Page 715
ਚਰਨ ਕਮਲ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਨਿ ਲਾਗੀ ਸੁਰਿ ਜਨ ਮਿਲੇ ਪਿਆਰੇ ॥
ଯେତେବେଳେ ମନର ପ୍ରୀତି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ସୁନ୍ଦର ଚରଣ-କମଳ ସାଥିରେ ଲାଗିଯାଏ, ପ୍ରିୟ ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ସଙ୍ଗତି ମିଳିଯାଏ।
ਨਾਨਕ ਅਨਦ ਕਰੇ ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਪਿ ਸਗਲੇ ਰੋਗ ਨਿਵਾਰੇ ॥੨॥੧੦॥੧੫॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ହରିନାମ ଜପ କରି ଆନନ୍ଦ ଭୋଗ କରିଥାଏ ଆଉ ତାହା ମୋର ସାରା ରୋଗ ଦୂର କରିଦିଏ||2||10||15||
ਟੋਡੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੩ ਚਉਪਦੇ
ଟୋଡୀ ମହଲା 5 ଘର 3 ଚଉପଦୀ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਹਾਂ ਹਾਂ ਲਪਟਿਓ ਰੇ ਮੂੜ੍ਹ੍ਹੇ ਕਛੂ ਨ ਥੋਰੀ ॥
ଆରେ ମୂର୍ଖ! ନିଃସନ୍ଦେହରେ ତୁ ମାୟାରେ ଲିପ୍ତ ରହିଛୁ, କିନ୍ତୁ ଏଥିରେ ତୋର ମୋହର ମୂଲ୍ୟ କିଛି ନାହିଁ।
ਤੇਰੋ ਨਹੀ ਸੁ ਜਾਨੀ ਮੋਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯାହାକୁ ତୁ ନିଜର ଭାବିଛୁ, ବାସ୍ତବରେ ସେ ତୋର ନୁହେଁ॥ରୁହ॥
ਆਪਨ ਰਾਮੁ ਨ ਚੀਨੋ ਖਿਨੂਆ ॥
ନିଜ ରାମଙ୍କୁ ତୁ ଏକ କ୍ଷଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଜାଣି ପାରିଲୁ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ
ਜੋ ਪਰਾਈ ਸੁ ਅਪਨੀ ਮਨੂਆ ॥੧॥
ଯାହା (ମାୟା) ପର ଅଟେ, ତାହାକୁ ତୁ ନିଜର ଭାବିଛୁ॥1॥
ਨਾਮੁ ਸੰਗੀ ਸੋ ਮਨਿ ਨ ਬਸਾਇਓ ॥
ଈଶ୍ବରଙ୍କ ନାମ ହିଁ ତୋର ସାଥି ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କୁ ତୁ ନିଜ ମନରେ ସ୍ଥାପନ କରି ନାହୁଁ।
ਛੋਡਿ ਜਾਹਿ ਵਾਹੂ ਚਿਤੁ ਲਾਇਓ ॥੨॥
ଯାହାକୁ ତୁ ଛାଡି ଯିବାକୁ ହେବ, ନିଜ ଚିତ୍ତ ତୁ ତାହା ସହିତ ଲଗାଇଛୁ॥2॥
ਸੋ ਸੰਚਿਓ ਜਿਤੁ ਭੂਖ ਤਿਸਾਇਓ ॥
ତୁମେ ସେହି ପଦାର୍ଥକୁ ସଞ୍ଚିତ କରିଛ, ଯାହା ତୁମ କ୍ଷୁଧା ଓ ତୃଷ୍ଣା ବୃଦ୍ଧି କରିଥାଏ।
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਤੋਸਾ ਨਹੀ ਪਾਇਓ ॥੩॥
ତୁମେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଅମୃତ ନାମ, ଯାହା ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ ଖର୍ଚ୍ଚ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ନାହଁ॥3॥
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧਿ ਮੋਹ ਕੂਪਿ ਪਰਿਆ ॥
ତୁମେ କାମ, କ୍ରୋଧ ଏବଂ ମୋହ ରୂପୀ କୂଅରେ ପଡିଛ।
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਕੋ ਤਰਿਆ ॥੪॥੧॥੧੬॥
