Page 978
                    ਹਰਿ ਹੋ ਹੋ ਹੋ ਮੇਲਿ ਨਿਹਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ହରି! ଯଦି ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମୋର ମିଳନ ହେବ ମୁଁ ଆନନ୍ଦିତ ହେବି॥1॥ରୁହ॥                  
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਗੁਰ ਸੰਤਿ ਬਤਾਇਓ ਗੁਰਿ ਚਾਲ ਦਿਖਾਈ ਹਰਿ ਚਾਲ ॥
                   
                    
                                          
                        ଗୁରୁ ସନ୍ଥ ମୋତେ ମିଳନର ମାର୍ଗ ବତାଇଛନ୍ତି ଆଉ ସେ ମୋତେ ମାର୍ଗ ଦର୍ଶନ କରିଛନ୍ତି।                                                                                                     
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਚੁਕਾਵਹੁ ਮੇਰੇ ਗੁਰਸਿਖਹੁ ਨਿਹਕਪਟ ਕਮਾਵਹੁ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਘਾਲ ਨਿਹਾਲ ਨਿਹਾਲ ਨਿਹਾਲ ॥੧॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ମୋର ଗୁରୁଙ୍କ ଶିଷ୍ୟ! ନିଜ ମନର କପଟ ଦୂର କର, ନିଷ୍କପଟ ହୋଇ ହରିଙ୍କ ଭକ୍ତି କର ଆଉ ଖୁସି ରୁହ||1||                                                                                                                  
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤੇ ਗੁਰ ਕੇ ਸਿਖ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਭਾਏ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨਿਓ ਮੇਰਾ ਨਾਲਿ ॥
                   
                    
                                          
                        ସେହି ଗୁରୁଙ୍କ ଶିଷ୍ୟ ମୋର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପ୍ରିୟ ଲାଗିଥାଏ, ଯିଏ ତାହାଙ୍କ ନିଜ ସାଥି ଭାବି ନେଇଛି। 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਮਤਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਦੀਨੀ ਹਰਿ ਦੇਖਿ ਨਿਕਟਿ ਹਦੂਰਿ ਨਿਹਾਲ ਨਿਹਾਲ ਨਿਹਾਲ ਨਿਹਾਲ ॥੨॥੩॥੯॥
                   
                    
                                          
                        ପ୍ରଭୁ ନାନକ ସୁମତି ଦେଇଛନ୍ତି ଆଉ ସେ ହରିଙ୍କୁ ନିକଟରେ ଦେଖି ନିତ୍ୟ ଖୁସି ରହିଥାନ୍ତି||2||3||9||     
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰਾਗੁ ਨਟ ਨਾਰਾਇਨ ਮਹਲਾ ੫
                   
                    
                                          
                        ରାଗ ନଟ ନାରାୟଣ ମହଲା 5॥               
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
                   
                    
                                          
                        ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ। 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰਾਮ ਹਉ ਕਿਆ ਜਾਨਾ ਕਿਆ ਭਾਵੈ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ରାମ! ମୋତେ ଜଣା ନାହିଁ ଯେ ତୋତେ କଣ ରୁଚି ଲାଗିଥାଏ।         
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਨਿ ਪਿਆਸ ਬਹੁਤੁ ਦਰਸਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ମୋର ମନରେ ତୋର ଦର୍ଶନର ତୀବ୍ର ଲାଳସା ଅଛି॥1॥ରୁହ॥                                                                                                                
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੋਈ ਗਿਆਨੀ ਸੋਈ ਜਨੁ ਤੇਰਾ ਜਿਸੁ ਊਪਰਿ ਰੁਚ ਆਵੈ ॥
                   
                    
                                          
                        ସେ ହିଁ ଜ୍ଞାନୀ ଅଟେ, ସେ ହିଁ ତୋର ପରମ ଭକ୍ତ ଅଟେ, ଯାହା ଉପରେ ତୋର ଅନୁକମ୍ପା ହୋଇଥାଏ।  
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਜਿਸੁ ਪੁਰਖ ਬਿਧਾਤੇ ਸੋ ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੁਧੁ ਧਿਆਵੈ ॥੧॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ବିଧାତା! ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଉପରେ ତୁ କୃପା କରୁ, ସେ ସଦା ତୋର ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ||1||        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਵਨ ਜੋਗ ਕਵਨ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨਾ ਕਵਨ ਗੁਨੀ ਰੀਝਾਵੈ ॥
                   
                    
                                          
                        ସେ କେଉଁ ଯୋଗ, ଜ୍ଞାନ-ଧ୍ୟାନ ଏବଂ କେଉଁ ଗୁଣ ଅଟେ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ତୁ ପ୍ରସନ୍ନ ହେଉ।                                                                                                                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੋਈ ਜਨੁ ਸੋਈ ਨਿਜ ਭਗਤਾ ਜਿਸੁ ਊਪਰਿ ਰੰਗੁ ਲਾਵੈ ॥੨॥
                   
                    
                                          
                        ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ତୋର ଦାସ ଏବଂ ତୋର ନିଜର ଭକ୍ତ ଅଟେ, ଯାହାକୁ ତୁ ନିଜ ପ୍ରେମ ଲଗାଇ ଦେଉ||2||                                                                                                                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਈ ਮਤਿ ਸਾਈ ਬੁਧਿ ਸਿਆਨਪ ਜਿਤੁ ਨਿਮਖ ਨ ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਸਰਾਵੈ ॥
                   
                    
                                          
