Page 868
ਨਾਰਾਇਣ ਸਭ ਮਾਹਿ ਨਿਵਾਸ ॥
ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ଠାରେ ନାରାୟଣଙ୍କ ହିଁ ନିବାସ ଅଟେ ଏବଂ
ਨਾਰਾਇਣ ਘਟਿ ਘਟਿ ਪਰਗਾਸ ॥
ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶରୀରରେ ତାହାଙ୍କ ଜ୍ୟୋତିର ପ୍ରକାଶ ହେଉଅଛି।
ਨਾਰਾਇਣ ਕਹਤੇ ਨਰਕਿ ਨ ਜਾਹਿ ॥
ନାରାୟଣଙ୍କ ନାମ ଜପିବା ବାଲା କେବେ ନର୍କକୁ ଯାଏ ନାହିଁ,
ਨਾਰਾਇਣ ਸੇਵਿ ਸਗਲ ਫਲ ਪਾਹਿ ॥੧॥
ତାହାଙ୍କ ଉପାସନା କରିବା ଦ୍ଵାରା ସବୁ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ॥1॥
ਨਾਰਾਇਣ ਮਨ ਮਾਹਿ ਅਧਾਰ ॥
ମୋର ମନରେ ନାରାୟଣଙ୍କ ନାମର ହିଁ ଆଶ୍ରା ଅଛି ଆଉ
ਨਾਰਾਇਣ ਬੋਹਿਥ ਸੰਸਾਰ ॥
ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର କରାଇବା ପାଇଁ ସେ ହିଁ ଜାହାଜ ଅଟେ।
ਨਾਰਾਇਣ ਕਹਤ ਜਮੁ ਭਾਗਿ ਪਲਾਇਣ ॥
ନାରାୟଣ ଜପ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଯମ ଦୂରକୁ ଚାଲିଯାଏ ଏବଂ
ਨਾਰਾਇਣ ਦੰਤ ਭਾਨੇ ਡਾਇਣ ॥੨॥
ସେହି ମାୟା ରୂପୀ ଡାହାଣୀର ଦାନ୍ତ ଭାଙ୍ଗିବା ବାଲା ଅଟେ॥2॥
ਨਾਰਾਇਣ ਸਦ ਸਦ ਬਖਸਿੰਦ ॥
ନାରାୟଣ ସର୍ବଦା କ୍ଷମାବାନ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ
ਨਾਰਾਇਣ ਕੀਨੇ ਸੂਖ ਅਨੰਦ ॥
ସେ ଭକ୍ତର ହୃଦୟରେ ସୁଖ ଏବଂ ଆନନ୍ଦ ଜାତ କରି ଦେଇଛନ୍ତି।
ਨਾਰਾਇਣ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਨੋ ਪਰਤਾਪ ॥
ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସଂସାରରେ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତାପ ପ୍ରସାରିତ ହୋଇଛି ଏବଂ
ਨਾਰਾਇਣ ਸੰਤ ਕੋ ਮਾਈ ਬਾਪ ॥੩॥
ନାରାୟଣ ହିଁ ସନ୍ଥଙ୍କ ମା'-ବାପ ଅଟନ୍ତି॥3॥
ਨਾਰਾਇਣ ਸਾਧਸੰਗਿ ਨਰਾਇਣ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ପ୍ରତି ସମୟରେ 'ନାରାୟଣ-ନାରାୟଣ' ଶବ୍ଦର ଗୁଞ୍ଜନ ହିଁ ହେଉଥାଏ ଏବଂ
ਬਾਰੰ ਬਾਰ ਨਰਾਇਣ ਗਾਇਣ ॥
ସେମାନେ ବାରମ୍ବାର ନାରାୟଣଙ୍କ ଗୁଣ ହିଁ ଗାନ କରିଥାନ୍ତି।
ਬਸਤੁ ਅਗੋਚਰ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਲਹੀ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ଅଗୋଚର ବସ୍ତୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ନେଇଛି,
ਨਾਰਾਇਣ ਓਟ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਗਹੀ ॥੪॥੧੭॥੧੯॥
ଦାସ ନାନକ ମଧ୍ୟ ନାରାୟଣଙ୍କ ଶରଣ ନେଇଛନ୍ତି||4||17||19||
ਗੋਂਡ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଗୋଣ୍ଡ ମହଲା 5॥
ਜਾ ਕਉ ਰਾਖੈ ਰਾਖਣਹਾਰੁ ॥
ଯାହାର ରକ୍ଷା ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ନିରଙ୍କାର କରିଥାନ୍ତି,
