ରୂପରେ ପ୍ରକଟ ହୋଇଛନ୍ତି।
ਅਨਦ ਬਿਨੋਦ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਖ ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਹਰਿ ਭੁੰਚਨਾ ॥੧੬॥੨॥੯॥
ହେ ନାନକ ହରିନାମର ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସୁଖ, ଆନନ୍ଦ ଏବଂ ଖୁସି ଲବ୍ଧ ହୋଇଥାଏ, ଏଣୁ ହରିନାମାମୃତକୁ ପାନ କରିବା ଉଚିତ||16||2||9||
ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੫
ମାରୁ ଷୋହଳ ମହଲା 5
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਤੂ ਸਾਹਿਬੁ ਹਉ ਸੇਵਕੁ ਕੀਤਾ ॥
ହେ ଈଶ୍ଵର! ତୁ ମୋର ମାଲିକ ଅଟେ ଏବଂ ମୁଁ ତୋର ସେବକ ଅଟୁ।
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤੇਰਾ ਦੀਤਾ ॥
ଏହି ଆତ୍ମା, ଶରୀର ସବୁ ତୋ’ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଦତ୍ତ ହୋଇଛି।
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਸਭੁ ਤੂਹੈ ਤੂਹੈ ਹੈ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਅਸਾੜਾ ॥੧॥
ଜଗତରେ କରିବା ଓ କରାଇବା ବାଲା ଏକ ତୁ ହିଁ ଅଟୁ ଏବଂ ଏଥିରେ ଆମର କିଛି ଭୂମିକା ନାହିଁ ||1||
ਤੁਮਹਿ ਪਠਾਏ ਤਾ ਜਗ ਮਹਿ ਆਏ ॥
ତୁ ପଠାଇ ଥିବା ଯୋଗୁଁ ଆମେ ଜଗତକୁ ଆସିଛୁ,
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਣਾ ਸੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
ଯାହା ତୋତେ ମଞ୍ଜୁର ଅଛି, ସେହି କର୍ମ ହିଁ କରିଥାଏ।
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੂ ਨ ਹੋਆ ਤਾ ਭੀ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਕਾੜਾ ॥੨॥
ତୋର ହୁକୁମ ବିନା କିଛି ମଧ୍ୟ ହୋଇନାହିଁ, ତେଣୁ ଆମକୁ କୌଣସି ଚିନ୍ତା ନାହିଁ||2||
ਊਹਾ ਹੁਕਮੁ ਤੁਮਾਰਾ ਸੁਣੀਐ ॥
ସେଠାରେ (ପରଲୋକରେ) ତୋର ହୁକୁମ ଶୁଣା ଯାଇଥାଏ ଏବଂ
ਈਹਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਤੇਰਾ ਭਣੀਐ ॥
ଏଠାରେ (ଈହଲୋକରେ) ତୋର ହରିଯଶ ଗାନ କରାଯାଇ ଥାଏ।
ਆਪੇ ਲੇਖ ਅਲੇਖੈ ਆਪੇ ਤੁਮ ਸਿਉ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਝਾੜਾ ॥੩॥
ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜୀବର କର୍ମ ଲେଖା ଲେଖିଥାଉ ଏବଂ ସ୍ଵେଚ୍ଛାରେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଏହା ଦୂର କରିଥାନ୍ତି, ଏଣୁ ତୋ' ଠାରେ କୌଣସି ଅଭିଯୋଗ ନାହିଁ||3||
ਤੂ ਪਿਤਾ ਸਭਿ ਬਾਰਿਕ ਥਾਰੇ ॥
ତୁ ଆମର ପିତା ଅଟୁ ଏବଂ ଆମେ ତୋର ସନ୍ତାନ ଅଟୁ।
ਜਿਉ ਖੇਲਾਵਹਿ ਤਿਉ ਖੇਲਣਹਾਰੇ ॥
ଯେପରି ତୁ ଖେଳାଉ, ସେପରି ହିଁ ଖେଳୁ।
ਉਝੜ ਮਾਰਗੁ ਸਭੁ ਤੁਮ ਹੀ ਕੀਨਾ ਚਲੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਵੇਪਾੜਾ ॥੪॥
