Page 135
ਮਨਿ ਤਨਿ ਪਿਆਸ ਦਰਸਨ ਘਣੀ ਕੋਈ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ਮਾਇ ॥
ମୋ ମନ ଏବଂ ଶରୀରରେ, ଇଶ୍ଵରଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇଁ ମୋର ଏକ ତୃଷ୍ଣା ଅଛି | ହେ ଜନନୀ ! କିଛି ସାଧୁ ଆସି ମୋତେ ତାଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରାଇବା ଉଚିତ୍ |
ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਪ੍ਰੇਮ ਕੇ ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਲਾਗਾ ਪਾਇ ॥
ମୁଁ ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣରେ ଲାଗିଅଛି କାରଣ ସନ୍ଥ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରେମ କରିବା ବାଲାକୁ ସହାୟତା କରିଥାନ୍ତି।
ਵਿਣੁ ਪ੍ਰਭ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ବିନା ସୁଖ ଉପଲବ୍ଧି ପାଇଁ ଅନ୍ୟ କିଛି ସ୍ଥାନ ନାହିଁ।
ਜਿੰਨ੍ਹ੍ਹੀ ਚਾਖਿਆ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸੁ ਸੇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਰਹੇ ਆਘਾਇ ॥
ଯିଏ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରେମର ଅମୃତ ପାନ କରିଅଛି, ସେ ତୃପ୍ତ ଓ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହିଥାଏ।
ਆਪੁ ਤਿਆਗਿ ਬਿਨਤੀ ਕਰਹਿ ਲੇਹੁ ਪ੍ਰਭੂ ਲੜਿ ਲਾਇ ॥
ନିଜର ଅହଂକାର ତ୍ୟାଗ କରି ସେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିଥାଏ, ‘ହେ ଇଶ୍ଵର! ଆମକୁ ନିଜ ସାଥିରେ ଲଗାଅ।‘
ਜੋ ਹਰਿ ਕੰਤਿ ਮਿਲਾਈਆ ਸਿ ਵਿਛੁੜਿ ਕਤਹਿ ਨ ਜਾਇ ॥
ଯେଉଁ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ପ୍ରଭୁ-ପତିଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ ହୋଇଛନ୍ତି, ସେ କେବେ ବି ଅଲଗା ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ ଏବଂ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ସ୍ଥାନକୁ ଯାଆନ୍ତି ନାହିଁ
ਪ੍ਰਭ ਵਿਣੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਰਣਾਇ ॥
ହେ ନାନକ! ଭଗବାନଙ୍କ ଶରଣ ନିଅ, କାରଣ ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟ କେହି ଶରଣ ଦେବା ସମର୍ଥ ନୁହନ୍ତି।
ਅਸੂ ਸੁਖੀ ਵਸੰਦੀਆ ਜਿਨਾ ਮਇਆ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥੮॥
ଆଶ୍ଵିନ ମାସରେ ଯାହା ଉପରେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଦୟା ହୋଇଥାଏ, ସେ ବହୁତ ସୁଖରେ ରହିଥାଏ ॥8॥
ਕਤਿਕਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਦੋਸੁ ਨ ਕਾਹੂ ਜੋਗੁ ॥
