Page 84
ਵਖਤੁ ਵੀਚਾਰੇ ਸੁ ਬੰਦਾ ਹੋਇ ॥
vakhat veechaaray so bandaa ho-ay.
ਕੁਦਰਤਿ ਹੈ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਇ ॥
kudrat hai keemat nahee paa-ay.
ਜਾ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਤ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
jaa keemat paa-ay ta kahee na jaa-ay.
ਸਰੈ ਸਰੀਅਤਿ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕੈਸੇ ਪਾਵਹਿ ਪਾਰੁ ॥
sarai saree-at karahi beechaar.bin boojhay kaisay paavahi paar.
ਸਿਦਕੁ ਕਰਿ ਸਿਜਦਾ ਮਨੁ ਕਰਿ ਮਖਸੂਦੁ ॥
sidak kar sijdaa man kar makhsood.
ਜਿਹ ਧਿਰਿ ਦੇਖਾ ਤਿਹ ਧਿਰਿ ਮਉਜੂਦੁ ॥੧॥
jih Dhir daykhaa tih Dhir ma-ujood. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
ਗੁਰ ਸਭਾ ਏਵ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾ ਨੇੜੈ ਨਾ ਦੂਰਿ ॥
gur sabhaa ayv na paa-ee-ai naa nayrhai naa door.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਾਂ ਮਿਲੈ ਜਾ ਮਨੁ ਰਹੈ ਹਦੂਰਿ ॥੨॥
naanak satgur taaN milai jaa man rahai hadoor. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਸਪਤ ਦੀਪ ਸਪਤ ਸਾਗਰਾ ਨਵ ਖੰਡ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਦਸ ਅਸਟ ਪੁਰਾਣਾ ॥
sapat deep sapat saagraa nav khand chaar vayd das asat puraanaa.
ਹਰਿ ਸਭਨਾ ਵਿਚਿ ਤੂੰ ਵਰਤਦਾ ਹਰਿ ਸਭਨਾ ਭਾਣਾ ॥
har sabhnaa vich tooN varatdaa har sabhnaa bhaanaa.
ਸਭਿ ਤੁਝੈ ਧਿਆਵਹਿ ਜੀਅ ਜੰਤ ਹਰਿ ਸਾਰਗ ਪਾਣਾ ॥
sabh tujhai Dhi-aavahi jee-a jant har saarag paanaa.
ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਦੇ ਤਿਨ ਹਉ ਕੁਰਬਾਣਾ ॥
jo gurmukh har aaraaDhaday tin ha-o kurbaanaa.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਾ ॥੪॥
tooN aapay aap varatdaa kar choj vidaanaa. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
ਕਲਉ ਮਸਾਜਨੀ ਕਿਆ ਸਦਾਈਐ ਹਿਰਦੈ ਹੀ ਲਿਖਿ ਲੇਹੁ ॥
kala-o masaajnee ki-aa sadaa-ee-ai hirdai hee likh layho.
ਸਦਾ ਸਾਹਿਬ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਹੈ ਕਬਹੂੰ ਨ ਤੂਟਸਿ ਨੇਹੁ ॥
sadaa saahib kai rang rahai kabahooN na tootas nayhu.
ਕਲਉ ਮਸਾਜਨੀ ਜਾਇਸੀ ਲਿਖਿਆ ਭੀ ਨਾਲੇ ਜਾਇ ॥
kala-o masaajnee jaa-isee likhi-aa bhee naalay jaa-ay.
ਨਾਨਕ ਸਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਇਸੀ ਜੋ ਧੁਰਿ ਛੋਡੀ ਸਚੈ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak sah pareet na jaa-isee jo Dhur chhodee sachai paa-ay. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
ਨਦਰੀ ਆਵਦਾ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਵਿਉਪਾਇ ॥
nadree aavdaa naal na chal-ee vaykhhu ko vi-upaa-ay.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਸਚਿ ਰਹਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
satgur sach drirh-aa-i-aa sach rahhu liv laa-ay.
ਨਾਨਕ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਹੈ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak sabdee sach hai karmee palai paa-ay. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਹਰਿ ਅੰਦਰਿ ਬਾਹਰਿ ਇਕੁ ਤੂੰ ਤੂੰ ਜਾਣਹਿ ਭੇਤੁ ॥
har andar baahar ik tooN tooN jaaneh bhayt.
ਜੋ ਕੀਚੈ ਸੋ ਹਰਿ ਜਾਣਦਾ ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਚੇਤੁ ॥
jo keechai so har jaandaa mayray man har chayt.
ਸੋ ਡਰੈ ਜਿ ਪਾਪ ਕਮਾਵਦਾ ਧਰਮੀ ਵਿਗਸੇਤੁ ॥
so darai je paap kamaavdaa Dharmee vigsayt.
ਤੂੰ ਸਚਾ ਆਪਿ ਨਿਆਉ ਸਚੁ ਤਾ ਡਰੀਐ ਕੇਤੁ ॥
tooN sachaa aap ni-aa-o sach taa daree-ai kayt.
ਜਿਨਾ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸੇ ਸਚਿ ਰਲੇਤੁ ॥੫॥
jinaa naanak sach pachhaani-aa say sach ralayt. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
ਕਲਮ ਜਲਉ ਸਣੁ ਮਸਵਾਣੀਐ ਕਾਗਦੁ ਭੀ ਜਲਿ ਜਾਉ ॥
kalam jala-o san masvaanee-ai kaagad bhee jal jaa-o.
ਲਿਖਣ ਵਾਲਾ ਜਲਿ ਬਲਉ ਜਿਨਿ ਲਿਖਿਆ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥
likhan vaalaa jal bala-o jin likhi-aa doojaa bhaa-o.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak poorab likhi-aa kamaavanaa avar na karnaa jaa-ay. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
ਹੋਰੁ ਕੂੜੁ ਪੜਣਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲਣਾ ਮਾਇਆ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
hor koorh parh-naa koorh bolnaa maa-i-aa naal pi-aar.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਥਿਰੁ ਨਹੀ ਪੜਿ ਪੜਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੨॥
naanak vin naavai ko thir nahee parh parh ho-ay khu-aar. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਹਰਿ ਕਾ ॥
har kee vadi-aa-ee vadee hai har keertan har kaa.
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਜਾ ਨਿਆਉ ਹੈ ਧਰਮ ਕਾ ॥
har kee vadi-aa-ee vadee hai jaa ni-aa-o hai Dharam kaa.
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਜਾ ਫਲੁ ਹੈ ਜੀਅ ਕਾ ॥
har kee vadi-aa-ee vadee hai jaa fal hai jee-a kaa.
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਜਾ ਨ ਸੁਣਈ ਕਹਿਆ ਚੁਗਲ ਕਾ ॥
har kee vadi-aa-ee vadee hai jaa na sun-ee kahi-aa chugal kaa.
ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਅਪੁਛਿਆ ਦਾਨੁ ਦੇਵਕਾ ॥੬॥
har kee vadi-aa-ee vadee hai apuchhi-aa daan dayvkaa. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੀ ਸਭ ਮੁਈ ਸੰਪਉ ਕਿਸੈ ਨ ਨਾਲਿ ॥
ha-o ha-o kartee sabh mu-ee sampa-o kisai na naal.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਭ ਜੋਹੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
doojai bhaa-ay dukh paa-i-aa sabh johee jamkaal.