Page 747
ਸਭੇ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਜਾ ਪਾਇਆ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
ଯେବେ ଠାରୁ ଅଗମ୍ୟ ଏବଂ ଅପାର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପାଇଛି, ମୋର ସବୁ ଇଛା ପୁରା ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ ਮਿਲਿਆ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਤੇਰਿਆ ਚਰਣਾ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰਾ ॥੪॥੧॥੪੭॥
ଗୁରୁ ନାନକଙ୍କୁ ପରମାତ୍ମା ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି ଏବଂ ମୁଁ ତୋର ଚରଣରେ ସମର୍ପିତ ଯାଉଛି||4||1||47||
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੭
ରାଗ ସୁହୀ ମହଲା 5 ଘର 7
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਤੂਹੈ ਮਨਾਇਹਿ ਜਿਸ ਨੋ ਹੋਹਿ ਦਇਆਲਾ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଯାହା ଉପରେ ତୁ ଦୟାଳୁ ହେଉ, ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ନିଜର ହୁକୁମ ପାଳନ କରାଉ।
ਸਾਈ ਭਗਤਿ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤੂੰ ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥੧॥
ସେ ହିଁ ତୋର ଭକ୍ତି ଅଟେ, ଯାହା ତୋତେ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ତୁ ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ପାଳନ-ପୋଷଣ କରିବା ବାଲା ଅଟୁ॥1॥
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਰਾਇ ਸੰਤਾ ਟੇਕ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੀ ॥
ହେ ମୋର ରାମ! ସନ୍ଥଙ୍କୁ ତୋର ହିଁ ସାହାରା ଅଛି।
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਤੂਹੈ ਅਧਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯାହା ତୋତେ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ତାହା ସହର୍ଷ ମଞ୍ଜୁର ହୋଇଥାଏ, ତୁ ହିଁ ତାହାଙ୍କ ତନ ଓ ମନର ଅବଲମ୍ବନ ଅଟୁ॥1॥ରୁହ॥
ਤੂੰ ਦਇਆਲੁ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਿ ਮਨਸਾ ਪੂਰਣਹਾਰਾ ॥
ହେ କୃପାନିଧି! ତୁ ବଡ ଦୟାଳୁ ଏବଂ କୃପାଳୁ ଅଟୁ ଏବଂ ସବୁଙ୍କ ଆଶା ପୁରା କରିବା ବାଲା ଅଟୁ।
ਭਗਤ ਤੇਰੇ ਸਭਿ ਪ੍ਰਾਣਪਤਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਤੂੰ ਭਗਤਨ ਕਾ ਪਿਆਰਾ ॥੨॥
ହେ ପ୍ରାଣପତି ପ୍ରିୟତମ! ସବୁ ଭକ୍ତ ତୋ’ ପାଖରେ ବହୁତ ପ୍ରିୟ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ତୁ ଭକ୍ତଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଅଟୁ॥2॥
ਤੂ ਅਥਾਹੁ ਅਪਾਰੁ ਅਤਿ ਊਚਾ ਕੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਤੇਰੀ ਭਾਤੇ ॥
ତୁ ଅଥଳ, ଅପରାମ୍ପର ଏବଂ ବହୁତ ଉଚ୍ଚ ଅଟୁ ଆଉ ତୋ’ ଭଳି ସୃଷ୍ଟିରେ କେହି ନାହାନ୍ତି।
ਇਹ ਅਰਦਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ਸੁਆਮੀ ਵਿਸਰੁ ਨਾਹੀ ਸੁਖਦਾਤੇ ॥੩॥
ହେ ସୁଖଦାତା ସ୍ଵାମୀ! ତୋ’ ପାଖରେ ମୋର ଏହି ପ୍ରାର୍ଥନା ଯେ ତୁ କେବେମଧ୍ୟ ମୋତେ ବିସ୍ମୃତ କର ନାହିଁ॥3॥
ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਸੁਆਮੀ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾ ॥
ହେ ମାଲିକ! ଯଦି ତୋତେ ଉପଯୁକ୍ତ ଲାଗିଥାଏ, ମୁଁ ଦିନରାତି ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସରେ ତୋର ଗୁଣଗାନ କରିବି।
ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ਸੁਖੁ ਨਾਨਕੁ ਮਾਗੈ ਸਾਹਿਬ ਤੁਠੈ ਪਾਵਾ ॥੪॥੧॥੪੮॥
ହେ ମୋର ସାହେବ! ନଅଙ୍କ ତୋ’ ଠାରୁ ତୋର ନାମ ରୂପ ସୁଖ ହିଁ ମାଗିଥାନ୍ତି, ଯଦି ଯଦି ତୁ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଯାଉ, ତୋର ନାମ ପାଇ ପାରିବି ||4||1||48||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସୁହୀ ମହଲା 5 ॥
ਵਿਸਰਹਿ ਨਾਹੀ ਜਿਤੁ ਤੂ ਕਬਹੂ ਸੋ ਥਾਨੁ ਤੇਰਾ ਕੇਹਾ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୋର ସେହି ସ୍ଥାନ କେଉଁଠି ଅଛି , ଯେଉଁଠି ତୁ କେବେ ବିସ୍ମରଣ କରୁ ନାହୁଁ,
ਆਠ ਪਹਰ ਜਿਤੁ ਤੁਧੁ ਧਿਆਈ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ਦੇਹਾ ॥੧॥
ଯେଉଁଠି ଆଠ ପ୍ରହର ତୋର ଧ୍ୟାନ କରୁଥିବି ଏବଂ ମୋର ଶରୀର ନିର୍ମଳ ହୋଇଯାଏ॥1॥
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਹਉ ਸੋ ਥਾਨੁ ਭਾਲਣ ਆਇਆ ॥
ହେ ମୋର ରାମ! ସେହି ସ୍ଥାନ ଖୋଜିବା ପାଇଁ ଆସିଛି।
ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਭਇਆ ਸਾਧਸੰਗੁ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਸਰਣਾਈ ਪਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଖୋଜି ଖୋଜି ମୋର ମିଳନ ସାଧୁଙ୍କ ସହିତ ହୋଇ ଯାଇଛି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଶରଣରେ ତୋତେ ପାଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਬੇਦ ਪੜੇ ਪੜਿ ਬ੍ਰਹਮੇ ਹਾਰੇ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਨਹੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
ବ୍ରହ୍ମା ବେଦର ଅଧ୍ୟୟନ କରିଛନ୍ତି ଆଉ ସେ ତାହାକୁ ପଢି ପଢି ଥକି ଯାଇଛନ୍ତି, ତଥାପି ସେଥିରୁ ତିଳେ ମାତ୍ର ଲାଭ ପାଇ ନାହାନ୍ତି।
ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਫਿਰਹਿ ਬਿਲਲਾਤੇ ਤੇ ਭੀ ਮੋਹੇ ਮਾਈ ॥੨॥
ବଡ ବଡ ସାଧକ ଏବଂ ସିଦ୍ଧ ମଧ୍ୟ ତୋର ଦର୍ଶନ ପାଇଁ ବ୍ୟାକୁଳ ରହିଥାନ୍ତି, ପରନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ମାୟା ମୋହି ନେଇଛି॥2॥
ਦਸ ਅਉਤਾਰ ਰਾਜੇ ਹੋਇ ਵਰਤੇ ਮਹਾਦੇਵ ਅਉਧੂਤਾ ॥
ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ଦଶ ପୂଜନୀୟ ଅବତାର ହୋଇଛି ତଥା ମହାଦେବ ମଧ୍ୟ ମହାନ ଅବଧୂତ ଅଟନ୍ତି।
ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਭੀ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਓ ਤੇਰਾ ਲਾਇ ਥਕੇ ਬਿਭੂਤਾ ॥੩॥
ପରନ୍ତୁ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ତୋ’ର ରହସ୍ୟ ପାଇ ନାହାନ୍ତି ଆଉ ଅନେକ ସାଧୁ ମଧ୍ୟ ନିଜ ଶରୀରରେ ବିଭୁତି ଲଗାଇ ଲଗାଇ ଥକି ଯାଇଛନ୍ତି॥3॥
ਸਹਜ ਸੂਖ ਆਨੰਦ ਨਾਮ ਰਸ ਹਰਿ ਸੰਤੀ ਮੰਗਲੁ ਗਾਇਆ ॥
