Page 929
                    ਸਾਧ ਪਠਾਏ ਆਪਿ ਹਰਿ ਹਮ ਤੁਮ ਤੇ ਨਾਹੀ ਦੂਰਿ ॥
                   
                    
                                          
                        ଇଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଏହି ସତ୍ୟ ବତାଇବା ପାଇଁ ସାଧୁଙ୍କୁ ସଂସାରକୁ ପଠାଇଛନ୍ତି ଯେ ସେ ତୁମ ଠାରୁ ଦୂରରେ ନାହାନ୍ତି।      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਭ੍ਰਮ ਭੈ ਮਿਟਿ ਗਏ ਰਮਣ ਰਾਮ ਭਰਪੂਰਿ ॥੨॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ନାନକ! ସବୁ ଭ୍ରମ ଏବଂ ଭୟ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି, ଏକ ରାଗ ହିଁ ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ଠାରେ ରମଣ କରିଥାଏ||2||               
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਛੰਤੁ ॥
                   
                    
                                          
                        ଛନ୍ଦ॥ 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰੁਤਿ ਸਿਸੀਅਰ ਸੀਤਲ ਹਰਿ ਪ੍ਰਗਟੇ ਮੰਘਰ ਪੋਹਿ ਜੀਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ମାର୍ଗଶିର ଏବଂ ପୌଷ ମାସରେ ଶୀତଳ ଶିଶିର ଋତୁ ଆସି ଯାଇଛି ଏବଂ ପ୍ରଭୁ ଅନ୍ତର୍ମନରେ ପ୍ରକଟ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି।      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਲਨਿ ਬੁਝੀ ਦਰਸੁ ਪਾਇਆ ਬਿਨਸੇ ਮਾਇਆ ਧ੍ਰੋਹ ਜੀਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରି ସାରା ଜ୍ଵଳନ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ମାୟାର ସବୁ ବନ୍ଧନ ନାଶ ହୋଇ ଯାଇଛି।                
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਭਿ ਕਾਮ ਪੂਰੇ ਮਿਲਿ ਹਜੂਰੇ ਹਰਿ ਚਰਣ ਸੇਵਕਿ ਸੇਵਿਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ସେବକ ହରି-ଚରଣର ସେବା କରିଛି ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ସବୁ କାମନା ପୁରା ହୋଇ ଯାଇଛି। 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਾਰ ਡੋਰ ਸੀਗਾਰ ਸਭਿ ਰਸ ਗੁਣ ਗਾਉ ਅਲਖ ਅਭੇਵਿਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ସମସ୍ତେ ହାର ଶୃଙ୍ଗାର ସହିତ ଆନନ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ସେହି ଅଲକ୍ଷ୍ୟ, ରହସ୍ୟାତୀତ, ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଗୁଣ ହିଁ ଗାନ କରିଥାଏ। 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਗੋਵਿੰਦ ਬਾਂਛਤ ਜਮੁ ਨ ਸਾਕੈ ਜੋਹਿ ਜੀਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ଯିଏ ପ୍ରେମ-ଭକ୍ତି ସହିତ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ କାମନା କରିଥାଏ, ଯମ ମଧ୍ୟ ତାହାକୁ ଦଣ୍ଡ ଦିଏନାହିଁ।       
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮੇਲੀ ਤਹ ਨ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਛੋਹ ਜੀਉ ॥੬॥
                   
                    
                                          
                        ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ଯେଉଁ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀକୁ ପ୍ରଭୁ ସାଥିରେ ମିଳାଇଛନ୍ତି, ତାହାର ପ୍ରେମ ବିୟୋଗ ହୁଏନାହିଁ||6||     
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਲੋਕ ॥
                   
                    
                                          
                        ଶ୍ଳୋକ॥ 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ਸੋਹਾਗਣੀ ਡੋਲਤ ਨਾਹੀ ਚੀਤ ॥
                   
                    
                                          
                        ଯେଉଁ ସୁହାଗିନୀ ପତି-ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି, ତାହାର ମନ କେବେ ବିଚଳିତ ହୁଏନାହିଁ। 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੰਤ ਸੰਜੋਗੀ ਨਾਨਕਾ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪ੍ਰਗਟੇ ਪ੍ਰਭ ਮੀਤ ॥੧॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ନାନକ! ସନ୍ଥଙ୍କ ସଂଯୋଗରୁ ହିଁ ମିତ୍ର-ପ୍ରଭୁ ତାହାର ହୃଦୟରେ ପ୍ରକଟ ହୋଇଛନ୍ତି ||1||  
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਦ ਬਿਨੋਦ ਅਨੰਦ ਕੋਡ ਪ੍ਰਿਅ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੰਗਿ ਬਨੇ ॥
                   
