Page 800
ਕਾਇਆ ਨਗਰ ਮਹਿ ਰਾਮ ਰਸੁ ਊਤਮੁ ਕਿਉ ਪਾਈਐ ਉਪਦੇਸੁ ਜਨ ਕਰਹੁ ॥
ଏହି କାୟା ରୂପୀ ନଗରରେ ସର୍ବୋତ୍ତମ ରାମରସ ଅଛି, ହେ ସନ୍ଥଜନ! ମୋତେ ଉପଦେଶ ଦିଅ ଯେ ମୁଁ ଏହାକୁ କିପରି ପ୍ରାପ୍ତ କରିବି?
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਫਲ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਮਿਲਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਅਹੁ ॥੨॥
ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ହରିରସ ରୂପୀ ଅମୃତ ପାନ କର ତଥା ଗୁରୁଙ୍କ ସେବା କରି ଭଗବାନଙ୍କ ଦର୍ଶନ କର॥2॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਮੀਠਾ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਚਾਖਿ ਦਿਖਹੁ ॥
ହେ ସନ୍ଥଜନ! 'ହରି-ହରି' ନାମ ରୂପୀ ଅମୃତ ବଡ ମିଠା ଅଟେ, ଏହାକୁ ଆସ୍ଵାଦନ କର।
ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਲਾਗਾ ਤਿਨ ਬਿਸਰੇ ਸਭਿ ਬਿਖ ਰਸਹੁ ॥੩॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ଯାହାକୁ ହରିରସ ମିଠା ଲାଗିଥାଏ, ତାହାକୁ ବିଷ ରୂପୀ ମାୟାର ସବୁ ରସ ଭୁଲିଯାଏ॥3॥
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਸੁ ਰਾਮ ਰਸਾਇਣੁ ਹਰਿ ਸੇਵਹੁ ਸੰਤ ਜਨਹੁ ॥
ରାମ-ନାମ ରୂପୀ ରସ ହିଁ ରସାୟନ ଅଟେ, ହେ ସନ୍ଥଜନ! ଭଗବାନଙ୍କ ଉପାସନା କର।
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਚਾਰੇ ਪਾਏ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜਹੁ ॥੪॥੪॥
ହେ ନାନକ! ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଚାରି ପଦାର୍ଥ- ଧର୍ମ, ଅର୍ଥ, କାମ ଏବଂ ମୋକ୍ଷ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ॥4॥4॥
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 4 ॥
ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਸੂਦੁ ਵੈਸੁ ਕੋ ਜਾਪੈ ਹਰਿ ਮੰਤ੍ਰੁ ਜਪੈਨੀ ॥
ହେ ଭାଇ! କ୍ଷତ୍ରିୟ, ବ୍ରାହ୍ମଣ, ଶୂଦ୍ର ଏବଂ ବୈଶ୍ୟରୁ ଯେ କେହି ହରି-ମନ୍ତ୍ର ଜପ କରି ପାରିବ, ଯିଏ ସବୁଙ୍କ ପାଇଁ ଜପିବା ଯୋଗ୍ୟ ଅଟେ।
ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਕਰਿ ਪੂਜਹੁ ਨਿਤ ਸੇਵਹੁ ਦਿਨਸੁ ਸਭ ਰੈਨੀ ॥੧॥
ପରଂବ୍ରହ୍ମଙ୍କ ରୂପ ମାନି ଗୁରୁଙ୍କ ପୂଜା କର ଆଉ ନିତ୍ୟ ଦିନରାତି ସେବାରେ ଲୀନ ରୁହ॥1॥
ਹਰਿ ਜਨ ਦੇਖਹੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨੈਨੀ ॥
ହେ ଭକ୍ତଜନ! ନେତ୍ରରେ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ କର।
ਜੋ ਇਛਹੁ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਹਰਿ ਬੋਲਹੁ ਗੁਰਮਤਿ ਬੈਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ହରିନାମ ବୋଲ ଆଉ ମନୋବାଞ୍ଚିତ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ କର॥1॥ରୁହ॥
ਅਨਿਕ ਉਪਾਵ ਚਿਤਵੀਅਹਿ ਬਹੁਤੇਰੇ ਸਾ ਹੋਵੈ ਜਿ ਬਾਤ ਹੋਵੈਨੀ ॥
ମନୁଷ୍ୟ ଅନେକ ଉପାୟ ମନରେ ଶୋଚନା କରିଥାଏ, କିନ୍ତୁ ତାହା ହିଁ ହୋଇଥାଏ, ଯାହା ହେବାର ଅଛି।
ਅਪਨਾ ਭਲਾ ਸਭੁ ਕੋਈ ਬਾਛੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਮੇਰੈ ਚਿਤਿ ਨ ਚਿਤੈਨੀ ॥੨॥
ସମସ୍ତେ ନିଜର ଭଲ କାମନା କରିଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଭଗବାନ ତାହା କରିଥାନ୍ତି, ଯାହା ଆମର ଚିତ୍ତରେ ମନେ ହିଁ ନଥାଏ॥2॥
ਮਨ ਕੀ ਮਤਿ ਤਿਆਗਹੁ ਹਰਿ ਜਨ ਏਹਾ ਬਾਤ ਕਠੈਨੀ ॥
ହେ ଭକ୍ତଜନ! ନିଜ ମନର ମତି ତ୍ୟାଗ କର, କିନ୍ତୁ ଏହି କଥା ବଡ କଠିନ ଅଟେ।
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹੁ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਮਤਿ ਲੈਨੀ ॥੩॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ନେଇ ନିତ୍ୟ ହରିନାମର ଧ୍ୟାନ କର॥3॥
