Page 621
ਅਟਲ ਬਚਨੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਤੇਰਾ ਸਫਲ ਕਰੁ ਮਸਤਕਿ ਧਾਰਿਆ ॥੨॥੨੧॥੪੯॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ଗୁରୁ! ତୋର ବଚନ ଅଟଳ ଅଟେ, ମୋ’ ମସ୍ତକ ଉପରେ ନିଜର ଫଳଦାୟକ ହାତ ରଖିଅଛ||2||21||49||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସୋରଠି ମହଲା 5 ॥
ਜੀਅ ਜੰਤ੍ਰ ਸਭਿ ਤਿਸ ਕੇ ਕੀਏ ਸੋਈ ਸੰਤ ਸਹਾਈ ॥
ସବୁ ଜୀବ-ଜନ୍ତୁ ସେହି ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଜାତ ହୋଇଛନ୍ତି ଆଉ ସେହି ସନ୍ଥଙ୍କ ସହାୟକ ହୋଇଛନ୍ତି।
ਅਪੁਨੇ ਸੇਵਕ ਕੀ ਆਪੇ ਰਾਖੈ ਪੂਰਨ ਭਈ ਬਡਾਈ ॥੧॥
ନିଜ ସେ ହିଁ ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ ସେ ମହିମା ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟନ୍ତି॥1॥
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪੂਰਾ ਮੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରଂବ୍ରହ୍ମ-ପରମେଶ୍ଵର ମୋର ସାଥିରେ ଅଛନ୍ତି।
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਪੂਰੀ ਸਭ ਰਾਖੀ ਹੋਏ ਸਰਬ ਦਇਆਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁ ମୋର ମାନ-ସମ୍ମାନ ଉତ୍ତମ ଭାବରେ ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ସେ ସବୁଙ୍କ ଉପରେ ଦୟାଳୁ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି ॥1॥ରୁହ॥
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਨਕੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਨ ਕਾ ਦਾਤਾ ॥
ନାନକ ରାତିଦିନ ଜୀବନ ଏବଂ ପ୍ରାଣଦାତା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମର ହିଁ ଧ୍ୟାନ କରିଥାନ୍ତି।
ਅਪੁਨੇ ਦਾਸ ਕਉ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਰਾਖੈ ਜਿਉ ਬਾਰਿਕ ਪਿਤ ਮਾਤਾ ॥੨॥੨੨॥੫੦॥
ନିଜ ଦାସକୁ ସେ ଏପରି ଗଳାରେ ଲଗାଇ ରଖିଥାନ୍ତି ଯେପରି ମାତା-ପିତା ନିଜ ସନ୍ତାନକୁ ଗଳାରେ ଲଗାଇ ରଖିଥାନ୍ତି||2||22||50||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੩ ਚਉਪਦੇ
ସୋରଠି ମହଲା 5 ଘର 3 ଚଉପଦୀ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରିବ।
ਮਿਲਿ ਪੰਚਹੁ ਨਹੀ ਸਹਸਾ ਚੁਕਾਇਆ ॥
ପଞ୍ଚଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ମୋର ସଂଶୟ ଦୂର ହୋଇନାହିଁ ଏବଂ
ਸਿਕਦਾਰਹੁ ਨਹ ਪਤੀਆਇਆ ॥
ଚଉଧୁରୀଙ୍କ ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ସନ୍ତୋଷ ପାଇ ନାହିଁ।
ਉਮਰਾਵਹੁ ਆਗੈ ਝੇਰਾ ॥
ମୁଁ ନିଜର ଦ୍ଵନ୍ଦ ଅମିର-ବଜୀର ସମ୍ମୁଖରେ ମଧ୍ୟ ରଖିଛି, କିନ୍ତୁ
ਮਿਲਿ ਰਾਜਨ ਰਾਮ ਨਿਬੇਰਾ ॥੧॥
ଜଗତର ରାଜା ରାମଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ମୋର ଦ୍ଵନ୍ଦ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି ॥1॥
ਅਬ ਢੂਢਨ ਕਤਹੁ ਨ ਜਾਈ ॥
ବର୍ତ୍ତମାନ, ମୁଁ ସନ୍ଧାନ ପାଇଁ ଏଣେ ତେଣେ ଯାଉ ନାହିଁ, କାରଣ
ਗੋਬਿਦ ਭੇਟੇ ਗੁਰ ਗੋਸਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ସୃଷ୍ଟିର ସ୍ଵାମୀ ଗୁରୁ-ପରମେଶ୍ଵର ମୋତେ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି॥ରୁହ॥
ਆਇਆ ਪ੍ਰਭ ਦਰਬਾਰਾ ॥
ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦରବାରକୁ ଆସିଛି,
ਤਾ ਸਗਲੀ ਮਿਟੀ ਪੂਕਾਰਾ ॥
ମୋର ମନର ଦ୍ଵନ୍ଦ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਲਬਧਿ ਆਪਣੀ ਪਾਈ ॥
ମୋର ଭାଗ୍ୟରେ ଯାହା ଥିଲା, ତାହା ମୋତେ ମିଳି ଯାଇଛି ଏବଂ
ਤਾ ਕਤ ਆਵੈ ਕਤ ਜਾਈ ॥੨॥
ଏବେ ମୁଁ କେଉଁଠାରୁ ଆସିବି ଆଉ କେଉଁଠିକୁ ଯିବି ॥2॥
ਤਹ ਸਾਚ ਨਿਆਇ ਨਿਬੇਰਾ ॥
ସେଠାରେ ସତ୍ୟର ନ୍ୟାୟଳୟରେ ସଚ୍ଚା ନ୍ୟାୟ ହୋଇଥାଏ।
ਊਹਾ ਸਮ ਠਾਕੁਰੁ ਸਮ ਚੇਰਾ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦରବାରରେ ଯେପରି ମାଲିକ ଅଛନ୍ତି, ସେପରି ହିଁ ନଉକର ଅଛନ୍ତି।
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਜਾਨੈ ॥
ଅନ୍ତର୍ଯାମୀ ପ୍ରଭୁ ସର୍ବଜ୍ଞାତା ଅଟନ୍ତି ଏବଂ
ਬਿਨੁ ਬੋਲਤ ਆਪਿ ਪਛਾਨੈ ॥੩॥
ମନୁଷ୍ୟ କିଛି ବୋଲିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ସ୍ଵୟଂ ତାହା ଜାଣି ଦିଅନ୍ତି॥3॥
ਸਰਬ ਥਾਨ ਕੋ ਰਾਜਾ ॥
ସେ ସବୁ ସ୍ଥାନର ରାଜା ଅଟନ୍ତି,
ਤਹ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਅਗਾਜਾ ॥
ସେଠାରେ ଅନାହଦ ଶବ୍ଦ ଗୁଞ୍ଜନ କରୁଥାଏ।
ਤਿਸੁ ਪਹਿ ਕਿਆ ਚਤੁਰਾਈ ॥
ତାହାଙ୍କ ସାଥିରେ କଣ ଚତୁରତା କରାଯାଇ ପାରିବ?
