Page 1160
ਹੈ ਹਜੂਰਿ ਕਤ ਦੂਰਿ ਬਤਾਵਹੁ ॥
પ્રભુ તો પાસે જ છે, તેને દૂર શા માટે બતાવી રહ્યો છે.
ਦੁੰਦਰ ਬਾਧਹੁ ਸੁੰਦਰ ਪਾਵਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
કામાદિક દ્વંદ્વને નિયંત્રણમાં કર અને સુંદર પ્રભુને પ્રાપ્ત કરી લે ॥૧॥વિરામ॥
ਕਾਜੀ ਸੋ ਜੁ ਕਾਇਆ ਬੀਚਾਰੈ ॥
કાજી તે જ છે, જે શરીરનું ચિંતન કરે છે,
ਕਾਇਆ ਕੀ ਅਗਨਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਜਾਰੈ ॥
શરીરની આગમાં બ્રહ્મને પ્રકાશિત કરતો અને
ਸੁਪਨੈ ਬਿੰਦੁ ਨ ਦੇਈ ਝਰਨਾ ॥
સપનામાં વીર્યનું પતન કરતો નથી અર્થાત સપનામાં પણ વાસનાને ભટકવા દેતો નથી.
ਤਿਸੁ ਕਾਜੀ ਕਉ ਜਰਾ ਨ ਮਰਨਾ ॥੨॥
તે કાજીને ગઢપણ અથવા મૃત્યુ ઘેરતું નથી ॥૨॥
ਸੋ ਸੁਰਤਾਨੁ ਜੁ ਦੁਇ ਸਰ ਤਾਨੈ ॥
સુલતાન તે જ છે, જે જ્ઞાન વૈરાગ્યના બે તીરોને હૃદયની દોરી પર તાણે છે અને
ਬਾਹਰਿ ਜਾਤਾ ਭੀਤਰਿ ਆਨੈ ॥
ભટકતા મનને અંદર લઇ આવે.
ਗਗਨ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਲਸਕਰੁ ਕਰੈ ॥
દસમા દરવાજામાં ગુણોનું લશ્કર બનાવી લે,
ਸੋ ਸੁਰਤਾਨੁ ਛਤ੍ਰੁ ਸਿਰਿ ਧਰੈ ॥੩॥
આવો સુલ્તાન જ છત્ર ધારણ કરવાને હકદાર છે ॥૩॥
ਜੋਗੀ ਗੋਰਖੁ ਗੋਰਖੁ ਕਰੈ ॥
યોગી પ્રભુને 'ગોરખ ગોરખ' નામથી રટતો રહે છે,
ਹਿੰਦੂ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ॥
હિન્દુ રામ નામનું ઉચ્ચારણ કરે છે અને
ਮੁਸਲਮਾਨ ਕਾ ਏਕੁ ਖੁਦਾਇ ॥
મુસલમાન ફક્ત ખુદા જ માને છે,
ਕਬੀਰ ਕਾ ਸੁਆਮੀ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੪॥੩॥੧੧॥
પરંતુ કબીરનો સ્વામી બધામાં વ્યાપ્ત છે ॥૪॥૩॥૧૧॥
ਮਹਲਾ ੫ ॥
મહેલ ૫॥
ਜੋ ਪਾਥਰ ਕਉ ਕਹਤੇ ਦੇਵ ॥
જે પથ્થરની મૂર્તિને પ્રભુ માને છે,
ਤਾ ਕੀ ਬਿਰਥਾ ਹੋਵੈ ਸੇਵ ॥
તેની સેવા વ્યર્થ જ જાય છે.
ਜੋ ਪਾਥਰ ਕੀ ਪਾਂਈ ਪਾਇ ॥
જે પથ્થરની મૂર્તિ પર નતમસ્તક થાય છે,
ਤਿਸ ਕੀ ਘਾਲ ਅਜਾਂਈ ਜਾਇ ॥੧॥
તેની મહેનત બેકાર જ જાય છે ॥૧॥
ਠਾਕੁਰੁ ਹਮਰਾ ਸਦ ਬੋਲੰਤਾ ॥
અમારો માલિક શાશ્વત છે તેમજ હંમેશા વાતો કરનાર છે
ਸਰਬ ਜੀਆ ਕਉ ਪ੍ਰਭੁ ਦਾਨੁ ਦੇਤਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
તે બધા જીવોને આપતો રહે છે ॥૧॥વિરામ॥
ਅੰਤਰਿ ਦੇਉ ਨ ਜਾਨੈ ਅੰਧੁ ॥
પ્રભુ તો અમારા મનમાં જ છે, પરંતુ અંધ જીવ મનમાં વસી રહેલા પ્રભુને જાણતો નથી,
ਭ੍ਰਮ ਕਾ ਮੋਹਿਆ ਪਾਵੈ ਫੰਧੁ ॥
આથી ભ્રમમાં પડેલ ફાંસીમાં ફસાઈ જાય છે.
ਨ ਪਾਥਰੁ ਬੋਲੈ ਨਾ ਕਿਛੁ ਦੇਇ ॥
હે સંસારના લોકો, પથ્થરની મૂર્તિ ન તો બોલે છે અને ન તો કાંઈ દે છે,
ਫੋਕਟ ਕਰਮ ਨਿਹਫਲ ਹੈ ਸੇਵ ॥੨॥
તેથી ધાર્મિક કર્મ બેકાર છે અને મૂર્તિ-પૂજાનું કોઈ ફળ મળતું નથી ॥૨॥
ਜੇ ਮਿਰਤਕ ਕਉ ਚੰਦਨੁ ਚੜਾਵੈ ॥
જો મૃતક મૂર્તિને ચંદન લગાવાય તો
ਉਸ ਤੇ ਕਹਹੁ ਕਵਨ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥
કહે તેનાથી ભલે શું ફળ પ્રાપ્ત થશે?
ਜੇ ਮਿਰਤਕ ਕਉ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਰੁਲਾਈ ॥
જો મૃતકને ગંદકીમાં મળાવ્યા છે તો પણ
ਤਾਂ ਮਿਰਤਕ ਕਾ ਕਿਆ ਘਟਿ ਜਾਈ ॥੩॥
મૃતકનું શું ઘટી શકે છે ॥૩॥
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਹਉ ਕਹਉ ਪੁਕਾਰਿ ॥
કબીર વિનયપૂર્વક કહે છે કે
ਸਮਝਿ ਦੇਖੁ ਸਾਕਤ ਗਾਵਾਰ ॥
હે માયાવી મૂર્ખ! વિચારી સમજીને સારી રીતે જો.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਹੁਤੁ ਘਰ ਗਾਲੇ ॥
દ્વેતભાવે ખૂબ બધા લોકોને હેરાન જ કર્યા છે,
ਰਾਮ ਭਗਤ ਹੈ ਸਦਾ ਸੁਖਾਲੇ ॥੪॥੪॥੧੨॥
ફક્ત રામની ભક્તિ કરનાર હંમેશા સુખી છે ॥૪॥૪॥૧૨॥
ਜਲ ਮਹਿ ਮੀਨ ਮਾਇਆ ਕੇ ਬੇਧੇ ॥
જળમાં માછલી પણ માયાની બંધાયેલી છે અને
ਦੀਪਕ ਪਤੰਗ ਮਾਇਆ ਕੇ ਛੇਦੇ ॥
દીવા પર ફરનાર પતંગિયા પણ માયાનો રચ્યા છે.
ਕਾਮ ਮਾਇਆ ਕੁੰਚਰ ਕਉ ਬਿਆਪੈ ॥
હાથીને કામવાસનાની માયા લાગેલી રહે છે અને
ਭੁਇਅੰਗਮ ਭ੍ਰਿੰਗ ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਖਾਪੇ ॥੧॥
સાપ તથા ભમરો પણ માયામાં મોહિત છે ॥૧॥
ਮਾਇਆ ਐਸੀ ਮੋਹਨੀ ਭਾਈ ॥
હે ભાઈ! માયા આવી મોહિની છે,
ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਤੇਤੇ ਡਹਕਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
સંસારમાં જેટલા જીવ છે, આને બધાને રિઝાવેલ છે ॥૧॥વિરામ॥
ਪੰਖੀ ਮ੍ਰਿਗ ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਰਾਤੇ ॥
જંગલી પ્રાણીઓ, પક્ષીઓ વગેરે માયામાં લીન છે.
