Page 953
ਤਿਸੁ ਪਾਖੰਡੀ ਜਰਾ ਨ ਮਰਣਾ ॥
అలాంటి పఖండి (యోగి) వృద్ధాప్యానికి భయపడడు, మరణానికి భయపడడు.
ਬੋਲੈ ਚਰਪਟੁ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
యోగి చార్పత్ కూడా దేవుడు సత్యానికి ప్రతిరూపం అని ప్రకటిస్తాడు;
ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੫॥
వాస్తవికత యొక్క అత్యున్నత సారమైన అతనికి ఆకారం లేదా రూపం లేదు. || 5||
ਮਃ ੧ ॥
మొదటి మెహ్ల్:
ਸੋ ਬੈਰਾਗੀ ਜਿ ਉਲਟੇ ਬ੍ਰਹਮੁ ॥
ఓ యోగి, అతను మాత్రమే నిజమైన బైరాగి (అభిరుచులు మరియు ప్రపంచ వ్యవహారాల నుండి వేరుపడి) తన మనస్సును తిరిగి దేవుని వైపు తిప్పుతాడు,
ਗਗਨ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਰੋਪੈ ਥੰਮੁ ॥
దేవుని యొక్క స్తంభము వంటి మద్దతును తన మనస్సులో ఉంచుకుంటాడు మరియు లోక సంపద మరియు శక్తికి బదులుగా దేవునిపై దృష్టి కేంద్రీకరిస్తాడు,
ਅਹਿਨਿਸਿ ਅੰਤਰਿ ਰਹੈ ਧਿਆਨਿ ॥
ఎల్లప్పుడూ దేవుని జ్ఞాపకము చేసికొనుటలో లీనమైయు౦డగా
ਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਸਤ ਸਮਾਨਿ ॥
అటువంటి బైరాగి నిత్య దేవునివలె మారతాడు.
ਬੋਲੈ ਭਰਥਰਿ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
యోగి భర్థర్, దేవుడు సత్యానికి ప్రతిరూపం అని ప్రకటిస్తాడు,
ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੬॥
వాస్తవికత యొక్క అత్యున్నత సారమైన అతనికి ఆకారం లేదా రూపం లేదు. || 6||
ਮਃ ੧ ॥
మొదటి గురువు:
ਕਿਉ ਮਰੈ ਮੰਦਾ ਕਿਉ ਜੀਵੈ ਜੁਗਤਿ ॥
చెడు ఎలా నిర్మూలించబడుతుంది మరియు సత్యమైన జీవితాన్ని ఎలా గడపగలదు?
ਕੰਨ ਪੜਾਇ ਕਿਆ ਖਾਜੈ ਭੁਗਤਿ ॥
లేకపోతే, ఒకరి చెవులను గుచ్చుకోవడం మరియు ఇతరుల దాతృత్వంపై తనను తాను పోషించుకోవడం వల్ల ఉపయోగం ఏమిటి.
ਆਸਤਿ ਨਾਸਤਿ ਏਕੋ ਨਾਉ ॥
విశ్వఉనికిలోను, ఉనికిలో లేని సమయంలోను దేవుని నామము మాత్రమే ఉన్నది.
ਕਉਣੁ ਸੁ ਅਖਰੁ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਹਿਆਉ ॥
హృదయం కేంద్రీకరించగల ఆ పదం ఏమిటి? సమాధానం నామం.
ਧੂਪ ਛਾਵ ਜੇ ਸਮ ਕਰਿ ਸਹੈ ॥
ఒకవ్యక్తి బాధను భరించి, ఆనందాన్ని ఒకేవిధంగా ఆస్వాదిస్తే,
ਤਾ ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਗੁਰੁ ਕੋ ਕਹੈ ॥
అప్పుడు నానక్ చెప్పారు, ఆ వ్యక్తి నిజంగా గుర్తుంచుకుంటాడు మరియు గురువు చెప్పేదాన్ని అనుసరిస్తాడు.
ਛਿਅ ਵਰਤਾਰੇ ਵਰਤਹਿ ਪੂਤ ॥
యోగా యొక్క ఆరు తత్వాలతో మాత్రమే నిమగ్నమైన యోగ విద్యార్థులు,
ਨਾ ਸੰਸਾਰੀ ਨਾ ਅਉਧੂਤ ॥
ప్రాపంచిక ప్రజలు కాదు, పరిత్యజకులు కాదు.
