Page 315
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
ਰਹਦੇ ਖੁਹਦੇ ਨਿੰਦਕ ਮਾਰਿਅਨੁ ਕਰਿ ਆਪੇ ਆਹਰੁ ॥
rahday khuhday nindak maari-an kar aapay aahar.
ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਨਾਨਕਾ ਵਰਤੈ ਸਭ ਜਾਹਰੁ ॥੧॥
sant sahaa-ee naankaa vartai sabh jaahar. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
ਮੁੰਢਹੁ ਭੁਲੇ ਮੁੰਢ ਤੇ ਕਿਥੈ ਪਾਇਨਿ ਹਥੁ ॥
mundhhu bhulay mundh tay kithai paa-in hath.
ਤਿੰਨੈ ਮਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ॥੨॥
tinnai maaray naankaa je karan kaaran samrath. ||2||
ਪਉੜੀ ੫ ॥
pa-orhee 5.
ਲੈ ਫਾਹੇ ਰਾਤੀ ਤੁਰਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ਪ੍ਰਾਣੀ ॥
lai faahay raatee tureh parabh jaanai paraanee.
ਤਕਹਿ ਨਾਰਿ ਪਰਾਈਆ ਲੁਕਿ ਅੰਦਰਿ ਠਾਣੀ ॥
takeh naar paraa-ee-aa luk andar thaanee.
ਸੰਨ੍ਹ੍ਹੀ ਦੇਨ੍ਹ੍ਹਿ ਵਿਖੰਮ ਥਾਇ ਮਿਠਾ ਮਦੁ ਮਾਣੀ ॥
sanHee dayniH vikhamm thaa-ay mithaa mad maanee.
ਕਰਮੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਆਪੇ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥
karmee aapo aapnee aapay pachhutaanee.
ਅਜਰਾਈਲੁ ਫਰੇਸਤਾ ਤਿਲ ਪੀੜੇ ਘਾਣੀ ॥੨੭॥
ajraa-eel faraystaa til peerhay ghaanee. ||27||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
ਸੇਵਕ ਸਚੇ ਸਾਹ ਕੇ ਸੇਈ ਪਰਵਾਣੁ ॥
sayvak sachay saah kay say-ee parvaan.
ਦੂਜਾ ਸੇਵਨਿ ਨਾਨਕਾ ਸੇ ਪਚਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣ ॥੧॥
doojaa sayvan naankaa say pach pach mu-ay ajaan. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਪ੍ਰਭ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥
jo Dhur likhi-aa laykh parabh maytnaa na jaa-ay.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਵਖਰੋ ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਧਿਆਇ ॥੨॥
raam naam Dhan vakhro naanak sadaa Dhi-aa-ay. ||2||
ਪਉੜੀ ੫ ॥
pa-orhee 5.
ਨਾਰਾਇਣਿ ਲਇਆ ਨਾਠੂੰਗੜਾ ਪੈਰ ਕਿਥੈ ਰਖੈ ॥
naaraa-in la-i-aa naathooNgarhaa pair kithai rakhai.
ਕਰਦਾ ਪਾਪ ਅਮਿਤਿਆ ਨਿਤ ਵਿਸੋ ਚਖੈ ॥
kardaa paap amiti-aa nit viso chakhai.
ਨਿੰਦਾ ਕਰਦਾ ਪਚਿ ਮੁਆ ਵਿਚਿ ਦੇਹੀ ਭਖੈ ॥
nindaa kardaa pach mu-aa vich dayhee bhakhai.
ਸਚੈ ਸਾਹਿਬ ਮਾਰਿਆ ਕਉਣੁ ਤਿਸ ਨੋ ਰਖੈ ॥
sachai saahib maari-aa ka-un tis no rakhai.
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਗਤੀ ਜੋ ਪੁਰਖੁ ਅਲਖੈ ॥੨੮॥
naanak tis sarnaagatee jo purakh alkhai. ||28||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
ਨਰਕ ਘੋਰ ਬਹੁ ਦੁਖ ਘਣੇ ਅਕਿਰਤਘਣਾ ਕਾ ਥਾਨੁ ॥
narak ghor baho dukh ghanay akirat-ghanaa kaa thaan.
ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਮਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਹੋਇ ਹੋਇ ਮੁਏ ਹਰਾਮੁ ॥੧॥
tin parabh maaray naankaa ho-ay ho-ay mu-ay haraam. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
ਅਵਖਧ ਸਭੇ ਕੀਤਿਅਨੁ ਨਿੰਦਕ ਕਾ ਦਾਰੂ ਨਾਹਿ ॥
avkhaDh sabhay keeti-an nindak kaa daaroo naahi.
ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਨਾਨਕਾ ਪਚਿ ਪਚਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹਿ ॥੨॥
aap bhulaa-ay naankaa pach pach jonee paahi. ||2||
ਪਉੜੀ ੫ ॥
pa-orhee 5.
ਤੁਸਿ ਦਿਤਾ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੁ ਅਖੁਟੁ ॥
tus ditaa poorai satguroo har Dhan sach akhut.
ਸਭਿ ਅੰਦੇਸੇ ਮਿਟਿ ਗਏ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਛੁਟੁ ॥
sabh andaysay mit ga-ay jam kaa bha-o chhut.
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਬੁਰਿਆਈਆਂ ਸੰਗਿ ਸਾਧੂ ਤੁਟੁ ॥
kaam kroDh buri-aa-ee-aaN sang saaDhoo tut.
ਵਿਣੁ ਸਚੇ ਦੂਜਾ ਸੇਵਦੇ ਹੁਇ ਮਰਸਨਿ ਬੁਟੁ ॥
vin sachay doojaa sayvday hu-ay marsan but.
ਨਾਨਕ ਕਉ ਗੁਰਿ ਬਖਸਿਆ ਨਾਮੈ ਸੰਗਿ ਜੁਟੁ ॥੨੯॥
naanak ka-o gur bakhsi-aa naamai sang jut. ||29||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mehlaa 4.
ਤਪਾ ਨ ਹੋਵੈ ਅੰਦ੍ਰਹੁ ਲੋਭੀ ਨਿਤ ਮਾਇਆ ਨੋ ਫਿਰੈ ਜਜਮਾਲਿਆ ॥
tapaa na hovai andarahu lobhee nit maa-i-aa no firai jajmaali-aa.
ਅਗੋ ਦੇ ਸਦਿਆ ਸਤੈ ਦੀ ਭਿਖਿਆ ਲਏ ਨਾਹੀ ਪਿਛੋ ਦੇ ਪਛੁਤਾਇ ਕੈ ਆਣਿ ਤਪੈ ਪੁਤੁ ਵਿਚਿ ਬਹਾਲਿਆ ॥
ago day sadi-aa satai dee bhikhi-aa la-ay naahee pichho day pachhutaa-ay kai aan tapai put vich bahaali-aa.
ਪੰਚ ਲੋਗ ਸਭਿ ਹਸਣ ਲਗੇ ਤਪਾ ਲੋਭਿ ਲਹਰਿ ਹੈ ਗਾਲਿਆ ॥
panch log sabh hasan lagay tapaa lobh lahar hai gaali-aa.
ਜਿਥੈ ਥੋੜਾ ਧਨੁ ਵੇਖੈ ਤਿਥੈ ਤਪਾ ਭਿਟੈ ਨਾਹੀ ਧਨਿ ਬਹੁਤੈ ਡਿਠੈ ਤਪੈ ਧਰਮੁ ਹਾਰਿਆ ॥
jithai thorhaa Dhan vaykhai tithai tapaa bhitai naahee Dhan bahutai dithai tapai Dharam haari-aa.
ਭਾਈ ਏਹੁ ਤਪਾ ਨ ਹੋਵੀ ਬਗੁਲਾ ਹੈ ਬਹਿ ਸਾਧ ਜਨਾ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
bhaa-ee ayhu tapaa na hovee bagulaa hai bahi saaDh janaa veechaari-aa.
ਸਤ ਪੁਰਖ ਕੀ ਤਪਾ ਨਿੰਦਾ ਕਰੈ ਸੰਸਾਰੈ ਕੀ ਉਸਤਤੀ ਵਿਚਿ ਹੋਵੈ ਏਤੁ ਦੋਖੈ ਤਪਾ ਦਯਿ ਮਾਰਿਆ ॥
sat purakh kee tapaa nindaa karai sansaarai kee ustatee vich hovai ayt dokhai tapaa da-yi maari-aa.
ਮਹਾ ਪੁਰਖਾਂ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਾ ਵੇਖੁ ਜਿ ਤਪੇ ਨੋ ਫਲੁ ਲਗਾ ਸਭੁ ਗਇਆ ਤਪੇ ਕਾ ਘਾਲਿਆ ॥
mahaa purkhaaN kee nindaa kaa vaykh je tapay no fal lagaa sabh ga-i-aa tapay kaa ghaali-aa.
ਬਾਹਰਿ ਬਹੈ ਪੰਚਾ ਵਿਚਿ ਤਪਾ ਸਦਾਏ ॥
baahar bahai panchaa vich tapaa sadaa-ay.
ਅੰਦਰਿ ਬਹੈ ਤਪਾ ਪਾਪ ਕਮਾਏ ॥
andar bahai tapaa paap kamaa-ay.