ସବୁ କୁମାର୍ଗ ତୁ ହିଁ ବନାଇଛୁ ଏବଂ କେହି ମଧ୍ୟ ସ୍ଵୟଂ କୁମାର୍ଗରେ ଚାଲେ ନାହିଁ||4||
ਇਕਿ ਬੈਸਾਇ ਰਖੇ ਗ੍ਰਿਹ ਅੰਤਰਿ ॥
ପରମାତ୍ମା କାହାକୁ ଘରେ ବସାଇ ରଖି ନାହାନ୍ତି,
ਇਕਿ ਪਠਾਏ ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰਿ ॥
କାହାକୁ ଦେଶ-ଦେଶାନ୍ତର ପଠାଇ ଦେଉ,
ਇਕ ਹੀ ਕਉ ਘਾਸੁ ਇਕ ਹੀ ਕਉ ਰਾਜਾ ਇਨ ਮਹਿ ਕਹੀਐ ਕਿਆ ਕੂੜਾ ॥੫॥
କାହା ହାତରେ ଘାସ କଟାଉ ଏବଂ ଆଉ କାହାକୁ ରାଜା ବନାଇ ଦେଉ, ଏଥିରେ କଣ ମିଥ୍ୟା ଅଛି?||5||
ਕਵਨ ਸੁ ਮੁਕਤੀ ਕਵਨ ਸੁ ਨਰਕਾ ॥
କିଏ ମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ, କିଏ ନର୍କ ଭୋଗ କରିଥାଏ?
ਕਵਨੁ ਸੈਸਾਰੀ ਕਵਨੁ ਸੁ ਭਗਤਾ ॥
କର୍ମରେ ପଡିଥାଏ, କିଏ ଭକ୍ତ ଅଟେ?
ਕਵਨ ਸੁ ਦਾਨਾ ਕਵਨੁ ਸੁ ਹੋਛਾ ਕਵਨ ਸੁ ਸੁਰਤਾ ਕਵਨੁ ਜੜਾ ॥੬॥
କିଏ ଚତୁର ଅଟେ? କିଏ ମୋଟା ବୁଦ୍ଧିଆ ଅଟେ? କିଏ ବୁଝିବା ବାଲା ଅଟେ ? କିଉ ବୋକା ଅଟେ?||6||
ਹੁਕਮੇ ਮੁਕਤੀ ਹੁਕਮੇ ਨਰਕਾ ॥
ବାସ୍ତବରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ହୁକୁମ ଦ୍ଵାରା ମୁକ୍ତି ମିଳିଥାଏ ଅଥବା କାହାକୁ ନର୍କ ଭୋଗ କରିବାକୁ ପଡିଥାଏ।
ਹੁਕਮਿ ਸੈਸਾਰੀ ਹੁਕਮੇ ਭਗਤਾ ॥
ତାହାଙ୍କ ହୁକୁମ ଦ୍ଵାରା କେହି ସଂସାରର କାମରେ ଲୀନ ଥାଏ ଆଉ କେହି ଭକ୍ତିରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ।
ਹੁਕਮੇ ਹੋਛਾ ਹੁਕਮੇ ਦਾਨਾ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਅਵਰੁ ਧੜਾ ॥੭॥
ତାହାଙ୍କ ହୁକୁମ ଦ୍ଵାରା କେହି ବୋକା କିମ୍ବା ଚତୁର ବନିଥାଏ। ତୁମ ବିରୁଦ୍ଧରେ କିଏ ଯାଇ ପାରିବ?||7||
ਸਾਗਰੁ ਕੀਨਾ ਅਤਿ ਤੁਮ ਭਾਰਾ ॥
ତୁ ହିଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗଭୀର ସଂସାର ସାଗର ବନାଇଛୁ,
ਇਕਿ ਖੜੇ ਰਸਾਤਲਿ ਕਰਿ ਮਨਮੁਖ ਗਾਵਾਰਾ ॥
କିଛି ମନମୁଖୀ ଜୀବକୁ ମୂର୍ଖ ବନାଇ ତାହାକୁ ରସାତଳରେ ପହଞ୍ଚାଇଛୁ।
ਇਕਨਾ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਵਹਿ ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨ ਕਾ ਸਚੁ ਬੇੜਾ ॥੮॥
ସଦଗୁରୁ ଯେଉଁ ଜୀବର ସଚ୍ଚା ଜାହାଜ ବନି ଯାଇଛନ୍ତି, ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ତାହାକୁ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର କରାଇ ଦେଇଛୁ||8||
ਕਉਤਕੁ ਕਾਲੁ ਇਹੁ ਹੁਕਮਿ ਪਠਾਇਆ ॥
ପରମାତ୍ମା ଏକ ଲୀଳା ରଚନା କରିଛନ୍ତି ଯେ ସେ ନିଜ ହୁକୁମ ଦ୍ଵାରା କାଳକୁ ଜଗତକୁ ପଠାଇ ଅଛନ୍ତି।
ਜੀਅ ਜੰਤ ਓਪਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥
ସେ ଜୀବକୁ ଉତ୍ପନ୍ନ କରି ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ନେଇ ଯାଇଥାନ୍ତି।
