Page 1249
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਗੁਰ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥੩੦॥
ஹே நானக்! குருவே உன்னத இறைவன், குருவிடம் அடைக்கலமாக இருப்பதன் மூலம் ஒருவன் அடிமைத்தனத்திலிருந்து விடுபடுகிறான்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
வசனம் மஹலா 3
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਦੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
பண்டிதர்கள் வேதத்தைப் படித்துவிட்டு, வாதிடுகிறார்கள், வாதிடுகிறார்கள், மாயையில் மூழ்கிவிடுகிறார்கள்.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
இருமையில் மூழ்கி, அவர்கள் கடவுளை மறந்துவிடுகிறார்கள், அத்தகைய முட்டாள்கள் தண்டனையைப் பெறுகிறார்கள்.
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਿ ਕੀਤੇ ਤਿਸੈ ਨ ਸੇਵਨ੍ਹ੍ਹੀ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥
நம்மை உருவாக்கி, நமக்கு வாழ்வாதாரத்தை வழங்கி நம்மை ஆதரிப்பவருக்கு நாம் சேவை செய்வதில்லை.
ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਇ ॥
மரணத்தின் கயிறு அவர்களின் கழுத்தை அறுப்பதில்லை, அவர்கள் மீண்டும் இறக்கிறார்கள்.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਆਇ ॥
யாருடைய விதி ஏற்கனவே எழுதப்பட்டதோ அவர்களால் மட்டுமே உண்மையான குரு காணப்படுவார்.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! அவர்கள் தினமும் ஹரிநாம் தியானம் செய்து பூரண சத்தியத்தில் இணைகிறார்கள்.
ਮਃ ੩ ॥
பவுரி॥
ਸਚੁ ਵਣਜਹਿ ਸਚੁ ਸੇਵਦੇ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ॥
குருவின் காலடியில் வருபவர்கள், அவர்கள் சத்தியத்தில் வர்த்தகம் செய்கிறார்கள் மற்றும் முழுமையான சத்தியத்தை வணங்குகிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
ஹே நானக்! குருவைப் பின்பற்றுபவர்கள் இயல்பாகவே சத்தியத்தில் இணைவார்கள்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி॥
ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਅਤਿ ਦੁਖੁ ਘਣਾ ਮਨਮੁਖਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
பல நம்பிக்கைகள் நிறைய துக்கங்களுக்கு இட்டுச் செல்கின்றன, ஆனால் சுய விருப்பமுள்ளவர் அவற்றில் தனது மனதை அமைக்கிறார்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਏ ਨਿਰਾਸ ਪਰਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
எல்லா நம்பிக்கைகளையும் விட்டுவிட்டு, குருமுகன் இறுதி மகிழ்ச்சியை அடைகிறான்.
ਵਿਚੇ ਗਿਰਹ ਉਦਾਸ ਅਲਿਪਤ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥
அவர் குடும்ப வாழ்க்கையிலிருந்து விலகி, கடவுளில் கவனம் செலுத்துகிறார்.
ਓਨਾ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪਈ ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ॥
எந்த துக்கமோ பிரிவினையோ அவனைப் பாதிக்காது, அவன் கடவுளின் இன்பத்தில் மகிழ்ச்சியாக இருப்பான்.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਸਦਾ ਰਵਿ ਰਹੇ ਧੁਰਿ ਲਏ ਮਿਲਾਇਆ ॥੩੧॥
ஹே நானக்! அத்தகைய பக்தன் இறைவனின் பக்தியில் ஆழ்ந்து அவனில் லயிக்கிறான்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
வசனம் மஹாலா 3॥
ਪਰਾਈ ਅਮਾਣ ਕਿਉ ਰਖੀਐ ਦਿਤੀ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
மற்றவர்களின் நம்பிக்கையை ஏன் காப்பாற்ற வேண்டும், அதை திருப்பித் தருவதன் மூலம் மட்டுமே மகிழ்ச்சி அடையப்படுகிறது.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਥੈ ਟਿਕੈ ਹੋਰ ਥੈ ਪਰਗਟੁ ਨ ਹੋਇ ॥
குருவின் வார்த்தை குருவுக்குள்ளேயே இருந்துகொண்டு வேறு யாருக்கும் வெளிப்படுவதில்லை.
ਅੰਨ੍ਹ੍ਹੇ ਵਸਿ ਮਾਣਕੁ ਪਇਆ ਘਰਿ ਘਰਿ ਵੇਚਣ ਜਾਇ ॥
பார்வையற்ற ஒருவருக்கு மாணிக்கம் கிடைத்தால், அதை விற்க வீடு வீடாகச் செல்கிறார்.
ਓਨਾ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਅਢੁ ਨ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
இவர்களுக்கு எந்த சோதனையும் இல்லை, ஒரு பைசா கூட கிடைக்காது.
