The Guru Granth Sahib is the central religious scripture for Sikhism and is considered to be the eternal Guru for Sikhs. It contains a very heterogeneous anthology of hymns and poetries on spiritual, moral, and philosophical themes: compiled first by Guru Arjan, the fifth Sikh Guru, in 1604, and finally by Guru Gobind Singh, the tenth Sikh Guru.
The Guru Granth Sahib is written in Gurmukhi script and contains the Sikh Gurus, other saints, and poets of quite diverse origins, who possess universally powerful writings, which are only so through a message of divine unity, love, and compassion. It is divided into 1430 pages, Ang’s, and structured by musical measures called Raags.
The general ideas presented are:
God is one—Ik Onkar. The central concept is that of Naam, or the Holy Name.
Caste, creed, and superstitions are rejected; the absolute need for equality and justice is endorsed.
The need for living a truthful and righteous life: humility, service, and devotion are underscored as one reaches for spiritual enlightenment and emancipation with the grace and guidance of the Guru.
Guru Granth Sahib has been a lively Guru, and is still providing not only spiritual but also ethical guidance to Sikhs and humanity at large. It is read and revered every day of the year, and its ideas and teachings are fabricated into the very basics of the Sikh way of life.
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥
saarag mehlaa 4.
Raag Saarang, Fourth Guru:
ਜਿਸੁ ਬਿਖਿਆ ਕਉ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਅਪੁਨੀ ਕਰਿ ਜਾਨਹੁ ਸਾ ਛਾਡਿ ਜਾਹੁ ਸਿਰਿ ਭਾਰੁ ॥੧॥
jis bikhi-aa ka-o tumH apunee kar jaanhu saa chhaad jaahu sir bhaar. ||1||
The Maya which you deem as yours, you would leave it behind and would carry the load of sins committed for its sake. ||1||
ਜਿਸ ਮਾਇਆ ਨੂੰ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਸਮਝੀ ਬੈਠਾ ਹੈਂ, ਉਹ ਤਾਂ ਛੱਡ ਜਾਹਿਂਗਾ, ਉਸ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਕੀਤੇ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਭਾਰ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਲੈ ਜਾਹਿਂਗਾ ॥੧॥
ਚਰਣੀ ਚਲਉ ਮਾਰਗਿ ਠਾਕੁਰ ਕੈ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੨॥
charnee chala-o maarag thaakur kai rasnaa har gun gaa-ay. ||2||
with my feet, I walk on the path to the Master-God and my tongue sings the praises of God. ||2||
ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਉਸ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਤੁਰਦਾ ਹਾਂ, ਮੇਰੀ ਜੀਭ ਉਸ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ॥੨॥
ਹਰਿ ਜੀਉ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕਉ ਕੁਰਬਾਨੀ ॥
har jee-o kay darsan ka-o kurbaanee.
I am dedicated to the blessed vision of the esteemed God,
ਮੈਂ ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ ਦੇ ਦਰਸਨ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ।
ਤੁਮਹਿ ਖਜੀਨਾ ਤੁਮਹਿ ਜਰੀਨਾ ਤੁਮ ਹੀ ਮਾਣਿਕ ਲਾਲਾ ॥
tumeh khajeenaa tumeh jareenaa tum hee maanik laalaa.
O’ God, You are the treasure for me, You are my worldly wealth, and for me You are precious like gems and jewels.
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੂੰ ਹੀ (ਮੇਰੇ ਵਾਸਤੇ) ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਹੀ ਮੇਰਾ ਧਨ-ਦੌਲਤ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਹੀ (ਮੇਰੇ ਲਈ) ਮੋਤੀ ਹੀਰੇ ਹੈਂ।
ਦਾਮੋਦਰ ਦਇਆਲ ਆਰਾਧਹੁ ਗੋਬਿੰਦ ਕਰਤ ਸੋੁਹਾਵੈ ॥
daamodar da-i-aal aaraaDhahu gobind karat sohaavai.
O’ brother, always keep remembering the merciful God with adoration because one looks beauteous while uttering God’s Name.
ਹੇ ਭਾਈ! ਦਇਆ ਦੇ ਸੋਮੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦੇ ਰਿਹਾ ਕਰੋ। ਗੋਬਿੰਦ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਦਾ ਹੀ ਮਨੁੱਖ ਸੋਹਣਾ ਲਗਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਮੋਹਿ ਕਵਨੁ ਅਨਾਥੁ ਬਿਚਾਰਾ ॥
parabh jee mohi kavan anaath bichaaraa.
O dear God, what kind of masterless and helpless person am I?
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ! ਮੈਂ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਨਿਖਸਮਾ ਤੇ ਨਿਰਬਲ ਹਾਂ?
ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਤਾਹੂ ਕੇ ਦੂਖੁ ਨ ਬਿਆਪੈ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sagal manorath pooran taahoo kay dookh na bi-aapai ko-ay. ||1||rahaa-o.
all his objectives get fulfilled and no grief affects him ever. ||1||Pause||
ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਦੁੱਖ ਆਪਣਾ ਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਜਪਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਾਨਕ ਨਿਸਤਰੀਐ ਹੋਰੁ ਦੁਤੀਆ ਬਿਰਥੀ ਸਾਖੀ ॥੨॥੯੮॥੧੨੧॥
jap raam naam naanak nistaree-ai hor dutee-aa birthee saakhee. ||2||98||121||
O’ Nanak, this is the only way for them to cross over the world-ocean of vices; all other means are in vain. ||2||98||121||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰ ਕੇ (ਹੀ) ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘ ਜਾਈਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਦੂਜੀ ਗੱਲ ਵਿਅਰਥ ਹੈ ॥੨॥੯੮॥੧੨੧॥
ਨਾਵ ਰੂਪ ਸਾਧਸੰਗ ਨਾਨਕ ਪਾਰਗਰਾਮੀ ॥੨॥੫॥੧੩੪॥
naav roop saaDhsang naanak paargaraamee. ||2||5||134||
O’ Nanak, the congregation of the holy persons is like a boat for crossing over the world-ocean of vices.||2||5||134||
ਤੇ ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਬੇੜੀ ਵਾਂਗ (ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ) ਪਾਰ ਲੰਘਾਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ॥੨॥੫॥੧੩੪॥