Page 363
ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਪੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥
tan man arpay satgur sarnaa-ee.
ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
hirdai naam vadee vadi-aa-ee.
ਸਦਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੧॥
sadaa pareetam parabh ho-ay sakhaa-ee. ||1||
ਸੋ ਲਾਲਾ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ॥
so laalaa jeevat marai.
ਸੋਗੁ ਹਰਖੁ ਦੁਇ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਬਦਿ ਉਧਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sog harakh du-ay sam kar jaanai gur parsaadee sabad uDhrai. ||1|| rahaa-o.
ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਧੁਰਹੁ ਫੁਰਮਾਈ ॥
karnee kaar Dharahu furmaa-ee.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕੋ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
bin sabdai ko thaa-ay na paa-ee.
ਕਰਣੀ ਕੀਰਤਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਈ ॥
karnee keerat naam vasaa-ee.
ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਢਿਲ ਨ ਪਾਈ ॥੨॥
aapay dayvai dhil na paa-ee. ||2||
ਮਨਮੁਖਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
manmukh bharam bhulai sansaar.
ਬਿਨੁ ਰਾਸੀ ਕੂੜਾ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰੁ ॥
bin raasee koorhaa karay vaapaar.
ਵਿਣੁ ਰਾਸੀ ਵਖਰੁ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥
vin raasee vakhar palai na paa-ay.
ਮਨਮੁਖਿ ਭੁਲਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥੩॥
manmukh bhulaa janam gavaa-ay. ||3||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੁ ਲਾਲਾ ਹੋਇ ॥
satgur sayvay so laalaa ho-ay.
ਊਤਮ ਜਾਤੀ ਊਤਮੁ ਸੋਇ ॥
ootam jaatee ootam so-ay.
ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਸਭ ਦੂ ਊਚਾ ਹੋਇ ॥
gur pa-orhee sabh doo oochaa ho-ay.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਡਾਈ ਹੋਇ ॥੪॥੭॥੪੬॥
naanak naam vadaa-ee ho-ay. ||4||7||46||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mehlaa 3.
ਮਨਮੁਖਿ ਝੂਠੋ ਝੂਠੁ ਕਮਾਵੈ ॥
manmukh jhootho jhooth kamaavai.
ਖਸਮੈ ਕਾ ਮਹਲੁ ਕਦੇ ਨ ਪਾਵੈ ॥
khasmai kaa mahal kaday na paavai.
ਦੂਜੈ ਲਗੀ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵੈ ॥
doojai lagee bharam bhulaavai.
ਮਮਤਾ ਬਾਧਾ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥੧॥
mamtaa baaDhaa aavai jaavai. ||1||
ਦੋਹਾਗਣੀ ਕਾ ਮਨ ਦੇਖੁ ਸੀਗਾਰੁ ॥
duhaaganee kaa man daykh seegaar.
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤਿ ਧਨਿ ਮਾਇਆ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਝੂਠੁ ਮੋਹੁ ਪਾਖੰਡ ਵਿਕਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
putar kalat Dhan maa-i-aa chit laa-ay jhooth moh pakhand vikaar. ||1|| rahaa-o.
ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ॥
sadaa sohagan jo parabh bhaavai.
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਵੈ ॥
gur sabdee seegaar banaavai.
ਸੇਜ ਸੁਖਾਲੀ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਰਾਵੈ ॥
sayj sukhaalee an-din har raavai.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੨॥
mil pareetam sadaa sukh paavai. ||2||
ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਸਾਚੀ ਜਿਸੁ ਸਾਚਿ ਪਿਆਰੁ ॥
saa sohagan saachee jis saach pi-aar.
ਅਪਣਾ ਪਿਰੁ ਰਾਖੈ ਸਦਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
apnaa pir raakhai sadaa ur Dhaar.
ਨੇੜੈ ਵੇਖੈ ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ॥
nayrhai vaykhai sadaa hadoor.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਰਬ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੩॥
mayraa parabh sarab rahi-aa bharpoor. ||3||
ਆਗੈ ਜਾਤਿ ਰੂਪੁ ਨ ਜਾਇ ॥
aagai jaat roop na jaa-ay.
ਤੇਹਾ ਹੋਵੈ ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
tayhaa hovai jayhay karam kamaa-ay.
ਸਬਦੇ ਊਚੋ ਊਚਾ ਹੋਇ ॥
sabday oocho oochaa ho-ay.
ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥੮॥੪੭॥
naanak saach samaavai so-ay. ||4||8||47||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mehlaa 3.
ਭਗਤਿ ਰਤਾ ਜਨੁ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
bhagat rataa jan sahj subhaa-ay.
ਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਸਾਚੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥
gur kai bhai saachai saach samaa-ay.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
bin gur pooray bhagat na ho-ay.
ਮਨਮੁਖ ਰੁੰਨੇ ਅਪਨੀ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥੧॥
manmukh runnay apnee pat kho-ay. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਜਪਿ ਸਦਾ ਧਿਆਇ ॥
mayray man har jap sadaa Dhi-aa-ay.
ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sadaa anand hovai din raatee jo ichhai so-ee fal paa-ay. ||1|| rahaa-o.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪੂਰਾ ਪਾਏ ॥
gur pooray tay pooraa paa-ay.
ਹਿਰਦੈ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
hirdai sabad sach naam vasaa-ay.
ਅੰਤਰੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਨਾਏ ॥
antar nirmal amrit sar naa-ay.
ਸਦਾ ਸੂਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਏ ॥੨॥
sadaa soochay saach samaa-ay. ||2||
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਵੇਖੈ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ॥
har parabh vaykhai sadaa hajoor.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
gur parsaad rahi-aa bharpoor.
ਜਹਾ ਜਾਉ ਤਹ ਵੇਖਾ ਸੋਇ ॥
jahaa jaa-o tah vaykhaa so-ay.
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਦਾਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥੩॥
gur bin daataa avar na ko-ay. ||3||
ਗੁਰੁ ਸਾਗਰੁ ਪੂਰਾ ਭੰਡਾਰ ॥
gur saagar pooraa bhandaar.
ਊਤਮ ਰਤਨ ਜਵਾਹਰ ਅਪਾਰ ॥
ootam ratan javaahar apaar.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
gur parsaadee dayvanhaar.
ਨਾਨਕ ਬਖਸੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੪॥੯॥੪੮॥
naanak bakhsay bakhsanhaar. ||4||9||48||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mehlaa 3.
ਗੁਰੁ ਸਾਇਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
gur saa-ir satgur sach so-ay.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਹੋਇ ॥
poorai bhaag gur sayvaa ho-ay.