Page 1128
ਇਸੁ ਗਰਬ ਤੇ ਚਲਹਿ ਬਹੁਤੁ ਵਿਕਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
is garab tay chaleh bahut vikaaraa. ||1|| rahaa-o.
ਚਾਰੇ ਵਰਨ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
chaaray varan aakhai sabh ko-ee
ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦ ਤੇ ਸਭ ਓਪਤਿ ਹੋਈ ॥੨॥
barahm bind tay sabh opat ho-ee. ||2||
ਮਾਟੀ ਏਕ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਂਡੇ ਘੜੈ ਕੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰਾ ॥੩॥
maatee ayk sagal sansaaraa. baho biDh bhaaNday gharhai kumHaaraa. ||3||
ਪੰਚ ਤਤੁ ਮਿਲਿ ਦੇਹੀ ਕਾ ਆਕਾਰਾ ॥
panch tat mil dayhee kaa aakaaraa.
ਘਟਿ ਵਧਿ ਕੋ ਕਰੈ ਬੀਚਾਰਾ ॥੪॥
ghat vaDh ko karai beechaaraa. ||4||
ਕਹਤੁ ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਜੀਉ ਕਰਮ ਬੰਧੁ ਹੋਈ ॥
kahat naanak ih jee-o karam banDh ho-ee.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥੫॥੧॥
bin satgur bhaytay mukat na ho-ee. ||5||1||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairo mehlaa 3.
ਜੋਗੀ ਗ੍ਰਿਹੀ ਪੰਡਿਤ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥ ਏ ਸੂਤੇ ਅਪਣੈ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥੧॥
jogee garihee pandit bhaykh-Dhaaree. ay sootay apnai ahaNkaaree. ||1||
ਮਾਇਆ ਮਦਿ ਮਾਤਾ ਰਹਿਆ ਸੋਇ ॥
maa-i-aa mad maataa rahi-aa so-ay.
ਜਾਗਤੁ ਰਹੈ ਨ ਮੂਸੈ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaagat rahai na moosai ko-ay. ||1|| rahaa-o.
ਸੋ ਜਾਗੈ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ॥
so jaagai jis satgur milai.
ਪੰਚ ਦੂਤ ਓਹੁ ਵਸਗਤਿ ਕਰੈ ॥੨॥
panch doot oh vasgat karai. ||2||
ਸੋ ਜਾਗੈ ਜੋ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੈ ॥
so jaagai jo tat beechaarai.
ਆਪਿ ਮਰੈ ਅਵਰਾ ਨਹ ਮਾਰੈ ॥੩॥
aap marai avraa nah maarai. ||3||
ਸੋ ਜਾਗੈ ਜੋ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥ ਪਰਕਿਰਤਿ ਛੋਡੈ ਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥
so jaagai jo ayko jaanai. parkirat chhodai tat pachhaanai. ||4||
ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਵਿਚਿ ਜਾਗੈ ਕੋਇ ॥
chahu varnaa vich jaagai ko-ay.
ਜਮੈ ਕਾਲੈ ਤੇ ਛੂਟੈ ਸੋਇ ॥੫॥
jamai kaalai tay chhootai so-ay. ||5||
ਕਹਤ ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਜਾਗੈ ਸੋਇ ॥ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਜਾ ਕੀ ਨੇਤ੍ਰੀ ਹੋਇ ॥੬॥੨॥
kahat naanak jan jaagai so-ay. gi-aan anjan jaa kee naytree ho-ay. ||6||2||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairo mehlaa 3.
ਜਾ ਕਉ ਰਾਖੈ ਅਪਣੀ ਸਰਣਾਈ ॥
jaa ka-o raakhai apnee sarnaa-ee.
ਸਾਚੇ ਲਾਗੈ ਸਾਚਾ ਫਲੁ ਪਾਈ ॥੧॥
saachay laagai saachaa fal paa-ee. ||1||
ਰੇ ਜਨ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰਹੁ ਪੁਕਾਰਾ ॥
ray jan kai si-o karahu pukaaraa.
ਹੁਕਮੇ ਹੋਆ ਹੁਕਮੇ ਵਰਤਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hukmay ho-aa hukmay vartaaraa. ||1|| rahaa-o.
ਏਹੁ ਆਕਾਰੁ ਤੇਰਾ ਹੈ ਧਾਰਾ ॥
ayhu aakaar tayraa hai Dhaaraa.
ਖਿਨ ਮਹਿ ਬਿਨਸੈ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਬਾਰਾ ॥੨॥
khin meh binsai karat na laagai baaraa. ||2||
ਕਰਿ ਪ੍ਰਸਾਦੁ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
kar parsaad ik khayl dikhaa-i-aa.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥੩॥
gur kirpaa tay param pad paa-i-aa. ||3||
ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲੇ ਸੋਇ ॥
kahat naanak maar jeevaalay so-ay.
ਐਸਾ ਬੂਝਹੁ ਭਰਮਿ ਨ ਭੂਲਹੁ ਕੋਇ ॥੪॥੩॥
aisaa boojhhu bharam na bhoolahu ko-ay. ||4||3||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairo mehlaa 3.
ਮੈ ਕਾਮਣਿ ਮੇਰਾ ਕੰਤੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
mai kaaman mayraa kant kartaar.
ਜੇਹਾ ਕਰਾਏ ਤੇਹਾ ਕਰੀ ਸੀਗਾਰੁ ॥੧॥
jayhaa karaa-ay tayhaa karee seegaar. ||1||
ਜਾਂ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾਂ ਕਰੇ ਭੋਗੁ ॥
jaaN tis bhaavai taaN karay bhog.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬ ਜੋਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tan man saachay saahib jog. ||1|| rahaa-o.
ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਕਿਆ ਕੋਈ ॥ ਜਾਂ ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥੨॥
ustat nindaa karay ki-aa ko-ee. jaaN aapay vartai ayko so-ee. ||2||
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਿਰਮ ਕਸਾਈ ॥
gur parsaadee piram kasaa-ee.
ਮਿਲਉਗੀ ਦਇਆਲ ਪੰਚ ਸਬਦ ਵਜਾਈ ॥੩॥
mila-ugee da-i-aal panch sabad vajaa-ee. ||3||
ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਕਰੇ ਕਿਆ ਕੋਇ ॥ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥੪॥
bhanat naanak karay ki-aa ko-ay. jis no aap milaavai so-ay. ||4||4||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairo mehlaa 3.
ਸੋ ਮੁਨਿ ਜਿ ਮਨ ਕੀ ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰੇ ॥
so mun je man kee dubiDhaa maaray.
ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥੧॥
dubiDhaa maar barahm beechaaray. ||1||
ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਕੋਈ ਖੋਜਹੁ ਭਾਈ ॥
is man ka-o ko-ee khojahu bhaa-ee.
ਮਨੁ ਖੋਜਤ ਨਾਮੁ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
man khojat naam na-o niDh paa-ee. ||1|| rahaa-o.
ਮੂਲੁ ਮੋਹੁ ਕਰਿ ਕਰਤੈ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
mool moh kar kartai jagat upaa-i-aa.
ਮਮਤਾ ਲਾਇ ਭਰਮਿ ਭੋੁਲਾਇਆ ॥੨॥
mamtaa laa-ay bharam bholaa-i-aa. ||2||
ਇਸੁ ਮਨ ਤੇ ਸਭ ਪਿੰਡ ਪਰਾਣਾ ॥
is man tay sabh pind paraanaa.
ਮਨ ਕੈ ਵੀਚਾਰਿ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਿ ਸਮਾਣਾ ॥੩॥
man kai veechaar hukam bujh samaanaa. ||3||