Page 691
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਛੰਤ
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ଛନ୍ତ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਜਿਸੁ ਸੰਗਿ ਹਰਿ ਗਾਵੀਐ ਜੀਉ ॥
ଯାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ଭଗବାନଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରାଯାଏ, ସେହି ସଦଗୁରୁ ଦୀନଦୟାଳୁ ଅଟନ୍ତି।
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਾਧਸੰਗਿ ਰਾਵੀਐ ਜੀਉ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଅମୃତ ଅଟେ, ଯାହା ସାଧୁ-ସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ହିଁ ଗାନ କରାଯାଏ।
ਭਜੁ ਸੰਗਿ ਸਾਧੂ ਇਕੁ ਅਰਾਧੂ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖ ਨਾਸਏ ॥
ସାଧୁଙ୍କ ସଭାରେ ମିଶି ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ କର, ତାହାଙ୍କ ଏକ ନାମ ହିଁ ଆରାଧନା କର, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ଜନ୍ମ ମରଣର ଦୁଃଖ ନାଶ ହୋଇଯାଏ।
ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਲਿਖਿਆ ਸਾਚੁ ਸਿਖਿਆ ਕਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸਏ ॥
ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟର କପାଳରେ ଜନ୍ମ ପୂର୍ବରୁ ହିଁ ଉତ୍ତମ ଭାଗ୍ୟ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ, ସେ ଗୁରୁଙ୍କ ସଚ୍ଚା ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ କରି ନିଏ ଆଉ ତାହାର ମୃତ୍ୟୁର ଫାଶୀ କଟି ଯାଏ।
ਭੈ ਭਰਮ ਨਾਠੇ ਛੁਟੀ ਗਾਠੇ ਜਮ ਪੰਥਿ ਮੂਲਿ ਨ ਆਵੀਐ ॥
ତାହାର ଭୟ ଏବଂ ଭ୍ରମ ଦୂର ହୋଇଯାଏ ଆଉ ମାୟାର ତ୍ରିଗୁଣାତ୍ମକ ଗଣ୍ଠି ଖୋଲି ଯାଇଛି, ସେ ମୃତ୍ୟୁର ମାର୍ଗରେ କଦାଚିତ ପଡେ ନାହିଁ।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਧਾਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੀਐ ॥੧॥
ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି, ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋ' ଉପରେ କୃପା କର, ଯାହା ଫଳରେ ମୁଁ ସର୍ବଦା ତୋର ସ୍ତୁତିଗାନ କରି ପାରିବି॥1॥
ਨਿਧਰਿਆ ਧਰ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੋ ਜੀਉ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଏକ ପବିତ୍ର ନାମ ହିଁ ନିରାଶ୍ରିତର ଆଶ୍ରୟ ଅଟେ।
ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ਸਰਬ ਦੁਖ ਭੰਜਨੋ ਜੀਉ ॥
ହେ ମୋର ଦାତା! ଏକ ତୁ ହିଁ ସବୁଙ୍କୁ ଦେବା ବାଲା ଅଟୁ ଆଉ ତୁ ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ଦୁଃଖ ନାଶ କରିବା ବାଲା ଅଟୁ।
ਦੁਖ ਹਰਤ ਕਰਤਾ ਸੁਖਹ ਸੁਆਮੀ ਸਰਣਿ ਸਾਧੂ ਆਇਆ ॥
ହେ ଜଗତର ସ୍ଵାମୀ! ତୁ ଦୁଃଖର ନାଶ କରି ସୁଖ ପ୍ରଦାନ କରିବା ବାଲା ଅଟୁ, ମୁଁ ତୋର ସାଧୁଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିଛି।
ਸੰਸਾਰੁ ਸਾਗਰੁ ਮਹਾ ਬਿਖੜਾ ਪਲ ਏਕ ਮਾਹਿ ਤਰਾਇਆ ॥
