Page 147
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣਿ ਠਾਕ ਨ ਪਾਈਐ ॥
దైవవాక్య౦తో ఆశీర్వది౦చబడినప్పుడు దేవుణ్ణి గ్రహి౦చడానికి మనకు ఏ అవరోధములు ఎదురవదు.
ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਬੁਝਿ ਵਖਾਣਿ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈਐ ॥੧੮॥
మన౦ దేవుణ్ణి గ్రహి౦చాం, మన౦ విన్నప్పుడే, అర్థ౦ చేసుకుని, సత్యవ౦త౦గా జీవి౦చిన్నప్పుడే మన౦ ఆయన స౦ఘానికి ఆహ్వాని౦చబడతా౦.
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
మొదటి గురువు ద్వారా, శ్లోకం:
ਪਹਿਰਾ ਅਗਨਿ ਹਿਵੈ ਘਰੁ ਬਾਧਾ ਭੋਜਨੁ ਸਾਰੁ ਕਰਾਈ ॥
(నాకు అంత శక్తి ఉంటే), నేను అగ్ని దుస్తులను ధరించగలను, లేదా మంచులో నా ఇంటిని తయారు చేసుకోగలను, మరియు ఉక్కును నా ఆహారంగా తయారు చేసుకోగలను, (దేవుడు ఇంకా గొప్పవాడు).
ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਪਾਣੀ ਕਰਿ ਪੀਵਾ ਧਰਤੀ ਹਾਕ ਚਲਾਈ ॥
నేను అన్ని రకాల దుఃఖాలను, బాధలను సులభ౦గా సహి౦చగలను, భూమ్మీది ప్రతి ఒక్కరూ నాకు విధేయత చూపేలా చేయగలను.
ਧਰਿ ਤਾਰਾਜੀ ਅੰਬਰੁ ਤੋਲੀ ਪਿਛੈ ਟੰਕੁ ਚੜਾਈ ॥
నేను ఆకాశమంతటినీ ఒక పొలుసుపై ఉంచి, దానిని ఒకే రాగి నాణెంతో సమతుల్యం చేస్తే,
ਏਵਡੁ ਵਧਾ ਮਾਵਾ ਨਾਹੀ ਸਭਸੈ ਨਥਿ ਚਲਾਈ ॥
నేను అంత పెద్దఅయితే నేను నిగ్రహింపలేక ఉండిపోగలను, నేను అందరినీ అదుపులో ఉంచి నడిపిస్తాను;
ਏਤਾ ਤਾਣੁ ਹੋਵੈ ਮਨ ਅੰਦਰਿ ਕਰੀ ਭਿ ਆਖਿ ਕਰਾਈ ॥
నా మనస్సులో చాలా శక్తి ఉంటే, నేను చేయగలిగినది కోరుకున్నది అన్నీ చేయగలను.
ਜੇਵਡੁ ਸਾਹਿਬੁ ਤੇਵਡ ਦਾਤੀ ਦੇ ਦੇ ਕਰੇ ਰਜਾਈ ॥
మన గురువు ఎంత గొప్పవాడో, అతని బహుమతులు అంత గొప్పవి. ఆయన నాకు ఈ బహుమతులు లేదా అధికారాలను ఎక్కువ ఇచ్చినప్పటికీ, ఇవన్నీ వ్యర్థం అవుతాయి.
ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਉਪਰਿ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥
ఓ' నానక్, తన కృప కోసం వచ్చిన వారికి నామము ద్వారా నిత్య మహిమను పొందుతాడు (ఇది అన్ని శక్తితో పోలిస్తే గొప్ప బహుమతి).
ਮਃ ੨ ॥
రెండవ గురువు ద్వారా, శ్లోకం:
ਆਖਣੁ ਆਖਿ ਨ ਰਜਿਆ ਸੁਨਣਿ ਨ ਰਜੇ ਕੰਨ ॥
ఒకరు అంతులేని మాటలు మాట్లాడుతున్నప్పటికీ, అపవాదు వినడంలో ఎప్పుడూ అలసిపోకపోయినా, ఒకరు ఎన్నడూ సంతృప్తి చెందడు.
ਅਖੀ ਦੇਖਿ ਨ ਰਜੀਆ ਗੁਣ ਗਾਹਕ ਇਕ ਵੰਨ ॥
కళ్ళు ఎప్పుడూ సంతృప్తి చెందవు (వారు ఎంత అందాన్ని చూసినా). అవును, ఇది మన ఇంద్రియాలన్నింటి యొక్క ఒక ఆస్తి, ఇవి ఎన్నడూ సంతృప్తి చెందవు.
ਭੁਖਿਆ ਭੁਖ ਨ ਉਤਰੈ ਗਲੀ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥
ఆకలితో ఉన్నవారి ఆకలి (లోకసంపద కోసం కోరిక) ఎన్నడూ సంతృప్తి పరచబడదు; కేవలం మాటల ద్వారా.
ਨਾਨਕ ਭੁਖਾ ਤਾ ਰਜੈ ਜਾ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇ ॥੨॥
ఓ' నానక్, తన పాటలను పాడటం ద్వారా పుణ్యదేవునితో కలిసిపోయినప్పుడు మాత్రమే లోకవాంఛల కోసం కోరిక సంతృప్తి చెందుతుంది.
ਪਉੜੀ ॥
పౌరీ:
ਵਿਣੁ ਸਚੇ ਸਭੁ ਕੂੜੁ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ ॥
సత్యము లేనివారు అందరూ అబద్ధమైనవారే, అబద్ధమును అందరు ఆచరిస్తారు.
ਵਿਣੁ ਸਚੇ ਕੂੜਿਆਰੁ ਬੰਨਿ ਚਲਾਈਐ ॥
సత్యము లేకుండా, అసత్యము మాయ యొక్క బంధాలలో లాగబడుతుంది.
ਵਿਣੁ ਸਚੇ ਤਨੁ ਛਾਰੁ ਛਾਰੁ ਰਲਾਈਐ ॥
సత్యమైనవాడు లేకుండా, శరీరం కేవలం ధూళి మాత్రమే, మరియు అది మళ్ళీ ధూళితో కలిసిపోతుంది.
ਵਿਣੁ ਸਚੇ ਸਭ ਭੁਖ ਜਿ ਪੈਝੈ ਖਾਈਐ ॥
సత్యమైనవాడు లేకు౦డా, ఆహార౦, బట్టలు అ౦తటినీ స౦తృప్తిపరచవు, లోక స౦పద కోస౦ ఒకరి కోరికలను పె౦చుతాయి.
ਵਿਣੁ ਸਚੇ ਦਰਬਾਰੁ ਕੂੜਿ ਨ ਪਾਈਐ ॥
దేవుని నామమును ధ్యాని౦చకు౦డా, ఇతర ప్రయత్నాలన్నీ అబద్ధమే, వాటి ద్వారా ఆయన న్యాయస్థానాన్ని పొ౦దలేము.
ਕੂੜੈ ਲਾਲਚਿ ਲਗਿ ਮਹਲੁ ਖੁਆਈਐ ॥
అబద్ధ దురాశకు అతుక్కుపోయి, దేవుణ్ణి గ్రహి౦చే అవకాశ౦ కోల్పోతు౦ది.
ਸਭੁ ਜਗੁ ਠਗਿਓ ਠਗਿ ਆਈਐ ਜਾਈਐ ॥
ఈ మోసానికి యావత్ ప్రపంచం మోసపోతుంది (దేవునితో ఐక్యం కావడానికి అవకాశం) మరియు జనన మరణ చక్రంలో ఉంటుంది.
ਤਨ ਮਹਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਿ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈਐ ॥੧੯॥
శరీరమందు కోరికయొక్క అగ్ని; గురువాక్యం ద్వారా మాత్రమే దాన్ని తీర్చవచ్చు.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
మొదటి గురువు ద్వారా, శ్లోకం:
ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਸੰਤੋਖੁ ਰੁਖੁ ਧਰਮੁ ਫੁਲੁ ਫਲ ਗਿਆਨੁ ॥
ఓ' నానక్, గురువు సంతృప్తి చెట్టు వంటివాడు, ఇది నీతి ప్రవర్తన యొక్క పుష్పాన్ని మరియు దైవిక జ్ఞానం యొక్క ఫలాలను ఇస్తుంది.
