Page 1289
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
வசனம் மஹலா 1
ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕਿਆ ਖੁਸੀਆ ਕਿਆ ਪੀੜ ॥
காற்று, நீர், நெருப்பு போன்ற ஐந்து கூறுகளையும், பிராணனையும் தொடர்பு கொண்டு, உயிர் படைத்தது. பல இன்ப துன்பங்களையும் பெறுகிறான்.
ਧਰਤੀ ਪਾਤਾਲੀ ਆਕਾਸੀ ਇਕਿ ਦਰਿ ਰਹਨਿ ਵਜੀਰ ॥
சிலர் பூமி, வானம், பாதாள உலகில் வாழ்கிறார்கள், சிலர் ஏதோ ஒரு வாசலில் வைசியரில் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள்.
ਇਕਨਾ ਵਡੀ ਆਰਜਾ ਇਕਿ ਮਰਿ ਹੋਹਿ ਜਹੀਰ ॥
சிலர் நீண்ட ஆயுளைப் பெறுகிறார்கள், சிலர் இறந்த பிறகு துன்பப்படுகிறார்கள்.
ਇਕਿ ਦੇ ਖਾਹਿ ਨਿਖੁਟੈ ਨਾਹੀ ਇਕਿ ਸਦਾ ਫਿਰਹਿ ਫਕੀਰ ॥
யாரோ மிகவும் பணக்காரர், அளவுக்கு பயன்படுத்துகிறது, பற்றாக்குறையே இல்லை என்றால், ஒரு பிச்சைக்காரனைப் போல வீடு வீடாகச் சென்று பிச்சை எடுக்கிறார்.
ਹੁਕਮੀ ਸਾਜੇ ਹੁਕਮੀ ਢਾਹੇ ਏਕ ਚਸੇ ਮਹਿ ਲਖ ॥
கடவுள் தன் கட்டளைப்படி ஒரு நொடியில் லட்ச்சக்கணக்கானவர்களை உருவாக்கி அழிக்கிறார்.
ਸਭੁ ਕੋ ਨਥੈ ਨਥਿਆ ਬਖਸੇ ਤੋੜੇ ਨਥ ॥
உலகம் முழுவதும் இறைவனின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது, அவரது விருப்பப்படி, அவர் கட்டளையிடுவதன் மூலம் முழங்கால்களை உடைக்கிறார்.
ਵਰਨਾ ਚਿਹਨਾ ਬਾਹਰਾ ਲੇਖੇ ਬਾਝੁ ਅਲਖੁ ॥
அவர் தோற்றம், நிறம் மற்றும் ஜாதி இல்லாதவர், அவர் கர்ம தோஷங்களிலிருந்தும் விடுபட்டவர்.
ਕਿਉ ਕਥੀਐ ਕਿਉ ਆਖੀਐ ਜਾਪੈ ਸਚੋ ਸਚੁ ॥
அவருடைய மகிமையை விவரிக்க முடியாது, அவருடைய நன்மைகளை விவரிக்க முடியாது. நிஜத்தில் எல்லாம் அவன் மட்டுமே.
ਕਰਣਾ ਕਥਨਾ ਕਾਰ ਸਭ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਅਕਥੁ ॥
அவன் செய்வது, சொல்வது எல்லாம் அவன் வேலை. ஓ நானக்! அதுவே விவரிக்க முடியாதது.
ਅਕਥ ਕੀ ਕਥਾ ਸੁਣੇਇ ॥
ஆகத்தின் கதையைக் கேட்பவர்,
ਰਿਧਿ ਬੁਧਿ ਸਿਧਿ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥
ரித்திகள், சித்திகள், ஞானம் மற்றும் மகிழ்ச்சியின் வீடு ஆகியவற்றைப் பெறுகிறார்.
ਮਃ ੧ ॥
மஹலா 1
ਅਜਰੁ ਜਰੈ ਤ ਨਉ ਕੁਲ ਬੰਧੁ ॥
தாங்க முடியாததை பொறுத்துக் கொள்பவன், அவனது ஒன்பது கதவுகளும் அடக்கம்.
ਪੂਜੈ ਪ੍ਰਾਣ ਹੋਵੈ ਥਿਰੁ ਕੰਧੁ ॥
உயிர் இருக்கும் வரை இறைவனை வழிபட்டால் உடல் நிலைபெறும்.
