Page 1003
                    ਬੇਦੁ ਪੁਕਾਰੈ ਮੁਖ ਤੇ ਪੰਡਤ ਕਾਮਾਮਨ ਕਾ ਮਾਠਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੋਨੀ ਹੋਇ ਬੈਠਾ ਇਕਾਂਤੀ ਹਿਰਦੈ ਕਲਪਨ ਗਾਠਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹੋਇ ਉਦਾਸੀ ਗ੍ਰਿਹੁ ਤਜਿ ਚਲਿਓ ਛੁਟਕੈ ਨਾਹੀ ਨਾਠਾ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੀਅ ਕੀ ਕੈ ਪਹਿ ਬਾਤ ਕਹਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪਿ ਮੁਕਤੁ ਮੋ ਕਉ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਐਸੋ ਕਹਾ ਲਹਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤਪਸੀ ਕਰਿ ਕੈ ਦੇਹੀ ਸਾਧੀ ਮਨੂਆ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਨਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬ੍ਰਹਮਚਾਰਿ ਬ੍ਰਹਮਚਜੁ ਕੀਨਾ ਹਿਰਦੈ ਭਇਆ ਗੁਮਾਨਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੰਨਿਆਸੀ ਹੋਇ ਕੈ ਤੀਰਥਿ ਭ੍ਰਮਿਓ ਉਸੁ ਮਹਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਗਾਨਾ ॥੨॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਘੂੰਘਰ ਬਾਧਿ ਭਏ ਰਾਮਦਾਸਾ ਰੋਟੀਅਨ ਕੇ ਓਪਾਵਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਰਤ ਨੇਮ ਕਰਮ ਖਟ ਕੀਨੇ ਬਾਹਰਿ ਭੇਖ ਦਿਖਾਵਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੀਤ ਨਾਦ ਮੁਖਿ ਰਾਗ ਅਲਾਪੇ ਮਨਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗਾਵਾ ॥੩॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਖ ਸੋਗ ਲੋਭ ਮੋਹ ਰਹਤ ਹਹਿ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤਾ
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤਿਨ ਕੀ ਧੂੜਿ ਪਾਏ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਜਾ ਦਇਆ ਕਰੇ ਭਗਵੰਤਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਉਤਰੀ ਮਨ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ॥੪॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੇਰਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਮੇਰੇ ਜੀਅ ਕਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਬਿਸਰਿ ਗਏ ਬਕਬਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੬॥੧੫॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੋਟਿ ਲਾਖ ਸਰਬ ਕੋ ਰਾਜਾ ਜਿਸੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਾ ਕਉ ਨਾਮੁ ਨ ਦੀਆ ਮੇਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਗਾਵਾਰਾ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਹੀ ਪਤਿ ਰਾਖੁ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਚੀਤਿ ਆਵਹਿ ਤਬ ਹੀ ਪਤਿ ਪੂਰੀ ਬਿਸਰਤ ਰਲੀਐ ਖਾਕੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰੂਪ ਰੰਗ ਖੁਸੀਆ ਮਨ ਭੋਗਣ ਤੇ ਤੇ ਛਿਦ੍ਰ ਵਿਕਾਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਕਲਿਆਣਾ ਸੂਖ ਸਹਜੁ ਇਹੁ ਸਾਰਾ ॥੨॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਾਇਆ ਰੰਗ ਬਿਰੰਗ ਖਿਨੈ ਮਹਿ ਜਿਉ ਬਾਦਰ ਕੀ ਛਾਇਆ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੇ ਲਾਲ ਭਏ ਗੂੜੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਜਿਨ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗਾਇਆ ॥੩॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਊਚ ਮੂਚ ਅਪਾਰ ਸੁਆਮੀ ਅਗਮ ਦਰਬਾਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਮੋ ਵਡਿਆਈ ਸੋਭਾ ਨਾਨਕ ਖਸਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥੪॥੭॥੧੬॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੪
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਓਅੰਕਾਰਿ ਉਤਪਾਤੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੀਆ ਦਿਨਸੁ ਸਭ ਰਾਤੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਪਾਣੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਚਾਰਿ ਬੇਦ ਚਾਰੇ ਖਾਣੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਖੰਡ ਦੀਪ ਸਭਿ ਲੋਆ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਏਕ ਕਵਾਵੈ ਤੇ ਸਭਿ ਹੋਆ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਰਣੈਹਾਰਾ ਬੂਝਹੁ ਰੇ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਸੂਝੈ ਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਕੀਆ ਪਸਾਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਰਕ ਸੁਰਗ ਅਵਤਾਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਉਮੈ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਨੁ ਟਿਕਣੁ ਨ ਪਾਵੈ ਰਾਈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                    
             
				