Page 683
ਮਹਾ ਕਲੋਲ ਬੁਝਹਿ ਮਾਇਆ ਕੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਰੇ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ॥
ହେ ମୋର ଦୀନଦୟାଳୁ ପ୍ରଭୁ! ମୋ' ଉପରେ ନିଜ କୃପା କର, ଯାହା ଫଳରେ ମୋର ମନରୁ ମାୟାର ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବାର ତୃଷ୍ଣା ଦୂର ହୋଇଯିବ।
ਅਪਣਾ ਨਾਮੁ ਦੇਹਿ ਜਪਿ ਜੀਵਾ ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਦਾਸ ਕੀ ਘਾਲ ॥੧॥
ମୋତେ ନିଜ ନାମ ପ୍ରଦାନ କର, ଯାହାଙ୍କ ଜପ କରି ମୁଁ ଜୀବିତ ରହିବି ଆଉ ତୋର ଦାସର ସାଧନା ସଫଳ ହୋଇଯିବ॥1॥
ਸਰਬ ਮਨੋਰਥ ਰਾਜ ਸੂਖ ਰਸ ਸਦ ਖੁਸੀਆ ਕੀਰਤਨੁ ਜਪਿ ਨਾਮ ॥
ହରି-କୀର୍ତ୍ତନ ଓ ନାମର ଜପ କରିବା ଦ୍ଵାରା ସର୍ବଦା ଖୁସି ବନି ରହିଥାଏ, ସବୁ ମନୋରଥ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଏ ତଥା ସବୁ ସୁଖ ଓ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ।
ਜਿਸ ਕੈ ਕਰਮਿ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਕਰਤੈ ਨਾਨਕ ਜਨ ਕੇ ਪੂਰਨ ਕਾਮ ॥੨॥੨੦॥੫੧॥
ହେ ନାନକ! ଯାହାର ଭାଗ୍ୟରେ କର୍ତ୍ତା ପ୍ରଭୁ ପ୍ରାରମ୍ଭରୁ ହିଁ ଏପରି ଲେଖିଛନ୍ତି, ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିର ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଯାଇଛି ||2||20||51||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਃ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਜਨ ਕੀ ਕੀਨੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸਾਰ ॥
ପରଂବ୍ରହ୍ମ ନିଜ ଦାସର ପାଳନ କରିଛନ୍ତି,
ਨਿੰਦਕ ਟਿਕਨੁ ਨ ਪਾਵਨਿ ਮੂਲੇ ਊਡਿ ਗਏ ਬੇਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ବର୍ତ୍ତମାନ, ଦାସର ସମ୍ମୁଖରେ ନିନ୍ଦୁକ ସର୍ବଦା ତିଷ୍ଠି ପାରେ ନାହିଁ ଆଉ ବାଦଲ ଭଳି ବେକାରରେ ଉଡିଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਉ ਤਹ ਤਹ ਸੁਆਮੀ ਕੋਇ ਨ ਪਹੁਚਨਹਾਰ ॥
ମୁଁ ଯେଉନ୍ଥିଦେଖିଲେ ମଧ୍ୟ ମୋର ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଭୁ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି ଆଉ କେହି ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ସମକ୍ଷ ହୋଇ ପାରନ୍ତି ନାହିଁ।
ਜੋ ਜੋ ਕਰੈ ਅਵਗਿਆ ਜਨ ਕੀ ਹੋਇ ਗਇਆ ਤਤ ਛਾਰ ॥੧॥
ଯିଏ ଦାସର ଅବଜ୍ଞା କରିଥାଏ, ସେ ତୁରନ୍ତ ହିଁ ନଷ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥
ਕਰਨਹਾਰੁ ਰਖਵਾਲਾ ਹੋਆ ਜਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰ ॥
ଯାହାଙ୍କ ନା କିଛି ଅନ୍ତ ଅଛି, ନା କୌଣସି ସୀମା ଅଛି, ସେ ସବୁଙ୍କ ରଚୟିତା ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ରକ୍ଷାକାରୀ ବନି ଯାଇଛନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਰਖੇ ਪ੍ਰਭਿ ਅਪੁਨੈ ਨਿੰਦਕ ਕਾਢੇ ਮਾਰਿ ॥੨॥੨੧॥੫੨॥
ହେ ନାନକ! ପ୍ରଭୁ ନିଜ ଦାସକୁ ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି ଆଉ ନିନ୍ଦୁକକୁ ମାରି ସଙ୍ଗତରୁ ବାହାର କରି ଦେଇଛନ୍ତି||2||21||52||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੯ ਪੜਤਾਲ
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ଘର 9 ପଦାତାଲ ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਹਰਿ ਚਰਨ ਸਰਨ ਗੋਬਿੰਦ ਦੁਖ ਭੰਜਨਾ ਦਾਸ ਅਪੁਨੇ ਕਉ ਨਾਮੁ ਦੇਵਹੁ ॥
ହେ ଦୁଃଖନାଶକ ଗୋବିନ୍ଦ! ହେ ହରି! ମୁଁ ତୋର ଚରଣର ଶରଣ ଚାହୁଁ ଅଛି, ନିଜ ଦାସକୁ ନିଜର ଅମୂଲ୍ୟ ନାମ ପ୍ରଦାନ କର।
ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਤਾਰਹੁ ਭੁਜਾ ਗਹਿ ਕੂਪ ਤੇ ਕਾਢਿ ਲੇਵਹੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋ' ଉପରେ କୃପା ଦୃଷ୍ଟି କର; ମୋତେ ଭବସାଗରରୁ ପାର କରାଇ ଦିଅ ଆଉ ମୋର ବାହୁ ଧରି ଅଜ୍ଞାନର କୂଅରୁ ବାହାର କରି ଦିଅ॥ରୁହ॥
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰਿ ਅੰਧ ਮਾਇਆ ਕੇ ਬੰਧ ਅਨਿਕ ਦੋਖਾ ਤਨਿ ਛਾਦਿ ਪੂਰੇ ॥
କାମ, କ୍ରୋଧର କାରଣରୁ ମୁଁ ଅନ୍ଧ ହୋଇ ମାୟାର ବନ୍ଧନରେ ଫସି ରହିଛି ଆଉ ମୋର ଶରୀରରେ ଅନେକ ପାପ ଭରି ରହିଛି।
ਪ੍ਰਭ ਬਿਨਾ ਆਨ ਨ ਰਾਖਨਹਾਰਾ ਨਾਮੁ ਸਿਮਰਾਵਹੁ ਸਰਨਿ ਸੂਰੇ ॥੧॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିନା ଆଉ କେହି ବନ୍ଧନରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ବାଲା ନାହାନ୍ତି, ହେ ସୁରବୀର! ମୁଁ ତୋର ଶରଣକୁ ଆସିଛି, ଅନ୍ତଃ ମୋ' ଦ୍ଵାରା ନିଜ ନାମର ସ୍ମରଣ କରାଅ॥1॥
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣਾ ਜੀਅ ਜੰਤ ਤਾਰਣਾ ਬੇਦ ਉਚਾਰ ਨਹੀ ਅੰਤੁ ਪਾਇਓ ॥
ହେ ଇଶ୍ଵର! ତୁ ପତିତକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ବାଲା ଓ ଜୀବ-ଜନ୍ତୁକୁ କଲ୍ୟାଣ କରିବା ବାଲା ଅଟୁ, ବେଦକୁ ଅଧ୍ୟୟନ କରିବା ବାଲା ପଣ୍ଡିତ ମଧ୍ୟ ତୋର ମହିମାର ଅନ୍ତ ପାଇ ପାରୁ ନାହାନ୍ତି।
ਗੁਣਹ ਸੁਖ ਸਾਗਰਾ ਬ੍ਰਹਮ ਰਤਨਾਗਰਾ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਨਾਨਕ ਗਾਇਓ ॥੨॥੧॥੫੩॥
ହେ ବ୍ରହ୍ମ! ତୁ ଗୁଣ ଏବଂ ସୁଖର ସାଗର ଅଟୁ ଆଉ ତୁ ହିଁ ରତ୍ନର ଭଣ୍ଡାର ଅଟୁ, ନାନକ ଭକ୍ତବତ୍ସଳ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ହିଁ ସ୍ତୁତିଗାନ କରିଛନ୍ତି||2||1||53||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਹਲਤਿ ਸੁਖੁ ਪਲਤਿ ਸੁਖੁ ਨਿਤ ਸੁਖੁ ਸਿਮਰਨੋ ਨਾਮੁ ਗੋਬਿੰਦ ਕਾ ਸਦਾ ਲੀਜੈ ॥
ସଦା-ସର୍ବଦା ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ନାମ ଜପିବା ଉଚିତ; ନାମ ସ୍ମରଣ ଦ୍ଵାରା ଇହଲୋକ ଓ ପରଲୋକରେ ନିତ୍ୟ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।