ଯେଉଁ ସନ୍ଥଜନ ଭଗବାନଙ୍କ ସ୍ତୁତିଗାନ କରିଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ, ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି।
ਸਫਲ ਦਰਸਨੁ ਭੇਟਿਓ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਤਾ ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥੪॥੨॥੪੯॥
ହେ ନାନକ! ଯେତେବେଳେ ତାହାଙ୍କୁ ଗୁରୁ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ ଜୀବନସଫଳ କରାଇବା ବାଲା ଅଟେ, ସେ ନିଜ ତନ ଓ ମନରେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ଚିନ୍ତନ କରିଛନ୍ତି||4||2||49||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସୁହୀ ମହଲା 5 ॥
ਕਰਮ ਧਰਮ ਪਾਖੰਡ ਜੋ ਦੀਸਹਿ ਤਿਨ ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਲੂਟੈ ॥
ଲୋକମାନେ ଗର୍ବ ରୂପୀ ଧର୍ମ-କର୍ମ କରିବାର ଦେଖାଯାଏ, ସେହି ଧର୍ମ-କର୍ମକୁ ଯମରାଜ ଲୁଟି ନେଇଥାନ୍ତି ଅର୍ଥାତ ଏହାର କିଛି ଫଳ ମିଳେନାହିଁ।
ਨਿਰਬਾਣ ਕੀਰਤਨੁ ਗਾਵਹੁ ਕਰਤੇ ਕਾ ਨਿਮਖ ਸਿਮਰਤ ਜਿਤੁ ਛੂਟੈ ॥੧॥
ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଶୁଦ୍ଧ ଚିନ୍ତନ କର, କ୍ଷଣ ମାତ୍ର ଯାହାଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କରିଲେ ମନୁଷ୍ୟ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇଯାଏ॥1॥
ਸੰਤਹੁ ਸਾਗਰੁ ਪਾਰਿ ਉਤਰੀਐ ॥
ହେ ସନ୍ଥଜନ! ଏହି ପରି ଭବସାଗରରୁ ପାର ହୋଇ ପାରିବା।
ਜੇ ਕੋ ਬਚਨੁ ਕਮਾਵੈ ਸੰਤਨ ਕਾ ਸੋ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਤਰੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯଦି କେହି ସନ୍ଥଙ୍କ ବଚନ ଅନୁସରଣ କରିଥାଏ, ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ସେ ଭବସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਕੋਟਿ ਤੀਰਥ ਮਜਨ ਇਸਨਾਨਾ ਇਸੁ ਕਲਿ ਮਹਿ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ॥
ଏହି ଜଗତରେ ତୀର୍ଥରେ କୋଟି କୋଟି ସ୍ନାନର ଅଭିମାନ ରୂପୀ ମଇଳା ଭରି ହୋଇଯାଏ।
ਸਾਧਸੰਗਿ ਜੋ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਕਰਿ ਲੀਜੈ ॥੨॥
ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ରହି ଭଗବାନଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ, ସେ ନିଜ ମନକୁ ଅଭିମାନ ରୂପୀ ମଇଳା ଠାରୁ ନିର୍ମଳ କରିଥାଏ॥2॥
ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਭਿ ਸਾਸਤ ਇਨ੍ਹ੍ਹ ਪੜਿਆ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
ବେଦ, କୋରାନ, ସ୍ମୃତି ଏବଂ ସବୁ ଶାସ୍ତ୍ରର ଅଧ୍ୟୟନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମନୁଷ୍ୟର ମୁକ୍ତି ହୁଏନାହିଁ।
ਏਕੁ ਅਖਰੁ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਤਿਸ ਕੀ ਨਿਰਮਲ ਸੋਈ ॥੩॥
ଯେଉଁ ଗୁରୁମୁଖୀ ଏକ ନାମ ରୂପୀ ଅକ୍ଷର ଜପ କରିଥାଏ, ଦୁନିଆରେ ତାହାର କୀର୍ତ୍ତି ହୋଇଥାଏ॥3॥
ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸੂਦ ਵੈਸ ਉਪਦੇਸੁ ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਕਉ ਸਾਝਾ ॥
ଏହି ଉପଦେଶ କ୍ଷତ୍ରିୟ, ବ୍ରାହ୍ମଣ, ଶୂଦ୍ର ଏବଂ ବୈଶ୍ୟ ଏହି ଚାରି ବର୍ଣ୍ଣ ପାଇଁ ସନ୍ଦେଶ ଯେ