Page 648
ਇਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰੀਐ ਸਭੁ ਰਾਜੁ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਲੇਇ ॥
இப்படி தன் சுயமரியாதையை அழித்து குருமுகம் முழு உலகத்தின் ஆட்சியைப் பெறுகிறது.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੀਐ ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! கடவுள் தன் அருளைக் காட்டும்போது, அப்போதுதான் ஒரு மனிதன் குருமுகனாக மாறி இந்த உண்மையைப் புரிந்துகொள்கிறான்.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਆਏ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥
குருவின் திருநாமத்தில் தியானம் செய்தவர்கள், உலகில் பிறந்த மனிதர்களுக்கு மட்டுமே பெருமை.
ਨਾਨਕ ਕੁਲ ਉਧਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਣੁ ॥੨॥
ஹே நானக்! அவர்கள் தங்கள் பரம்பரையையும் காப்பாற்றுகிறார்கள் கடவுளின் அவையில் பெரும் மகிமை பெறுகிறார்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਖੀਆ ਸਿਖ ਗੁਰੂ ਮੇਲਾਈਆ ॥
குர்முக் சீக்கிய நண்பர்கள் குருவால் இணைந்துள்ளனர்.
ਇਕਿ ਸੇਵਕ ਗੁਰ ਪਾਸਿ ਇਕਿ ਗੁਰਿ ਕਾਰੈ ਲਾਈਆ ॥
இவர்களில் சிலர் குருவிடம் பணியாட்களாகவும், சிலர் குருவால் வேறு வேலைகளில் ஈடுபட்டுள்ளனர்.
ਜਿਨਾ ਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਤਿਨਾ ਭਾਉ ਗੁਰੂ ਦੇਵਾਈਆ ॥
குரு யாரை மனதாலும் விரும்புகிறாரோ அவர்களுக்கு குரு தனது அன்பை வழங்குகிறார்.
ਗੁਰ ਸਿਖਾ ਇਕੋ ਪਿਆਰੁ ਗੁਰ ਮਿਤਾ ਪੁਤਾ ਭਾਈਆ ॥
குருக்கள், நண்பர்கள், மகன்கள் மற்றும் சகோதரர்களிடம் சமமான அன்பு கொண்டவர்.
ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਲਹੁ ਸਭਿ ਗੁਰੁ ਆਖਿ ਗੁਰੂ ਜੀਵਾਈਆ ॥੧੪॥
ஒவ்வொருவரும் குரு-குரு என்கிறார்கள், குரு-குரு என்று சொல்லி குரு அவர்களை மீண்டும் உயிர்ப்பித்துள்ளார்.
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁਲੇ ਅਵਰੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
ஹே நானக்! அறியாமை மற்றும் குருடர்கள் கடவுளின் பெயரை நினைவில் கொள்வதில்லை ஆனால் மற்ற செயல்களைச் செய்து கொண்டே இருக்கிறார்கள்.
ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਫਿਰਿ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੧॥
அத்தகைய நபர்கள் எமனின் வாசலில் சங்கிலியால் பிணைக்கப்படுவதால் பல தண்டனைகளை அனுபவிக்கிறார்கள் இறுதியில் அவை மலத்தில் அழிக்கப்படுகின்றன.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਆਪਣਾ ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥
ஹே நானக்! சத்குருவுக்கு சேவை செய்பவர்கள், அவர் உண்மையுள்ளவர் மற்றும் உண்மையானவர்.
ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇ ਰਹੇ ਚੂਕਾ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ॥੨॥
அத்தகைய உண்மையுள்ள மனிதர்கள் ஹரியின் பெயரால் உள்வாங்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். அவர்களின் வாழ்க்கை மற்றும் இறப்பு சுழற்சி முடிவடைகிறது
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਧਨੁ ਸੰਪੈ ਮਾਇਆ ਸੰਚੀਐ ਅੰਤੇ ਦੁਖਦਾਈ ॥
பணம், செல்வம் மற்றும் மாயா பொருட்கள் குவிதல் இறுதியில் அது மிகவும் வேதனையாக மாறும்.
ਘਰ ਮੰਦਰ ਮਹਲ ਸਵਾਰੀਅਹਿ ਕਿਛੁ ਸਾਥਿ ਨ ਜਾਈ ॥
வீடுகள், கோவில்கள் மற்றும் அரண்மனைகள் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளன, ஆனால் அவர்களில் யாரும் மனிதர்களுடன் செல்வதில்லை.
ਹਰ ਰੰਗੀ ਤੁਰੇ ਨਿਤ ਪਾਲੀਅਹਿ ਕਿਤੈ ਕਾਮਿ ਨ ਆਈ ॥
மனிதன் தொடர்ந்து பல வண்ணங்களில் திறமையான குதிரைகளை வளர்க்கிறான் ஆனால் அவையும் இறுதியில் வேலை செய்யாது.