ਸਾਕਰ ਮਾਖੀ ਅਧਿਕ ਸੰਤਾਪੇ ॥
સાકર માખીઓને ખૂબ હેરાન કરે છે.
ਤੁਰੇ ਉਸਟ ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਭੇਲਾ ॥
ઘોડા તેમજ ઊંટ માયામાં લુપ્ત છે અને
ਸਿਧ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਖੇਲਾ ॥੨॥
ચોર્યાસી સિધ્ધગણ માયામાં લુપ્ત છે ॥૨॥
ਛਿਅ ਜਤੀ ਮਾਇਆ ਕੇ ਬੰਦਾ ॥
હનુમાન, લક્ષ્મણ, ભીમ, ભૈરવ વગેરે છ બ્રહ્મચારી પણ માયાના બંધાયેલ છે.
ਨਵੈ ਨਾਥ ਸੂਰਜ ਅਰੁ ਚੰਦਾ ॥
નવ નાથ, સૂર્ય અને ચંદ્ર,
ਤਪੇ ਰਖੀਸਰ ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਸੂਤਾ ॥
તપસ્વી તેમજ ઋષિ માયામાં મગ્ન છે.
ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਕਾਲੁ ਅਰੁ ਪੰਚ ਦੂਤਾ ॥੩॥
કાળ અને કામાદિક પંચ દૂત માયાથી અપ્રભાવિત નથી ॥૩॥
ਸੁਆਨ ਸਿਆਲ ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਰਾਤਾ ॥
કુતરા, શિયાળ માયામાં લીન છે.
ਬੰਤਰ ਚੀਤੇ ਅਰੁ ਸਿੰਘਾਤਾ ॥
વાંદરો, ચિતા અને સિંહ,
ਮਾਂਜਾਰ ਗਾਡਰ ਅਰੁ ਲੂਬਰਾ ॥
બિલાડીઓ, ઘેટાં, અને શિયાળ અને વધુ
ਬਿਰਖ ਮੂਲ ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਪਰਾ ॥੪॥
વૃક્ષોના ફૂલ પણ માયામાં જ પડેલ છે ॥૪॥
ਮਾਇਆ ਅੰਤਰਿ ਭੀਨੇ ਦੇਵ ॥
દેવી-દેવતા માયામાં લુપ્ત છે.
ਸਾਗਰ ਇੰਦ੍ਰਾ ਅਰੁ ਧਰਤੇਵ ॥
સાગર, ઇન્દ્ર તથા ધરતી માયામય છે.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਜਿਸੁ ਉਦਰੁ ਤਿਸੁ ਮਾਇਆ ॥
કબીર કહે છે કે જેને પેટ લાગ્યું છે, તે જ માયામાં લીન છે.
ਤਬ ਛੂਟੇ ਜਬ ਸਾਧੂ ਪਾਇਆ ॥੫॥੫॥੧੩॥
જ્યારે સાધુ પ્રાપ્ત થઈ જાય છે તો જીવ માયા-જાળથી છૂટી જાય છે ॥૫॥૫॥૧૩॥
ਜਬ ਲਗੁ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰੈ ॥
જ્યાં સુધી લોકો અહં-અભિમાન કરે છે,
ਤਬ ਲਗੁ ਕਾਜੁ ਏਕੁ ਨਹੀ ਸਰੈ ॥
ત્યાં સુધી તેનું એક પણ કાર્ય સફળ થતું નથી.
ਜਬ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਮਿਟਿ ਜਾਇ ॥
જ્યારે અહંભાવના મટી જાય છે તો