Page 812
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਸ੍ਰਵਨੀ ਸੁਨਉ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰੇ ਠਾਕੁਰ ਜਸੁ ਗਾਵਉ ॥
କାନରେ 'ହରି-ହରି' ନାମ ଶୁଣୁଥିବି ଆଉ ଠାକୁରଙ୍କ ଯଶୋଗାନ କରୁଥିବି।
ਸੰਤ ਚਰਣ ਕਰ ਸੀਸੁ ਧਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਉ ॥੧॥
ମୁଁ ନିଜ ମସ୍ତକ ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣରେ ରଖି ହରିନାମର ଧ୍ୟାନ କରି ରହିଥିବି॥1॥
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦਇਆਲ ਪ੍ਰਭ ਇਹ ਨਿਧਿ ਸਿਧਿ ਪਾਵਉ ॥
ହେ ଦୟାଳୁ ପ୍ରଭୁ! ଏପରି କୃପା କର ଯେ ଏହି ନିଧି ଓ ସିଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯିବ।
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਰੇਣੁਕਾ ਲੈ ਮਾਥੈ ਲਾਵਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ ତୋର ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳି ନେଇ ନିଜ କପାଳରେ ଲଗାଇ ଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਨੀਚ ਤੇ ਨੀਚੁ ਅਤਿ ਨੀਚੁ ਹੋਇ ਕਰਿ ਬਿਨਉ ਬੁਲਾਵਉ ॥
ମୁଁ ଅତି ବିନମ୍ର ହୋଇ ସନ୍ଥଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ବିନତି କରି ତାହାଙ୍କୁ ବୋଲିବି।
ਪਾਵ ਮਲੋਵਾ ਆਪੁ ਤਿਆਗਿ ਸੰਤਸੰਗਿ ਸਮਾਵਉ ॥੨॥
ମୁଁ ନିଜ ଅହଂତ୍ଵ ତ୍ୟାଗ କରି ସନ୍ଥଙ୍କ ପାଦ ମୋଡିବି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ଲୀନ ରହିବି॥2॥
ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਨਹ ਵੀਸਰੈ ਅਨ ਕਤਹਿ ਨ ਧਾਵਉ ॥
ମୁଁ ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସରେ ଭଗବାନଙ୍କୁ କେବେ ମଧ୍ୟ ଭୁଲିବି ନାହିଁ ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ ଛାଡି ଅନ୍ୟ କେଉଁଠି ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହିବି ନାହିଁ।
ਸਫਲ ਦਰਸਨ ਗੁਰੁ ਭੇਟੀਐ ਮਾਨੁ ਮੋਹੁ ਮਿਟਾਵਉ ॥੩॥
ମୋତେ ଏହି ଗୁରୁ ମାଇଲି ଯାଆନ୍ତୁ, ଯାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରି ମୋର ଜନ୍ମ ସଫଳ ହୋଇଯିବ ଆଉ ନିଜ ମାନ-ମୋହ ଦୂର କରିଦେବି॥3॥
ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਸੀਗਾਰੁ ਬਨਾਵਉ ॥
ମୁଁ ସତ୍ୟ, ସନ୍ତୋଷ, ଦୟା ଏବଂ ଧର୍ମ ଆଦି ଗୁଣର ଶୃଙ୍ଗାର ବନାଇବି।
ਸਫਲ ਸੁਹਾਗਣਿ ਨਾਨਕਾ ਅਪੁਨੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਉ ॥੪॥੧੫॥੪੫॥
ହେ ନାନକ! ଏହିପରି ମୁଁ ସଫଳ ସୁହାଗିନୀ ବନି ନିଜ ପତି-ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିବି||4||15||45||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਅਟਲ ਬਚਨ ਸਾਧੂ ਜਨਾ ਸਭ ਮਹਿ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ॥
ସାରା ଦୁନିଆରେ ଏହି ତଥ୍ୟ ସୁବିଖ୍ୟାତ ଯେ ସାଧୁଜନଙ୍କ ବଚନ ଅଟଳ ହୋଇଥାଏ।