ଏହି ସଂସାର ସାଗର ପାର କରିବା ବଡ କଠିନ ଅଟେ, ପରନ୍ତୁ ତୋର ସାଧୁ ମୋତେ ଏକ କ୍ଷଣରେ ଏଥିରୁ ପାର କରାଇ ଦେଇଛନ୍ତି।
ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਰਬ ਥਾਈ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਨੇਤ੍ਰੀ ਅੰਜਨੋ ॥
ଯେବେ ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କ ଜ୍ଞାନର ସୁରମା ନିଜ ଆଖିରେ ଲଗାଇଛି, ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ଭାବରେ ଦେଖିଛି।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸਿਮਰੀ ਸਰਬ ਦੁਖ ਭੈ ਭੰਜਨੋ ॥੨॥
ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି, ' ହେ ସର୍ବ ଦୁଃଖ ଏବଂ ଭୟ ନାଶ କରିବା ବାଲା ପ୍ରଭୁ! ମୁଁ ସର୍ବଦା ତୋର ନାମ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ॥2॥
ਆਪਿ ਲੀਏ ਲੜਿ ਲਾਇ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀਆ ਜੀਉ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ନିଜ କୃପା କରି ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ମୋତେ ତୋ' ସାଥିରେ ଲଗାଇଛୁ।
ਮੋਹਿ ਨਿਰਗੁਣੁ ਨੀਚੁ ਅਨਾਥੁ ਪ੍ਰਭ ਅਗਮ ਅਪਾਰੀਆ ਜੀਉ ॥
ମୁଁ ଗୁଣବିହୀନ, ନୀଚ ଏବଂ ଅନାଥ ଅଟେ, ପରନ୍ତୁ ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ଅଗମ୍ୟ ଏବଂ ଅପରାମପର ଅଟୁ।
ਦਇਆਲ ਸਦਾ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਸੁਆਮੀ ਨੀਚ ਥਾਪਣਹਾਰਿਆ ॥
ହେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ! ତୁ ସର୍ବଦା ଦୟାଳୁ ଏବଂ କୃପାଳୁ ଅଟୁ, ତୁ ମୋ' ଭଳି ନୀଚକୁ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ବନାଇଛୁ।
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਵਸਿ ਤੇਰੈ ਸਗਲ ਤੇਰੀ ਸਾਰਿਆ ॥
ସମସ୍ତ ଜୀବଜନ୍ତୁ ତୋର ବଶୀଭୂତ ଅଛନ୍ତି ଆଉ ତୁ ସବୁଙ୍କୁ ପାଳନ କରୁ।
ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਭੁਗਤਾ ਆਪਿ ਸਗਲ ਬੀਚਾਰੀਆ ॥
ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସବୁ ପଦାର୍ଥ ଭୋଗିବା ବାଲା ଅଟୁ, ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜୀବର ଆବଶ୍ୟକତା ବିଷୟରେ ବିଚାର କରୁ।
ਬਿਨਵੰਤ ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਾਇ ਜੀਵਾ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਪਉ ਬਨਵਾਰੀਆ ॥੩॥
ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି, ' ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୁଁ ତୋର ଗୁଣଗାନ କରି ହିଁ ବଞ୍ଚିଥାଏ ଆଉ ତୋର ହିଁ ଜପ କରିଥାଏ। ॥3॥
ਤੇਰਾ ਦਰਸੁ ਅਪਾਰੁ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਈ ਜੀਉ ॥
ହେ ଇଶ୍ଵର! ତୋର ଦର୍ଶନ ଅପାର ଫଳଦାୟକ ଅଟେ ଏବଂ ତୋର ନାମ ଅମୂଲ୍ୟ ଅଟେ।
ਨਿਤਿ ਜਪਹਿ ਤੇਰੇ ਦਾਸ ਪੁਰਖ ਅਤੋਲਈ ਜੀਉ ॥
ହେ ଅତୁଳନୀୟ ପରମପୁରୁଷ! ତୋର ଦାସ ନିତ୍ୟ ତୋର ନାମର ଭଜନ କରିଥାନ୍ତି।
ਸੰਤ ਰਸਨ ਵੂਠਾ ਆਪਿ ਤੂਠਾ ਹਰਿ ਰਸਹਿ ਸੇਈ ਮਾਤਿਆ ॥
ଯେଉଁ ସନ୍ଥଜନ ଉପରେ ତୁ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଛୁ, ତୁ ତାହାର ଜିହ୍ଵାରେ ବାସ କରିଛୁ ଏବଂ ସେ ହରିରସରେ ହିଁ ମସ୍ତ ରହିଥାଏ।
ਗੁਰ ਚਰਨ ਲਾਗੇ ਮਹਾ ਭਾਗੇ ਸਦਾ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਿਆ ॥
ସେ ବଡ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଅଟେ, ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଆସି ଲାଗିଥାଏ ଆଉ ସଦା ଜାଗ୍ରତ ରହିଥାଏ।
ਸਦ ਸਦਾ ਸਿੰਮ੍ਰਤਬ੍ਯ੍ਯ ਸੁਆਮੀ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਗੁਣ ਬੋਲਈ ॥
ସେ ସର୍ବଦା ସ୍ମରଣୀୟ ସ୍ଵାମୀଙ୍କ ଗୁଣ ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସରେ ବୋଲିଥାଏ।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਧੂਰਿ ਸਾਧੂ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭੂ ਅਮੋਲਈ ॥੪॥੧॥
ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି, ' ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋତେ ସାଧୁଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳି ପ୍ରଦାନ କର, ତୋର ନାମ ବଡ ଅମୂଲ୍ୟ ଅଟେ||4||1||
ਰਾਗੁ ਧਨਾਸਰੀ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਕਬੀਰ ਜੀ ਕੀ
ରାଗ ଧନାସରୀ ବାଣୀ ଭଗତ କବୀର
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਸਨਕ ਸਨੰਦ ਮਹੇਸ ਸਮਾਨਾਂ ॥ ਸੇਖਨਾਗਿ ਤੇਰੋ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਨਾਂ ॥੧॥
ହେ ଇଶ୍ଵର! ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ପୁତ୍ର ସନକ, ସନନ୍ଦନ ଏବଂ ଶିବ-ଶଙ୍କର ସରିଖ ଏବଂ ଶେଷନାଗ ମଧ୍ୟ ତୋର ଭେଦ ବୁଝେ ନାହିଁ॥1॥
ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਬਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତ କରିବା ଦ୍ଵାରା ରାମ ହୃଦୟରେ ଆସି ସ୍ଥିତ ହୋଇଥାନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਹਨੂਮਾਨ ਸਰਿ ਗਰੁੜ ਸਮਾਨਾਂ ॥ ਸੁਰਪਤਿ ਨਰਪਤਿ ਨਹੀ ਗੁਨ ਜਾਨਾਂ ॥੨॥
ହନୁମାନ ଯେପରି, ପକ୍ଷୀର ରାଜା ଗରୁଡ ଯେପରି, ଦେବରାଜ ଇନ୍ଦ୍ର ଏବଂ ମନୁଷ୍ୟର ରାଜା ମଧ୍ୟ ତୋର ଗୁଣକୁ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ॥2॥
ਚਾਰਿ ਬੇਦ ਅਰੁ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪੁਰਾਨਾਂ ॥ ਕਮਲਾਪਤਿ ਕਵਲਾ ਨਹੀ ਜਾਨਾਂ ॥੩॥
ଚାରି ବେଦ- ରୁକ, ଯଜୁଃ, ସାମ ଏବଂ ଅଥର୍ବ ବେଦ, ସତାଇଶ ସ୍ମୃତି, ଅଠର ପୁରାଣ, ଲକ୍ଷ୍ମୀ ପତି ବିଷ୍ଣୁ ଏବଂ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ମଧ୍ୟ ତୋର ରହସ୍ୟକୁ ଜାଣି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ॥3॥
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਸੋ ਭਰਮੈ ਨਾਹੀ ॥ ਪਗ ਲਗਿ ਰਾਮ ਰਹੈ ਸਰਨਾਂਹੀ ॥੪॥੧॥
କବୀର କହନ୍ତି ଯେ ସେହି ମନୁଷ୍ୟ ଦ୍ଵିଧାରେ କେବେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୁଏନାହିଁ, ଯିଏ ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣ ଲଗାଇ ରାମଙ୍କ ଶରଣରେ ପଡି ରହିଥାଏ||4||1||