ਤਿਸ ਕਾ ਅੰਗੁ ਕਰੇ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତାହାର ହି ସାଥି ସେ ଦେଇଥାନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਮਾਤ ਗਰਭ ਮਹਿ ਅਗਨਿ ਨ ਜੋਹੈ ॥
ମାତାର ଗର୍ଭରେ ଅଗ୍ନି ସେହି ଜୀବକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରେ ନାହିଁ ଆଉ
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਨ ਪੋਹੈ ॥
କାମ, କ୍ରୋଧ, ଲୋଭ ଓ ମୋହ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ପୀଡନ ଦେଇପାରେ ନାହିଁ।
ਸਾਧਸੰਗਿ ਜਪੈ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ସେ ନିରଙ୍କାରଙ୍କ ନାମ ଜପ କରିଥାଏ ଆଉ
ਨਿੰਦਕ ਕੈ ਮੁਹਿ ਲਾਗੈ ਛਾਰੁ ॥੧॥
ତାହାଙ୍କ ନିନ୍ଦା କରିବା ବାଲାର ମୁହଁରେ ପାଉଁଶ ପଡିଥାଏ॥1॥
ਰਾਮ ਕਵਚੁ ਦਾਸ ਕਾ ਸੰਨਾਹੁ ॥
ରାମଙ୍କ ନାମ ହିଁ ଦାସର କବଚ ଏବଂ ଢାଲ ଅଟେ
ਦੂਤ ਦੁਸਟ ਤਿਸੁ ਪੋਹਤ ਨਾਹਿ ॥
ଯାହାକୁ ଦୁଷ୍ଟ ସ୍ପର୍ଶ କରେ ନାହିଁ।
ਜੋ ਜੋ ਗਰਬੁ ਕਰੇ ਸੋ ਜਾਇ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଅଭିମାନ କରିଥାଏ, ତାହାର ନାଶ ହୋଇଯାଏ।
ਗਰੀਬ ਦਾਸ ਕੀ ਪ੍ਰਭੁ ਸਰਣਾਇ ॥੨॥
ପ୍ରଭୁକ ଶରଣ ହିଁ ବିନମ୍ର ଦାସର ସାହାରା ଅଟନ୍ତି॥2॥
ਜੋ ਜੋ ਸਰਣਿ ਪਇਆ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥
ଯେଉଁ ଯେଉଁ ଜୀବ ଭଗବାନଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିଛନ୍ତି,
ਸੋ ਦਾਸੁ ਰਖਿਆ ਅਪਣੈ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ॥
ସେହି ଦାସକୁ ପ୍ରଭୁ ନିଜ ଗଳାରେ ଲଗାଇଛନ୍ତି।
ਜੇ ਕੋ ਬਹੁਤੁ ਕਰੇ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
ଯଦି କେହି ବହୁତ ଅହଂକାର କରିଥାଏ,
ਓਹੁ ਖਿਨ ਮਹਿ ਰੁਲਤਾ ਖਾਕੂ ਨਾਲਿ ॥੩॥
ସେ ଏକ କ୍ଷଣରେ ସେ ପାଉଁଶରେ ମିଳିଯାଏ॥3॥
ਹੈ ਭੀ ਸਾਚਾ ਹੋਵਣਹਾਰੁ ॥
ଇଶ୍ଵର ହିଁ ସତ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ସେ ବର୍ତ୍ତମାନରେ ଅଛନ୍ତି ଆଉ ଭବିଷ୍ୟତରେ ମଧ୍ୟ ରହିବେ।
ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਾਈ ਬਲਿਹਾਰ ॥
ମୁଁ ସର୍ବଦା ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ,
ਅਪਣੇ ਦਾਸ ਰਖੇ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
ସେ ନିଜ କୃପା କରି ଦାସକୁ ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਪ੍ਰਾਣ ਅਧਾਰ ॥੪॥੧੮॥੨੦॥
କେବଳ ପ୍ରଭୁ ହିଁ ନାନକଙ୍କ ପ୍ରାଣର ଆଧାର ଅଟେ||4||18||20||
ਗੋਂਡ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଗୋଣ୍ଡ ମହଲା 5॥