                    
                                          
                        ପ୍ରିୟତମଙ୍କ ସହିତ ହିଁ ଆନନ୍ଦ, ବିନୋଦ ଏବଂ ସଙ୍ଗୀତ ଇତ୍ୟାଦି ସବୁ ଖୁସି ମିଳିଥାଏ। 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਨ ਬਾਂਛਤ ਫਲ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਭਨੇ ॥੨॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ନାନକ! ହରିନାମର ଜପ କରି ମନୋବାଞ୍ଚିତ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି ||2||
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਛੰਤੁ ॥
                   
                    
                                          
                        ଛନ୍ଦ॥  
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਿਮਕਰ ਰੁਤਿ ਮਨਿ ਭਾਵਤੀ ਮਾਘੁ ਫਗਣੁ ਗੁਣਵੰਤ ਜੀਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେମନ୍ତ ଋତୁ ବହୁତ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ମାଘ-ଫାଲ୍ଗୁନ ମାସ ବଡ ଗୁଣବାନ ଅଟେ। 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਗਾਉ ਮੰਗਲੋ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਏ ਹਰਿ ਕੰਤ ਜੀਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ମୋର ସଖୀ, ପ୍ରଭୁ ହୃଦୟ-ଘରକୁ ଆସିଛନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ତାହାଙ୍କ ମଙ୍ଗଳ ଗାନ କର।          
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗ੍ਰਿਹਿ ਲਾਲ ਆਏ ਮਨਿ ਧਿਆਏ ਸੇਜ ਸੁੰਦਰਿ ਸੋਹੀਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ମନରେ ତାହାଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରାଯାଏ ଆଉ ହୃଦୟ-ଘରେ ପ୍ରଭୁ ଆସିଛନ୍ତି, ଏବଂ ମୋର ହୃଦୟ ରୂପୀ ଶେଜ ସୁନ୍ଦର ହୋଇ ଯାଇଛି।        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਭਏ ਹਰਿਆ ਦੇਖਿ ਦਰਸਨ ਮੋਹੀਆ ॥
                   
                    
                                          
                        ବନ, ତରୁଣ ଏବଂ ତିନିଲୋକ ସବୁ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଛନ୍ତି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରି ମୋହିତ ହୋଇ ଯାଇଛି             
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਿਲੇ ਸੁਆਮੀ ਇਛ ਪੁੰਨੀ ਮਨਿ ਜਪਿਆ ਨਿਰਮਲ ਮੰਤ ਜੀਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ମୋର ସ୍ଵାମୀ ମୋତେ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି, ମୋର କାମନା ପୁରା ହୋଇ ଯାଇଛି, କାରଣ ମନରେ ତାହାଙ୍କ ନିର୍ମଳ ନାମ-ମନ୍ତ୍ର ହିଁ ଜପ କରିଛି।              
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਨਿਤ ਕਰਹੁ ਰਲੀਆ ਹਰਿ ਮਿਲੇ ਸ੍ਰੀਧਰ ਕੰਤ ਜੀਉ ॥੭॥
                   
                    
                                          
                        ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ନିତ୍ୟ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତ କର, କାରଣ ଶ୍ରୀଧର ହରି ରୂପୀ ପତି ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି||7||
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਲੋਕ ॥
                   
                    
                                          
                        ଶ୍ଳୋକ॥ 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਜੀਅ ਕੇ ਭਵਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰ ॥
                   
                    
                                          
                        ସନ୍ଥ ହିଁ ଜୀବର ସହାୟକ ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର କରାଇବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି।            
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਭ ਤੇ ਊਚੇ ਜਾਣੀਅਹਿ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਪਿਆਰ ॥੧॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ନାନକ! ଯିଏ ପ୍ରଭ-ନାମ ସହିତ ପ୍ରେମ କରିଥାଏ, ତାହାକୁ ହିଁ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ମାନାଯାଏ||1||     
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਨ ਜਾਨਿਆ ਸੇਈ ਤਰੇ ਸੇ ਸੂਰੇ ਸੇ ਬੀਰ ॥
                   
                    
                                          
                        ଯିଏ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଜାଣି ନେଇଛି, ସେ ସଂସାରରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି, ସେ ହିଁ ସୁରବୀର ଏବଂ ପରାକ୍ରମୀ ଅଟେ।   
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਹਰਿ ਜਪਿ ਉਤਰੇ ਤੀਰ ॥੨॥
                   
