Page 721
ਰਾਗੁ ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧
ରାଗ ତିଲଙ୍ଗ ମହଲା 1 ଘର 1
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ନାମ ସତ୍ୟ ଅଟେ, ସେହି ଆଦିପୁରୁଷ ସଂସାରର ରଚନାହାର ଅଟନ୍ତି, ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି, ଅଭୟ ଅଟନ୍ତି, ଶତ୍ରୁ ରହିତ ହେବା କାରଣରୁ ପ୍ରେମସ୍ଵରୂପ ଅଟନ୍ତି, ସେହି କାଳାତୀତ ବ୍ରହ୍ମ-ମୂର୍ତ୍ତି ସଦା ଅମ୍ମର ଅଟନ୍ତି, ଏଣୁ ଜନ୍ମ-ମରଣର ଚକ୍ରରୁ ରହିତ ଅଟନ୍ତି, ସ୍ଵଜନ୍ମା ଅର୍ଥାତ ସ୍ଵୟଂ ପ୍ରକାଶମାନ ହୋଇଛନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਯਕ ਅਰਜ ਗੁਫਤਮ ਪੇਸਿ ਤੋ ਦਰ ਗੋਸ ਕੁਨ ਕਰਤਾਰ ॥
ହେ କର୍ତ୍ତା! ମୁଁ ତୋ' ପାଖରେ ଏକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ, ଏହାକୁ କାନ ଦେଇ ଶୁଣ।
ਹਕਾ ਕਬੀਰ ਕਰੀਮ ਤੂ ਬੇਐਬ ਪਰਵਦਗਾਰ ॥੧॥
ତୁ ସର୍ବଦା ସତ୍ୟ ଅଟୁ, ବହୁତ ବଡ ଅଟୁ, କୃପାଳୁ ଅଟୁ, ତୋ' ପାଖରେ କୌଣସି କଳଙ୍କ ନାହିଁ, ତୁ ସବୁଙ୍କ ପୋଷକ ଅଟୁ॥1॥
ਦੁਨੀਆ ਮੁਕਾਮੇ ਫਾਨੀ ਤਹਕੀਕ ਦਿਲ ਦਾਨੀ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ତୁ ଏହି ସତ୍ୟ ଜାଣେ ଯେ ଏହି ଦୁନିଆ ନଶ୍ଵର ଅଟେ।
ਮਮ ਸਰ ਮੂਇ ਅਜਰਾਈਲ ਗਿਰਫਤਹ ਦਿਲ ਹੇਚਿ ਨ ਦਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତୁ କିଛି ମଧ୍ୟ ଜାଣି ନାହୁଁ ଯେ ମୃତ୍ୟୁ ଦୁତ ଇଜରାଇଲ ମୋର ମସ୍ତକର ବାଲ ଧରିଛି॥1॥ରୁହ॥
ਜਨ ਪਿਸਰ ਪਦਰ ਬਿਰਾਦਰਾਂ ਕਸ ਨੇਸ ਦਸਤੰਗੀਰ ॥
ସ୍ତ୍ରୀ, ପୁତ୍ର, ପିତା ଏବଂ ଭାଇ ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ମଧ୍ୟ ତୋର ସହାୟକ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ।
ਆਖਿਰ ਬਿਅਫਤਮ ਕਸ ਨ ਦਾਰਦ ਚੂੰ ਸਵਦ ਤਕਬੀਰ ॥੨॥
ଯେତେବେଳେ ଶେଷରେ ମୋର ମୃତ୍ୟୁ ଆସିଯିବ, ମୃତକ ଶରୀର ପାଖରେ ନମାଜ ପଢାଯିବ, ତାପରେ କେହି ମଧ୍ୟ ଏଠାରେ ରଖି ପାରିବେ ନାହିଁ॥2॥
ਸਬ ਰੋਜ ਗਸਤਮ ਦਰ ਹਵਾ ਕਰਦੇਮ ਬਦੀ ਖਿਆਲ ॥
ମୁଁ ଜୀବନ ସାରା ଲୋଭରେ ହିଁ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହିଛି, ମନ୍ଦ ପାଖରେ ଧ୍ୟାନ ଦେଇଛି।
ਗਾਹੇ ਨ ਨੇਕੀ ਕਾਰ ਕਰਦਮ ਮਮ ਈ ਚਿਨੀ ਅਹਵਾਲ ॥੩॥
ମୋର ଦଶା ଏହା ଯେ ମୁଁ କେବେ କୌଣସି ଭଲ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ନାହିଁ॥3॥
ਬਦਬਖਤ ਹਮ ਚੁ ਬਖੀਲ ਗਾਫਿਲ ਬੇਨਜਰ ਬੇਬਾਕ ॥
ମୋ' ଭଳି ଦୁନିଆରେ କେହି ଭାଗ୍ୟହୀନ, ପ୍ରବଞ୍ଚକ, ନିର୍ଲଜ୍ଜ ନାହାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਬੁਗੋਯਦ ਜਨੁ ਤੁਰਾ ਤੇਰੇ ਚਾਕਰਾਂ ਪਾ ਖਾਕ ॥੪॥੧॥
ଦାସ ନାନକ ଏହା କହନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋ' ଉପରେ ଏପରି କୃପା କର ଯେପରି ମୁଁ ତୋର ସେବକର ଚରଣ ଧୂଳିରେ ମିଶି ଯିବି||4||1||
ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨
ତିଲଙ୍ଗ ମହଲା 1 ଘର 2
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਭਉ ਤੇਰਾ ਭਾਂਗ ਖਲੜੀ ਮੇਰਾ ਚੀਤੁ ॥
ହେ ମାଲିକ! ତୋର ଡର ହିଁ ମୋର ଭାଙ୍ଗ ଅଟେ ଆଉ ମୋର ଚିତ୍ତ ଏହି ଭାଙ୍ଗକୁ ପାଇବା ବାଲା ଚମଡା ଥାଳି ଅଟେ।
ਮੈ ਦੇਵਾਨਾ ਭਇਆ ਅਤੀਤੁ ॥
ମୁ ଡର ରୂପୀ ଭାଙ୍ଗ ପିଇ ନିଶାସକ୍ତ ବନିଯାଇଛି।
ਕਰ ਕਾਸਾ ਦਰਸਨ ਕੀ ਭੂਖ ॥
ମୋତେ ତୋର ଦର୍ଶନର କ୍ଷୁଧା ଲାଗିଛି ଆଉ ମୋର ଦୁଇ ହାତ ତୋର ଦ୍ଵାରରେ ଭିକ୍ଷା ମାଗିବା ଖପୁରି ଅଟେ।
ਮੈ ਦਰਿ ਮਾਗਉ ਨੀਤਾ ਨੀਤ ॥੧॥
ମୁଁ ନିତ୍ୟ ତୋର ଦ୍ଵାରରେ ଦର୍ଶନର ଭିକ୍ଷା ମାଗିଥାଏ॥1॥
ਤਉ ਦਰਸਨ ਕੀ ਕਰਉ ਸਮਾਇ ॥
ମୁଁ ତୋର ଦର୍ଶନ ହିଁ ମାଗିଥାଏ।
ਮੈ ਦਰਿ ਮਾਗਤੁ ਭੀਖਿਆ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ ଭିକାରୀ ତୋର ଦ୍ଵାରକୁ ଆସିଛି, ମୋତେ ଦର୍ଶନର ଭିକ୍ଷା ଦିଅ॥1॥ରୁହ॥
ਕੇਸਰਿ ਕੁਸਮ ਮਿਰਗਮੈ ਹਰਣਾ ਸਰਬ ਸਰੀਰੀ ਚੜ੍ਹ੍ਹਣਾ ॥
କେସର, ଫୁଲ, କସ୍ତୁରୀ ଏବଂ ସୁନା ଇତ୍ୟାଦି ସବୁଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିଥାଏ।
ਚੰਦਨ ਭਗਤਾ ਜੋਤਿ ਇਨੇਹੀ ਸਰਬੇ ਪਰਮਲੁ ਕਰਣਾ ॥੨॥
ଏପରି ଚନ୍ଦନ ଯେପରି ଭକ୍ତ ଠାରେ ଜ୍ୟୋତି ଦେଇଥାଏ, ଯାହା ସବୁଙ୍କୁ ନିଜ ଜ୍ଞାନ ସୁଗନ୍ଧି ଦେଇଥାଏ॥2॥
ਘਿਅ ਪਟ ਭਾਂਡਾ ਕਹੈ ਨ ਕੋਇ ॥
ଘିଅ ଓ ରେଶମକୁ କେହି ମନ୍ଦ କହନ୍ତି ନାହିଁ।
ਐਸਾ ਭਗਤੁ ਵਰਨ ਮਹਿ ਹੋਇ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୋର ଭକ୍ତ ମଧ୍ୟ ଏପରି ହୋଇଥାଏ ଯେ କେହି ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କୁ ମନ୍ଦ କହିପାରେ ନାହିଁ, ସେ ବ୍ରାହ୍ମଣ, କ୍ଷେତ୍ରୀୟ, ବୈଶ୍ୟ ଏବଂ ଶୂଦ୍ର କୌଣସି ଜାତିର ମଧ୍ୟ ହେଉ।
ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਨਿਵੇ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ଯିଏ ତୋର ନାମରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ ଆଉ ତୋ' ଠାରେ ବୃତ୍ତି ଲଗାଇ ରଖିଥାଏ,
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਦਰਿ ਭੀਖਿਆ ਪਾਇ ॥੩॥੧॥੨॥
ନାନକଙ୍କ ବିନତି ଏହା ଯେ ହେ ମାଲିକ! ତାହାଙ୍କୁ ଦ୍ଵାରରେ ନିଜ ଦର୍ଶନର ଭିକ୍ଷା ଦିଅ॥3॥1॥2॥
ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੩
ତିଲଙ୍ଗ ମହଲା 1 ଘର 3
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦାଗରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਇਹੁ ਤਨੁ ਮਾਇਆ ਪਾਹਿਆ ਪਿਆਰੇ ਲੀਤੜਾ ਲਬਿ ਰੰਗਾਏ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ! ମୋର ଏହି ଶରୀର ମାୟାରେ ଲାଗି ଯାଇଛି ଆଉ ଏହା ମୋର ଲୋଭ ରୂପୀ ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଛି।