Page 880
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି ଯାହାଙ୍କ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ॥
ରାମକଲୀ ମହଲା 3 ଘର ୧॥
ਸਤਜੁਗਿ ਸਚੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
ସତ୍ୟଯୁଗରେ ସମସ୍ତ ଜନ ସତ୍ୟ ବୋଲୁଥିଲେ ଆଉ
ਘਰਿ ਘਰਿ ਭਗਤਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਈ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଅନୁକମ୍ପା ଦ୍ଵାରା ଘରେ-ଘରେ ଭକ୍ତି ହେଉଥିଲା।
ਸਤਜੁਗਿ ਧਰਮੁ ਪੈਰ ਹੈ ਚਾਰਿ ॥
ସତ୍ୟଯୁଗରେ ଧର୍ମର ଚାରି ପାଦ (ସତ୍ୟ, ସନ୍ତୋଷ, ଧର୍ମ ଓ ଦୟା) ଥିଲା
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋ ਬੀਚਾਰਿ ॥੧॥
କେହି ଗୁରୁମୁଖୀ ହିଁ ଏହି ବିଚାରକୁ ବୁଝାଇ ଥାଆନ୍ତି॥୧॥
ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਹੋਈ ॥
ଚାରିଯୁଗରେ ନାମର ହିଁ କୀର୍ତ୍ତି ହେଉଅଛି।
ਜਿ ਨਾਮਿ ਲਾਗੈ ਸੋ ਮੁਕਤਿ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯିଏ ନାମ-ସ୍ମରଣରେ ଲାଗିଯାଏ, ତାହାର ମୁକ୍ତି ହୋଇଯାଏ, କିନ୍ତୁ ଗୁରୁଙ୍କ ବିନା କେହି ମଧ୍ୟ ନାମ ପ୍ରାପ୍ତ କରିପାରେ ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥
ਤ੍ਰੇਤੈ ਇਕ ਕਲ ਕੀਨੀ ਦੂਰਿ ॥
ତ୍ରେତୟା ଯୁଗରେ ଧର୍ମର ଏକ ସ୍ତମ୍ଭ ଦୂର କରି ଦିଆଯାଇଛି ଅର୍ଥାତ ଧର୍ମର ଏକ ଗୋଡ ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଛି
ਪਾਖੰਡੁ ਵਰਤਿਆ ਹਰਿ ਜਾਣਨਿ ਦੂਰਿ ॥
ଏହାଦ୍ୱାରା ଜଗତରେ ପ୍ରବଞ୍ଚନା ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି ତଥା ଲୋକମାନେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଦୂର ଭାବିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
କିନ୍ତୁ ଯିଏ ଗୁରୁମୁଖୀ ବନି ଏହି ଭେଦକୁ ବୁଝିଥାଏ, ତାହାକୁ ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ।
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੨॥
ଯାହାର ମନରେ ନାମ ସ୍ଥିତ ହୋଇଯାଏ, ତାହାକୁ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ॥2॥
ਦੁਆਪੁਰਿ ਦੂਜੈ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ॥
ଦ୍ୱାପରରେ ଦୈତ୍ୟଭାବ କାରଣରୁ ଜୀବ ମନରେ ଦ୍ଵିଧା ଜାତ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੇ ਜਾਣਹਿ ਦੋਇ ॥
ଲୋକମାନେ ଭ୍ରମରେ ରହି ବ୍ରହ୍ମ ଓ ମାୟାକୁ ବିଭିନ୍ନ ଭକ୍ତିରେ ବୁଝିବାକୁ ଲାଗିଛନ୍ତି।
ਦੁਆਪੁਰਿ ਧਰਮਿ ਦੁਇ ਪੈਰ ਰਖਾਏ ॥
ଏହି ପରି ଦ୍ଵାପର ଯୁଗରେ ଧର୍ମର ଦୁଇଟି ଗୋଡ ରହି ଯାଇଛି।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਤ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥੩॥
କିନ୍ତୁ ଯିଏ ଗୁରୁମୁଖୀ ବନି ଯାଇଥିଲା, ସେ ନାମକୁ ମନରେ ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲା॥3॥
ਕਲਜੁਗਿ ਧਰਮ ਕਲਾ ਇਕ ਰਹਾਏ ॥
ପୁଣି କଳିଯୁଗରେ ଧର୍ମର ଏକ ହିନ କଳା ରହି ଯାଇଛି ଆଉ ଏକ ହିନ ଗୋଡ ଚାଲୁଅଛି।
ਇਕ ਪੈਰਿ ਚਲੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਵਧਾਏ ॥
ଦୁନିଆରେ ମୋହ-ମାୟା ବୃଦ୍ଧି ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅਤਿ ਗੁਬਾਰੁ ॥
ଏହି ମାୟାର ମୋହ ଘୋର ଅନ୍ଧକାର ଅର୍ଥାତ ଅଜ୍ଞାନତା ଅଟେ।
ਸਤਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਨਾਮਿ ਉਧਾਰੁ ॥੪॥
ଯିଏ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ଭେଟ କରିଥାଏ, ନାମ ଦ୍ଵାରା ତାହାର ଉଦ୍ଧାର ହୋଇଯାଏ॥4॥
ਸਭ ਜੁਗ ਮਹਿ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥
ସବୁ ଯୁଗରେ ଏକ ପରମାତ୍ମା ହିଁ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି।
ਸਭ ਮਹਿ ਸਚੁ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥
ସେହି ପରମ ସତ୍ୟ ସବୁଙ୍କ ଠାରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି, ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି।
ਸਾਚੀ ਕੀਰਤਿ ਸਚੁ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
ସେହି ସଚ୍ଚାଙ୍କ ସଚ୍ଚା ସ୍ତୁତି କରିବା ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସୁଖ ହାସଲ ହୋଇଥାଏ,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ਕੋਈ ॥੫॥
କିନ୍ତୁ କେହି ବିରଳ ହିଁ ଗୁରୁମୁଖୀ ବନି ନାମ ଜପ କରିଥାଏ॥5॥
ਸਭ ਜੁਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਊਤਮੁ ਹੋਈ ॥
ସବୁ ଯୁଗରେ ନାମ ହିଁ ସବୁ ଧର୍ମ-କର୍ମରୁ ଉତ୍ତମ ଅଟେ,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
କିନ୍ତୁ କେହି ବିରଳ ଗୁରୁମୁଖୀ ହିଁ ଏହି ତଥ୍ୟକୁ ବୁଝିଥାଏ।
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਭਗਤੁ ਜਨੁ ਸੋਈ ॥
ଯିଏ ହରିନାମର ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ, ସେ ହିଁ ଭକ୍ତ ଅଟେ।
ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਹੋਈ ॥੬॥੧॥
ହେ ନାନକ! ଯୁଗ ଯୁଗରେ ନାମର ହିଁ କୀର୍ତ୍ତି ହୋଇଛି॥6॥1॥
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧
ରାମକଲୀ ମହଲା 4 ଘର 1॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି ଯାହାଙ୍କ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਜੇ ਵਡ ਭਾਗ ਹੋਵਹਿ ਵਡਭਾਗੀ ਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
ଯଦି କାହାର ବଡ ଭାଗ୍ୟ ହୋଇଥାଏ, ସେ ହରିନାମର ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ।
ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਨਾਮੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଜପିବା ଦ୍ଵାରା ତାହାକୁ ସୁଖ ହାସଲ ହୋଇଯାଏ ଆଉ ହରିନାମରେ ହିଁ ବିଲୀନ ହୋଇଯାଏ॥1॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਸਦ ਪ੍ਰਾਣੀ ॥
ହେ ପ୍ରାଣୀ! ଗୁରୁମୁଖୀ ବନି ଭଗବାନଙ୍କ ଭକ୍ତି କର;
ਹਿਰਦੈ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਹੋਵੈ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏହାଦ୍ବାରା ହୃଦୟରେ ଜ୍ଞାନର ଆଲୋକ ପ୍ରକାଶ ହେବ, ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଠାରେ ଧ୍ୟାନ ଲାଗିଯିବ ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ମତ ଅନୁସାରେ ହରିନାମରେ ବିଲୀନ ହୋଇଯିବ॥1॥ରୁହ॥
ਹੀਰਾ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਮਾਣਕ ਬਹੁ ਸਾਗਰ ਭਰਪੂਰੁ ਕੀਆ ॥
ହରିଙ୍କ ନାମ ରତ୍ନ, ମାଣିକ୍ୟ ଭଳି ଅମୂଲ୍ୟ ଅଟେ ଆଉ ଗୁରୁ ରୂପୀ ସମୁଦ୍ରରେ ପ୍ରଭୁ ଏହା ଭରପୁର ରଖିଛନ୍ତି।
ਜਿਸੁ ਵਡ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਵਡ ਮਸਤਕਿ ਤਿਨਿ ਗੁਰਮਤਿ ਕਢਿ ਕਢਿ ਲੀਆ ॥੨॥
ଯାହାର କପାଳରେ ଭାଗ୍ୟ ଉଜ୍ଜଳ ହୋଇଥାଏ, ସେ ଗୁରୁଙ୍କ ମତ ଅନୁସାରେ ଏହାକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ॥2॥
ਰਤਨੁ ਜਵੇਹਰੁ ਲਾਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਗੁਰਿ ਕਾਢਿ ਤਲੀ ਦਿਖਲਾਇਆ ॥
ହରିଙ୍କ ନାମ ରତ୍ନ, ମାଣିକ୍ୟ ଭଳି ଅମୂଲ୍ୟ ଅଟେ, ଯାହାକୁ ଗୁରୁ ନିଜ ହାତର ପାପୁଲିରେ ରଖି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦେଖାଇଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ
ਭਾਗਹੀਣ ਮਨਮੁਖਿ ਨਹੀ ਲੀਆ ਤ੍ਰਿਣ ਓਲੈ ਲਾਖੁ ਛਪਾਇਆ ॥੩॥
ଭାଗ୍ୟହୀନ ମନମୁଖୀ ତାହାକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିନାହିଁ, ଲକ୍ଷେ ଟଙ୍କାର ଏହି ନାମ ମାୟା ଲୁଚାଇ ରଖିଛି॥3॥
ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥
ଆରମ୍ଭରୁ ହିଁ ଯାହାର ଭାଗ୍ୟରେ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ, ସଦଗୁରୁ ତାହାଙ୍କୁ ସେବାରେ ଲଗାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਪਾਵੈ ਧਨੁ ਧਨੁ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥੪॥੧॥
ହେ ନାନକ! ସେହି ଜୀବ ଧନ୍ୟ ଅଟେ, ଯିଏ ରତ୍ନ ରୂପୀ ନାମକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିନିଏ ଏବଂ ଗୁରୁ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ଭଗବାନଙ୍କୁ ପାଇ ନିଏ॥4॥1॥
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ରାମକଲୀ ମହଲା 1॥
ਰਾਮ ਜਨਾ ਮਿਲਿ ਭਇਆ ਅਨੰਦਾ ਹਰਿ ਨੀਕੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ॥
ରାମଙ୍କ ଭକ୍ତ ସହିତ ମିଶି ମନରେ ଆନନ୍ଦ ଜାତ ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ସେ ମୋତେ ହରିଙ୍କ ଉତ୍ତମ କଥା ଶୁଣାଇ ଅଛନ୍ତି।
ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਗਈ ਸਭ ਨੀਕਲਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਬੁਧਿ ਪਾਇ ॥੧॥
ବର୍ତ୍ତମାନ ମନରୁ ଦୁର୍ମତିର ସବୁ ମଇଳା ବାହାରି ଯାଇଛି ଆଉ ସତସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ବୁଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