ਮਿਲੁ ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥੪॥੧॥੫੧॥
ହେ ନାନକ! ନିଜ ଅହଂକାରକୁ ଦୂର କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ କର ||4||1||51||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସୋରଠି ମହଲା 5 ॥
ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇਹੁ ॥
ନିଜର ହୃଦୟରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମକୁ ସ୍ଥାପନ କର ଏବଂ
ਘਰਿ ਬੈਠੇ ਗੁਰੂ ਧਿਆਇਹੁ ॥
ଘରେ ରହି ହିଁ ଗୁରୁଙ୍କୁ ଧ୍ୟାନ କର।
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸਚੁ ਕਹਿਆ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁ ସତ୍ୟ ହିଁ କହିଛନ୍ତି ଯେ
ਸੋ ਸੁਖੁ ਸਾਚਾ ਲਹਿਆ ॥੧॥
ସଚ୍ଚା ସୁଖ ଭଗବାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ। ॥1॥
ਅਪੁਨਾ ਹੋਇਓ ਗੁਰੁ ਮਿਹਰਵਾਨਾ ॥
ମୋର ଗୁରୁ ମୋ’ ଉପରେ ଦୟାଳୁ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି,
ਅਨਦ ਸੂਖ ਕਲਿਆਣ ਮੰਗਲ ਸਿਉ ਘਰਿ ਆਏ ਕਰਿ ਇਸਨਾਨਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯାହା ଫଳରେ ଆନନ୍ଦ, ସୁଖ, କଲ୍ୟାଣ ଏବଂ ମଙ୍ଗଳ ସହିତ ସ୍ନାନ କରି ନିଜ ଘରକୁ ଆସିଛି॥ରୁହ॥
ਸਾਚੀ ਗੁਰ ਵਡਿਆਈ ॥
ମୋର ଗୁରୁଙ୍କ ମହିମା ସତ୍ୟ ଅଟେ,
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥
ଯାହାଙ୍କ ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ।
ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ॥
ସେ ରାଜାଙ୍କ ମଧ୍ୟ ମହାରାଜା ଅଟନ୍ତି।
ਗੁਰ ਭੇਟਤ ਮਨਿ ਓਮਾਹਾ ॥੨॥
ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ଭେଟ କରି ମନରେ ଉତ୍ସାହ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଯାଏ॥2॥
ਸਗਲ ਪਰਾਛਤ ਲਾਥੇ ॥ ਮਿਲਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕੈ ਸਾਥੇ ॥
ସେତେବେଳେ ସବୁ ପାପ ନାଶ ହୋଇଯାଏ, ଯେତେବେଳେ ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ସମ୍ମିଳିତ ହୋଇଥାଏ।
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ॥
ହରିଙ୍କ ନାମ ଗୁଣର ଖଜଣା ଅଟେ,
ਜਪਿ ਪੂਰਨ ਹੋਏ ਕਾਮਾ ॥੩॥
ଯାହାଙ୍କ ଜପ କରିବା ଦ୍ଵାରା କାର୍ଯ୍ୟ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଏ॥3॥
ਗੁਰਿ ਕੀਨੋ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ॥
ଗୁରୁ ମୋକ୍ଷର ଦ୍ଵାର ଖୋଲି ଦେଇଛନ୍ତି ଏବଂ
ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰੈ ਜੈਕਾਰਾ ॥
ସାରା ଦୁନିଆ ଗୁରୁଙ୍କ ଜୟ-ଜୟକାର କରୁଅଛି।
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰੈ ਸਾਥੇ ॥
ହେ ନାନକ! ପ୍ରଭୁ ମୋ' ସାଥିରେ ଅଛନ୍ତି,
ਜਨਮ ਮਰਣ ਭੈ ਲਾਥੇ ॥੪॥੨॥੫੨॥
ଏଥିପାଇଁ ମୋର ଜନ୍ମ ମରଣ ଭୟ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି ||4||2||52||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସୋରଠି ମହଲା 5 ॥
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁ ମୋ' ଉପରେ ବଡ କୃପା କରିଛନ୍ତି,
ਪ੍ਰਭਿ ਪੂਰੀ ਲੋਚ ਹਮਾਰੀ ॥
ଯାହା ଫଳରେ ପ୍ରଭୁ ଆମର ମନୋକାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଛନ୍ତି।
ਕਰਿ ਇਸਨਾਨੁ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਏ ॥
ନାମର ସ୍ନାନ କରି ମୁଁ ଘରକୁ ଆସିଛନ୍ତି ଏବଂ
ਅਨਦ ਮੰਗਲ ਸੁਖ ਪਾਏ ॥੧॥
ମୋତେ ଆନନ୍ଦ, ମଙ୍ଗଳ ଏବଂ ସୁଖର ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇ ଯାଇଛି ॥1॥
ਸੰਤਹੁ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਰੀਐ ॥
ହେ ସନ୍ଥ! ରାମ ନାମ ସ୍ମରଣ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।
ਊਠਤ ਬੈਠਤ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਸੁਕ੍ਰਿਤੁ ਕਰੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏଥିପାଇଁ ଆମେ ଉଠିବ ବସିବା ସବୁ ସମୟରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିବା ଉଚିତ ଏବଂ ପ୍ରତିଦିନ ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରିବା ଉଚିତ॥1॥ରୁହ॥