ਅਚਰਜ ਕਥਾ ਮਹਾ ਅਨੂਪ ॥ ਪ੍ਰਾਤਮਾ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕਾ ਰੂਪੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏହି ଅଦ୍ଭୁତ କଥା ବଡ ଅନୁପମ ଅଟେ ଯେ ଆତ୍ମା ହିଁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ରୂପ ଅଟେ॥ରୁହ॥
ਨਾ ਇਹੁ ਬੂਢਾ ਨਾ ਇਹੁ ਬਾਲਾ ॥
ଏହି ଆତ୍ମା ନା ବୃଦ୍ଧ ହୋଇଥାଏ ଆଉ ନା ହିଁ ଯୁବକ ହୋଇଥାଏ।
ਨਾ ਇਸੁ ਦੂਖੁ ਨਹੀ ਜਮ ਜਾਲਾ ॥
ନା ଏହା କେହି ଛୁଇଁ ପାରେ ଆଉ ନା ହିଁ ଏହାକୁ ଯମର ଜାଲରେ ଫସାଇ ଥାଏ।
ਨਾ ਇਹੁ ਬਿਨਸੈ ਨਾ ਇਹੁ ਜਾਇ ॥
ନା ଏହାର କେବେ ନାଶ ହୋଇଥାଏ ଆଉ ନା ଜନ୍ମ ହୋଇଥାଏ।
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੧॥
ସେ ଯୁଗ-ଯୁଗାନ୍ତରରେ ସର୍ବଦା ସ୍ଥିତ ରହିଥାଏ॥1॥
ਨਾ ਇਸੁ ਉਸਨੁ ਨਹੀ ਇਸੁ ਸੀਤੁ ॥
ନା ଏହାକୁ ଗରମ ପ୍ରଭାବିତ କରିଥାଏ ଆଉ ନା ଥଣ୍ଡାର କୌଣସି ପ୍ରଭାବ ପଡିଥାଏ।
ਨਾ ਇਸੁ ਦੁਸਮਨੁ ਨਾ ਇਸੁ ਮੀਤੁ ॥
ନା ଏହାର କେହି ଶତ୍ରୁ ଅଛନ୍ତି ଆଉ ନା କେହି ମିତ୍ର ଅଛନ୍ତି।
ਨਾ ਇਸੁ ਹਰਖੁ ਨਹੀ ਇਸੁ ਸੋਗੁ ॥
ନା ଏହାର କୌଣସି ଖୁସି ଥାଏ ଆଉ ନା କୌଣସି ଦୁଃଖ ଥାଏ।
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਇਸ ਕਾ ਇਹੁ ਕਰਨੈ ਜੋਗੁ ॥੨॥
ସବୁକିଛି ତାହାଙ୍କ ହିଁ ଅଟେ ଆଉ ସେ ସବୁକିଛି କରିବା ଯୋଗ୍ୟ ଅଟନ୍ତି॥3॥
ਨਾ ਇਸੁ ਬਾਪੁ ਨਹੀ ਇਸੁ ਮਾਇਆ ॥
ନା ଏହାର କେହି ବାପା ଅଛନ୍ତି ଆଉ ନା କେହି ଏହାର ମା' ଅଛନ୍ତି।
ਇਹੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਹੋਤਾ ਆਇਆ ॥
ଏହି ଅପରାମ୍ପର ଅଟେ ଆଉ ସଦା ହୋଇ ଆସିଥାଏ।
ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਕਾ ਇਸੁ ਲੇਪੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥
ପାପ ଏବଂ ପୂଣ୍ୟର ପ୍ରଭାବ ପଡେ ନାହିଁ।
ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਦ ਹੀ ਜਾਗੈ ॥੩॥
ସେ ସବୁଙ୍କ ଜୀବ ଅନ୍ତରରେ ସର୍ବଦା ଜାଗ୍ରତ ରହିଥାନ୍ତି॥3॥
ਤੀਨਿ ਗੁਣਾ ਇਕ ਸਕਤਿ ਉਪਾਇਆ ॥
ସେ ତିନି ଗୁଣ ବାଲା ଶକ୍ତି ଅର୍ଥାତ ମାୟାକୁ ଜାତ କରିଛନ୍ତି ଆଉ
ਮਹਾ ਮਾਇਆ ਤਾ ਕੀ ਹੈ ਛਾਇਆ ॥
ଏହି ମହାମାୟା ତାହାଙ୍କ ହିଁ ଛାୟା ଅଟେ।
ਅਛਲ ਅਛੇਦ ਅਭੇਦ ਦਇਆਲ ॥
ପରମାତ୍ମା ବଡ ଦୟାଳୁ, ଅଛଳ, ଅଛେଦ ଏବଂ ଅଭେଦ ଅଟନ୍ତି।
ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਸਦਾ ਕਿਰਪਾਲ ॥
ଏହି ଦୀନଦୟାଳୁ ସର୍ବଦା କୃପାର ଘର ଅଟେ।
ਤਾ ਕੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਕਛੂ ਨ ਪਾਇ ॥
ତାହାଙ୍କ ଗତି ଏବଂ ଆକଳନ କରାଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ।
ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੈ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਇ ॥੪॥੧੯॥੨੧॥
ନାନକ ସର୍ବଦା ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ||4||19||21||