ਵੇਖੈ ਵਿਗਸੈ ਸਭਿ ਰੰਗ ਮਾਣੇ ਰਚਨੁ ਕੀਨਾ ਇਕੁ ਆਖਾੜਾ ॥੯॥
ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଦେଖିଥାନ୍ତି।ହୋଇଥାନ୍ତି ଆଉ ସବୁ ରଙ୍ଗ-ରସ ଭୋଗ କରିଥାନ୍ତି, ଏହି ଜଗତ ରୂପୀ ରଚନାକୁ ସେ ଏକ ଆଖଡା ବନାଇଛନ୍ତି||9||
ਵਡਾ ਸਾਹਿਬੁ ਵਡੀ ਨਾਈ ॥
ଈଶ୍ଵର ହିଁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ନାମ ମଧ୍ୟ ମହାନ ଅଟେ।
ਵਡ ਦਾਤਾਰੁ ਵਡੀ ਜਿਸੁ ਜਾਈ ॥
ସେ ବହୁତ ବଡ ଦାତା ଅଟନ୍ତି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ନିବାସ ସ୍ଥାନ ମଧ୍ୟ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ।
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਬੇਅੰਤ ਅਤੋਲਾ ਹੈ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਆਹਾੜਾ ॥੧੦॥
ସେ ଜୀବର ପହଞ୍ଚର ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ, ଇନ୍ଦ୍ରିୟାତୀତ, ଅନନ୍ତ ଏବଂ ଅତୁଳନୀୟ ଅଟନ୍ତି||10||
ਕੀਮਤਿ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਦੂਜਾ ॥
ଅନ୍ୟ କେହି ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ମହିମାକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ,
ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨ ਪੂਜਾ ॥
କାଳିମାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ ଥିବା ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ନିଜର ପୂଜା କରିଥାନ୍ତି।
ਆਪਿ ਸੁ ਗਿਆਨੀ ਆਪਿ ਧਿਆਨੀ ਆਪਿ ਸਤਵੰਤਾ ਅਤਿ ਗਾੜਾ ॥੧੧॥
ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜ୍ଞାନବାନ ଅଟନ୍ତି, ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଧ୍ୟାନଶୀଳ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ବହୁତ ବଡ ସତ୍ୟବାନ ଅଟନ୍ତି||11||
ਕੇਤੜਿਆ ਦਿਨ ਗੁਪਤੁ ਕਹਾਇਆ ॥
ଅନେକ ଅନେକ ଦିନ ସେ ଗୁପ୍ତ ରହିଥାନ୍ତି,
ਕੇਤੜਿਆ ਦਿਨ ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਇਆ ॥
ଅସଂଖ୍ୟ ଦିନ ସେ ଶୂନ୍ୟ ସମାଧିରେ ରହିଥାନ୍ତି,
ਕੇਤੜਿਆ ਦਿਨ ਧੁੰਧੂਕਾਰਾ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਪਰਗਟੜਾ ॥੧੨॥
ଅସଂଖ୍ୟ ଦିନ ସେ ଘୋର ଅନ୍ଧକାର ବନାଇ ରଖିଛନ୍ତି, ସେହି ରଚୟିତା ପରମେଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜଗତ ରୂପରେ ପ୍ରକଟ ହୋଇଛନ୍ତି||12||
ਆਪੇ ਸਕਤੀ ਸਬਲੁ ਕਹਾਇਆ ॥
ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ପରମେଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଆଦି-ଶକ୍ତି ବୋଲାଇ ଥାଆନ୍ତି,