                        ସେହି ମତି, ସେହି ବୁଦ୍ଧି-ଚତୁରତା ଠିକ ଅଟେ, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭୁ ଏକ କ୍ଷଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ବିସ୍ମୃତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ।                                                                                              
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੰਤਸੰਗਿ ਲਗਿ ਏਹੁ ਸੁਖੁ ਪਾਇਓ ਹਰਿ ਗੁਨ ਸਦ ਹੀ ਗਾਵੈ ॥੩॥
                   
                    
                                          
                        ଯିଏ ସନଥଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ମିଶି ଏହି ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରିନିଏ, ସେ ସଦା ହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ||3||
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦੇਖਿਓ ਅਚਰਜੁ ਮਹਾ ਮੰਗਲ ਰੂਪ ਕਿਛੁ ਆਨ ਨਹੀ ਦਿਸਟਾਵੈ ॥
                   
                    
                                          
                        ଯିଏ ମହାମଙ୍ଗଳ ରୂପ ଅଦ୍ଭୁତ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରି ନେଇଛି, ତାହାକୁ ଅନ୍ୟ କେହି ନଜର ଆସନ୍ତି ନାହିଁ।                                                                 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੋਰਚਾ ਗੁਰਿ ਲਾਹਿਓ ਤਹ ਗਰਭ ਜੋਨਿ ਕਹ ਆਵੈ ॥੪॥੧॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ନାନକ! ଗୁରୁ ଯାହାଙ୍କ ମନରେ ଅଭିମବ ରୂପୀ ମଇଳା ବାହାର କରି ଦେଇଛନ୍ତି||4||1||              
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਟ ਨਾਰਾਇਨ ਮਹਲਾ ੫ ਦੁਪਦੇ
                   
                    
                                          
                        ନାଟ ନାରାୟଣ ମହଲା 5 ଦୁପଦୀ            
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
                   
                    
                                          
                        ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ। 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਉਲਾਹਨੋ ਮੈ ਕਾਹੂ ਨ ਦੀਓ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ମୁଁ କାହାକୁ ନିନ୍ଦା କରିନାହିଁ, 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਨ ਮੀਠ ਤੁਹਾਰੋ ਕੀਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ଏଣୁ ତୁ ଯାହା କରୁ ମୋର ମନକୁ ମିଠା ଲାଗିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਗਿਆ ਮਾਨਿ ਜਾਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਨਾਮੁ ਤੁਹਾਰੋ ਜੀਓ ॥
                   
                    
                                          
                        ତୋର ଆଜ୍ଞାକୁ ପାଳନ କରି ମୋତେ ପରମ ସୁଖ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇଛି ଏବଂ ତୋର ନାମ ଶୁଣି ହିଁ ଜୀବିତ ରହିଛି।                                                                   
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਈਹਾਂ ਊਹਾ ਹਰਿ ਤੁਮ ਹੀ ਤੁਮ ਹੀ ਇਹੁ ਗੁਰ ਤੇ ਮੰਤ੍ਰੁ ਦ੍ਰਿੜੀਓ ॥੧॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ହରି! ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କ ଠାରୁ ମନ୍ତ୍ର ନେଇ ମନରେ ଦୃଢ କରି ନେଇଛି ଯେ ଲୋକ-ପରଲୋକ ସର୍ବତ୍ର ତୁ ହିଁ ଅଛୁ||1||                                                    
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਬ ਤੇ ਜਾਨਿ ਪਾਈ ਏਹ ਬਾਤਾ ਤਬ ਕੁਸਲ ਖੇਮ ਸਭ ਥੀਓ ॥
                   
                    
                                          
                        ଯେବେ ଠାରୁ ମୁଁ ଏହି କଥା ଜାଣି ନେଇଛି, ସେବେ ଠାରୁ ସବୁ ଉତ୍ତମ ହେଉଛି।
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਧਸੰਗਿ ਨਾਨਕ ਪਰਗਾਸਿਓ ਆਨ ਨਾਹੀ ਰੇ ਬੀਓ ॥੨॥੧॥੨॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ନାନକ! ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ଏହା ପ୍ରକାଶ ହୋଇ ଯାଇଛି ଯେ ସତ୍ୟର ଅତିରିକ୍ତ କିଛି ନାହିଁ||2||1||2||         
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਟ ਮਹਲਾ ੫ ॥
                   
                    
                                          
                        ନଟ ମହଲା 5॥ 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਾ ਕਉ ਭਈ ਤੁਮਾਰੀ ਧੀਰ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ପରମାତ୍ମା! ଯାହାକୁ ତୁ ସହନ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିଛୁ,                  
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਮ ਕੀ ਤ੍ਰਾਸ ਮਿਟੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਿਕਸੀ ਹਉਮੈ ਪੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ତାହାର ଯମର ଭୟ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି, ତାହାର ଅଭିମାନର ପୀଡା ବାହାରି ସୁଖ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥ରୁହ॥ 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤਪਤਿ ਬੁਝਾਨੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨੀ ਤ੍ਰਿਪਤੇ ਜਿਉ ਬਾਰਿਕ ਖੀਰ ॥
                   
                    
                                          
                        ଅମୃତମୟ ବାଣୀ ସାରା ଜ୍ଵଳନ ଦୂର କରି ଦେଇଛି ଏବଂ ମନ ଏପରି ତୃପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି ଯେପରି ସନ୍ତାନ ଦୁଗ୍ଧ ପାନରେ ତୃପ୍ତ ହୋଇଥାଏ। 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸਾਜਨ ਸੰਤ ਮੇਰੇ ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਬੀਰ ॥੧॥
                   
                    
                                          
                        ସନ୍ଥଜନ ହିଁ ମୋର ମାତା-ପିତା, ସଜ୍ଜନ ଏବଂ ସହାୟତା କରିବା ବାଲା ଭାଇ ଅଟେ||1||