ਮਤਿ ਸੁਮਤਿ ਤੇਰੈ ਵਸਿ ਸੁਆਮੀ ਹਮ ਜੰਤ ਤੂ ਪੁਰਖੁ ਜੰਤੈਨੀ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ମତି ଅଥବା ସୁମତି ଏହାସବୁ ତୋର ବଶରେ ହିଁ ଅଛି, ଜୀବ ଯନ୍ତ୍ର ଅଟେ ଆଉ ତୁ ଯନ୍ତ୍ର ବାଦକ ଅଟୁ।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਕਰਤੇ ਸੁਆਮੀ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਬੁਲੈਨੀ ॥੪॥੫॥
ହେ ନାନକଙ୍କ ପ୍ରଭୁ, ହେ କର୍ତ୍ତା ସ୍ଵାମୀ! ତୋତେ ଯେପରି ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ସେପରି ହିଁ ଆମେ ବୋଲୁ॥4॥5॥
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 4 ॥
ਅਨਦ ਮੂਲੁ ਧਿਆਇਓ ਪੁਰਖੋਤਮੁ ਅਨਦਿਨੁ ਅਨਦ ਅਨੰਦੇ ॥
ଆନନ୍ଦର ମୂଳସ୍ରୋତ ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ରାତିଦିନ ଆନନ୍ଦ ହିଁ ଆନନ୍ଦ ବନି ରହିଥାଏ।
ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੀ ਕਾਣਿ ਚੁਕਾਈ ਸਭਿ ਚੂਕੇ ਜਮ ਕੇ ਛੰਦੇ ॥੧॥
ବର୍ତ୍ତମାନ ଯମରାଜର ଭୟ ଦୂର କରି ଦେଇଛି ଆଉ ଯମର ଦେବା-ନେବା ସମାପ୍ତ କରି ଦେଇଛି॥1॥
ਜਪਿ ਮਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਗੋੁਬਿੰਦੇ ॥
ହେ ମନ! ହରିନାମ ଜପ କର।
ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਗੁਣ ਗਾਏ ਪਰਮਾਨੰਦੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ବଡ ଭାଗ୍ୟରୁ ଆମେ ସଦଗୁରୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛୁ ଆଉ ବର୍ତ୍ତମାନ ପରମାନନ୍ଦଙ୍କ ଗାନ ହିଁ କରିଛି॥1॥
ਸਾਕਤ ਮੂੜ ਮਾਇਆ ਕੇ ਬਧਿਕ ਵਿਚਿ ਮਾਇਆ ਫਿਰਹਿ ਫਿਰੰਦੇ ॥
ମୂର୍ଖ ଶାକ୍ତ ମାୟାର ବନ୍ଦୀ ଅଟେ ଆଉ ମାୟାରେ ହିଁ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହିଥାଏ।
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲਤ ਕਿਰਤ ਕੇ ਬਾਧੇ ਜਿਉ ਤੇਲੀ ਬਲਦ ਭਵੰਦੇ ॥੨॥
ସେ ଭାଗ୍ୟରେ ବନ୍ଧା ହୋଇ ତୃଷ୍ଣାଗ୍ନିରେ ଜଳି ଥାଏ ତଥା ତେଲିର ବଳଦ ଭଳି ଜନ୍ମ-ମରଣ ଚକ୍ରରେ ଘୁରି ବୁଲୁଥାଏ॥2॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵ ਲਗੇ ਸੇ ਉਧਰੇ ਵਡਭਾਗੀ ਸੇਵ ਕਰੰਦੇ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଗୁରୁଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରୁ ଭଗବାନଙ୍କ ସେବାରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ, ତାହାର ଉଦ୍ଧାର ହୋଇଯାଏ, କିନ୍ତୁ ଏହି ସେବା ଭାଗ୍ୟବାନ ହିଁ କରିଥାଏ।
ਜਿਨ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ਤਿਨ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਸਭਿ ਤੂਟੇ ਮਾਇਆ ਫੰਦੇ ॥੩॥
ଯିଏ ଭଗବାନଙ୍କ ଜପ କରିଥାଏ, ତାହାକୁ ଫଳ ମିଳିଥାଏ, ତାହାର ମାୟାର ସବୁ ବନ୍ଧନ ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଥାଏ॥3॥
ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਆਪੇ ਸੇਵਕੁ ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਗੋਵਿੰਦੇ ॥
ଗୋବିନ୍ଦ ସବୁକିଛି ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ମାଲିକ ଅଥବା ସେବକ ମଧ୍ୟ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଅଟନ୍ତି।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਆਪਿ ਸਭੁ ਵਰਤੈ ਜਿਉ ਰਾਖੈ ਤਿਵੈ ਰਹੰਦੇ ॥੪॥੬॥
ହେ ନାନକ! ପରମାତ୍ମା ସର୍ବତ୍ର ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଟନ୍ତି, ଯେପରି ସେ ଜୀବକୁ ରଖିଥାନ୍ତି, ଜୀବ ସେପରି ହିଁ ରହିଥାଏ॥4॥6॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਰਾਗੁ ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ਪੜਤਾਲ ਘਰੁ ੧੩ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 4 ପଦାତାଳ ଘର 13॥
ਬੋਲਹੁ ਭਈਆ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨੋ ॥
ହେ ଭାଇ! ପତିତକୁ ପବିତ୍ର କରିବା ବାଲା ରାମନାମ ବୋଲ।
ਹਰਿ ਸੰਤ ਭਗਤ ਤਾਰਨੋ ॥
ସେହି ପ୍ରଭୁ ହିଁ ସନ୍ଥ ଏବଂ ଭକ୍ତର ଉଦ୍ଧାର କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି