Page 473
ਪਉੜੀ ॥
పౌరీ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਡਾ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਡੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ॥
సత్యగురువును మనం గొప్పవారిగా భావించి ప్రశంసించాలి; ఎవరిలోపల అయితే గొప్ప సద్గుణాలు ఉన్నాయో.
ਸਹਿ ਮੇਲੇ ਤਾ ਨਦਰੀ ਆਈਆ ॥
దేవుడు గురువును కలవడానికి మనల్ని కారణం కల్పించినప్పుడు మనం ఈ సుగుణాలను చూడటానికి వస్తాము.
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਮਨਿ ਵਸਾਈਆ ॥
అది ఆయనకు ప్రీతినికలిగించినప్పుడు, ఈ సద్గుణాలు మన మనస్సులో నివసిస్తాయి.
ਕਰਿ ਹੁਕਮੁ ਮਸਤਕਿ ਹਥੁ ਧਰਿ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ਕਢੀਆ ਬੁਰਿਆਈਆ ॥
గురువు దయతో మన మనస్సుల నుండి చెడులను తొలగిస్తాడు.
ਸਹਿ ਤੁਠੈ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈਆ ॥੧੮॥
దేవుడు పూర్తిగా సంతోషించినప్పుడు, జీవితపు అన్ని సంపదలు లభిస్తాయి.
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
శ్లోకం, మొదటి గురువు:
ਪਹਿਲਾ ਸੁਚਾ ਆਪਿ ਹੋਇ ਸੁਚੈ ਬੈਠਾ ਆਇ ॥
మొదట, పూర్తిగా స్నానం చేసి, శరీరాన్ని కడిగి, ఆ విధంగా "స్వచ్ఛంగా" మారిన తరువాత, (ఒక బ్రాహ్మణుడు) వచ్చి "శుద్ధి చేయబడిన" (తన హోస్ట్ యొక్క వంటగది) వాటిలో కూర్చుంటాడు.
ਸੁਚੇ ਅਗੈ ਰਖਿਓਨੁ ਕੋਇ ਨ ਭਿਟਿਓ ਜਾਇ ॥
ఇంతకు ముందు మరెవరూ తాకని "స్వచ్ఛమైన భోజనం" అతని ముందు ఉంచబడుతుంది.
ਸੁਚਾ ਹੋਇ ਕੈ ਜੇਵਿਆ ਲਗਾ ਪੜਣਿ ਸਲੋਕੁ ॥
"శుద్ధి" కావడం వల్ల, అతను ఈ ఆహారాన్ని తింటాడు మరియు కొన్ని పవిత్ర మంత్రాలను చదవడం ప్రారంభిస్తాడు.
ਕੁਹਥੀ ਜਾਈ ਸਟਿਆ ਕਿਸੁ ਏਹੁ ਲਗਾ ਦੋਖੁ ॥
ఈ "స్వచ్ఛమైన" ఆహారాన్ని మురికి ప్రదేశంలో (కడుపు) విసిరివేయబడుతుంది, కాబట్టి అటువంటి స్వచ్ఛమైన భోజనాన్ని కలుషితం చేసినందుకు ఎవరు నిందను భరిస్తారు?
ਅੰਨੁ ਦੇਵਤਾ ਪਾਣੀ ਦੇਵਤਾ ਬੈਸੰਤਰੁ ਦੇਵਤਾ ਲੂਣੁ ਪੰਜਵਾ ਪਾਇਆ ਘਿਰਤੁ ॥ ਤਾ ਹੋਆ ਪਾਕੁ ਪਵਿਤੁ ॥
(బ్రాహ్మణుని స్వంత నమ్మకం ప్రకారం, ధాన్యం పవిత్రమైనది, నీరు పవిత్రమైనది; అగ్ని మరియు ఉప్పు పవిత్రమైనవి; ఐదవ పవిత్ర వస్తువు, నెయ్యి (స్పష్టం చేసిన వెన్న) జోడించబడినప్పుడు, అప్పుడు "స్వచ్ఛమైన మరియు పవిత్రమైన" ఆహారాన్ని తినడానికి సిద్ధంగా ఉన్నట్లు భావిస్తారు.
ਪਾਪੀ ਸਿਉ ਤਨੁ ਗਡਿਆ ਥੁਕਾ ਪਈਆ ਤਿਤੁ ॥
ఈ "స్వచ్ఛమైన" ఆహారం పాపభరితమైన మానవ శరీరంతో తాకినప్పుడు, స్వచ్ఛమైన ఆహారం చాలా అపవిత్రంగా (మానవ వ్యర్థాలు) అవుతుంది, అది దుర్వాసన మరియు ఉమ్మివేయబడుతుంది.
ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਊਚਰਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਰਸ ਖਾਹਿ ॥
అలాగే దేవుని నామాన్ని ఉచ్చరించని నోరు, దేవుణ్ణి స్మరించకుండా ఆహారాన్ని ఆస్వాదిస్తూ తినేస్తుంది.
ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਤਿਤੁ ਮੁਖਿ ਥੁਕਾ ਪਾਹਿ ॥੧॥
ఓ నానక్, ఇది తెలుసుకోండి, అటువంటి నోరు (వ్యక్తి) ఉమ్మివేయబడుతుంది (దేవుని సమక్షంలో అవమానించబడుతుంది).
ਮਃ ੧ ॥
శ్లోకం, మొదటి గురువు:
ਭੰਡਿ ਜੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਨਿੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਮੰਗਣੁ ਵੀਆਹੁ ॥
స్త్రీలో పురుషుడు గర్భము దాల్చి స్త్రీనుండి పుడతాడు; ఒక మహిళకు, అతను నిశ్చితార్థం మరియు వివాహం చేసుకున్నాడు.
ਭੰਡਹੁ ਹੋਵੈ ਦੋਸਤੀ ਭੰਡਹੁ ਚਲੈ ਰਾਹੁ ॥
స్త్రీ అతని స్నేహితురాలు అవుతుంది; స్త్రీ ద్వారా, భవిష్యత్ తరాలు వస్తాయి.
ਭੰਡੁ ਮੁਆ ਭੰਡੁ ਭਾਲੀਐ ਭੰਡਿ ਹੋਵੈ ਬੰਧਾਨੁ ॥
తన స్త్రీ చనిపోయినప్పుడు, అతను మరొక స్త్రీని వెతుకుతాడు; స్త్రీ ద్వారానే మనం ప్రపంచంతో బంధం ఏర్పరుచుకుంటాం.
ਸੋ ਕਿਉ ਮੰਦਾ ਆਖੀਐ ਜਿਤੁ ਜੰਮਹਿ ਰਾਜਾਨ ॥
రాజుల౦దరికీ (రాణులు, సాధువులు, ఇతర గొప్ప వ్యక్తులకు) జన్మనిచ్చిన ఆ (స్త్రీ) చెడుని మనమెలా పిలవవచ్చు?
ਭੰਡਹੁ ਹੀ ਭੰਡੁ ਊਪਜੈ ਭੰਡੈ ਬਾਝੁ ਨ ਕੋਇ ॥
(నిజానికి) స్త్రీ నుండి మరొక స్త్రీ పుట్టింది మరియు స్త్రీ లేకుండా ఎవరూ పుట్టరు
ਨਾਨਕ ਭੰਡੈ ਬਾਹਰਾ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
ఓ నానక్, స్త్రీ గర్భం గుండా వెళ్ళకుండా అక్కడ ఉన్న ఏకైక శాశ్వత దేవుడు మాత్రమే.
ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਭਾਗਾ ਰਤੀ ਚਾਰਿ ॥
ఎల్లప్పుడూ దేవుని పాటలను పాడుకునేవారు ఆశీర్వదించబడతారు మరియు దేవుని సమక్షంలో అందంగా కనిపిస్తారు.
ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਊਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥
ఓ' నానక్, వారి ముఖాలు శాశ్వత దేవుని ఆస్థానంలో ప్రకాశిస్తాయి.
ਪਉੜੀ ॥
పౌరీ:
ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਆਪਣਾ ਜਿਸੁ ਨਾਹੀ ਸੋ ਚੁਣਿ ਕਢੀਐ ॥
ప్రతి ఒక్కరికీ ఈ ప్రపంచంలో భావోద్వేగ అనుబంధాలు ఉంటాయి, ఏ అనుబంధాలు లేని వ్యక్తిని ఒంటరిగా వదిలేస్తారు. (మరియు నాకు చూపించండి).
ਕੀਤਾ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਹੀ ਲੇਖਾ ਸੰਢੀਐ ॥
(చివరికి), ప్రతి ఒక్కరూ అతని పనుల పర్యవసానాలను భరిస్తాడు.
ਜਾ ਰਹਣਾ ਨਾਹੀ ਐਤੁ ਜਗਿ ਤਾ ਕਾਇਤੁ ਗਾਰਬਿ ਹੰਢੀਐ ॥
మనం ఈ ప్రపంచంలో శాశ్వతంగా ఉండబోనప్పుడు, అహంకారంతో మనల్ని మనం ఎందుకు నాశనం చేసుకోవాలి?
ਮੰਦਾ ਕਿਸੈ ਨ ਆਖੀਐ ਪੜਿ ਅਖਰੁ ਏਹੋ ਬੁਝੀਐ ॥ ਮੂਰਖੈ ਨਾਲਿ ਨ ਲੁਝੀਐ ॥੧੯॥
ఈ పదాలు (బోధనలకు పైన) చదివిన తర్వాత, మనం ఎవరినీ చెడ్డవారిగా పిలవకూడదని, మూర్ఖులతో వాదించరాదని మనం (ఈ పాఠం) నేర్చుకోవాలి.
