Page 954
ਰੋਵੈ ਦਹਸਿਰੁ ਲੰਕ ਗਵਾਇ ॥ ਜਿਨਿ ਸੀਤਾ ਆਦੀ ਡਉਰੂ ਵਾਇ ॥
அதன்பிறகு, அவர் சீதை மற்றும் லட்சுமணனிடமிருந்து காட்டில் பிரிக்கப்பட்டார்.
ਰੋਵਹਿ ਪਾਂਡਵ ਭਏ ਮਜੂਰ ॥ ਜਿਨ ਕੈ ਸੁਆਮੀ ਰਹਤ ਹਦੂਰਿ ॥
ராவணன் தனது தங்க இலங்கையை இழந்த பிறகு மிகவும் வருத்தப்பட்டான்.
ਰੋਵੈ ਜਨਮੇਜਾ ਖੁਇ ਗਇਆ ॥
துறவி வேடமணிந்து சீதையைக் கடத்திச் சென்றவன்.
ਏਕੀ ਕਾਰਣਿ ਪਾਪੀ ਭਇਆ ॥
அறியாமையின் ஒரு வருடத்தில், ஐந்து பாண்டவர்கள் வைரத் மன்னனின் ஊழியர்களாக இருந்தபோது, அவர்கள் மிகவும் வருந்தினர்.
ਰੋਵਹਿ ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਪੀਰ ॥ ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਮਤੁ ਲਾਗੈ ਭੀੜ ॥
யாருடைய பகவான் கிருஷ்ணர் அவர்களுடன் வாழ்ந்தார்.
ਰੋਵਹਿ ਰਾਜੇ ਕੰਨ ਪੜਾਇ ॥
பாண்டவர்களின் கொள்ளுப் பேரனான மன்னன் ஜனமேஜய, பிராயச்சித்த வாய்ப்பை இழந்ததற்காக வருந்தினான்.
ਘਰਿ ਘਰਿ ਮਾਗਹਿ ਭੀਖਿਆ ਜਾਇ ॥
ஒரு தவறு காரணமாக அவர் பாவியாகிவிட்டார்.
ਰੋਵਹਿ ਕਿਰਪਨ ਸੰਚਹਿ ਧਨੁ ਜਾਇ ॥
ஷேக், பீர் கூட கவலையில் அழுகிறார்கள்
ਪੰਡਿਤ ਰੋਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਗਵਾਇ ॥
இறுதியில் அவர்களுக்கு ஏதேனும் பேரிடர் ஏற்படாதவாறு.
ਬਾਲੀ ਰੋਵੈ ਨਾਹਿ ਭਤਾਰੁ ॥
ராஜா பரதாரி, ராஜா கோபி சந்த் போன்ற மன்னர்கள் காது குத்தி அழுது கொண்டே இருந்தார்கள்.
ਨਾਨਕ ਦੁਖੀਆ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
வீடு வீடாகச் சென்று பிச்சை எடுத்தனர்.
ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੋਈ ਜਿਣਿ ਜਾਇ ॥
கஞ்சன் தன் குவித்த செல்வத்தை இழந்து அழுகிறான்.
ਅਉਰੀ ਕਰਮ ਨ ਲੇਖੈ ਲਾਇ ॥੧॥
பண்டிதர்கள் தங்கள் அறிவை இழந்து வருந்துகிறார்கள்.
ਮਃ ੨ ॥
கன்னிப் பெண் கூட தன் வாழ்க்கை துணை இல்லாமல் அழுகிறாள்.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੰਨਿਐ ਅਵਰਿ ਕਾਰਾ ਸਭਿ ਬਾਦਿ ॥
ஹே நானக்! உலகம் முழுவதும் சோகமாக இருக்கிறது.