ਕਹਾਂ ਤੇ ਆਇਆ ਕਹਾਂ ਏਹੁ ਜਾਣੁ ॥
எங்கிருந்து வந்தாய், எங்கே போகிறாய்
ਜੀਵਤ ਮਰਤ ਰਹੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥
பிறப்பு- இறப்பு ஆகியவற்றிலிருந்து விடுபட்ட பிறகு அவர் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறார்.
ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ॥
அவருடைய கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படிந்தவர், அவர் சாராம்சத்தை அங்கீகரிக்கிறார்.
ਇਹੁ ਪਰਸਾਦੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਣੈ ॥
இந்த பிரசாதம் குருவிடமிருந்து மட்டுமே பெறப்படுகிறது.
ਹੋਂਦਾ ਫੜੀਅਗੁ ਨਾਨਕ ਜਾਣੁ ॥
ஹே நானக்! ஆணவம் அடிக்கடி பிடிபடுகிறது,
ਨਾ ਹਉ ਨਾ ਮੈ ਜੂਨੀ ਪਾਣੁ ॥੨॥
அகங்காரம் இல்லை என்றால் அது பிறப்புறுப்பில் விழாது
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਪੜ੍ਹ੍ਹੀਐ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹ ਹੋਰਿ ਬੁਧੀ ਮਿਥਿਆ ॥
ஹரி நாமம் பாராயணம் செய்யுங்கள், அவரைப் போற்றுங்கள், மற்ற வேலைகளில் புத்திசாலித்தனம் பொய்யானது.
ਬਿਨੁ ਸਚੇ ਵਾਪਾਰ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਿਆ ॥
ஹரி நாமம் போன்ற உண்மையான வியாபாரம் இல்லாமல், வாழ்க்கை அர்த்தமற்றது.
ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥
கடவுளின் ரகசியத்தையும் அதற்கு அப்பாலும் யாராலும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.
ਸਭੁ ਜਗੁ ਗਰਬਿ ਗੁਬਾਰੁ ਤਿਨ ਸਚੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥
முழு உலகமும் அகங்காரத்தில் மூழ்கி, உண்மையை விரும்புவதில்லை.
ਚਲੇ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਤਾਵਣਿ ਤਤਿਆ ॥
கடவுளின் பெயரை மறந்துவிட்டு, செல்பவர்கள் சூடான கிரிடில் சூடேற்றப்படுகிறார்கள்.
ਬਲਦੀ ਅੰਦਰਿ ਤੇਲੁ ਦੁਬਿਧਾ ਘਤਿਆ ॥
அத்தகையவர்கள் எரியும் சட்டியில் தடுமாற்றத்தின் எண்ணெய் சேர்க்கிறார்கள்.
ਆਇਆ ਉਠੀ ਖੇਲੁ ਫਿਰੈ ਉਵਤਿਆ ॥
ஒரு மனிதன் வாழ்க்கை விளையாட்டை விளையாடிவிட்டு உலகத்தை விட்டு வெளியேறுகிறான்.
ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਮੇਲੁ ਸਚੈ ਰਤਿਆ ॥੨੪॥
குருநானக் கூறுகிறார் பூரண சத்தியத்தில் இணைந்தவர்கள், அவரில் நிரந்தரமாக இருப்பார்கள்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
வசனம் மஹலா 1
ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮਿਆ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ॥
முதலில் சதையானது தந்தையின் விந்து மூலம் கருத்தரிக்கப்படுகிறது மற்றும் ஒன்பது மாதங்கள் வயிறு போல் சதையில் வாழும்
ਜੀਉ ਪਾਇ ਮਾਸੁ ਮੁਹਿ ਮਿਲਿਆ ਹਡੁ ਚੰਮੁ ਤਨੁ ਮਾਸੁ ॥
உயிர் சக்தி பரவும் போது, வாய், எலும்பு, தோல், உடல் அனைத்தும் காலத்திற்கு ஏற்ப சதையாக மாறும்.
ਮਾਸਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਢਿਆ ਮੰਮਾ ਮਾਸੁ ਗਿਰਾਸੁ ॥
கருப்பை சதையை விட்டு வெளியே வந்த பிறகு குழந்தை பிறந்தால், அது தாய்ப்பால் வடிவில் உணவைப் பெறுகிறது.
ਮੁਹੁ ਮਾਸੈ ਕਾ ਜੀਭ ਮਾਸੈ ਕੀ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਸਾਸੁ ॥
அதன் வாய் மற்றும் நாக்கு சதையால் ஆனது மற்றும் அது சதையை மட்டுமே சுவாசிக்கும்.
