Page 779
ਹੋਇ ਰੇਣ ਸਾਧੂ ਪ੍ਰਭ ਅਰਾਧੂ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਾ ॥
ମୁଁ ସାଧୁଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳି ବନି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆରାଧନା କରିଥାଏ ଆଉ ଏହି ପ୍ରକାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਦਇਆ ਧਾਰਹੁ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥੨॥
ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି ଯେ ହେ ହରି! ମୋ' ଉପରେ ଦୟା କର, ଯେପରି ଏମଏନ ସର୍ବଦା ତୋର ଗୁଣ ଗାନ କରି ପାରିବି।
ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਸਾਗਰੁ ਤਰਿਆ ॥
ହେ ଭାଇ! ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ଭବସାଗରରୁ ପାର ହୋଇ ପାରିବା।
ਹਰਿ ਚਰਣ ਜਪਤ ਨਿਸਤਰਿਆ ॥
ହରି-ଚରଣର ଜପ କରିବା ଦ୍ଵାରା ନିସ୍ତାର ପାଇ ପାରିବା।
ਹਰਿ ਚਰਣ ਧਿਆਏ ਸਭਿ ਫਲ ਪਾਏ ਮਿਟੇ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ॥
ହରିଙ୍କ ଚରଣର ଧ୍ୟାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ସାରା ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ ଆଉ ଜନ୍ମ-ମରଣର ଚକ୍ର ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਸੁਭਾਇ ਹਰਿ ਜਪਿ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਾ ॥
ପ୍ରେମ ବ ହକଟି ଦ୍ଵାରା ସ୍ଵାଭାବିକ ବ ହବରେ ହରିଙ୍କ ଜପ କରି ନିଜ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଇଚ୍ଛାରେ ଲାଗିଥାଏ।
ਜਪਿ ਏਕੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰ ਪੂਰਨ ਤਿਸੁ ਬਿਨਾ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥
ହେ ଭାଇ! ତୁ ମଧ୍ୟ ସେହି ଅଦୃଷ୍ଟ, ଅପରାମ୍ପର ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଏକ ପାମତ୍ମାଙ୍କ ଜପ କର, କାରଣ ତାହାଙ୍କ ବିନା ଆଉ କେହି ବଡ ନାହାନ୍ତି।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਭਰਮੁ ਖੋਇਆ ਜਤ ਦੇਖਾ ਤਤ ਸੋਈ ॥੩॥
ନାନକ ବିନତି କରିଥାନ୍ତି ଯେ ଗୁରୁ ଭ୍ରମ ଦୂର କରି ଦେଇଛନ୍ତି, ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେଉଁଠି ମଧ୍ୟ ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ଦେଖିଥାନ୍ତି॥3॥
ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ॥
ହେ ଭାଇ! ହରିଙ୍କ ନାମ ପତିତକୁ ପବିତ୍ର କରିଥାଏ।
ਪੂਰਨ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੇ ਕਾਮਾ ॥
ସେ ସନ୍ଥଜନଙ୍କ ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଥାନ୍ତି।
ਗੁਰੁ ਸੰਤੁ ਪਾਇਆ ਪ੍ਰਭੁ ਧਿਆਇਆ ਸਗਲ ਇਛਾ ਪੁੰਨੀਆ ॥
ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ସନ୍ଥ ରୂପୀ ଗୁରୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି, ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଧ୍ୟାନ-ମନନ କରିଛି ଏବଂ ଏହା ଦ୍ଵାରା ମୋର ସାରା ମନୋକମନା ପୁରା ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਹਉ ਤਾਪ ਬਿਨਸੇ ਸਦਾ ਸਰਸੇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ॥
ମୋର ଅଭିମାନର ତାପ ନଷ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଛି, ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ସର୍ବଦା ପ୍ରସନ୍ନ ରହିଥାଏ ଆଉ ମୋତେ ବିଛେଦ ହୋଇଥିବା ପ୍ରଭୁ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି।
ਮਨਿ ਸਾਤਿ ਆਈ ਵਜੀ ਵਧਾਈ ਮਨਹੁ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ॥
ମୋର ମନରେ ବହୁତ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି ଆଉ ଶୁଭକାମନା ମିଳୁଅଛି, ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋର ମନରୁ ପ୍ରଭୁ କେବେ ମଧ୍ୟ ବିସ୍ମୃତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਸਦਾ ਭਜੁ ਜਗਦੀਸਰੈ ॥੪॥੧॥੩॥
ନାନକ ବିନତି କରିଥାଏ ଯେ ସଦଗୁରୁ ମୋର ହୃଦୟରେ ଏହି କଥା ରଖିଛନ୍ତି ଯେ ସର୍ବଦା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଭଜନ କର||4||1||3|
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੩
ରାଗ ସୁହୀ ଛନ୍ତ ମହଲା 5 ଘର 3
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରେ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਤੂ ਠਾਕੁਰੋ ਬੈਰਾਗਰੋ ਮੈ ਜੇਹੀ ਘਣ ਚੇਰੀ ਰਾਮ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ସବୁଙ୍କ ମାଲିକ ଅଟୁ ଆଉ ବୈରାଗ୍ୟବାନ ଅଟୁ, ମୋ' ଭଳି ତୋର ଅନେକ ଦାସୀ ଅଛନ୍ତି।
ਤੂੰ ਸਾਗਰੋ ਰਤਨਾਗਰੋ ਹਉ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਾ ਤੇਰੀ ਰਾਮ ॥
ତୁ ରତ୍ନାକର ସାଗର ଅଟୁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୋ'ର ମୂଲ୍ୟ ଜାଣେ ନାହିଁ।
ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਾ ਤੂ ਵਡ ਦਾਣਾ ਕਰਿ ਮਿਹਰੰਮਤਿ ਸਾਂਈ ॥
ତୁ ବଡ ବୁଦ୍ଧିମାନ ଅଟୁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୋର ଗୁଣ ଜାଣେ ନାହିଁ, ହେ ସ୍ଵାମୀ! ମୋ' ଉପରେ କୃପା କର।
ਕਿਰਪਾ ਕੀਜੈ ਸਾ ਮਤਿ ਦੀਜੈ ਆਠ ਪਹਰ ਤੁਧੁ ਧਿਆਈ ॥
ନିଜ କୃପା-ଦୃଷ୍ଟି କର ଆଉ ମୋତେ ଏପରି ବୁଦ୍ଧି ଦିଅ, ମୁଁ ଆଠ ପହର ତୋ'ର ହିଁ ଧ୍ୟାନ କରୁଥିବି।
ਗਰਬੁ ਨ ਕੀਜੈ ਰੇਣ ਹੋਵੀਜੈ ਤਾ ਗਤਿ ਜੀਅਰੇ ਤੇਰੀ ॥
ହେ ଜୀବାତ୍ମା! ଗର୍ବ କର ନାହିଁ, ସବୁଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳି ବନି ଯାଅ, ତୋ'ର ଗତି ହୋଇଯିବ।
ਸਭ ਊਪਰਿ ਨਾਨਕ ਕਾ ਠਾਕੁਰੁ ਮੈ ਜੇਹੀ ਘਣ ਚੇਰੀ ਰਾਮ ॥੧॥
ହେ ଭାଇ! ନାନକଙ୍କ ମାଲିକ ସବୁଠାରୁ ମହାନ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ମୋ' ଭଳି ତାହାଙ୍କ ଅନେକ ଦାସୀ ଅଛନ୍ତି॥1॥
ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਗਉਹਰ ਅਤਿ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ਤੁਮ ਪਿਰ ਹਮ ਬਹੁਰੀਆ ਰਾਮ ॥
ହେ ଇଶ୍ଵର! ତୁ ଗୁଣର ଗଭୀର ସାଗର ଓ ଗହନ-ଗମ୍ଭୀର ଅଟୁ! ତୁ ମୋର ପତି ଅଟୁ ଆଉ ମୁଁ ତୋ'ର ପତ୍ନୀ ଅଟେ।
ਤੁਮ ਵਡੇ ਵਡੇ ਵਡ ਊਚੇ ਹਉ ਇਤਨੀਕ ਲਹੁਰੀਆ ਰਾਮ ॥
ତୁ ବହୁତ ବଡ ଅଟୁ, ସବୁଠାରୁ ଉଚ୍ଚ ଅଟୁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ବହୁତ ଛୋଟ ଅଟେ।