ਰਸਿ ਰਸਿਆ ਹਰਿਆ ਸਦਾ ਪਕੈ ਕਰਮਿ ਧਿਆਨਿ ॥
ఇది ఎల్లప్పుడూ ఆకుపచ్చగా మరియు రసంతో నిండి ఉంటుంది (దేవుని ప్రేమ). పుణ్యక్రియలు మరియు ధ్యానం ద్వారా పండు ఫలిస్తుంది.
ਪਤਿ ਕੇ ਸਾਦ ਖਾਦਾ ਲਹੈ ਦਾਨਾ ਕੈ ਸਿਰਿ ਦਾਨੁ ॥੧॥
పండు తినే వ్యక్తి (గురువు బోధనను అనుసరిస్తాడు), దేవునితో కలయిక యొక్క ఆనందాన్ని ఆస్వాదిస్తాడు. ఇది దేవుని నుండి అత్యంత ఉన్నతమైన బహుమతి.
ਮਃ ੧ ॥
మొదటి గురువు ద్వారా, శ్లోకం:
ਸੁਇਨੇ ਕਾ ਬਿਰਖੁ ਪਤ ਪਰਵਾਲਾ ਫੁਲ ਜਵੇਹਰ ਲਾਲ ॥
గురువు బంగారు చెట్టులాంటివాడు, పగడం, ఆభరణాలు, మాణిక్యాలు వంటి విలువైన ఆకులు, పువ్వులు ఉంటాయి.
ਤਿਤੁ ਫਲ ਰਤਨ ਲਗਹਿ ਮੁਖਿ ਭਾਖਿਤ ਹਿਰਦੈ ਰਿਦੈ ਨਿਹਾਲੁ ॥
ఇది ఆభరణాల వలె విలువైన పండ్లను (గురువు యొక్క ఉదాత్తమైన మాటలు) కలిగి ఉంటుంది. గురువు హృదయం ఎల్లప్పుడూ ఆనందంగా ఉంటుంది.
ਨਾਨਕ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੈ ਲੇਖੁ ॥
ఓ నానక్, దేవుని కృప మరియు ఎవరి విధిలో అది అంతగా నిర్ణయించబడింది అనే వ్యక్తి మాత్రమే,
ਅਠਿਸਠਿ ਤੀਰਥ ਗੁਰ ਕੀ ਚਰਣੀ ਪੂਜੈ ਸਦਾ ਵਿਸੇਖੁ ॥
ఆ వ్యక్తి వినయంగా గురువుకు సేవ చేస్తాడు (గురు బోధను అనుసరిస్తాడు), ఇది మొత్తం అరవై ఎనిమిది పవిత్ర తీర్థస్థలాల కంటే పవిత్రమైనది.
ਹੰਸੁ ਹੇਤੁ ਲੋਭੁ ਕੋਪੁ ਚਾਰੇ ਨਦੀਆ ਅਗਿ ॥
క్రూరత్వం, భౌతిక అనుబంధం, దురాశ మరియు కోపం నాలుగు అగ్ని నదుల వంటివి.
ਪਵਹਿ ਦਝਹਿ ਨਾਨਕਾ ਤਰੀਐ ਕਰਮੀ ਲਗਿ ॥੨॥
వీటిలో పడేవారు కాలిపోతారు. ఓ' నానక్, కేవలం దేవుని దయతో మరియు వినయంగా గురువు బోధనలను అనుసరించి, మేము ఈ నదులను ఈదవచ్చు.
ਪਉੜੀ ॥
పౌరీ:
ਜੀਵਦਿਆ ਮਰੁ ਮਾਰਿ ਨ ਪਛੋਤਾਈਐ ॥
(ఓ' నా స్నేహితుడా), ఈ దుష్ట ప్రేరణలను మరియు మీ అహాన్ని సజీవంగా ఉన్నప్పుడు అధిగమించండి, తద్వారా మీరు చివరికి వాటిగురించి చింతించాల్సిన అవసరం ఉండకపోవచ్చు.
ਝੂਠਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਕਿਨਿ ਸਮਝਾਈਐ ॥
ఈ ప్రపంచం అబద్ధం (స్వల్పకాలికం), కానీ కొంతమంది మాత్రమే దీనిని అర్థం చేసుకుంటారు.
ਸਚਿ ਨ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ਧੰਧੈ ਧਾਈਐ ॥
ప్రజలు దేవునిపట్ల ప్రేమను పొందుపరచరు; బదులుగా వారు ప్రపంచ వ్యవహారాలను వెంబడిస్తారు.
ਕਾਲੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ਸਿਰਿ ਦੁਨੀਆਈਐ ॥
ప్రపంచాన్ని నాశనం చేసే మరణం యొక్క దుర్మార్గపు దెయ్యం ఎల్లప్పుడూ ప్రజల తలపై తిరుగుతూ ఉంటుంది.
ਹੁਕਮੀ ਸਿਰਿ ਜੰਦਾਰੁ ਮਾਰੇ ਦਾਈਐ ॥
దైవఆజ్ఞ ప్రకారం, అతనికి అవకాశం దొరికినప్పుడల్లా, మరణం యొక్క క్రూరమైన దెయ్యం ప్రతి ఒక్కరినీ తాకుతుంది.
ਆਪੇ ਦੇਇ ਪਿਆਰੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈਐ ॥
అయితే, మన౦ దేవుణ్ణి మన మనస్సులో ఉ౦చుకు౦టే, ఆయన తన ప్రేమతో మనల్ని ఆశీర్వదిస్తాడు.
ਮੁਹਤੁ ਨ ਚਸਾ ਵਿਲੰਮੁ ਭਰੀਐ ਪਾਈਐ ॥
ఒకరి జీవితం నిండినప్పుడు ఒక్క క్షణం లేదా సమయం ఆలస్యం అయ్యినా అనుమతించబడదు.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝਿ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ॥੨੦॥
గురు కృప వలన ఈ వాస్తవము తెలిసి, ఆయనలో కలిసిపోతాడు.
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
మొదటి గురువు ద్వారా, శ్లోకం:
ਤੁਮੀ ਤੁਮਾ ਵਿਸੁ ਅਕੁ ਧਤੂਰਾ ਨਿਮੁ ਫਲੁ ॥
చేదు పుచ్చకాయ, మింగే చెట్టు, ముల్లు-ఆపిల్ మరియు వేప పండు (చేదు),
ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਵਸਹਿ ਤਿਸੁ ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਹੀ ॥
ఓ' దేవుడా, నిన్ను గుర్తుచేసుకోలేని వాడు, అతని మనస్సు చేదుతో నిండి ఉంటుంది మరియు అతను మొరటుగా మాట్లాడతాడు.
ਨਾਨਕ ਕਹੀਐ ਕਿਸੁ ਹੰਢਨਿ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ॥੧॥
ఓ నానక్, దేవుడుకి తప్ప, లక్ష్యం లేకుండా తిరుగుతున్న ఈ దురదృష్టవంతుల గురించి మనం ఎవరికి చెబుతాం.
ਮਃ ੧ ॥
మొదటి గురువు ద్వారా, శ్లోకం:
ਮਤਿ ਪੰਖੇਰੂ ਕਿਰਤੁ ਸਾਥਿ ਕਬ ਉਤਮ ਕਬ ਨੀਚ ॥
బుద్ధి (మనస్సు) పక్షిలాంటిది; దాని గత పనుల కారణంగా, ఇది కొన్నిసార్లు ఎక్కువగా (యోగ్యమైనది), మరియు కొన్నిసార్లు తక్కువ (చెడు) ఎగురుతుంది.