ਜੇ ਆਪਿ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਤਾਂ ਪਾਰਖੀਆ ਥਾਵਹੁ ਲਇਓੁ ਪਰਖਾਇ ॥
உங்களை நீங்களே சோதிப்பது எப்படி என்று உங்களுக்குத் தெரியாவிட்டால், அதைச் சோதிக்க நிபுணர்களைப் பெறுவது மதிப்புமிக்கதாக இருக்கும்.
ਜੇ ਓਸੁ ਨਾਲਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਤਾਂ ਵਥੁ ਲਹੈ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
இறைவனிடம் மனம் பற்றினால் நவநிதி என்ற பெயர் கிடைக்கும்
ਘਰਿ ਹੋਦੈ ਧਨਿ ਜਗੁ ਭੁਖਾ ਮੁਆ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨ ਹੋਇ ॥
உள்ளத்தில் புகழும், செல்வமும் இருந்தும், உலகம் பசியால் மடிகிறது, உண்மையான குரு இல்லையேல் புரிதல் இல்லை.
ਸਬਦੁ ਸੀਤਲੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਵਸੈ ਤਿਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਕੋਇ ॥
கடவுளின் குளிர்ச்சியான வார்த்தை மனதிலும் உடலிலும் குடியேறினால், எந்த துக்கமோ பிரிவோ அதைப் பாதிக்காது
ਵਸਤੁ ਪਰਾਈ ਆਪਿ ਗਰਬੁ ਕਰੇ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ॥
ஒரு முட்டாள் மனிதன் ஒரு அந்நியன் விஷயம் தனது சொந்த மற்றும் பெருமை கொள்கிறது தன் அகங்காரத்தை மட்டும் காட்டுகிறார்.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥੧॥
ஹே நானக்! உண்மையைப் புரிந்து கொள்ளாமல் யாரும் கடவுளைக் கண்டதில்லை மனிதன் மீண்டும் வருகிறான்.
ਮਃ ੩ ॥
மஹலா 3
ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਰਸੇ ਸਜਣ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ॥
அன்புக்குரிய இறைவனை சந்தித்ததும் மனதில் மகிழ்ச்சி எழுந்துள்ளது.
ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਕਬਹੂ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰੇ ॥
கடவுள் தாமே அவர்களுடன் சேர்ந்தால், அவர்கள் சந்தித்த பிறகு பிரிவதில்லை.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਰਵਿਆ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥
ஒரு குருவைக் கண்டுபிடித்த பிறகு, பிரம்மா என்ற வார்த்தை அவரது மனதில் குடியிருந்து, அவரது அனைத்து துக்கங்களும் குணமாகும்.
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ਅੰਤਰਿ ਰਖਾਂ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
மகிழ்ச்சியைத் தரும் கடவுளை எப்போதும் துதித்து, அவரைத் தங்கள் இதயத்தில் வைத்துக் கொள்கிறார்கள்.
ਮਨਮੁਖੁ ਤਿਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕਿ ਕਰੇ ਜਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥
உண்மையான வார்த்தைகளால் அழகுபடுத்தப்பட்டவர்களை சுயநலவாதி எப்படி விமர்சிக்க முடியும்?
ਓਨਾ ਦੀ ਆਪਿ ਪਤਿ ਰਖਸੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਸਰਣਾਗਤਿ ਪਏ ਗੁਰ ਦੁਆਰੇ ॥
குருவிடம் அடைக்கலம் புகுபவர்களை என் அன்பான இறைவனே மதிக்கிறான்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਸੁਹੇਲੇ ਭਏ ਮੁਖ ਊਜਲ ਦਰਬਾਰੇ ॥੨॥
ஹே நானக்! அத்தகைய நபர்கள் குருவின் நிறுவனத்தில் மகிழ்ச்சியாக இருப்பார்கள் கர்த்தருடைய அவையில் அவன் முகம் பிரகாசிக்கிறது.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி॥
ਇਸਤਰੀ ਪੁਰਖੈ ਬਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਿਲਿ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
ஆணும் பெண்ணும் ஒருவரையொருவர் அதிகம் நேசிப்பார்கள், அவர்களின் சந்திப்பு ஈர்ப்பை அதிகரிக்கிறது.
ਪੁਤ੍ਰੁ ਕਲਤ੍ਰੁ ਨਿਤ ਵੇਖੈ ਵਿਗਸੈ ਮੋਹਿ ਮਾਇਆ ॥
பற்றுதல் மற்றும் மாயையின் காரணமாக, ஒரு மனிதன் தனது அன்புக்குரிய மகனையும் மனைவியையும் தினமும் பார்த்து மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறான்.
ਦੇਸਿ ਪਰਦੇਸਿ ਧਨੁ ਚੋਰਾਇ ਆਣਿ ਮੁਹਿ ਪਾਇਆ ॥
நாட்டிலிருந்தும் மாநிலத்திலிருந்தும் பணத்தைத் திருடிய பிறகும் அவர் அவர்களுக்காக வருகிறார்.