ਜਨ ਲਾਵਹੁ ਚਿਤੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਸਿਉ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
ஹே பக்தர்களே! உங்கள் மனதை ஹரியின் பெயரில் வையுங்கள் அதுவே இறுதியில் உதவும்.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੧੫॥
நானக் குருவின் கூட்டில் நாமத்தை மட்டும் தியானித்தார். அதன் விளைவாக அவர் மகிழ்ச்சி அடைந்தார்.
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா
ਬਿਨੁ ਕਰਮੈ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
அதிர்ஷ்டம் இல்லாமல் பெயர் இல்லை, பரிபூரண அதிர்ஷ்டத்தால் மட்டுமே ஒருவர் பெயரைப் பெற முடியும்.
ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! இறைவன் அருளைக் காட்டினால், குருவின் மனத்தால் மட்டுமே மனிதன் உண்மையைப் பெறுகிறான்.
ਮਃ ੧ ॥
பெண் 1
ਇਕ ਦਝਹਿ ਇਕ ਦਬੀਅਹਿ ਇਕਨਾ ਕੁਤੇ ਖਾਹਿ ॥
சிலர் இறந்த பிறகு தகனம் செய்கிறார்கள். சில புதைக்கப்படுகின்றன, சிலவற்றை நாய்கள் உண்ணுகின்றன.
ਇਕਿ ਪਾਣੀ ਵਿਚਿ ਉਸਟੀਅਹਿ ਇਕਿ ਭੀ ਫਿਰਿ ਹਸਣਿ ਪਾਹਿ ॥
சிலர் தண்ணீர் ஓடையிலும், சிலர் வறண்ட கிணற்றிலும் வீசப்படுகின்றனர்.
ਨਾਨਕ ਏਵ ਨ ਜਾਪਈ ਕਿਥੈ ਜਾਇ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
ஹே நானக்! அது அறியப்படவில்லை, ஆன்மா எங்கே செல்கிறது
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਤਿਨ ਕਾ ਖਾਧਾ ਪੈਧਾ ਮਾਇਆ ਸਭੁ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਜੋ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਰਾਤੇ ॥
கடவுளின் பெயரில் மூழ்கியவர்கள், அவனுடைய உணவு, உடை, செல்வம் முதலிய அனைத்தும் புனிதமானவை.
ਤਿਨ ਕੇ ਘਰ ਮੰਦਰ ਮਹਲ ਸਰਾਈ ਸਭਿ ਪਵਿਤੁ ਹਹਿ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕ ਸਿਖ ਅਭਿਆਗਤ ਜਾਇ ਵਰਸਾਤੇ ॥
குருவின் அடியார்கள், குருவின் சீடர்கள் மற்றும் பார்வையாளர்கள் யாரிடம் சென்று ஓய்வெடுக்கிறார்கள், அவருடைய வீடு, கோயில், அரண்மனை, சத்திரம் அனைத்தும் புனிதமானவை.
ਤਿਨ ਕੇ ਤੁਰੇ ਜੀਨ ਖੁਰਗੀਰ ਸਭਿ ਪਵਿਤੁ ਹਹਿ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖ ਸਾਧ ਸੰਤ ਚੜਿ ਜਾਤੇ ॥
அவர்களின் குதிரைகள், சேணம் மற்றும் குளம்புகள் போன்றவை புனிதமானவை. குருமுகின் மீது சவாரி செய்து, குருவின் சீடர்கள், முனிவர்கள் மற்றும் மகான்கள் தங்கள் வழியில் செல்கிறார்கள்.
ਤਿਨ ਕੇ ਕਰਮ ਧਰਮ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਪਵਿਤੁ ਹਹਿ ਜੋ ਬੋਲਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਸਾਤੇ ॥
அந்த மக்களின் செயல்கள், மதம் மற்றும் அனைத்து செயல்களும் புனிதமானவை. 'ஹரி-ஹரி' என்று சொல்லிக்கொண்டே ராம நாமத்தை உச்சரிப்பவர்கள்.
ਜਿਨ ਕੈ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਸੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖ ਗੁਰੂ ਪਹਿ ਜਾਤੇ ॥੧੬॥
தகுதி உள்ளவர்கள் (நற்செயல்களின் விளைவாக), அந்த குருமுக சீடர்கள் குருவிடம் செல்கிறார்கள்.
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
ஸ்லோக மஹாலா
ਨਾਨਕ ਨਾਵਹੁ ਘੁਥਿਆ ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਸਭੁ ਜਾਇ ॥
ஹே நானக்! பெயரை மறப்பதால் மனித உலகம், மறுவுலகம் அனைத்தும் வீணாகப் போகிறது.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਸਭੁ ਹਿਰਿ ਲਇਆ ਮੁਠੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
அவனுடைய வழிபாடு, தவம், துறவு எல்லாம் பறிபோய்விட்டன. மேலும் அவர் இருமையால் ஏமாற்றப்படுகிறார்.
ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਬਹੁਤੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੧॥
பிறகு எமனின் வாசலில் கட்டி வைத்து நிறைய அடிக்கப்படுகிறான் மற்றும் அவர் நிறைய தண்டிக்கப்படுகிறார்