Page 361
ਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥੧॥
gur kaa darsan agam apaaraa. ||1||
ਗੁਰ ਕੈ ਦਰਸਨਿ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਹੋਇ ॥
gur kai darsan mukat gat ho-ay.
ਸਾਚਾ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saachaa aap vasai man so-ay. ||1|| rahaa-o.
ਗੁਰ ਦਰਸਨਿ ਉਧਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
gur darsan uDhrai sansaaraa.
ਜੇ ਕੋ ਲਾਏ ਭਾਉ ਪਿਆਰਾ ॥
jay ko laa-ay bhaa-o pi-aaraa.
ਭਾਉ ਪਿਆਰਾ ਲਾਏ ਵਿਰਲਾ ਕੋਇ ॥
bhaa-o pi-aaraa laa-ay virlaa ko-ay.
ਗੁਰ ਕੈ ਦਰਸਨਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
gur kai darsan sadaa sukh ho-ay. ||2||
ਗੁਰ ਕੈ ਦਰਸਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
gur kai darsan mokh du-aar.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਪਰਵਾਰ ਸਾਧਾਰੁ ॥
satgur sayvai parvaar saaDhaar.
ਨਿਗੁਰੇ ਕਉ ਗਤਿ ਕਾਈ ਨਾਹੀ ॥
niguray ka-o gat kaa-ee naahee.
ਅਵਗਣਿ ਮੁਠੇ ਚੋਟਾ ਖਾਹੀ ॥੩॥
avgan muthay chotaa khaahee. ||3||
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
gur kai sabad sukh saaNt sareer.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਾ ਕਉ ਲਗੈ ਨ ਪੀਰ ॥
gurmukh taa ka-o lagai na peer.
ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
jamkaal tis nayrh na aavai.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪॥੧॥੪੦॥
naanak gurmukh saach samaavai. ||4||1||40||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mehlaa 3.
ਸਬਦਿ ਮੁਆ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
sabad mu-aa vichahu aap gavaa-ay.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥
satgur sayvay til na tamaa-ay.
ਨਿਰਭਉ ਦਾਤਾ ਸਦਾ ਮਨਿ ਹੋਇ ॥
nirbha-o daataa sadaa man ho-ay.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਪਾਏ ਭਾਗਿ ਕੋਇ ॥੧॥
sachee banee paa-ay bhaag ko-ay. ||1||
ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹੁ ਵਿਚਹੁ ਅਉਗੁਣ ਜਾਹਿ ॥
gun sangrahu vichahu a-ogun jaahi.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
pooray gur kai sabad samaahi. ||1|| rahaa-o.
ਗੁਣਾ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਹੋਵੈ ਸੋ ਗੁਣ ਜਾਣੈ ॥
gunaa kaa gaahak hovai so gun jaanai.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
amrit sabad naam vakhaanai.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸੂਚਾ ਹੋਇ ॥
saachee banee soochaa ho-ay.
ਗੁਣ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥
gun tay naam paraapat ho-ay. ||2||
ਗੁਣ ਅਮੋਲਕ ਪਾਏ ਨ ਜਾਹਿ ॥
gun amolak paa-ay na jaahi.
ਮਨਿ ਨਿਰਮਲ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥
man nirmal saachai sabad samaahi.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
say vadbhaagee jinH naam Dhi-aa-i-aa.
ਸਦਾ ਗੁਣਦਾਤਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥੩॥
sadaa gundaataa man vasaa-i-aa. ||3||
ਜੋ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
jo gun sangrahai tinH balihaarai jaa-o.
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
dar saachai saachay gun gaa-o.
ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
aapay dayvai sahj subhaa-ay.
ਨਾਨਕ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥੪॥੨॥੪੧॥
naanak keemat kahan na jaa-ay. ||4||2||41||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mehlaa 3.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
satgur vich vadee vadi-aa-ee.
ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥
chiree vichhunay mayl milaa-ee.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aapay maylay mayl milaa-ay.
ਆਪਣੀ ਕੀਮਤਿ ਆਪੇ ਪਾਏ ॥੧॥
aapnee keemat aapay paa-ay. ||1||
ਹਰਿ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨ ਬਿਧਿ ਹੋਇ ॥
har kee keemat kin biDh ho-ay.
ਹਰਿ ਅਪਰੰਪਰੁ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har aprampar agam agochar gur kai sabad milai jan ko-ay. ||1|| rahaa-o.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੀਮਤਿ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
gurmukh keemat jaanai ko-ay.
ਵਿਰਲੇ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
virlay karam paraapat ho-ay.
ਊਚੀ ਬਾਣੀ ਊਚਾ ਹੋਇ ॥
oochee banee oochaa ho-ay.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਵਖਾਣੈ ਕੋਇ ॥੨॥
gurmukh sabad vakhaanai ko-ay. ||2||
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਸਰੀਰਿ ॥
vin naavai dukh darad sareer.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਉਤਰੈ ਪੀਰ ॥
satgur bhaytay taa utrai peer.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਦੁਖੁ ਕਮਾਇ ॥
bin gur bhaytay dukh kamaa-ay.
ਮਨਮੁਖਿ ਬਹੁਤੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੩॥
manmukh bahutee milai sajaa-ay. ||3||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੀਠਾ ਅਤਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ॥
har kaa naam meethaa at ras ho-ay.
ਪੀਵਤ ਰਹੈ ਪੀਆਏ ਸੋਇ ॥
peevat rahai pee-aa-ay so-ay.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਏ ॥
gur kirpaa tay har ras paa-ay.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਗਤਿ ਪਾਏ ॥੪॥੩॥੪੨॥
naanak naam ratay gat paa-ay. ||4||3||42||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mehlaa 3.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ॥
mayraa parabh saachaa gahir gambheer.
ਸੇਵਤ ਹੀ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
sayvat hee sukh saaNt sareer.
ਸਬਦਿ ਤਰੇ ਜਨ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sabad taray jan sahj subhaa-ay.
ਤਿਨ ਕੈ ਹਮ ਸਦ ਲਾਗਹ ਪਾਇ ॥੧॥
tin kai ham sad laagah paa-ay. ||1||