ਜਿਸੁ ਜਨ ਹੋਆ ਸਾਧਸੰਗੁ ਤਿਸੁ ਭੇਟੈ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥੧॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗ ହାସଲ ହୋଇଛି, ତାହାକୁ ଭଗବାନ ମଧ୍ୟ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି॥1॥
ਇਹ ਪਰਤੀਤਿ ਗੋਵਿੰਦ ਕੀ ਜਪਿ ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଉପରେ ଯାହାର ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିଷ୍ଠା ଅଛି, ସେ ତାହାଙ୍କ ନାମ ଜପି ସୁଖ ହାସଲ କରିନିଏ।
ਅਨਿਕ ਬਾਤਾ ਸਭਿ ਕਰਿ ਰਹੇ ਗੁਰੁ ਘਰਿ ਲੈ ਆਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସମସ୍ତେ ଅନେକ ପ୍ରକାର କଥା କହିଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଗୁରୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ମୋ' ହୃଦୟ ଭିତରକୁ ଆଣିଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਕੀ ਰਾਖਤਾ ਨਾਹੀ ਸਹਸਾਇਆ ॥
ଏଥିରେ କୌଣସି ସନ୍ଦେହ ନାହିଁ ଯେ ଶରଣରେ ଆସିଥିବା ଜୀବର ସମ୍ମାନ ଭଗବାନ ରଖିଥାନ୍ତି।
ਕਰਮ ਭੂਮਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬੋਇ ਅਉਸਰੁ ਦੁਲਭਾਇਆ ॥੨॥
ଏହି ଶରୀର ରୂପୀ କର୍ମ ଭୂମିରେ ହରି-ନାମ ରୂପୀ ବୀଜ ବୁଣ, ଏହି ସୁନେଲି ଅବସର ବଡ ଦୁର୍ଲଭ ଅଟେ॥2॥
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਆਪਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਭ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ॥
ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ଅନ୍ତର୍ଯାମୀ ଅଟନ୍ତି, ସାରା ଜୀବ ତାହା କରିଥାନ୍ତି, ଯାହା ସେ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਪਤਿਤ ਪੁਨੀਤ ਘਣੇ ਕਰੇ ਠਾਕੁਰ ਬਿਰਦਾਇਆ ॥੩॥
ଠାକୁରଙ୍କ ଏହି ଧର୍ମ ଯେ ସେ ଅନେକ ଅନେକ ପତିତ ଜୀବଙ୍କୁ ପବିତ୍ର କରିଥାନ୍ତି॥3॥
ਮਤ ਭੂਲਹੁ ਮਾਨੁਖ ਜਨ ਮਾਇਆ ਭਰਮਾਇਆ ॥
ହେ ମାନବ ଜୀବ! ମାୟାର ଭ୍ରମ ଦ୍ଵାରା ଠକି ହୁଅ ନାହିଁ।
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਪਤਿ ਰਾਖਸੀ ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਪਹਿਰਾਇਆ ॥੪॥੧੬॥੪੬॥
ହେ ନାନକ! ଯାହାକୁ ପ୍ରଭୁ କୀର୍ତ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତି, ତାହାର ହିଁ ନାମ-ପ୍ରତିଷ୍ଠା ରଖିଥାନ୍ତି||4||16||46||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਮਾਟੀ ਤੇ ਜਿਨਿ ਸਾਜਿਆ ਕਰਿ ਦੁਰਲਭ ਦੇਹ ॥
ଯିଏ ମାଟି ଦ୍ଵାରା ଆମର ଏହି ଦୁର୍ଲଭ ଶରୀର ବନାଇଛନ୍ତି,
ਅਨਿਕ ਛਿਦ੍ਰ ਮਨ ਮਹਿ ਢਕੇ ਨਿਰਮਲ ਦ੍ਰਿਸਟੇਹ ॥੧॥
ଆମର ଅନେକ ଅବଗୁଣ ମନରେ ଲୁଚାଇ ରଖିଛନ୍ତି, ଯେଉଁ କାରଣରୁ ଆମେ ନିର୍ମଳ ଦେଖା ଯାଉଛୁ॥1॥
ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨੈ ਤੇ ਜਿਸ ਕੇ ਗੁਣ ਏਹ ॥
ଯିଏ ଆମ ଉପରେ ଏତେ ଉପକାର କରିଛନ୍ତି, ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ମନରୁ କିପରି ବିସ୍ମୃତ କରାଯାଇ ପାରିବ?