ਮਿਟਹਿ ਕਮਾਣੇ ਪਾਪ ਚਿਰਾਣੇ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਮੁਆ ਜੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସାଧୁ ସଙ୍ଗତିରେ ସାମିଲ ହେବା ଦ୍ଵାରା ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଭାବରେ ମୁକ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତି ପୁଣି ଜୀବିତ ହୋଇଥାଏ ଅର୍ଥାତ ଶାକ୍ତରୁ ଗୁରୁମୁଖୀ ବନିଯାଏ ତଥା ତାହାର ପୂର୍ବ କୃତ ପାପ ମଧ୍ୟ ଦୂର ହୋଇଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਰਾਜ ਜੋਬਨ ਬਿਸਰੰਤ ਹਰਿ ਮਾਇਆ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਏਹੁ ਮਹਾਂਤ ਕਹੈ ॥
କ୍ଷମତା ଏବଂ ଯୌବନରେ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଭଗବାନ ଭୁଲିଯାନ୍ତି, ମହାପୁରୁଷ ଏହି କଥା କହିଥାନ୍ତି ଯେ ମାୟାର ମୋହ ଏକ ମହା ଦୁଃଖ ଅଟେ।
ਆਸ ਪਿਆਸ ਰਮਣ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨ ਏਹੁ ਪਦਾਰਥੁ ਭਾਗਵੰਤੁ ਲਹੈ ॥੧॥
ମନୁଷ୍ୟକୁ ଭଗବାନଙ୍କ କୀର୍ତ୍ତନ କରିବାର ଅଭିଲାଷ ଏବଂ ତୃଷ୍ଣା ଲାଗି ରହିବା ଉଚିତ, ପରନ୍ତୁ ଏହି ଅମୂଲ୍ୟ ପଦାର୍ଥ କୌଣସି ଭାଗ୍ୟବାନ ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ॥1॥
ਸਰਣਿ ਸਮਰਥ ਅਕਥ ਅਗੋਚਰਾ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣ ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ॥
ହେ ଅଗୋଚର ଏବଂ ଅକଥନୀୟ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ନିଜ ଭକ୍ତକୁ ଶରଣ ଦେବାରେ ସମର୍ଥ ଅଟୁ, ତୋର ନାମ ପାପୀକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ବାଲା ଅଟୁ।
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਨਾਨਕ ਕੇ ਸੁਆਮੀ ਸਰਬਤ ਪੂਰਨ ਠਾਕੁਰੁ ਮੇਰਾ ॥੨॥੨॥੫੪॥
ହେ ନାନକଙ୍କ ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ଅନ୍ତର୍ଯାମୀ ଅଟୁ, ମୋର ଠାକୁର ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ଅଟନ୍ତି||2||2||54||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧੨
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਬੰਦਨਾ ਹਰਿ ਬੰਦਨਾ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਗੋਪਾਲ ਰਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ସର୍ବଦା ଭଗବାନଙ୍କ ବନ୍ଦନା କର, ଜଗତପାଳକ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କର,,ରୁହ॥
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਭੇਟੇ ਗੁਰਦੇਵਾ ॥
ଅହୋଭାଗ୍ୟରୁ ହିଁ ଗୁରୁଦେବଙ୍କ ସହିତ ଭେଟ ହୋଇଥାଏ।
ਕੋਟਿ ਪਰਾਧ ਮਿਟੇ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ॥੧॥
ଭଗବାନଙ୍କ ଭକ୍ତି କରିବା ଦ୍ଵାରା କୋଟି କୋଟି ଅପରାଧ ଦୂର ହୋଇଯାଏ॥1॥