Page 344
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਜੀਵਹੁ ਅਮਰ ਫਲ ਖਾਹੁ ॥੧੦॥
jug jug jeevhu amar fal khaahu. ||10||
ਦਸਮੀ ਦਹ ਦਿਸ ਹੋਇ ਅਨੰਦ ॥
dasmee dah dis ho-ay anand.
ਛੂਟੈ ਭਰਮੁ ਮਿਲੈ ਗੋਬਿੰਦ ॥
chhootai bharam milai gobind.
ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੀ ਤਤ ਅਨੂਪ ॥
jot saroopee tat anoop.
ਅਮਲ ਨ ਮਲ ਨ ਛਾਹ ਨਹੀ ਧੂਪ ॥੧੧॥
amal na mal na chhaah nahee Dhoop. ||11||
ਏਕਾਦਸੀ ਏਕ ਦਿਸ ਧਾਵੈ ॥
aykaadasee ayk dis Dhaavai.
ਤਉ ਜੋਨੀ ਸੰਕਟ ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ta-o jonee sankat bahur na aavai.
ਸੀਤਲ ਨਿਰਮਲ ਭਇਆ ਸਰੀਰਾ ॥
seetal nirmal bha-i-aa sareeraa.
ਦੂਰਿ ਬਤਾਵਤ ਪਾਇਆ ਨੀਰਾ ॥੧੨॥
door bataavat paa-i-aa neeraa. ||12||
ਬਾਰਸਿ ਬਾਰਹ ਉਗਵੈ ਸੂਰ ॥
baaras baarah ugvai soor.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਬਾਜੇ ਅਨਹਦ ਤੂਰ ॥
ahinis baajay anhad toor.
ਦੇਖਿਆ ਤਿਹੂੰ ਲੋਕ ਕਾ ਪੀਉ ॥
daykhi-aa tihoo-aN lok kaa pee-o.
ਅਚਰਜੁ ਭਇਆ ਜੀਵ ਤੇ ਸੀਉ ॥੧੩॥
achraj bha-i-aa jeev tay see-o. ||13||
ਤੇਰਸਿ ਤੇਰਹ ਅਗਮ ਬਖਾਣਿ ॥
tayras tayrah agam bakhaan.
ਅਰਧ ਉਰਧ ਬਿਚਿ ਸਮ ਪਹਿਚਾਣਿ ॥
araDh uraDh bich sam pehchaan.
ਨੀਚ ਊਚ ਨਹੀ ਮਾਨ ਅਮਾਨ ॥
neech ooch nahee maan amaan.
ਬਿਆਪਿਕ ਰਾਮ ਸਗਲ ਸਾਮਾਨ ॥੧੪॥
bi-aapik raam sagal saamaan. ||14||
ਚਉਦਸਿ ਚਉਦਹ ਲੋਕ ਮਝਾਰਿ ॥ ਰੋਮ ਰੋਮ ਮਹਿ ਬਸਹਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥
cha-udas cha-odah lok majhaar. rom rom meh baseh muraar.
ਸਤ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਧਰਹੁ ਧਿਆਨ ॥
sat santokh kaa Dharahu Dhi-aan.
ਕਥਨੀ ਕਥੀਐ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨ ॥੧੫॥
kathnee kathee-ai barahm gi-aan. ||15||
ਪੂਨਿਉ ਪੂਰਾ ਚੰਦ ਅਕਾਸ ॥
pooni-o pooraa chand akaas.
ਪਸਰਹਿ ਕਲਾ ਸਹਜ ਪਰਗਾਸ ॥
pasrahi kalaa sahj pargaas.
ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਮਧਿ ਹੋਇ ਰਹਿਆ ਥੀਰ ॥
aad ant maDh ho-ay rahi-aa theer.
ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਮਹਿ ਰਮਹਿ ਕਬੀਰ ॥੧੬॥
sukh saagar meh rameh kabeer. ||16||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar satgur parsaad.
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਵਾਰ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੇ ੭ ॥
raag ga-orhee vaar kabeer jee-o kay 7.
ਬਾਰ ਬਾਰ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵਉ ॥
baar baar har kay gun gaava-o.
ਗੁਰ ਗਮਿ ਭੇਦੁ ਸੁ ਹਰਿ ਕਾ ਪਾਵਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur gam bhayd so har kaa paava-o. ||1|| rahaa-o.
ਆਦਿਤ ਕਰੈ ਭਗਤਿ ਆਰੰਭ ॥
aadit karai bhagat aarambh.