ਵਡਾ ਹੋਆ ਵੀਆਹਿਆ ਘਰਿ ਲੈ ਆਇਆ ਮਾਸੁ ॥
பெரியவனானதும் திருமணம் செய்து கொண்டு பெண் வடிவில் இறைச்சியை மட்டும் கொண்டு வந்து விடுகிறான்.
ਮਾਸਹੁ ਹੀ ਮਾਸੁ ਊਪਜੈ ਮਾਸਹੁ ਸਭੋ ਸਾਕੁ ॥
சதைக்கு சதை உடலுறவு சதையை குழந்தைகள் வடிவில் உருவாக்குகிறது மற்றும் அனைத்து உறவுகளும், சகோதரர்கள், சகோதரிகள், பெற்றோர்கள் போன்றவர்கள் மாம்சத்திலிருந்து வந்தவர்கள்.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝੀਐ ਤਾਂ ਕੋ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥
ஒரு சத்குரு கிடைத்தால் மட்டுமே வாழ்க்கை வெற்றி பெறும், கடவுளின் விருப்பம்.
ਆਪਿ ਛੁਟੇ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਨਾਨਕ ਬਚਨਿ ਬਿਣਾਸੁ ॥੧॥
ஹே நானக்! சுயமாக சுதந்திரமாகி விடாது, வீண் பேச்சு நஷ்டத்தையே ஏற்படுத்தும்.
ਮਃ ੧ ॥
மஹாலா 1
ਮਾਸੁ ਮਾਸੁ ਕਰਿ ਮੂਰਖੁ ਝਗੜੇ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ॥
சில முட்டாள்கள் (இறைச்சி உண்பதை விட்டுவிட்டு) இறைச்சி உண்பதற்காக சண்டையிடுகிறார்கள். ஆனால் அவர்களுக்கு அறிவு, தியானம் பற்றிய அறிவு இல்லை.
ਕਉਣੁ ਮਾਸੁ ਕਉਣੁ ਸਾਗੁ ਕਹਾਵੈ ਕਿਸੁ ਮਹਿ ਪਾਪ ਸਮਾਣੇ ॥
இறைச்சி எது, காய்கறி எது, பாவம் எது என்று தெரியவில்லை.
ਗੈਂਡਾ ਮਾਰਿ ਹੋਮ ਜਗ ਕੀਏ ਦੇਵਤਿਆ ਕੀ ਬਾਣੇ ॥
(என்று நம்பப்படுகிறது) தெய்வங்கள் இயற்கையாகவே இறைச்சியால் மகிழ்ச்சி அடைகின்றன. அதனால்தான் தெய்வங்களை மகிழ்விக்க, வீட்டில் யாகம் செய்து கதே பலியிடப்பட்டது.
ਮਾਸੁ ਛੋਡਿ ਬੈਸਿ ਨਕੁ ਪਕੜਹਿ ਰਾਤੀ ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ॥
சிலர் இறைச்சி சாப்பிடுவதை நிறுத்திவிட்டு இறைச்சி வாசனை வந்தாலும் மூக்கைப் பிடித்துக் கொள்கிறார்கள் ஆனால் இரவு நேரத்தில் அவர்களை இச்சைக்கு ஆளாக்கி இறைச்சியை மட்டுமே உண்கின்றனர்.
ਫੜੁ ਕਰਿ ਲੋਕਾਂ ਨੋ ਦਿਖਲਾਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ॥
அவர்கள் மூக்கைப் பிடித்து மக்களுக்குக் காட்டுகிறார்கள், ஆனால் அவர்களுக்கு அறிவு மற்றும் தியான உணர்வு இல்லை.
ਨਾਨਕ ਅੰਧੇ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਹੈ ਨ ਕਹਿਆ ਬੂਝੈ ॥
ஹே நானக்! பார்வையற்றவனுக்கு என்ன சொல்வது, உண்மையைச் சொன்ன பிறகும் அவனுக்குப் புரியவில்லை.
ਅੰਧਾ ਸੋਇ ਜਿ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ਤਿਸੁ ਰਿਦੈ ਸਿ ਲੋਚਨ ਨਾਹੀ ॥
வக்கிரமான செயல்களைச் செய்பவன் குருடன், அவனுக்கு இதயம் உண்டு, ஆனால் அறிவுக் கண்கள் இல்லை.
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਨਿਪੰਨੇ ਮਛੀ ਮਾਸੁ ਨ ਖਾਂਹੀ ॥
நாம் நமது பெற்றோரின் இரத்தம் மற்றும் விந்து மூலம் பிறந்தோம், ஆனால் இறைச்சி அல்லது மீன் சாப்பிடுவதில்லை.