Page 980
ਨਟ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ନଟ ମହଲା 5 ॥
ਹਉ ਵਾਰਿ ਵਾਰਿ ਜਾਉ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ପରମ-ପରମେଶ୍ଵର! ମୁଁ ତୋ' ପ୍ରତି ବାରମ୍ବାର ସମର୍ପିତ ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥
ਮੋਹਿ ਨਿਰਗੁਨ ਤੁਮ ਪੂਰਨ ਦਾਤੇ ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਦਇਆਲ ॥੧॥
ହେ ଦୀନନାଥ! ହେ ଦୟାର ସାଗର! ମୁଁ ଗୁଣବିହୀନ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ତୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦାତା ଅଟୁ||1||
ਊਠਤ ਬੈਠਤ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਨ ਧਨ ਮਾਲ ॥੨॥
ପ୍ରତି ଶ୍ବାସରେ, ପ୍ରତି କ୍ଷଣରେ ତୁ ହିଁ ମୋର ଆତ୍ମା ଅଟୁ, ପ୍ରାଣ ଏବଂ ଧନ-ସମ୍ପତ୍ତି ଅଟୁ||2||
ਦਰਸਨ ਪਿਆਸ ਬਹੁਤੁ ਮਨਿ ਮੇਰੈ ਨਾਨਕ ਦਰਸ ਨਿਹਾਲ ॥੩॥੮॥੯॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ହେ ଇଶ୍ଵର! ମୋର ମନରେ ତୋର ଦର୍ଶନର ତୀବ୍ର ଆକାଂକ୍ଷା ଅଛି, ଏଥିପାଇଁ ଦର୍ଶନ ଦେଇ ପ୍ରସନ୍ନ କରିଦିଅ||3||8||9||
ਨਟ ਪੜਤਾਲ ਮਹਲਾ ੫
ନଟ ପଡତାଲ ମହଲା 5 ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਕੋਊ ਹੈ ਮੇਰੋ ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ॥
କଣ କେହି ମୋର ଏପରି ସଜ୍ଜନ ଅଥବା ଶୁଭଚିନ୍ତକ ଅଛନ୍ତି,
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਨਾਵੈ ਨੀਤ ॥
ଯିଏ ମୋତେ ନିତ୍ୟ ହରିନାମ ଶୁଣାଇବେ,
ਬਿਨਸੈ ਦੁਖੁ ਬਿਪਰੀਤਿ ॥
ଯାହାଦ୍ୱାରା ମୋର ଦୁଃଖ-କ୍ଲେଶ ଦୂର ହୋଇଯିବ ଏବଂ
ਸਭੁ ਅਰਪਉ ਮਨੁ ਤਨੁ ਚੀਤੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ ସେହି ଶୁଭଚିନ୍ତକକୁ ନିଜ ତନ-ମନ, ଚିତ୍ତ ସବୁକିଛି ଅର୍ପଣ କରିଦେବି॥1॥ରୁହ॥
ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਆਪਨ ਕੀਤ ॥
କେହି ବିରଳକୁ ହିଁ ପ୍ରଭୁ ନିଜର ସେବକ ବନାଇଛନ୍ତି,
ਸੰਗਿ ਚਰਨ ਕਮਲ ਮਨੁ ਸੀਤ ॥
ଯିଏ ତାହାଙ୍କ ଚରଣ-କମଳ ସହିତ ନିଜ ମନ ଯୋଡି ନେଇଛି।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਦੀਤ ॥੧॥
ହରି କୃପା କରି ତାହାକୁ ଯଶ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି||1||
ਹਰਿ ਭਜਿ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਜੀਤ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଜନ୍ମ ସଫଳ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ
ਕੋਟਿ ਪਤਿਤ ਹੋਹਿ ਪੁਨੀਤ ॥
କୋଟି କୋଟି ପତିତ ମଧ୍ୟ ପବିତ୍ର ହୋଇଯାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਬਲਿ ਬਲਿ ਕੀਤ ॥੨॥੧॥੧੦॥੧੯॥
ଦାସ ନାନକ ନିଜକୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପଣ କରିଛନ୍ତି||2||1||10||19||
ਨਟ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੪
ନଟ ଅଷ୍ଟପଦୀ ମହଲା 4 ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਰਾਮ ਮੇਰੇ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥
ରାମନାମ ହିଁ ମୋର ମନ-ତନର ଆଧାର ଅଟନ୍ତି,
ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਰਹਿ ਨ ਸਕਉ ਬਿਨੁ ਸੇਵਾ ਮੈ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେବା କରିବା ବିନା ଏକ କ୍ଷଣ ମଧ୍ୟ ରହିପାରେ ନାହିଁ, ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ନାମ-ସ୍ମରଣରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਧਿਆਵਹੁ ਮੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰੇ ॥
ମନରେ ସର୍ବଦା ହରିଙ୍କ ଧ୍ୟାନ-ମନନ କରିଥାଏ ଏବଂ ହରିନାମ ମୋର ପ୍ରାଣ ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଅତି ପ୍ରିୟ ଲାଗିଥାଏ।
ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਭਏ ਪ੍ਰਭ ਠਾਕੁਰ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥
ପ୍ରଭୁ ଦୟାଳୁ ହୋଇ ମୋ' ଭଳି ଦୀନକୁ ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ସଫଳ କରାଇଛନ୍ତି||1||
ਮਧਸੂਦਨ ਜਗਜੀਵਨ ਮਾਧੋ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਅਗਮ ਅਪਾਰੇ ॥
ମଧୁସୂଦନ, ଜଗତକୁ ଜୀବନ ଦେବା ବାଲା ମାଧବ ମୋର ମାଲିକ, ଅଗମ୍ୟ-ଅପାର ଅଟନ୍ତି।
ਇਕ ਬਿਨਉ ਬੇਨਤੀ ਕਰਉ ਗੁਰ ਆਗੈ ਮੈ ਸਾਧੂ ਚਰਨ ਪਖਾਰੇ ॥੨॥
ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଏକ ବିନତି କରିଥାଏ ଯେ ମୁଁ ସାଧୁ-ଚରଣର ସେବାରେ ଲୀନ ରହିବି||2||
ਸਹਸ ਨੇਤ੍ਰ ਨੇਤ੍ਰ ਹੈ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਏਕੋ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਾਰੇ ॥
ସେହି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ହଜାରେ ନେତ୍ର ଅଛି, କିନ୍ତୁ ସେ ସବୁଠାରୁ ନିର୍ଲିପ୍ତ ଅଟନ୍ତି।
ਸਹਸ ਮੂਰਤਿ ਏਕੋ ਪ੍ਰਭੁ ਠਾਕੁਰੁ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੋ ਗੁਰਮਤਿ ਤਾਰੇ ॥੩॥
ଜଗତର ମାଲିକ ଏକ ପ୍ରଭୁ ହିଁ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କ ହଜାରେ ରୂପ ଅଛି। ସେହି ଏକ ପରମେଶ୍ଵର ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ଜୀବର ଉଦ୍ଧାର କରିଥାନ୍ତି||3||
ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਦਮੋਦਰੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ଦାମୋଦର ନାମ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ହରି-ହରି ନାମ ନିଜ ହୃଦୟରେ ଧାରଣ କରି ନେଇଛି।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਬਨੀ ਅਤਿ ਮੀਠੀ ਜਿਉ ਗੂੰਗਾ ਗਟਕ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਰੇ ॥੪॥
ମୋତେ ହରିଙ୍କ କଥା ଏତେ ମିଠା ଲାଗିଥାଏ ଯେ ଯାହାର ସ୍ଵାଦ ବ୍ୟକ୍ତ କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ, ଯେପରି ଜଡା ମଧୁର ପୟ ପାନ କରିଥାଏ ଏବଂ ତାହାର ଆନନ୍ଦକୁ ହୃଦୟରେ ଅନୁଭବ କରିହୁଏ କିନ୍ତୁ ବତାଇ ପାରେ ନାହିଁ||4||
ਰਸਨਾ ਸਾਦ ਚਖੈ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਅਤਿ ਫੀਕੇ ਲੋਭ ਬਿਕਾਰੇ ॥
ଯେଉଁ ଜିହ୍ଵା ଦୈତ୍ୟଭାବରେ ଅନ୍ୟ ପଦାର୍ଥର ସ୍ଵାଦ ଚାଖିଥାଏ, ସେହି ଲୋଭ ଓ ବିକାର କ୍ଷଣଭଙ୍ଗୁର ଅଟେ।
ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਦ ਚਖਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ਸਭ ਅਨ ਰਸ ਸਾਦ ਬਿਸਾਰੇ ॥੫॥
ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରୁ ରାମନାମର ସ୍ଵାଦ ଚାଖିଥାଏ, ସେ ଅନ୍ୟ ସବୁ ରସ ଓ ସ୍ଵାଦ ଭୁଲିଯାଏ||5||
ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ਸੁਣਿ ਕਹਤਿਆ ਪਾਪ ਨਿਵਾਰੇ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ରାମ ନାମ ରୂପୀ ଧନ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି, ଯାହା ଶୁଣିଲେ ଓ ଜପିଲେ ପାପ ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਮੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਕੇ ਜਨ ਪਿਆਰੇ ॥੬॥
ମୋର ଠାକୁରଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଭକ୍ତଜନଙ୍କ ନିକଟ ଧର୍ମରାଜଙ୍କ ଯମଦୂତ ମଧ୍ୟ ଆସିବା ପାଇଁ ସାହସ କରେ ନାହିଁ। ||6||
ਸਾਸ ਸਾਸ ਸਾਸ ਹੈ ਜੇਤੇ ਮੈ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਰੇ ॥
ମୋର ଯେତେ ଜୀବନ-ଶ୍ଵାସ ଅଛି, ମୁଁ ଗୁରୁ ମତାନୁସାରେ ସେହି ଶ୍ଵାସରେ ନାମ-ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ।
ਸਾਸੁ ਸਾਸੁ ਜਾਇ ਨਾਮੈ ਬਿਨੁ ਸੋ ਬਿਰਥਾ ਸਾਸੁ ਬਿਕਾਰੇ ॥੭॥
ଯେଉଁ ଜୀବନ-ଶ୍ଵାସ ନାମ-ସ୍ମରଣ ବିନା ଅତିବାହିତ ହୋଇଥାଏ, ସେହି ଶ୍ଵାସ ବ୍ୟର୍ଥ ହୋଇଯାଏ||7||
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਦੀਨ ਪ੍ਰਭ ਸਰਨੀ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਜਨ ਮੇਲਿ ਪਿਆਰੇ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋ' ଭଳି ଦୀନ ତୋର ଶରଣରେ ଆସିଛି, କୃପା କରି ମୋତେ ନିଜ ପ୍ରିୟ ଭକ୍ତଙ୍କ ସହିତ ମିଶାଇ ଦିଅ।