ਕਾਇਆ ਮੰਦਰ ਮਨਸਾ ਥੰਭ ॥
kaa-i-aa mandar mansaa thambh.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਅਖੰਡ ਸੁਰਹੀ ਜਾਇ ॥
ahinis akhand surhee jaa-ay.
ਤਉ ਅਨਹਦ ਬੇਣੁ ਸਹਜ ਮਹਿ ਬਾਇ ॥੧॥
ta-o anhad bayn sahj meh baa-ay. ||1||
ਸੋਮਵਾਰਿ ਸਸਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਝਰੈ ॥
somvaar sas amrit jharai.
ਚਾਖਤ ਬੇਗਿ ਸਗਲ ਬਿਖ ਹਰੈ ॥
chaakhat bayg sagal bikh harai.
ਬਾਣੀ ਰੋਕਿਆ ਰਹੈ ਦੁਆਰ ॥
banee roki-aa rahai du-aar.
ਤਉ ਮਨੁ ਮਤਵਾਰੋ ਪੀਵਨਹਾਰ ॥੨॥
ta-o man matvaaro peevanhaar. ||2||
ਮੰਗਲਵਾਰੇ ਲੇ ਮਾਹੀਤਿ ॥
mangalvaaray lay maaheet.
ਪੰਚ ਚੋਰ ਕੀ ਜਾਣੈ ਰੀਤਿ ॥
panch chor kee jaanai reet.
ਘਰ ਛੋਡੇਂ ਬਾਹਰਿ ਜਿਨਿ ਜਾਇ ॥
ghar chhodayN baahar jin jaa-ay.
ਨਾਤਰੁ ਖਰਾ ਰਿਸੈ ਹੈ ਰਾਇ ॥੩॥
naatar kharaa risai hai raa-ay. ||3||
ਬੁਧਵਾਰਿ ਬੁਧਿ ਕਰੈ ਪ੍ਰਗਾਸ ॥
buDhvaar buDh karai pargaas.
ਹਿਰਦੈ ਕਮਲ ਮਹਿ ਹਰਿ ਕਾ ਬਾਸ ॥
hirdai kamal meh har kaa baas.
ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਦੋਊ ਏਕ ਸਮ ਧਰੈ ॥ ਉਰਧ ਪੰਕ ਲੈ ਸੂਧਾ ਕਰੈ ॥੪॥
gur mil do-oo ayk sam Dharai.uraDh pank lai sooDhaa karai. ||4||
ਬ੍ਰਿਹਸਪਤਿ ਬਿਖਿਆ ਦੇਇ ਬਹਾਇ ॥
barihaspat bikhi-aa day-ay bahaa-ay.
ਤੀਨਿ ਦੇਵ ਏਕ ਸੰਗਿ ਲਾਇ ॥
teen dayv ayk sang laa-ay.
ਤੀਨਿ ਨਦੀ ਤਹ ਤ੍ਰਿਕੁਟੀ ਮਾਹਿ ॥
teen nadee tah tarikutee maahi.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਕਸਮਲ ਧੋਵਹਿ ਨਾਹਿ ॥੫॥
ahinis kasmal Dhoveh naahi. ||5||
ਸੁਕ੍ਰਿਤੁ ਸਹਾਰੈ ਸੁ ਇਹ ਬ੍ਰਤਿ ਚੜੈ ॥
sukrit sahaarai so ih barat charhai.
ਅਨਦਿਨ ਆਪਿ ਆਪ ਸਿਉ ਲੜੈ ॥
an-din aap aap si-o larhai.
ਸੁਰਖੀ ਪਾਂਚਉ ਰਾਖੈ ਸਬੈ ॥
surkhee paaNcha-o raakhai sabai.
ਤਉ ਦੂਜੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨ ਪੈਸੈ ਕਬੈ ॥੬॥
ta-o doojee darisat na paisai kabai. ||6||
ਥਾਵਰ ਥਿਰੁ ਕਰਿ ਰਾਖੈ ਸੋਇ ॥
thaavar thir kar raakhai so-ay.
ਜੋਤਿ ਦੀ ਵਟੀ ਘਟ ਮਹਿ ਜੋਇ ॥
jot dee vatee ghat meh jo-ay.
ਬਾਹਰਿ ਭੀਤਰਿ ਭਇਆ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥
baahar bheetar bha-i-aa pargaas.
ਤਬ ਹੂਆ ਸਗਲ ਕਰਮ ਕਾ ਨਾਸੁ ॥੭॥
tab hoo-aa sagal karam kaa naas. ||7||