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
శ్లోకం, మొదటి గురువు:
ਨਾਨਕ ਫਿਕੈ ਬੋਲਿਐ ਤਨੁ ਮਨੁ ਫਿਕਾ ਹੋਇ ॥
ఎల్లప్పుడూ మొరటుగా మాట్లాడే ఓ నానక్ మొరటుగా మారతాడు.
ਫਿਕੋ ਫਿਕਾ ਸਦੀਐ ਫਿਕੇ ਫਿਕੀ ਸੋਇ ॥
అతను అందరూ మొరటుగా పిలుస్తారు మరియు అటువంటిది అతని ఖ్యాతి అవుతుంది.
ਫਿਕਾ ਦਰਗਹ ਸਟੀਐ ਮੁਹਿ ਥੁਕਾ ਫਿਕੇ ਪਾਇ ॥
మొరటు వ్యక్తి అవమాని౦చబడ్డాడు, ఆయన దేవుని ఆస్థాన౦లో అ౦గీకరి౦చబడడు.
ਫਿਕਾ ਮੂਰਖੁ ਆਖੀਐ ਪਾਣਾ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥੧॥
మొరటుగా ఉన్న వాడిని మూర్ఖుడు అని పిలుస్తారు మరియు అతను ప్రతిచోటా అవమానించబడతాడని అంటారు.
ਮਃ ੧ ॥
శ్లోకం, మొదటి గురువు:
ਅੰਦਰਹੁ ਝੂਠੇ ਪੈਜ ਬਾਹਰਿ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਫੈਲੁ ॥
ఈ ప్రపంచంలో, లోపలి నుండి అబద్ధం అని చాలా మంది వ్యక్తులు ఉన్నారు, కానీ బయటి నుండి వారు తమ గౌరవాన్ని స్థాపించగలిగారు.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਜੇ ਨਾਵਹਿ ਉਤਰੈ ਨਾਹੀ ਮੈਲੁ ॥
అరవై ఎనిమిది పవిత్ర పుణ్యక్షేత్రాల్లో వారు స్నానం చేసినప్పటికీ, వారి మనస్సు నుండి దుర్గుణాల మురికి తొలగిపోదు.
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਪਟੁ ਅੰਦਰਿ ਬਾਹਰਿ ਗੁਦੜੁ ਤੇ ਭਲੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥
లోపల కరుణ మరియు దయ ఉన్నవారు కానీ బయటి నుండి మొరటుగా కనిపించవచ్చు, ఈ ప్రపంచంలోని పుణ్యాత్ములు.
ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਰਬ ਸੇਤੀ ਦੇਖਨ੍ਹ੍ਹੇ ਵੀਚਾਰਿ ॥
వారు దేవుని పట్ల ప్రేమను ఆలింగనం చేసుకుంటారు మరియు అతనిని పట్టుకోవడం గురించి ఆలోచిస్తారు.
ਰੰਗਿ ਹਸਹਿ ਰੰਗਿ ਰੋਵਹਿ ਚੁਪ ਭੀ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ॥
దేవుని ప్రేమలో వారు నవ్వుతారు, దేవుని ప్రేమలో వారు ఏడుస్తారు, అలాగే మౌన౦గా ఉ౦టారు.
ਪਰਵਾਹ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕੇਰੀ ਬਾਝੁ ਸਚੇ ਨਾਹ ॥
వారు తమ నిజమైన గురువు తప్ప మరెవరిపైనా ఆధారపడరు.
ਦਰਿ ਵਾਟ ਉਪਰਿ ਖਰਚੁ ਮੰਗਾ ਜਬੈ ਦੇਇ ਤ ਖਾਹਿ ॥
వారు నామాన్ని తమ ఆత్మకు ఆహారంగా అడుగుతారు, మరియు అతను ఇచ్చినప్పుడు వారు దానిని తీసుకుంటారు.
ਦੀਬਾਨੁ ਏਕੋ ਕਲਮ ਏਕਾ ਹਮਾ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾ ਮੇਲੁ ॥
ప్రతి ఒక్కరికీ ఒకే ఒక న్యాయమూర్తి మరియు ఒకే న్యాయ వ్యవస్థ ఉంటుంది మరియు మంచి లేదా చెడు పనులతో ఉన్న ప్రజలందరూ చివరికి అతని కోర్టులో కలుస్తారు.
ਦਰਿ ਲਏ ਲੇਖਾ ਪੀੜਿ ਛੁਟੈ ਨਾਨਕਾ ਜਿਉ ਤੇਲੁ ॥੨॥
ఓ' నానక్, దేవుని ఆస్థానంలో, ప్రతి ఒక్కరి ఖాతాను పరిశీలిస్తారు మరియు నూనె గింజలను నూనె ప్రెస్ లో నలిపినట్లుగా పాపులను కఠినంగా శిక్షిస్తారు.