ਪ੍ਰਭ ਤਜਿ ਰਚੇ ਜਿ ਆਨ ਸਿਉ ਸੋ ਰਲੀਐ ਖੇਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯିଏ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ତ୍ୟାଗ କରି ଦୁନିଆର ମୋହରେ ଫସିଯାଏ, ସେ ଧୂଳିରେ ମିଳିଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਸਿਮਰਹੁ ਸਿਮਰਹੁ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਮਤ ਬਿਲਮ ਕਰੇਹ ॥
ଜୀବନର ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସ୍ମରଣ କର ତଥା ଏହି କାର୍ଯ୍ୟରେ ବିଳମ୍ବ କର ନାହିଁ।
ਛੋਡਿ ਪ੍ਰਪੰਚੁ ਪ੍ਰਭ ਸਿਉ ਰਚਹੁ ਤਜਿ ਕੂੜੇ ਨੇਹ ॥੨॥
ମିଥ୍ୟା ସ୍ନେହ ଓ ପ୍ରପଞ୍ଚ ବୁଦ୍ଧି ତ୍ୟାଗ କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣରେ ଲୀନ ରୁହ॥2॥
ਜਿਨਿ ਅਨਿਕ ਏਕ ਬਹੁ ਰੰਗ ਕੀਏ ਹੈ ਹੋਸੀ ਏਹ ॥
ଅନେକ ପ୍ରକାର ଖେଳ-ତମାସା ଯିଏ ବନାଇଛନ୍ତି ସେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଅଛନ୍ତି ଆଉ ଭବିଷ୍ୟତରେ ମଧ୍ୟ ରହିବେ।
ਕਰਿ ਸੇਵਾ ਤਿਸੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗੁਰ ਤੇ ਮਤਿ ਲੇਹ ॥੩॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଠାରୁ ଉପଦେଶ ନେଇ ସେହି ପରଂବ୍ରହ୍ମଙ୍କ ଉପାସନା କର॥3॥
ਊਚੇ ਤੇ ਊਚਾ ਵਡਾ ਸਭ ਸੰਗਿ ਬਰਨੇਹ ॥
ଇଶ୍ଵର ମହାନ ଅଟନ୍ତି, ସର୍ବୋପରି ଅଟନ୍ତି,, ଏହା ବର୍ଣ୍ଣନୀୟ ଯେ ସେ ସବୁଙ୍କ ସହିତ ଅଛନ୍ତି।
ਦਾਸ ਦਾਸ ਕੋ ਦਾਸਰਾ ਨਾਨਕ ਕਰਿ ਲੇਹ ॥੪॥੧੭॥੪੭॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ହେ ରଚୟିତା! ମୋତେ ନିଜର ଦାସର ଦାସର ଦାସ ବନାଇ ଦିଅ||4||17||47||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਏਕ ਟੇਕ ਗੋਵਿੰਦ ਕੀ ਤਿਆਗੀ ਅਨ ਆਸ ॥
ସବୁ ଆଶା ତ୍ୟାଗ କରି କେବଳ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ସାହାରା ହିଁ ନେଇଛି।
ਸਭ ਊਪਰਿ ਸਮਰਥ ਪ੍ਰਭ ਪੂਰਨ ਗੁਣਤਾਸ ॥੧॥
ପ୍ରଭୁ ଗୁଣର ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭଣ୍ଡାର ଅଟନ୍ତି, ଆଉ ସେ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି॥1॥
ਜਨ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ਹੈ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣੀ ਪਾਹਿ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ହିଁ ଭକ୍ତଙ୍କ ଜୀବନର ଆଧାର ଅଟେ, ଏଥିପାଇଁ ସେ ତାହାଙ୍କ ଶରଣରେ ହିଁ ପଡି ରହିଥାଏ।
ਪਰਮੇਸਰ ਕਾ ਆਸਰਾ ਸੰਤਨ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ମନରେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ହିଁ ଆଶ୍ରା ଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਆਪਿ ਰਖੈ ਆਪਿ ਦੇਵਸੀ ਆਪੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰੈ ॥
ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜୀବଙ୍କ ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି, ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ତାହାଙ୍କୁ ଭୋଜନ ଦେଇଥାନ୍ତି ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସବୁଙ୍କୁ ପାଳନ ପୋଷଣ କରିଥାନ୍ତି।