ହେ ନାନକ! ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ କେହି ବିରଳ ବ୍ୟକ୍ତି ହିଁ ଭବସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଛନ୍ତି||4||1||16||
ਟੋਡੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଟୋଡୀ ମହଲା 5 ॥
ਹਮਾਰੈ ਏਕੈ ਹਰੀ ਹਰੀ ॥
ଆମର ମନରେ ଏକ ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ ବାସ କରିଛନ୍ତି ତଥା
ਆਨ ਅਵਰ ਸਿਞਾਣਿ ਨ ਕਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ତାହାଙ୍କ ବିନା ଆଉ କାହା ସହିତ ଆମର ପରିଚୟ ହୋଇନାହିଁ॥ରୁହ॥
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰੁ ਅਪੁਨਾ ਪਾਇਓ ॥
ଅହୋଭାଗ୍ୟରୁ ମୋତେ ନିଜ ଗୁରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛନ୍ତି ତଥା
ਗੁਰਿ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਓ ॥੧॥
ଗୁରୁ ମୋ’ ଠାରେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଦୃଢ କରାଇଛନ୍ତି॥1॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਾਪ ਤਾਪ ਬ੍ਰਤ ਨੇਮਾ ॥
ଏକ ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ ଆମର ଜପ, ତପସ୍ୟା, ବ୍ରତ ଏବଂ ଜୀବନ ଆଚରଣ ବନିଛନ୍ତି।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ਕੁਸਲ ਸਭਿ ਖੇਮਾ ॥੨॥
ଏକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଧ୍ୟାନ ମନନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମୁଁ ପ୍ରସନ୍ନ ଲାଭ କରିଛି॥2॥
ਆਚਾਰ ਬਿਉਹਾਰ ਜਾਤਿ ਹਰਿ ਗੁਨੀਆ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ ହିଁ ଆମର ଜୀବନ-ଆଚରଣ, ବ୍ୟବହାର ଏବଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜାତି ଅଟେ ତଥା
ਮਹਾ ਅਨੰਦ ਕੀਰਤਨ ਹਰਿ ਸੁਨੀਆ ॥੩॥
ତାହାଙ୍କ କୀର୍ତ୍ତନ ଶୁଣିବା ଦ୍ଵାରା ମହା ଆନନ୍ଦ ମିଳିଥାଏ॥3॥
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਠਾਕੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥
ହେ ନାନକ! ଯିଏ ଠାକୁରଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି,
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥੪॥੨॥੧੭॥
ତାହାଙ୍କ ହୃଦୟ ଘରେ ସବୁ କିଛି ଆସି ଯାଇଛି ||4||2||17||
ਟੋਡੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੪ ਦੁਪਦੇ
ଟୋଡୀ ମହଲା 5 ଘର 4 ଦୁପଦୀ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਰੂੜੋ ਮਨੁ ਹਰਿ ਰੰਗੋ ਲੋੜੈ ॥