କାର୍ତ୍ତିକ ମାସରେ ହେ ପ୍ରାଣୀ! ପୂର୍ବ ଜନ୍ମରେ କରାଯାଇଥିବା ଭଲ ଏବଂ ଖରାପ କାର୍ଯ୍ୟର ଫଳ ବହନ କରିବାକୁ ପଡିବ | ତେଣୁ ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ଦୋଷ ଦେବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ।
ਪਰਮੇਸਰ ਤੇ ਭੁਲਿਆਂ ਵਿਆਪਨਿ ਸਭੇ ਰੋਗ ॥
ପରଂବ୍ରହ୍ମ-ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ବିସ୍ମୃତ କରି ମନୁଷ୍ୟକୁ ସମସ୍ତ ରୋଗ ଲାଗିଯାଏ।
ਵੇਮੁਖ ਹੋਏ ਰਾਮ ਤੇ ਲਗਨਿ ਜਨਮ ਵਿਜੋਗ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ରାମଙ୍କ ଠାରୁ ବିମୁଖ ହୋଇଯାଏ, ସେ ଜନ୍ମ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ବିଛେଦ ହୋଇଯାଏ।
ਖਿਨ ਮਹਿ ਕਉੜੇ ਹੋਇ ਗਏ ਜਿਤੜੇ ਮਾਇਆ ਭੋਗ ॥
ଭୋଗ କରିବା ପାଇଞ୍ଜେତେ ପଦାର୍ଥ ଅଛି, ତାହା ଏକ କ୍ଷଣରେ ହିଁ ପିତା ହୋଇଯାଏ।
ਵਿਚੁ ਨ ਕੋਈ ਕਰਿ ਸਕੈ ਕਿਸ ਥੈ ਰੋਵਹਿ ਰੋਜ ॥
ପୁଣି ନିଜର ପ୍ରତିଦିନର ଦୁଃଖ କାହା ସମ୍ମୁଖରେ କହିବି? ବିଛେଦକୁ ଦୂର କରିବା ପାଇଁ କେହି ମଧ୍ୟ ମଧ୍ୟସ୍ଥ ହେଉ ନାହାନ୍ତି।
ਕੀਤਾ ਕਿਛੂ ਨ ਹੋਵਈ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਸੰਜੋਗ ॥
ମଣିଷ କରିଲେ କିଛି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ, ଯଦି ଆରମ୍ଭରୁ ମନୁଷ୍ୟର ଭାଗ୍ୟରେ ଏପରି ସଂଯୋଗ ଲେଖାଯାଇଥାଏ |
ਵਡਭਾਗੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲੈ ਤਾਂ ਉਤਰਹਿ ਸਭਿ ਬਿਓਗ ॥
ସୌଭାଗ୍ୟରୁ ଯଦି ମୋର ପ୍ରଭୁ ମିଳିଯାନ୍ତି , ତାହାହେଲେ ବିଛେଦର ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋଇଯାନ୍ତା।
ਨਾਨਕ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਰਾਖਿ ਲੇਹਿ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬ ਬੰਦੀ ਮੋਚ ॥
ନାନକ କୁହନ୍ତି ହେ ମୋର ପ୍ରଭୁ! ଜୀବକୁ ମାୟାର ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ କରିବା ବାଲା ତୁମେ ହିଁ, ତେଣୁ ନାନକଙ୍କୁ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ କର |
ਕਤਿਕ ਹੋਵੈ ਸਾਧਸੰਗੁ ਬਿਨਸਹਿ ਸਭੇ ਸੋਚ ॥੯॥
ଯଦି କାର୍ତ୍ତିକ ମାସରେ ସନ୍ଥଙ୍କ ସଂଗତି ହୋଇଯାଏ ତାହାହେଲେ ସମସ୍ତ ଚିନ୍ତା ଦୂର ହୋଇଯିବ ॥9॥
ਮੰਘਿਰਿ ਮਾਹਿ ਸੋਹੰਦੀਆ ਹਰਿ ਪਿਰ ਸੰਗਿ ਬੈਠੜੀਆਹ ॥
ମାର୍ଗଶିର ମାସରେ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ ଭଗବାନଙ୍କ ସାଥିରେ ବସି ଭଜନ କରିବା ସମୟରେ ବହୁତ ସୁନ୍ଦରଲାଗିଥାଏ ।
ਤਿਨ ਕੀ ਸੋਭਾ ਕਿਆ ਗਣੀ ਜਿ ਸਾਹਿਬਿ ਮੇਲੜੀਆਹ ॥
ତାହାଙ୍କ ଶୋଭା ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ, ଯାହାକୁ ଇଶ୍ଵର ନିଜ ସାଥିରେ ମିଶାଇ ଅଛନ୍ତି।