ਨਾਨਕ ਮੰਨਿਆ ਮੰਨੀਐ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ॥੨॥
நாமத்தை தியானிப்பவன்,
ਪਉੜੀ ॥
அவர் தனது வாழ்க்கைப் போரில் வெற்றி பெறுகிறார், வேறு எந்த செயலும் உணரப்படவில்லை
ਕਾਇਆ ਹੰਸ ਧੁਰਿ ਮੇਲੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
மஹாலா 3॥
ਸਭ ਮਹਿ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ॥
இறைவனின் திருநாமத்தை உச்சரித்து, அவர் மீது அசையாத நம்பிக்கை கொண்டு, ஜபிப்பது, தவம் செய்வது போன்றவை. முடிவைப் பெறுகிறது மற்றும் மற்ற அனைத்து செயல்களும் வீணாகின்றன
ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਗੁਣ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥
ஹே நானக்! கடவுள் நம்பிக்கை உள்ளவரே தர்காவில் புகழுக்கு உரியவராகிறார். ஆனால் இந்த உண்மை குருவின் அருளால் மட்டுமே புரிகிறது.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
பவுரி
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ॥੧੪॥
உடல் மற்றும் ஆன்மாவின் சங்கமத்தை கடவுள் ஆரம்பத்திலிருந்தே எழுதியுள்ளார்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
அது எல்லா உயிர்களிலும் மறைந்திருந்தாலும் குருவால் வெளிப்படுகிறது.
ਨਾਨਕ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਕੈ ਰਤਨਾ ਪਰਖਣ ਜਾਇ ॥
கடவுளைத் துதிப்பவன், நற்பண்புகளைப் பாடுகிறான், அவன் தன் குணங்களிலேயே இணைந்திருக்கிறான்.
ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਆਵੈ ਆਪੁ ਲਖਾਇ ॥੧॥
அந்த உண்மை - ஸ்வரூப் தானே உண்மைப் பேச்சும், சத்தியப் பெருங்கடலும் அதை ஒன்றாகக் கலந்திருக்கிறது.
ਮਃ ੨ ॥
பரமாத்மாவே எல்லாமுமாக இருக்கிறார், அவரே ஜீவராசிகளை மகிமைப்படுத்துகிறார்.
ਰਤਨਾ ਕੇਰੀ ਗੁਥਲੀ ਰਤਨੀ ਖੋਲੀ ਆਇ ॥
வசனம் மஹாலா 3॥
ਵਖਰ ਤੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਦੁਹਾ ਰਹੀ ਸਮਾਇ ॥
ஹே நானக்! அறிவு இல்லாத மனிதன் ரத்தினச் சோதனைக்குச் சென்றால்,
ਜਿਨ ਗੁਣੁ ਪਲੈ ਨਾਨਕਾ ਮਾਣਕ ਵਣਜਹਿ ਸੇਇ ॥
ரத்தினங்களின் முக்கியத்துவம் அவருக்குத் தெரியாது, ஆனால் அவரது அறியாமையை நிரூபித்த பிறகு வருவார்.
ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਅੰਧੇ ਵਤਹਿ ਲੋਇ ॥੨॥
மஹாலா 3॥
ਪਉੜੀ ॥
நகைக்கடைக்காரன் வந்து தன் ரத்தின மூட்டையைத் திறந்தான்
ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਹੈ ਦਸਵੈ ਗੁਪਤੁ ਰਖੀਜੈ ॥
அந்த ரத்தினம் போன்ற பொருள் நகை வியாபாரிகள் மற்றும் வியாபாரிகள் இருவரின் மனதையும் மிகவும் மகிழ்விக்கிறது.
ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਨ ਖੁਲਨੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਖੁਲੀਜੈ ॥
ஹே நானக்! தீர்ப்பளிக்கும் திறன் கொண்ட வணிகர்கள் மட்டுமே ரத்தின வியாபாரம் செய்கிறார்கள்.
ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ਧੁਨਿ ਵਜਦੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਣੀਜੈ ॥
ரத்தினங்களின் முக்கியத்துவத்தை அறியாத வணிகர்கள், குருடர்கள் போல் உலகில் அலைகிறார்கள்.
ਤਿਤੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਚਾਨਣਾ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਮਿਲੀਜੈ ॥
பவுரி
ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਰਚਨ ਰਚਾਈ ॥੧੫॥
இந்த மனித உடல் இரண்டு கண்கள், இரண்டு காதுகள், வாய், இரண்டு நாசி, ஆசனவாய் மற்றும் ஆண்குறி வடிவில் ஒன்பது கதவுகள் கொண்ட ஒரு கோட்டை. பத்தாவது வாசலில் தெரியும் ஆனால் ரகசியமாக வைத்திருப்பவர்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
இந்த வாஜ் கபத்தை குருவின் வார்த்தையால் மட்டுமே திறக்க முடியும்.
ਅੰਧੇ ਕੈ ਰਾਹਿ ਦਸਿਐ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥
அதற்குள் முடிவில்லா ஒலியின் கருவிகள் ஒலித்துக் கொண்டே இருக்கும். குருவின் வார்த்தையால் மட்டுமே கேட்க முடியும்.
ਹੋਇ ਸੁਜਾਖਾ ਨਾਨਕਾ ਸੋ ਕਿਉ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥
இறைவனே அவன் உள்ளத்தில் ஒளியாக இருக்கிறான், ஆனால் பக்தியால் மட்டுமே இறைவனைக் காண முடியும்
ਅੰਧੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿਨ ਮੁਖਿ ਲੋਇਣ ਨਾਹਿ ॥
இந்த பிரபஞ்சத்தை தானே படைத்த எல்லா உயிர்களிலும் ஒரே ஒரு பரமாத்மா இருக்கிறார்.
ਅੰਧੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਖਸਮਹੁ ਘੁਥੇ ਜਾਹਿ ॥੧॥
வசனம் மஹாலா 3॥
ਮਃ ੨ ॥
அவர் பார்வையற்றவர் காட்டிய பாதையில் செல்கிறார். தன்னைக் குருடானவன், அதாவது ஒரு முட்டாள் மட்டுமே முட்டாளின் வழியைப் பின்பற்றுகிறான்.
ਸਾਹਿਬਿ ਅੰਧਾ ਜੋ ਕੀਆ ਕਰੇ ਸੁਜਾਖਾ ਹੋਇ ॥
ஹே நானக்! கண்களைக் கொண்ட மனிதன் என்றால் ஒரு ஞானி ஒருபோதும் வழிதவற மாட்டான்.
ਜੇਹਾ ਜਾਣੈ ਤੇਹੋ ਵਰਤੈ ਜੇ ਸਉ ਆਖੈ ਕੋਇ ॥
முகத்தில் கண் இல்லாதவர்கள் குருடர்கள் என்று அழைக்கப்படுவதில்லை.
ਜਿਥੈ ਸੁ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਪਈ ਆਪੇ ਵਰਤਉ ਜਾਣਿ ॥
ஹே நானக்! குருடர்கள் கடவுள் வழிதவறச் செய்தவர்கள்
ਨਾਨਕ ਗਾਹਕੁ ਕਿਉ ਲਏ ਸਕੈ ਨ ਵਸਤੁ ਪਛਾਣਿ ॥੨॥
மஹாலா 3॥
ਮਃ ੨ ॥
கடவுள் தாமே குருடனாக்கிய மனிதன், அவனே பார்வையை உண்டாக்கினால்தான் அவனுக்குப் பார்வை கிடைக்கும்.
ਸੋ ਕਿਉ ਅੰਧਾ ਆਖੀਐ ਜਿ ਹੁਕਮਹੁ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ॥
பார்வையற்றவன் தனக்குத் தெரிந்தபடி செய்கிறான், நூறு முறை புரிய வைக்க முயற்சி செய்தாலும்.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਧਾ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥
தன் உள்ளத்தில் கிடக்கும் விஷயங்களை அறியாதவன், அறியாமையில் நடக்கிறான் என்பதை புரிந்து கொள்கிறான்.