ମୋର ଏହି ସୁନ୍ଦର ମନ ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗର କାମନା କରିଥାଏ, କିନ୍ତୁ
ਗਾਲੀ ਹਰਿ ਨੀਹੁ ਨ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
କଥା ଦ୍ଵାରା ତାହାଙ୍କ ପ୍ରେମ ମିଳେନାହିଁ॥ରୁହ॥
ਹਉ ਢੂਢੇਦੀ ਦਰਸਨ ਕਾਰਣਿ ਬੀਥੀ ਬੀਥੀ ਪੇਖਾ ॥
ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ଗଳି ଗଳିରେ ଖୋଜିବା ଦେଖିଛି।
ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਭਰਮੁ ਗਵਾਇਆ ਹੇ ॥੧॥
ଏବେ ଗୁରୁ ମିଳିବା ଦ୍ଵାରା ମୋର ଭ୍ରମ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥
ਇਹ ਬੁਧਿ ਪਾਈ ਮੈ ਸਾਧੂ ਕੰਨਹੁ ਲੇਖੁ ਲਿਖਿਓ ਧੁਰਿ ਮਾਥੈ ॥
ଏହି ବୁଦ୍ଧି ମୋତେ ସାଧୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇଛି, କାରଣ ମୋର କପାଳରେ ପ୍ରାରମ୍ଭରୁ ହିଁ ଏପରି ଭାଗ୍ୟ ଲେଖା ହୋଇଛି।
ਇਹ ਬਿਧਿ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨੈਣ ਅਲੋਇ ॥੨॥੧॥੧੮॥
ହେ ନାନକ! ଏହି ବିଧି ଦ୍ଵାରା ନିଜ ନେତ୍ରରେ ମୁଁ ଭଗବାନଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି||2||1||18||
ਟੋਡੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଟୋଡୀ ମହଲା 5 ॥
ਗਰਬਿ ਗਹਿਲੜੋ ਮੂੜੜੋ ਹੀਓ ਰੇ ॥
ଏହି ବିମୁଢ ହୃଦୟକୁ ଅହଂକାର ଜାବୁଡି ଧରିଛି।
ਹੀਓ ਮਹਰਾਜ ਰੀ ਮਾਇਓ ॥ ਡੀਹਰ ਨਿਆਈ ਮੋਹਿ ਫਾਕਿਓ ਰੇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ମାୟା ଡାହାଣୀ ଭଳି ହୃଦୟକୁ ନିଜ ମୋହରେ ଫସାଇ ରଖିଛି॥ରୁହ॥
ਘਣੋ ਘਣੋ ਘਣੋ ਸਦ ਲੋੜੈ ਬਿਨੁ ਲਹਣੇ ਕੈਠੈ ਪਾਇਓ ਰੇ ॥
ସେ ସର୍ବଦା ଅତ୍ୟଧିକ ଧନ-ଦଉଲତର କାମନା କରିଥାଏ, ପରନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟରେ ଲେଖା ହୋଇଥିବା ଉପଲବ୍ଧି ବିନା ସେ ତାହାଙ୍କୁ କିପରି ପ୍ରାପ୍ତ କରି ପାରିବ?
ਮਹਰਾਜ ਰੋ ਗਾਥੁ ਵਾਹੂ ਸਿਉ ਲੁਭੜਿਓ ਨਿਹਭਾਗੜੋ ਭਾਹਿ ਸੰਜੋਇਓ ਰੇ ॥੧॥
ସେ ଭଗବାନଙ୍କ ଦିଆ ହୋଇଥିବା ଧନରେ ଫସି ରହିଛି, ସେହି ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ହୃଦୟ ସ୍ଵୟଂକୁ ତୃଷ୍ଣାର ଅଗ୍ନି ସହିତ ଯୋଡି ରଖିଛି॥1॥
ਸੁਣਿ ਮਨ ਸੀਖ ਸਾਧੂ ਜਨ ਸਗਲੋ ਥਾਰੇ ਸਗਲੇ ਪ੍ਰਾਛਤ ਮਿਟਿਓ ਰੇ ॥
ହେ ମନ! ତୁ ସାଧୁଜନଙ୍କ ଶିକ୍ଷାକୁ ଧ୍ୟାନ ପୂର୍ବକ ଶୁଣ, ଏହିପରି ତୋର ସମସ୍ତ ପାପ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଦୂର ହୋଇଯିବ।
ਜਾ ਕੋ ਲਹਣੋ ਮਹਰਾਜ ਰੀ ਗਾਠੜੀਓ ਜਨ ਨਾਨਕ ਗਰਭਾਸਿ ਨ ਪਉੜਿਓ ਰੇ ॥੨॥੨॥੧੯॥
ହେ ନାନକ! ଯାହାର ଭାଗ୍ୟରେ ଇଶ୍ଵର ନାମର କିଛି ଲେଖା ହୋଇଛି, ସେ ଗର୍ଭ ଯୋନିରେ ଆସେ ନାହିଁ ଏବଂ ତାହାକୁ ମୋକ୍ଷ ମିଳିଯାଏ||2||2||19||