ਤਨੁ ਮਨੁ ਮਉਲਿਆ ਰਾਮ ਸਿਉ ਸੰਗਿ ਸਾਧ ਸਹੇਲੜੀਆਹ ॥
ମୋର ସତସଙ୍ଗୀ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହିତ ସତସଙ୍ଗରେ ରାମଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରି ମୋର ମନ ଏବଂ ଶରୀର ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇଛି |
ਸਾਧ ਜਨਾ ਤੇ ਬਾਹਰੀ ਸੇ ਰਹਨਿ ਇਕੇਲੜੀਆਹ ॥
ଯେଉଁ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରୁ ବଞ୍ଚିତ ରହିଥାଏ, ସେ ପତି-ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରୁ ବିଛେଦ ହେବା କାରଣରୁ ଏକା ରହିଥାଏ ।
ਤਿਨ ਦੁਖੁ ਨ ਕਬਹੂ ਉਤਰੈ ਸੇ ਜਮ ਕੈ ਵਸਿ ਪੜੀਆਹ ॥
ତାହାର ପତି-ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରୁ ବିଛେଦର ଦୁଃଖ କେବେ ଦୂର ହୁଏନାହିଁ ଆଉ ଯମଦୂତର ପଞ୍ଜାରେ ଫସି ଯାଏ।
ਜਿਨੀ ਰਾਵਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣਾ ਸੇ ਦਿਸਨਿ ਨਿਤ ਖੜੀਆਹ ॥
ଯିଏ ନିଜର ଈଶ୍ବରଙ୍କ ସାଥିରେ ରମଣ କରିଛି, ସେ ତାଙ୍କରି ସେବାରେ ସର୍ବଦା ଜାଗ୍ରତ ଥାଏ।
ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਲਾਲ ਹਰਿ ਕੰਠਿ ਤਿਨਾ ਜੜੀਆਹ ॥
ତାହାଙ୍କ କଣ୍ଠ ପ୍ରଭୁ ନାମରୂପି ରତ୍ନ-ଜବାହାର, ମାଣିକ ତଥା ହୀରା ସହିତ ଜଡିତ ହୋଇଛି।
ਨਾਨਕ ਬਾਂਛੈ ਧੂੜਿ ਤਿਨ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣੀ ਦਰਿ ਪੜੀਆਹ ॥
ହେ ନାନକ! ସେ ଅନେକ ଚରଣର ଧୂଳିର ଅଭିଳାଷୀ ଅଟେ, ଯିଏ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଦରବାରରେ ତାହାଙ୍କ ଶରଣରେ ପଡିଥାଏ।
ਮੰਘਿਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਆਰਾਧਣਾ ਬਹੁੜਿ ਨ ਜਨਮੜੀਆਹ ॥੧੦॥
ଯେଉଁମାନେ ମାର୍ଗଶିର ମାସରେ ଇଶ୍ବରଙ୍କୁ ଉପାସନା କରନ୍ତି, ସେମାନେ ପଛକୁ ଫେରି ଜୀବନ ଏବଂ ମୃତ୍ୟୁ ଦାସତ୍ୱରେ ପଡ଼ନ୍ତି ନାହିଁ ଏବଂ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାନ୍ତି ॥10॥
ਪੋਖਿ ਤੁਖਾਰੁ ਨ ਵਿਆਪਈ ਕੰਠਿ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਨਾਹੁ ॥
ପୌଷ ମାସରେ ହରି-ପ୍ରଭୁ ଯେଉଁ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀକୁ ତାହାର ଗଳାରେ ଲଗାଇ ଥାନ୍ତି, ତାହାକୁ ଶୀତ ଲାଗେ ନାହିଁ।
ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਚਰਨਾਰਬਿੰਦ ਦਰਸਨਿ ਲਗੜਾ ਸਾਹੁ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କର କମଳ ପାଦର ପ୍ରେମ ତାଙ୍କ ମନକୁ ବାନ୍ଧି ରଖେ ଏବଂ ତାଙ୍କର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ ସହିତ ଜଡ଼ିତ ଥାଏ।
ਓਟ ਗੋਵਿੰਦ ਗੋਪਾਲ ਰਾਇ ਸੇਵਾ ਸੁਆਮੀ ਲਾਹੁ ॥
ସେ ଗୋବିନ୍ଦ ଗୋପାଳଙ୍କ ସାହାରା ନିଅନ୍ତି ଏବଂ ତାଙ୍କ ଗୁରୁଙ୍କ ସେବା କରି ନାମ ରୂପୀ ଲାଭ ପ୍ରାପ୍ତ କରନ୍ତି ।
ਬਿਖਿਆ ਪੋਹਿ ਨ ਸਕਈ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਗੁਣ ਗਾਹੁ ॥
ବିଷ ରୂପରେ ମାୟା ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିପାରିବ ନାହିଁ ଏବଂ ସେ ସାଧୁମାନଙ୍କୁ ଭେଟି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ମହିମା ଗାନ କରି ଚାଲିଥାଏ।
ਜਹ ਤੇ ਉਪਜੀ ਤਹ ਮਿਲੀ ਸਚੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਮਾਹੁ ॥
ସେ ଯେଉଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଛି, ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ତାହାଙ୍କ ପ୍ରେମରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ।
ਕਰੁ ਗਹਿ ਲੀਨੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਵਿਛੁੜੀਆਹੁ ॥
ପରଂବ୍ରହ୍ମ ପ୍ରଭୁ ତାହାର ହାତ ଧରିଛନ୍ତି, ସେ ବାରମ୍ବାର ବିଛେଦ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ।
ਬਾਰਿ ਜਾਉ ਲਖ ਬੇਰੀਆ ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਅਗਮ ਅਗਾਹੁ ॥
ମୁଁ ଲକ୍ଷେ ଥର ନିଜ ଅଗମ୍ୟ ଏବଂ ଅଗୋଚର ବନ୍ଧୁ ହରିଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ।
ਸਰਮ ਪਈ ਨਾਰਾਇਣੈ ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਪਈਆਹੁ ॥
ହେ ନାନକ! ଜୀବମାନେ ଯେଉଁମାନେ ନାରାୟଣଙ୍କ ଦ୍ୱାରରେ ପ୍ରଣାମ କରିଛନ୍ତି, ସେ ସେମାନଙ୍କର ସମ୍ମାନ ଏବଂ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ରକ୍ଷା କରନ୍ତି |
ਪੋਖੁ ਸੋੁਹੰਦਾ ਸਰਬ ਸੁਖ ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੧੧॥
ପୌଷ ମାସ ସୁନ୍ଦର ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ସୁଖ ପ୍ରଦାନ କରେ, ଯାହାଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ପରମେଶ୍ଵର କ୍ଷମା କରନ୍ତି ॥11॥
ਮਾਘਿ ਮਜਨੁ ਸੰਗਿ ਸਾਧੂਆ ਧੂੜੀ ਕਰਿ ਇਸਨਾਨੁ ॥
ମାଘ ମାସରେ ସାଧୁଙ୍କ ପାଦ ଧୁଳିରେ ଗାଧୋଇବାକୁ ତୀର୍ଥସ୍ଥାନରେ ଗାଧୋଇବା ତୁଲ୍ୟ ବିଚାର କରନ୍ତୁ |
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਸੁਣਿ ਸਭਨਾ ਨੋ ਕਰਿ ਦਾਨੁ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ନାମର ଧ୍ୟାନ କର ଏବଂ ତାହାଙ୍କୁ ଶୁଣ ତଥା ଅନ୍ୟକୁ ମଧ୍ୟ ନାମର ଦାନ ଦିଅ।
ਜਨਮ ਕਰਮ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਮਨ ਤੇ ਜਾਇ ਗੁਮਾਨੁ ॥
ନାମ ସ୍ମରଣ ଦ୍ଵାରା ଜନ୍ମ-ଜନ୍ମାନ୍ତରର ଦୁଷ୍କର୍ମର ମଳିନତା ଦୂର ହୋଇଯାଏ ଆଉ ମନର ଅହଂକାର ଦୂର ହୋଇଯାଏ।