                    
                                          
                        ହେ ନାନକ! ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଏ, ଯିଏ ଭଗବାନଙ୍କ ଜପ କରି ପାର ହୋଇ ଯାଇଛି||2||                  
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਛੰਤੁ ॥
                   
                    
                                          
                        ଛନ୍ଦ॥    
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਚਰਣ ਬਿਰਾਜਿਤ ਸਭ ਊਪਰੇ ਮਿਟਿਆ ਸਗਲ ਕਲੇਸੁ ਜੀਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ସବୁଙ୍କ ଉପରେ ଭଗବାନଙ୍କ ଚରଣ ବିରାଜମାନ ଅଛି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ସାରା ଦୁଃଖ-କ୍ଲେଶ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି।      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਵਣ ਜਾਵਣ ਦੁਖ ਹਰੇ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਕੀਆ ਪਰਵੇਸੁ ਜੀਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ଯାହାର ହୃଦୟରେ ଭଗବାନଙ୍କ ଭକ୍ତିର ପ୍ରବେଶ ହୋଇ ଯାଇଛି, ତାହାର ଜନ୍ମ-ମରଣର ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି।                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਮਾਤੇ ਤਿਲੁ ਨ ਮਨ ਤੇ ਬੀਸਰੈ ॥
                   
                    
                                          
                        ସେ ହରି-ରଙ୍ଗରେ ଲୀନ ରହି ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ମସ୍ତ ରହିଥାଏ ଆଉ ଏକ କ୍ଷଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ଭୁଲେ ନାହିଁ।         
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤਜਿ ਆਪੁ ਸਰਣੀ ਪਰੇ ਚਰਨੀ ਸਰਬ ਗੁਣ ਜਗਦੀਸਰੈ ॥
                   
                    
                                          
                        ସେ ନିଜ ଅହଂତ୍ଵ ତ୍ୟାଗ କରି ସର୍ବ ଗୁଣ ସମ୍ପର୍ଣ୍ଣ ଜଗଦୀଶ୍ଵରଙ୍କ ଚରଣର ଶରଣରେ ଆସି ଯାଇଛି।                
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੋਵਿੰਦ ਗੁਣ ਨਿਧਿ ਸ੍ਰੀਰੰਗ ਸੁਆਮੀ ਆਦਿ ਕਉ ਆਦੇਸੁ ਜੀਉ ॥
                   
                    
                                          
                        ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର, ଶ୍ରୀରଙ୍ଗ, ସ୍ଵାମୀ, ସୃଷ୍ଟିର ଆଦି ସେହି ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କୁ ଆମର ଶତ ଶତ ନମନ ଅଟେ।        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਮਇਆ ਧਾਰਹੁ ਜੁਗੁ ਜੁਗੋ ਇਕ ਵੇਸੁ ਜੀਉ ॥੮॥੧॥੬॥੮॥
                   
                    
                                          
                        ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ସ୍ଵାମୀ! ମୋ' ଉପରେ ଦୟା କର, ଯୁଗ ଯୁଗାନ୍ତରରେ ଏକ ତୋର ହିଁ ଅସ୍ତିତ୍ଵ ଅଛି। ||8||1||6||8|| 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ਓਅੰਕਾਰੁ
                   
                    
                                          
                        ରାମକଲୀ ମହଲା 1 ଦକ୍ଷିଣୀ ଓଁ-କାର
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
                   
                    
                                          
                        ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।       
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਓਅੰਕਾਰਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਉਤਪਤਿ ॥
                   
                    
                                          
                        ଓଁ-କାରରୁ ବ୍ରହ୍ମର ଉତ୍ପତ୍ତି ହୋଇଛି,           
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਓਅੰਕਾਰੁ ਕੀਆ ਜਿਨਿ ਚਿਤਿ ॥
                   
                    
                                          
                        ଯିଏ ଚିତ୍ତରେ ଓଁ-କାରକୁ ହିଁ ଧ୍ୟାନ କରିଛି,      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਓਅੰਕਾਰਿ ਸੈਲ ਜੁਗ ਭਏ ॥
                   
                    
                                          
                        ଅନେକ ପର୍ବତ ଏବଂ ଜୀଉଗ ଓଁ-କାରରୁ ହିଁ ଜାତ ହୋଇଛି ଏବଂ        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਓਅੰਕਾਰਿ ਬੇਦ ਨਿਰਮਏ ॥
                   
                    
                                          
                        ଓଁ-କାର ବେଦର ସୃଷ୍ଟି କରିଛି।