ਹਉ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਏਕੋ ਤੂਹੈ ਆਪੇ ਆਪਿ ਸੁਜਾਨਾ ॥
ମୁଁ କିଛି ମଧ୍ୟ ଜାଣେ ନାହିଁ, ଏକ ତୁ ହିଁ ଅଟୁ, ଯିଏ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ବଡ ଚତୁର ଅଟେ।
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨਿਮਖ ਪ੍ਰਭ ਜੀਵਾ ਸਰਬ ਰੰਗ ਰਸ ਮਾਨਾ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ନିମିଷ ମାତ୍ର ତୋ'ର ଅମୃତ ଦୃଷ୍ଟି ଦ୍ଵାରା ମୋତେ ଜୀବନ ମିଳିଯାଏ ଆଉ ସାରା ରଙ୍ଗ ରସ ହାସଲ ହୋଇଥାଏ।
ਚਰਣਹ ਸਰਨੀ ਦਾਸਹ ਦਾਸੀ ਮਨਿ ਮਉਲੈ ਤਨੁ ਹਰੀਆ ॥
ମୁଁ ତୋର ଦାସୀ ଅଟେ ଆଉ ତୋର ହିଁ ଚରଣର ଶରଣ ନେଇଛି, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ମୋର ମନ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ସାରା ଶରୀର ଖୁସିରେ ଫୁଲ ଭଳି ଖେଳି ଉଠିଛି।
ਨਾਨਕ ਠਾਕੁਰੁ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ਆਪਨ ਭਾਵਨ ਕਰੀਆ ॥੨॥
ହେ ନାନକ! ଇଶ୍ଵର ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ଠାରେ ରହିଛନ୍ତି ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ ଯାହା ଉପଯୁକ୍ତ ଲାଗିଥାଏ, ସେ ତାହା କରିଥାନ୍ତି॥2॥
ਤੁਝੁ ਊਪਰਿ ਮੇਰਾ ਹੈ ਮਾਣਾ ਤੂਹੈ ਮੇਰਾ ਤਾਣਾ ਰਾਮ ॥
ହେ ରାମ ତୋ' ପ୍ରତି ମୋର ବଡ ଗୌରବ ରହିଛି, ତୁ ହିଁ ମୋର ବଳ ଅଟୁ।
ਸੁਰਤਿ ਮਤਿ ਚਤੁਰਾਈ ਤੇਰੀ ਤੂ ਜਾਣਾਇਹਿ ਜਾਣਾ ਰਾਮ ॥
ମୋତେ ତୋ' ଦ୍ଵାରା ହିନ ସୁରତି, ବୁଦ୍ଧି ଓ ଚତୁରତା ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଛି, ଯଦି ତୁ ମୋତେ ବୁଝିଥାଉ, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ତୋତେ ବୁଝିଥାଏ।
ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ਪਛਾਣੈ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਸਿਰੰਦੇ ॥
ଯାହା ଉପରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ କୃପାଦୃଷ୍ଟି ହୋଇଥାଏ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଜାଣିଥାଏ ଏବଂ ସେ ହି ତାହାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନି ଥାଏ।
ਮਨਮੁਖਿ ਭੂਲੀ ਬਹੁਤੀ ਰਾਹੀ ਫਾਥੀ ਮਾਇਆ ਫੰਦੇ ॥
ମନମୁଖୀ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ ଅନେକ ରାସ୍ତାରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହିଥାଏ ଆଉ ମାୟାର ଜାଲରେ ଫସି ରହିଥାଏ।
ਠਾਕੁਰ ਭਾਣੀ ਸਾ ਗੁਣਵੰਤੀ ਤਿਨ ਹੀ ਸਭ ਰੰਗ ਮਾਣਾ ॥
ଯେଉଁ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ସେ ହିଁ ଗୁଣବାନ ଅଟେ ଏବଂ ସେ ଜୀବନର ସବୁ ଖୁସି ହାସଲ କରିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਕੀ ਧਰ ਤੂਹੈ ਠਾਕੁਰ ਤੂ ਨਾਨਕ ਕਾ ਮਾਣਾ ॥੩॥
ହେ ଠାକୁର! ତୁ ହିଁ ନାନକଙ୍କ ସାହାରା ଅଟୁ ଏବଂ ତୁ ହିଁ ନାନକଙ୍କ ସମ୍ମାନ ଅଟୁ॥3॥
ਹਉ ਵਾਰੀ ਵੰਞਾ ਘੋਲੀ ਵੰਞਾ ਤੂ ਪਰਬਤੁ ਮੇਰਾ ਓਲ੍ਹ੍ਹਾ ਰਾਮ ॥
ହେ ରାମ! ମୁଁ ତୋ' ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ, ତୁ ମୋର ପର୍ବତ ରୂପୀ ଢାଲ ଅଟୁ।
ਹਉ ਬਲਿ ਜਾਈ ਲਖ ਲਖ ਲਖ ਬਰੀਆ ਜਿਨਿ ਭ੍ਰਮੁ ਪਰਦਾ ਖੋਲ੍ਹ੍ਹਾ ਰਾਮ ॥
ମୁଁ ତୋ' ପ୍ରତି ସଦା ସମର୍ପିତ ଅଟେ, ମୋର ଭ୍ରମର ପରଦା ଖୋଲିଯାଇଛି।