Page 651
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਕਾਲਾ ਹੋਆ ਸਿਆਹੁ ॥
இந்த மனம் பல பிறவிகளின் அழுக்குகளால் கறைபட்டு முற்றிலும் அழுக்காகிவிட்டது.
ਖੰਨਲੀ ਧੋਤੀ ਉਜਲੀ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣਿ ਪਾਹੁ ॥
எண்ணெய் தடவிய வேஷ்டியை நூறு தடவை துவைத்தாலும் பிரகாசமாக இருக்காது.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਮਤਿ ਬਦਲਾਹੁ ॥
குருவின் அருளால், ஒரு மனிதன் உயிருடன் இருக்கும் போது மாயையிலிருந்து விலகி இருக்கிறான். அவனது இயல்பு மாறி உலக விஷயங்களுக்கு நேர்மாறாக மாறுகிறது.
ਨਾਨਕ ਮੈਲੁ ਨ ਲਗਈ ਨਾ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹੁ ॥੧॥
ஹே நானக்! பின்னர் அவர் எந்த வகையான அழுக்குகளையும் உணரவில்லை பிறவிகளின் சுழற்சியில் அவன் மீண்டும் விழுவதில்லை.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3
ਚਹੁ ਜੁਗੀ ਕਲਿ ਕਾਲੀ ਕਾਂਢੀ ਇਕ ਉਤਮ ਪਦਵੀ ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਾਹਿ ॥
நான்கு யுகங்களில் - (சத்ய யுகம், த்ரதை, துவாபர, கலியுகம்) ஒரே ஒரு கலியுகம் தான் இருண்ட யுகம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஆனால் இந்த வயதிலும் ஒரு நல்ல பட்டத்தை பெறலாம்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਫਲੁ ਪਾਈਐ ਜਿਨ ਕਉ ਹਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਹਿ ॥
யாருடைய விதி படைப்பாளரால் எழுதப்பட்டது குருவின் துணையுடன் வாழ்வதன் மூலம் இக்காலத்தில் இறைவனின் புகழைப் பெற்ற பலனைப் பெறுகிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਉਚਰਹਿ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
ஹே நானக்! இத்தகைய பக்தர்கள் குருவின் அபரிமிதமான அருளால் இரவும்-பகலும் இறைவனிடம் பக்தி பாடுகிறார்கள் மேலும் பக்தியில் மூழ்கியிருப்பார்கள்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਸਾਧ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਮੁਖਿ ਬੋਲੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਲੀ ਬਾਣਿ ॥
ஹே ஹரி! துறவிகளின் கூட்டத்தில் என்னுடன் சேருங்கள், ஏனென்றால் அவர்களின் கூட்டத்தில் கலந்து கொள்வதன் மூலம், உங்கள் ஹரி-நாமின் அழகான குரலை என் வாயால் பேச முடியும்.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਹਰਿ ਨਿਤ ਚਵਾ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਸਦਾ ਮਾਣਿ ॥
நான் எப்போதும் கடவுளை துதிக்கிறேன் மற்றும் நான் அவரை மட்டுமே வணங்குகிறேன், குருவின் உபதேசத்தின்படி கடவுளின் நிறத்தை எப்போதும் அனுபவிக்கிறேன்.
ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਪਿ ਅਉਖਧ ਖਾਧਿਆ ਸਭਿ ਰੋਗ ਗਵਾਤੇ ਦੁਖਾ ਘਾਣਿ ॥
கடவுளைத் துதித்து, துதிக்கையில் மருந்து சாப்பிட்டு, என் எல்லா நோய்களும், துக்கங்களும் அழிந்தன.
ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੇ ਹਰਿ ਜਨ ਪੂਰੇ ਸਹੀ ਜਾਣਿ ॥
சுவாசிக்கும் போதும், உண்ணும் போதும் கடவுளை மறக்காதவர்கள். அந்த பக்தர்களை முற்றிலும் உண்மையான மனிதர்களாகக் கருதுங்கள்.
ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਦੇ ਤਿਨ ਚੂਕੀ ਜਮ ਕੀ ਜਗਤ ਕਾਣਿ ॥੨੨॥
குருமுகனாக இருந்து கடவுளை வணங்குபவர்கள், மரண பயம் உலகத்திற்கு அடிபணிதல் ஆகியவை மறைந்துவிடும்
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா
ਰੇ ਜਨ ਉਥਾਰੈ ਦਬਿਓਹੁ ਸੁਤਿਆ ਗਈ ਵਿਹਾਇ ॥
ஹே மனிதனே! உங்கள் கனவின் அழுத்தத்தின் கீழ் முழு வாழ்க்கையும் உறக்கத்தில் கழிந்தது.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਿ ਨ ਜਾਗਿਓ ਅੰਤਰਿ ਨ ਉਪਜਿਓ ਚਾਉ ॥
குருவின் வார்த்தைகளைக் கேட்ட பிறகும் நீங்கள் விழிக்கவில்லை, உங்கள் மனதில் எந்த ஆர்வமும் எழவில்லை.
