Page 579
ਜਾਨੀ ਘਤਿ ਚਲਾਇਆ ਲਿਖਿਆ ਆਇਆ ਰੁੰਨੇ ਵੀਰ ਸਬਾਏ ॥
ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ହୁକୁମ ଆସିଥାଏ, ସେତେବେଳେ ପ୍ରିୟ ଆତ୍ମାକୁ ଯମଲୋକରେ ପେଲି ଦିଆଯାଏ ଏବଂ ସବୁ ସମ୍ପର୍କୀୟ ଓ ପରିବାର କ୍ରନ୍ଦନ କରିବାରେ ଲାଗିଥାନ୍ତି।
ਕਾਂਇਆ ਹੰਸ ਥੀਆ ਵੇਛੋੜਾ ਜਾਂ ਦਿਨ ਪੁੰਨੇ ਮੇਰੀ ਮਾਏ ॥
ହେ ମୋର ମାତା! ଯେତେବେଳେ ଜୀବର ଦିନ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ, ସେତେବେଳେ ଶରୀର ଏବଂ ଆତ୍ମା ବିଚ୍ଛେଦ ହୋଇଯାଏ।
ਜੇਹਾ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਪਾਇਆ ਜੇਹਾ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਇਆ ॥
ଜୀବ ପୂର୍ବ ଜନ୍ମରେ ଯେପରି କର୍ମ କରିଥାଏ, ସେପରି ହିଁ କର୍ମ-ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ସେଥିରେ ହିଁ ତାହାଙ୍କ ଭାଗ୍ୟ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ।
ਧੰਨੁ ਸਿਰੰਦਾ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥੧॥
ଏହି ଜଗତର ରଚୟିତା ସଚ୍ଚା ବାଦଶାହ ପ୍ରଭୁ ଧନ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ସାରା ଦୁନିଆକୁ ଧନ୍ଦାରେ ଲଗାଇଛନ୍ତି।॥1॥
ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥
ହେ ମୋର ଭାଇ! ସେହି ମାଲିକଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କର, କାରଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦୁନିଆରୁ ଚାଲି ଯିବାକୁ ହେବ।
ਏਥੈ ਧੰਧਾ ਕੂੜਾ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾ ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ॥
ଇହଲୋକର ମିଥ୍ୟା ଧନ୍ଦା କେବଳ ଚାରି ଦିନ ପାଇଁ ଅଟେ, ପୁଣି ଜୀବ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ପରଲୋକକୁ ଚାଲିଯାଏ।
ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ਜਿਉ ਮਿਹਮਾਣਾ ਕਾਹੇ ਗਾਰਬੁ ਕੀਜੈ ॥
ଜୀବ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ପରଲୋକକୁ ଚାଲିଯାଏ ଏବଂ ସେ ସେଠାରେ ଏକ ଅତିଥି ଭଳି ଅଟେ, ତାହାହେଲେ କାହିଁକି ଅହଂକାର କରିବା?
ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦਰਗਹ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਕਾ ਲੀਜੈ ॥
ଯାହାଙ୍କ ଉପାସନା କରିଲେ ତାହାଙ୍କ ଦରବାରରେ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମର ଭଜନ
ਆਗੈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਚਲੈ ਮੂਲੇ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਿਆ ਵਿਹਾਣਾ ॥
ପରଲୋକରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ବିନା କାହାର ହୁକୁମ ଚାଲେ ନାହିଁ ଏବଂ ପ୍ରତି ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜ କର୍ମ ଫଳ ଭୋଗ କରିଥାଏ।
ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਿਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥੨॥
ହେ ମୋର ଭାଇ! ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସ୍ମରଣ କର, କାରଣ ସମସ୍ତେ ସଂସାର ଛାଡି ଚାଲିଯିବାକୁ ହେବ॥2॥
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥
ସେହି ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଯାହା ମଞ୍ଜୁର ଅଟେ, ତାହା ହୋଇଥାଏ, ଜଗତରେ ଜୀବର ଉଦ୍ୟମ ଏକ ବାହାନା ଅଟେ।
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਾਚੜਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ॥
ସଚ୍ଚା ସୃଜନହାର ଜଳ, ସ୍ଥଳ, ଆକାଶ-ପାତାଳରେ ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ଅଟନ୍ତି।
ਸਾਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ਅਲਖ ਅਪਾਰੋ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
ସେହି ସଚ୍ଚା ସୃଜନହାର ପରମାତ୍ମା ଅଦୃଷ୍ଟ ଏବଂ ଅନନ୍ତ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ଅନ୍ତ ପାଇ ହୁଏନାହିଁ।
ਆਇਆ ਤਿਨ ਕਾ ਸਫਲੁ ਭਇਆ ਹੈ ਇਕ ਮਨਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ॥