ਨਿਰੰਕਾਰਿ ਜੋ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
రూపరహితుడైన దేవునిలో లీనమైపోయినవాడు,
ਕਾਹੇ ਭੀਖਿਆ ਮੰਗਣਿ ਜਾਇ ॥੭॥
అతను భిక్షాటన చేస్తూ ఎందుకు బయటకు వెళ్ళాలి? || 7||
ਪਉੜੀ ॥
పౌరీ:
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜਿਥਹੁ ਹਰਿ ਜਾਤਾ ॥
ఆ శరీరాన్ని మాత్రమే దేవుని ఆలయం అని పిలవాలి, అక్కడ అతను గ్రహించబడ్డాడు.
ਮਾਨਸ ਦੇਹ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਪਾਇਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥
గురువు మాటను అనుసరించి మానవ శరీరంలో భగవంతుడు సాక్షాత్కారం చెందుతాడు, తరువాత ప్రతిచోటా సర్వోన్నత కాంతి అనుభూతి చెందును.
ਬਾਹਰਿ ਮੂਲਿ ਨ ਖੋਜੀਐ ਘਰ ਮਾਹਿ ਬਿਧਾਤਾ ॥
సృష్టికర్త-దేవుడు మన హృదయ౦లోనే ఉన్నాడు కాబట్టి, మన౦ ఆయనను వెలుపల వెతకడానికి ప్రయత్ని౦చకూడదు.
ਮਨਮੁਖ ਹਰਿ ਮੰਦਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਤਾ ॥
ఆత్మచిత్తం గల వారు మానవ శరీర విలువను, దేవుని ఆలయాన్ని ప్రశంసించరు; వారు తమ జీవితాలను వృధా చేశారు.
ਸਭ ਮਹਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥੧੨॥
దేవుడు మొత్తం మీద ప్రవర్తిస్తాడు, కానీ గురువు మాట ద్వారా మాత్రమే అతను గ్రహించబడగలడు. || 12||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
శ్లోకం, మూడవ గురువు:
ਮੂਰਖੁ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸੁਣੈ ਮੂਰਖ ਕਾ ਕਹਣਾ ॥
మూర్ఖుడు మాత్రమే మూర్ఖుడు చెప్పేది వింటాడు.
ਮੂਰਖ ਕੇ ਕਿਆ ਲਖਣ ਹੈ ਕਿਆ ਮੂਰਖ ਕਾ ਕਰਣਾ ॥
మూర్ఖుడి సంకేతాలు ఏమిటి? మూర్ఖుడు ఏమి చేస్తాడు?
ਮੂਰਖੁ ਓਹੁ ਜਿ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਅਹੰਕਾਰੇ ਮਰਣਾ ॥
మూర్ఖుడు ఆధ్యాత్మికంగా అజ్ఞాని మరియు తన అహం కారణంగా ఆధ్యాత్మికంగా క్షీణిస్తాడు.
ਏਤੁ ਕਮਾਣੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਦੁਖ ਹੀ ਮਹਿ ਰਹਣਾ ॥
అతని చర్యలు ఎల్లప్పుడూ అతనికి దుఃఖాన్ని తెస్తాయి మరియు అతను ఎల్లప్పుడూ బాధను భరిస్తాడు.
ਅਤਿ ਪਿਆਰਾ ਪਵੈ ਖੂਹਿ ਕਿਹੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣਾ ॥
మాయను ప్రేమి౦చడ౦ లోకస౦పదల గొయ్యిలో ఉ౦టే, అప్పుడు ఒకరు ఎలా౦టి కృషిని అవల౦బి౦చాలి?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ਓਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਰਹਣਾ ॥
గురువు అనుచరుడు, అటువంటి వ్యక్తితో వ్యవహరించడానికి ఉత్తమ మార్గం గురించి ప్రశాంతంగా ప్రతిబింబిస్తాడు, కాని వ్యక్తిగతంగా మాయ యొక్క గొయ్యి నుండి వేరుచేయబడాలి.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਆਪਿ ਉਧਰੈ ਓਸੁ ਪਿਛੈ ਡੁਬਦੇ ਭੀ ਤਰਣਾ ॥
ఆయన దేవుని నామమును ధ్యానిస్తూ ఉంటాడు, తనను తాను రక్షి౦చుకు౦టాడు, తన మాదిరిని అనుసరి౦చడ౦ ద్వారా, ఆయన స౦గతుల్లో మునిగిపోతున్నవాడు కూడా రక్షి౦చబడతాడు.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜੋ ਦੇਇ ਸੁ ਸਹਣਾ ॥੧॥
ఓ నానక్, అతను దేవుని ఇష్టానికి అనుగుణంగా వ్యవహరిస్తాడు మరియు తనకు ఇవ్వబడిన ఆనందం లేదా బాధను అంగీకరిస్తాడు. || 1||
ਮਃ ੧ ॥
మొదటి గురువు:
ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਰੇ ਮਨਾ ਸੁਣੀਐ ਸਿਖ ਸਹੀ ॥
ఓ’ నా మనసా, నిజమైన బోధలను వినండి, అని నానక్ అంటాడు.
ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਬੈਠਾ ਕਢਿ ਵਹੀ ॥
(మరణానంతరం) జీవితంలో మీరు చేసిన పనుల గురించి దేవుడు మిమ్మల్ని అడుగుతాడు.
ਤਲਬਾ ਪਉਸਨਿ ਆਕੀਆ ਬਾਕੀ ਜਿਨਾ ਰਹੀ ॥
దుశ్చర్యల సమతుల్యత ఉన్న స్వీయ సంకల్పం ఉన్న వారిని పిలుస్తారు.
ਅਜਰਾਈਲੁ ਫਰੇਸਤਾ ਹੋਸੀ ਆਇ ਤਈ ॥
మరణ దూత అజ్రా-ఈల్ వారిని శిక్షించడానికి బాధ్యత తీసుకోవడానికి సిద్ధంగా ఉంటాడు.
ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਭੀੜੀ ਗਲੀ ਫਹੀ ॥
ఆ సమయంలో, వారి మెడచుట్టూ మరణం యొక్క బిగుతైన ఉచ్చుతో, వారు తప్పించుకోవడానికి ఏ మార్గం గురించి ఆలోచించలేరు.
ਕੂੜ ਨਿਖੁਟੇ ਨਾਨਕਾ ਓੜਕਿ ਸਚਿ ਰਹੀ ॥੨॥
ఓ నానక్, అబద్ధం ఓడిపోతుంది మరియు చివరికి సత్యం ప్రబలంగా ఉంటుంది. || 2||
ਪਉੜੀ ॥
పౌరీ:
ਹਰਿ ਕਾ ਸਭੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਹਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭੁ ਆਪੈ ॥
ఈ లోకమంతా దేవుని శరీరం లాంటిది మరియు ప్రతిచోటా దేవుడు స్వయంగా ప్రవేశిస్తున్నాడు.
ਹਰਿ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥
దేవుని సద్గుణాల విలువను అంచనా వేయలేము మరియు అతని మహిమను వర్ణించగల ఏ పదాల గురించి ఆలోచించలేము.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਪੈ ॥
గురుకృపవలన మనము దేవుని పాటలని పాడాలి, అలా చేసేవాడు తన భక్తి ఆరాధన యొక్క ప్రేమతో నిండిపోతాడు,
ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇਆ ਅਹੰਕਾਰੁ ਗਵਾਪੈ ॥
అతని శరీరం మరియు మనస్సు ఆధ్యాత్మికంగా పునరుజ్జీవం మరియు అహం అదృశ్యమవుతుంది.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਈ ॥੧੩॥
ఈ మొత్తం విశ్వం దేవుడు సృష్టించిన నాటకం, కానీ అతను ఈ నాటకం గురించి గురువు ద్వారా అరుదైన వ్యక్తికి మాత్రమే అవగాహనను అందిస్తాడు. || 13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
శ్లోకం, మొదటి గురువు:
ਸਹੰਸਰ ਦਾਨ ਦੇ ਇੰਦ੍ਰੁ ਰੋਆਇਆ ॥
(రిషి గౌతమ్) వెయ్యి గుర్తుల అవమానంతో ముద్ర వేసినప్పుడు ఇంద్రుడు సిగ్గుతో ఏడ్చాడు.
ਪਰਸ ਰਾਮੁ ਰੋਵੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
బ్రాహ్మణ పరాస్ రామ్ తన శక్తులన్నింటినీ తీసివేసిన తరువాత ఇంటికి వచ్చినప్పుడు ఏడ్చాడు (శ్రీరామచంద్రుని ద్వారా)
ਅਜੈ ਸੁ ਰੋਵੈ ਭੀਖਿਆ ਖਾਇ ॥
అజై రాజు ఏడ్చి ఏడ్చాడు, అతను దాతృత్వంగా ఇచ్చిన ఆ ఎరువును తినడానికి తయారు చేయబడినప్పుడు.
ਐਸੀ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
దేవుని ఆస్థాన౦లో విధి౦చబడిన శిక్ష అలా౦టిదే.
ਰੋਵੈ ਰਾਮੁ ਨਿਕਾਲਾ ਭਇਆ ॥ ਸੀਤਾ ਲਖਮਣੁ ਵਿਛੁੜਿ ਗਇਆ ॥
శ్రీరామచంద్రుడు తాను బహిష్కరించబడినప్పుడు, మరియు సీత మరియు లక్ష్మణుడు విడిపోయినప్పుడు ఏడ్చాడు.