Page 89
ਜਿਨ ਕਉ ਹੋਆ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਹਰਿ ਸੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੈਰੀ ਪਾਹੀ ॥
கடவுள் யாரிடம் கருணை காட்டுகிறாரோ, அவர்கள் சத்குருவை வணங்குகிறார்கள்.
ਤਿਨ ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਹੀ ॥੧੪॥
அவன் முகம் இம்மையிலும், மறுமையிலும் பிரகாசமாக, மானம் என்ற ஆடையை அணிந்து கொண்டு கடவுளின் அரசவைக்குச் செல்கிறார்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
ஸ்லோக மஹாலா 2
ਜੋ ਸਿਰੁ ਸਾਂਈ ਨਾ ਨਿਵੈ ਸੋ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਡਾਰਿ ॥
இறைவனை நினைத்து வணங்காத தலையை துண்டிக்க வேண்டும்.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਪਿੰਜਰ ਮਹਿ ਬਿਰਹਾ ਨਹੀ ਸੋ ਪਿੰਜਰੁ ਲੈ ਜਾਰਿ ॥੧॥
ஹே நானக்! அந்த மனித உருவம் எடுத்து எரிக்கப்பட வேண்டும், அதில் கடவுளைப் பிரிந்த வலி இல்லை.
ਮਃ ੫ ॥
மஹாலா 5
ਮੁੰਢਹੁ ਭੁਲੀ ਨਾਨਕਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਨਮਿ ਮੁਈਆਸੁ ॥
ஹே நானக்! இவ்வுலகின் மூல இறைவனை மறந்த உயிர், மீண்டும் பிறந்து இறக்கிறது.
ਕਸਤੂਰੀ ਕੈ ਭੋਲੜੈ ਗੰਦੇ ਡੁੰਮਿ ਪਈਆਸੁ ॥੨॥
கஸ்தூரி மாயையில் அழுக்கு நீர் குளத்தில் படுத்திருக்கிறாள்
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਹੁਕਮੁ ਚਲਾਏ ॥
ஹே என் மனமே! எல்லா உயிர்களுக்கும் கட்டளையிடும் ஹரி-பரமேஷ்வரரின் அத்தகைய நாமத்தை தியானியுங்கள்.
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਅੰਤੀ ਅਉਸਰਿ ਲਏ ਛਡਾਏ ॥
ஹே என் மனமே! ஹரி-பரமேஷ்வரின் அத்தகைய நாமத்தை உச்சரிக்கவும், இது உங்களுக்கு கடைசி நேரத்தில் முக்தியைத் தரும்.
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੁ ਮਨ ਕੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਭ ਭੁਖ ਗਵਾਏ ॥
ஹே என் மனமே! ஹரி-பரமேஷ்வர் என்ற நாமத்தை ஜபம் செய்யுங்கள், இது உங்கள் மனதின் அனைத்து பசியையும் நீக்குகிறது.
ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਵਡਭਾਗੀ ਤਿਨ ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਸਭਿ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ॥
குருக்கள் மிகவும் அதிர்ஷ்டசாலிகள், அந்த பரமாத்மாவின் திருநாமத்தை நினைத்து, அவதூறு செய்பவர்களையும், தீமை செய்பவர்களையும் தங்கள் கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டு வருவார்கள்.
ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਸਭਨਾ ਤੇ ਵਡਾ ਸਭਿ ਨਾਵੈ ਅਗੈ ਆਣਿ ਨਿਵਾਏ ॥੧੫॥
ஹே நானக்! எது பெரியதோ அந்த நாமத்தை வணங்குங்கள்; இறைவன் எல்லா உயிர்களையும் நாமத்தின் முன் தலைவணங்கச் செய்தான்
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா 3
ਵੇਸ ਕਰੇ ਕੁਰੂਪਿ ਕੁਲਖਣੀ ਮਨਿ ਖੋਟੈ ਕੂੜਿਆਰਿ ॥
அசிங்கமான, நடத்தையற்ற உயிரினம்-பெண் மிகவும் அழகான ஆடைகளை அலங்கரிக்கிறாள், ஆனால் அவள் மனதில் உள்ள தவறு காரணமாக அவள் ஒரு பொய்யானவள்
ਪਿਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਨਾ ਚਲੈ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰਿ ॥
அவள் தன் கணவன்-இறைவன் விருப்பத்தைப் பின்பற்றுவதில்லை, அவள் தன் கணவன்-இறைவன் மீது கட்டளையிடுகிறாள்.
ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਸਭਿ ਦੁਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਿ ॥
குருவின் கட்டளையைப் பின்பற்றும் ஜீவன் எல்லாத் துன்பங்களிலிருந்தும் விடுபடுகிறான்.
ਲਿਖਿਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
கடந்த கால செயல்களின் விளைவாக கடவுள் எழுதியதை அழிக்கவோ மாற்றவோ முடியாது.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਉਪੇ ਕੰਤ ਕਉ ਸਬਦੇ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
அவள் தன் உடலையும், மனதையும் கணவன்-கடவுளுக்கு அர்ப்பணித்து, தன் அன்பை பெயரில் வைக்க வேண்டும்.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਦੇਖਹੁ ਰਿਦੈ ਬੀਚਾਰਿ ॥
நாமத்தை ஜபிப்பதைத் தவிர, கடவுளை யாரும் அடையவில்லை என்பதை மனதில் நினைத்துப் பாருங்கள்.
ਨਾਨਕ ਸਾ ਸੁਆਲਿਓ ਸੁਲਖਣੀ ਜਿ ਰਾਵੀ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿ ॥੧॥
நானக்! அதில் ஜீவ பெண் அழகாகவும் அழகாகவும் இருக்கிறாள், படைப்பாளி ஆண்டவன் முனிவரைப் பற்றி மகிழ்ச்சியடைகிறான்
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਤਿਸ ਦਾ ਨ ਦਿਸੈ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
மாயா என்பது அறியாமை இருள்.இந்த மாயையின் இருள் ஒரு கடல் போன்றது, அதன் குறுக்கே யாரும் பார்க்க முடியாது.
ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦੇ ਡੁਬੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥
அறியாமை உள்ளவர்கள் கடவுளின் பெயரை மறந்து மூழ்கி பயங்கர துயரங்களை அனுபவிக்கிறார்கள்.
ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
மாயாவின் மாயையால் மயங்கி, அதிகாலையில் எழுந்து பல சடங்குகளைச் செய்கிறார்.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਆਪਣਾ ਭਉਜਲੁ ਉਤਰੇ ਪਾਰਿ ॥
சத்குருவுக்கு சேவை செய்பவர் பெருங்கடலை கடக்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹਿ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੨॥
ஹே நானக்! குருவின் சத்யநாமத்தின் பெயரைத் தங்கள் இதயத்தில் வைத்துக் கொண்டு சத்தியத்தின் திருவருளில் ஆழ்ந்துவிடுகிறார்கள்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਹਰਿ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਪੂਰਿ ਦੂਜਾ ਨਾਹਿ ਕੋਇ ॥
கடவுள் கடல், பாலைவனம், பூமி, வானத்தில் பரிபூரணமானவர்; அவரைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை.
ਹਰਿ ਆਪਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ਕੂੜਿਆਰ ਸਭ ਮਾਰਿ ਕਢੋਇ ॥
கடவுளே தன் அரசவையில் அமர்ந்து, உயிர்களின் செயல்களை நியாயந்தீர்த்து, எல்லா பொய்யர்களையும் அடித்து விரட்டுகிறார்.
ਸਚਿਆਰਾ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਧਰਮ ਨਿਆਉ ਕੀਓਇ ॥
கடவுள் உண்மையுள்ளவர்களை அலங்கரித்து, ஒவ்வொரு உயிரினத்தையும் அவரவர் செயல்களுக்கு ஏற்ப பலன்களைக் கொடுத்து நியாயந்தீர்க்கிறார்.
ਸਭ ਹਰਿ ਕੀ ਕਰਹੁ ਉਸਤਤਿ ਜਿਨਿ ਗਰੀਬ ਅਨਾਥ ਰਾਖਿ ਲੀਓਇ ॥
ஏழைகளையும், அனாதைகளையும் காக்கும் ஹரியை நீங்கள் அனைவரும் போற்றுகிறீர்கள்
ਜੈਕਾਰੁ ਕੀਓ ਧਰਮੀਆ ਕਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਡੰਡੁ ਦੀਓਇ ॥੧੬॥
அவர் உன்னதமானவர்களுக்கு மரியாதை அளிக்கிறார், குற்றவாளிகளை தண்டிக்கிறார்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
வசனம் மஹாலா 3॥
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੀ ਕਾਮਣੀ ਕੁਲਖਣੀ ਕੁਨਾਰਿ ॥
அறிகுறி பிரித்தல் முன்னோடி பெண் போன்றவற்றால் கறைபடுகிறாள்.
ਪਿਰੁ ਛੋਡਿਆ ਘਰਿ ਆਪਣਾ ਪਰ ਪੁਰਖੈ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
அவள் தன் எஜமானையும் வீட்டையும் விட்டு வெளியேறி ஒரு அந்நியனைக் காதலிக்கிறாள்.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਦੇ ਨ ਚੁਕਈ ਜਲਦੀ ਕਰੇ ਪੂਕਾਰ ॥
தாகம் தணியாது, தாகத்தின் தீயில் எரிந்து தாகத்தின் தீயில் எரிந்து புலம்பிக்கொண்டே இருக்கிறாள்.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੁਰੂਪਿ ਕੁਸੋਹਣੀ ਪਰਹਰਿ ਛੋਡੀ ਭਤਾਰਿ ॥੧॥
ஹே நானக்! ஹரிநாமத்தைத் தவிர, அவர் அசிங்கமானவர், அவரது எஜமானர் அவரைக் கைவிட்டார்.