ਸਰੀਰੁ ਜਲਉ ਗੁਣ ਬਾਹਰਾ ਜੋ ਗੁਰ ਕਾਰ ਨ ਕਮਾਇ ॥
குணங்கள் இல்லாத, குருவுக்கு சேவை செய்யாத உடல் அவர் எரிக்கப்பட வேண்டும்.
ਜਗਤੁ ਜਲੰਦਾ ਡਿਠੁ ਮੈ ਹਉਮੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
இந்த உலகம் சுயமரியாதையிலும், இருமையிலும் எரிவதை நான் பார்த்திருக்கிறேன்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਬਦਿ ਧਿਆਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! குருவின் அரண்மனையின் கீழ் வந்து, உண்மையான இதயத்துடன் வார்த்தையைச் சிந்தித்தவர்கள், அவர்கள் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள்.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਹਉਮੈ ਗਈ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥
சொல்லில் மூழ்கி உயிர்களின் அகங்காரம் அழிந்து விட்டது இப்போது அவள் அழகாக இருக்கிறாள்.
ਪਿਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਚਲੈ ਤਾ ਬਨਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥
ஒரு உயிரினம் தனது இறைவனின் கட்டளைகளை எப்பொழுதும் பின்பற்றினால், அப்போதுதான் அவனுடைய அலங்காரம் சரியானதாக இருக்கும்.
ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥
அந்தப் பெண்ணின் முனிவர் இன்பமாகிறார், அவள் பரமாத்மாவை தன் வரமாகப் பெறுகிறாள், அவளுடைய காதலியின் சகவாசத்தை எப்போதும் அனுபவிக்கிறாள்.
ਨਾ ਹਰਿ ਮਰੈ ਨ ਕਦੇ ਦੁਖੁ ਲਾਗੈ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣਿ ਨਾਰਿ ॥
கடவுள் அழியாதவர், இதன் காரணமாக ஒரு உயிரின் வடிவத்தில் ஒரு பெண்ணை துக்கம் ஒருபோதும் தொடாது மேலும் அவள் எப்போதும் அழகாக இருக்கிறாள்.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੨॥
ஹே நானக்! குருவின் பாசத்தாலும், அன்பாலும் இறைவன் அவரை தன்னுடன் இணைத்துக் கொள்கிறார்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਜਿਨਾ ਗੁਰੁ ਗੋਪਿਆ ਆਪਣਾ ਤੇ ਨਰ ਬੁਰਿਆਰੀ ॥
தங்கள் குருவை இகழ்ந்தவர்கள், அந்த மனிதர்கள் மிகவும் மோசமானவர்கள்.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਕਰਹੁ ਪਾਪਿਸਟ ਹਤਿਆਰੀ ॥
கடவுளே ! அவன் மகா பாவி, கொலைகாரன் என்பதற்காக எங்களைப் பார்க்க வைக்காதே.
ਓਹਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰਹਿ ਕੁਸੁਧ ਮਨਿ ਜਿਉ ਧਰਕਟ ਨਾਰੀ ॥
தவறான மனதுடன் விபச்சார பெண்களைப் போல வீடு வீடாக அலைகிறார்கள்
ਵਡਭਾਗੀ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਵਾਰੀ ॥
ஆனால் துரதிர்ஷ்டத்தால் அவர்கள் சத்சங்கதியில் சேருகிறார்கள் குருவின் முன்னிலையில் அவருடைய வாழ்க்கை சிறப்பாக அமையும்.
ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੁਰ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੨੩॥
மரியாதைக்குரிய கடவுளே! உங்கள் கருணையை காட்டி, சத்குருவை சந்திக்கவும். நான் குருவுக்கு தியாகம் செய்வதால்
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਲਗੈ ਆਇ ॥
குருவை சேவிப்பதால் தான் மகிழ்ச்சி உண்டாகும். பின்னர் எந்த துக்கங்களும் இன்னல்களும் வராது.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਮਿਟਿ ਗਇਆ ਕਾਲੈ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਬਸਾਇ ॥
குருவின் சேவையின் பலனாக ஒரு மனிதனின் பிறப்பும் இறப்பும் நின்றுவிடுகிறது மரணம் கூட அவன் மீது கட்டுப்பாடு இல்லை.
ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
அப்போது அவனது மனம் இறைவன் மீது நிலைத்திருக்கும் அவர் இறுதியான சத்தியத்தில் இணைந்தே இருக்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿੰਨ ਕਉ ਜੋ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! சத்குருவின் வழிமுறைகளைப் பின்பற்றுபவர்களுக்காக நான் என்னைத் தியாகம் செய்கிறேன்
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸੁਧੁ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਅਨੇਕ ਕਰੈ ਸੀਗਾਰ ॥
உயிருள்ள ஒரு பெண் தன்னை பல அலங்காரங்களால் அலங்கரித்துக் கொண்டாலும், அவள் இன்னும் வார்த்தைகள் இல்லாமல் தூய்மையாக மாறவில்லை.