ଯେଉଁ ଲୋକ ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ, ତାହାର ଏହି ଦୁନିଆରେ ଜନ୍ମ ନେବା ସଫଳ ଅଟେ।
ਢਾਹੇ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੇ ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੋ ॥
ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସୃଷ୍ଟିର ନିର୍ମାଣ କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ତାହାର ନାଶ କରି ଦେଇଥାନ୍ତି ଏବଂ ନିଜ ହୁକୁମ ଦ୍ଵାରା ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ପାଳନ କରିଥାନ୍ତି।
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥੩॥
ସେହି ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଯାହା ମଞ୍ଜୁର ଅଟେ, ତାହା ହୋଇଥାଏ, ଜଗତରେ ଜୀବର ଉଦ୍ୟମ ଏକ ବାହାନା ଅଟେ। ||3|
ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥
ଗୁରୁ ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ବାବା! ସେ ହିଁ ସଚ୍ଚା କ୍ରନ୍ଦନ କରିଥାଏ, ଯଦି ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରେମରେ କ୍ରନ୍ଦନ କରିଥାଏ।
ਵਾਲੇਵੇ ਕਾਰਣਿ ਬਾਬਾ ਰੋਈਐ ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ॥
ହେ ବାବା! ସାଂସାରିକ ପଦାର୍ଥ ପାଇଁ ଜୀବ ବିଳାପ କରିଥାଏ, ଏଥିପାଇଁ ସବୁ ବିଳାପ ବ୍ୟର୍ଥ ଅଟେ।
ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ਗਾਫਲੁ ਸੰਸਾਰੋ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਰੋਵੈ ॥
ଏହି ସାରା ବିଳାପ କରିବା ନିରର୍ଥକ ଅଟେ, ସଂସାର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରୁ ବିମୁଖ ହୋଇ ଧନ-ଦୌଲତ ପାଇଁ ରୋଦନ କରିଥାଏ।
ਚੰਗਾ ਮੰਦਾ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਇਹੁ ਤਨੁ ਏਵੈ ਖੋਵੈ ॥
ଜୀବକୁ ଭଲ ମନ୍ଦ କିଛି ଜ୍ଞାନ ନଥାଏ ଏବଂ ଏହି ଶରୀରକୁ ସେ ବ୍ୟର୍ଥରେ ହରାଇ ଥାଏ।
ਐਥੈ ਆਇਆ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ਕੂੜਿ ਕਰਹੁ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥
ଏହି ଦୁନିଆକୁ ଯିଏ ମଧ୍ୟ ଆସିଥାଏ, ସେ ଏହାକୁ ଛାଡି ଚାଲିଯାଏ, ଏଥିପାଇଁ ଅଭିମାନ କରିବା ମିଥ୍ୟା ଅଟେ।
ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥੪॥੧॥
ଗୁରୁ ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ବାବା! ଯିଏ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରେମରେ ବିଳାପ କରିଥାଏ, ମନୁଷ୍ୟ ସଚ୍ଚା ବୈରାଗୀ ଏବଂ ଠିକ ଭାବରେ ରୋଦନ କରିବା ବୁଝା ଯାଏ ||4||1||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
ରାଗ ୱାଡହଂସ ମହଲା 1 ॥
ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਚੜਾ ਨਾਮੁ ਲਏਹਾਂ ॥
ହେ ମୋର ସଖୀ! ଆସ ଆମେ ମିଶି ଭଗବାନଙ୍କ ସତ୍ୟ ନାମର ସ୍ମରଣ କରିବା।
ਰੋਵਹ ਬਿਰਹਾ ਤਨ ਕਾ ਆਪਣਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮ੍ਹ੍ਹਾਲੇਹਾਂ ॥
ଆସ, ଆମେ ଭଗବାନଙ୍କ ଠାରେ ନିଜ ଆତ୍ମାର ବିରହ ପାଇଁ ସଂବେଦନା ବ୍ୟକ୍ତ କରିବା ଏବଂ ନିଜ ମାଲିକଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କରିବା।
ਸਾਹਿਬੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿਹ ਪੰਥੁ ਨਿਹਾਲਿਹ ਅਸਾ ਭਿ ਓਥੈ ਜਾਣਾ ॥
ଆସ, ଆମେ ଭଗବାନଙ୍କ ଆରାଧନା କରିବା ଏବଂ ପରଲୋକରେ ମାର୍ଗର ଧ୍ୟାନ କରିବା, ଆମେ ମଧ୍ୟ ସେଠାକୁ ଯିବାକୁ ହେବ।
ਜਿਸ ਕਾ ਕੀਆ ਤਿਨ ਹੀ ਲੀਆ ਹੋਆ ਤਿਸੈ ਕਾ ਭਾਣਾ ॥
ଯେଉଁ ଇଶ୍ଵର ତାହାକୁ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଥିଲେ, ଏବେ ସେ ହିଁ ତାହାକୁ ଫେରାଇ ନେଉଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହା ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାରେ ହିଁ ହେଉଛି।
ਜੋ ਤਿਨਿ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ਸੁ ਆਗੈ ਆਇਆ ਅਸੀ ਕਿ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇਹਾ ॥
ଯାହା କିଛି ସେ କରିଛନ୍ତି, ତାହା ଆଗକୁ ଆସିଛି, ଆମେ କିପରି ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ କୌଣସି ହୁକୁମ କରି ପାରିବା?
ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਚੜਾ ਨਾਮੁ ਲਏਹਾ ॥੧॥
ହେ ସଖୀ! ଆସ, ମିଶି ଭଗବାନଙ୍କ ସତ୍ୟ ନାମର ସ୍ତୁତିଗାନ କରିବା॥1॥
ਮਰਣੁ ਨ ਮੰਦਾ ਲੋਕਾ ਆਖੀਐ ਜੇ ਮਰਿ ਜਾਣੈ ਐਸਾ ਕੋਇ ॥
ହେ ମନୁଷ୍ୟ! ମୃତ୍ୟୁ ଅଟଳ ଅଟେ, ଏହାକୁ ମନ୍ଦ କୁହାଯିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ, କାରଣ କେହି ବିରଳ ହିଁ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଜାଣିଥାଏ।
ਸੇਵਿਹੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮ੍ਰਥੁ ਆਪਣਾ ਪੰਥੁ ਸੁਹੇਲਾ ਆਗੈ ਹੋਇ ॥
ଏଥିପାଇଁ, ସାରବାସକ୍ତିମାନ ଭଗବାନଙ୍କ ଆରାଧନା କର, ଏହିପରି ତୁମର ପରଲୋକରେ ମାର୍ଗ ସୁଖଦ ହୋଇଯିବ।
ਪੰਥਿ ਸੁਹੇਲੈ ਜਾਵਹੁ ਤਾਂ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਆਗੈ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥
ଯଦି ତୁମେ ସୁଖଦ ମାର୍ଗରେ ଯିବ, ତାହାହେଲେ ଫଳ ନିଶ୍ଚୟ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ ଏବଂ ପରଲୋକରେ ମଧ୍ୟ ତୋତେ ପ୍ରଶଂସା ମିଳିବ।
ਭੇਟੈ ਸਿਉ ਜਾਵਹੁ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹੁ ਤਾਂ ਪਤਿ ਲੇਖੈ ਪਾਈ ॥
ଯଦି ତୁମେ ଭଜନ-ସ୍ମରଣର ଭେଟ ସହିତ ଯିବ, ତ୍ୟାହାହେଲେ ତୁମେ ସତ୍ୟରେ ବିଲୀନ ହୋଇଯିବ ଏବଂ ତୁମର ଇଜ୍ଜତ ସ୍ଵୀକୃତ ହେବ।
ਮਹਲੀ ਜਾਇ ਪਾਵਹੁ ਖਸਮੈ ਭਾਵਹੁ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥
ତୋତେ ଭଗବାନଙ୍କ ମହଲରେ ସ୍ଥାନ ମିଳିଯିବ, ତାହାକୁ ଭଲ ଲାଗିବ ତଥା ପ୍ରେମ ପୂର୍ବକ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବ।
ਮਰਣੁ ਨ ਮੰਦਾ ਲੋਕਾ ਆਖੀਐ ਜੇ ਕੋਈ ਮਰਿ ਜਾਣੈ ॥੨॥
ହେ ମନୁଷ୍ୟ! ମୃତ୍ୟୁ ଅଟଳ ଅଟେ, ଏହାକୁ ମନ୍ଦ କୁହାଯିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ, କାରଣ କେହି ବିରଳ ହିଁ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଜାଣିଥାଏ।॥2॥
ਮਰਣੁ ਮੁਣਸਾ ਸੂਰਿਆ ਹਕੁ ਹੈ ਜੋ ਹੋਇ ਮਰਨਿ ਪਰਵਾਣੋ ॥
ସେହି ସୁରବୀରର ମୃତ୍ୟୁ ସଫଳ ଅଟେ, ଯିଏ ମାରିବା ପରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସ୍ଵୀକୃତ ହୋଇଯାଏ।