Guru Granth Sahib Translation Project

guru granth sahib odia page-524

Page 524

ਮਥੇ ਵਾਲਿ ਪਛਾੜਿਅਨੁ ਜਮ ਮਾਰਗਿ ਮੁਤੇ ॥ ସେ ନିନ୍ଦୁକର ମସ୍ତକର କେଶ ଧରି ଘୋଷାଡ଼ି ନେଇ ଯମର ମାର୍ଗରେ ପକାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਦੁਖਿ ਲਗੈ ਬਿਲਲਾਣਿਆ ਨਰਕਿ ਘੋਰਿ ਸੁਤੇ ॥ ସେ ତାହାକୁ ଘୋର ନର୍କକୁ ପଠା ଥାଆନ୍ତି, ଯେଉଁଠି ସେ ଦୁଃଖୀ ହୋଇ କ୍ରନ୍ଦନ କରିଥାଏ।
ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਦਾਸ ਰਖਿਅਨੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਤੇ ॥੨੦॥ ହେ ନାନକ! କିନ୍ତୁ ନିଜ ଦାସକୁ ଗଳାରେ ଲଗାଇ ସଚ୍ଚା ହରି ତାହାଙ୍କ ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି॥20॥
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥ ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 5 ॥
ਰਾਮੁ ਜਪਹੁ ਵਡਭਾਗੀਹੋ ਜਲਿ ਥਲਿ ਪੂਰਨੁ ਸੋਇ ॥ ହେ ଭାଗ୍ଯବାନ ପ୍ରାଣୀ! ରାମଙ୍କ ନାମ ଜପ, କାରଣ ସେ ଜଳ ଏବଂ ସ୍ଥାଲରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ମହଜୁଦ
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਧਿਆਇਐ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੧॥ ହେ ନାନକ! ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମର ଧ୍ୟାନ କରିଲେ ଜୀବକୁ କିଛି ବିଘ୍ନ ଆସେ ନାହିଁ॥1॥
ਮਃ ੫ ॥ ମହଲା 5 ॥
ਕੋਟਿ ਬਿਘਨ ਤਿਸੁ ਲਾਗਤੇ ਜਿਸ ਨੋ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥ ଯେଉଁ ଜୀବ ଭଗବାନଙ୍କ ନାମ ଭୁଲିଯାଏ, ତାହାକୁ କୋଟି କୋଟି ବିଘ୍ନ ଆସିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਬਿਲਪਤੇ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥੨॥ ହେ ନାନକ! ସେ ରାତି ଦିନ ଏପରି କ୍ରନ୍ଦନ କରିଥାଏ, ଯେପରି ଶୂନ୍ୟ ଘରେ କାଉ କା’ କା’ କରିଥାଏ॥2॥
ਪਉੜੀ ॥ ପଉଡି ॥
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਿਆ ॥ ଦାତା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ସବୁ ମନୋରଥ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଏ।
ਇਛ ਪੁੰਨੀ ਮਨਿ ਆਸ ਗਏ ਵਿਸੂਰਿਆ ॥ ମୋର ମନର ଇଚ୍ଛା ଏବଂ ଆଶା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଇଛି ତଥା ସବୁ ପ୍ରକାର ଦୁଃଖ-ସଂତାପନଷ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਜਿਸ ਨੋ ਭਾਲਦਾ ॥ ଯାହାଙ୍କୁ ସନ୍ଧାନ କରୁଥିଲି, ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ରୂପୀ ଭଣ୍ଡାରକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି।
ਜੋਤਿ ਮਿਲੀ ਸੰਗਿ ਜੋਤਿ ਰਹਿਆ ਘਾਲਦਾ ॥ ମୋର ଜ୍ୟୋତି ପରମ ଜ୍ୟୋତିରେ ଲୀନ ହୋଇ ଯାଇଛି ଆଉ ମୋର ସାଧନା ସମାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨੰਦ ਵੁਠੇ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ॥ ମୁଁ, ବର୍ତ୍ତମାନ, ସେହି ଘରେ ରହିଥାଏ, ଯେଉଁଠି ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ ଏବଂ ଆନନ୍ଦ ଅଛି।
ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇ ਜਨਮੁ ਨ ਤਹਾ ਮਰਿ ॥ ମୋର ଆସିବା ଯିବା ମଧ୍ୟ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି, କାରଣ ସେଠାରେ ଜନ୍ମ ମରଣ ହୁଏନାହିଁ।
ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵਕੁ ਇਕੁ ਇਕੁ ਦ੍ਰਿਸਟਾਇਆ ॥ ସ୍ଵାମୀ ଏବଂ ସେବକ ଏକ ରୂପ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି ଏବଂ ଏକ ସମାନ ଦୃଷ୍ଟିଗୋଚର ହୋଇଥାନ୍ତି।
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨੧॥੧॥੨॥ ਸੁਧੁ ହେ ନାନକ! ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ମୁଁ ସତ୍ୟରେ ରହିଛି ||21||1||2||
ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਭਗਤਾ ਕੀ ਬਾਣੀ ରାଗ ଗୁଜରୀ ଭଗତ ବାଣୀ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਸ੍ਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕਾ ਚਉਪਦਾ ਘਰੁ ੨ ਦੂਜਾ ॥ ଶ୍ରୀ କବୀର ଜୀ ଚଉପଦୀ ଘର 2 ଦ୍ଵିତୀୟ ॥
ਚਾਰਿ ਪਾਵ ਦੁਇ ਸਿੰਗ ਗੁੰਗ ਮੁਖ ਤਬ ਕੈਸੇ ਗੁਨ ਗਈਹੈ ॥ ହେ ଜୀବ! ପଶୁ ଯୋନିରେ ଆସି ଯେବେ ତୁ ଚାରି ଗୋଡ, ଦୁଇ ସିଙ୍ଗ ଏବଂ ଜଡା ହୋଇଯିବୁ, ସେତେବେଳେ ପୁଣି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କିପରି କରିବୁ?
ਊਠਤ ਬੈਠਤ ਠੇਗਾ ਪਰਿਹੈ ਤਬ ਕਤ ਮੂਡ ਲੁਕਈਹੈ ॥੧॥ ଉଠିବା-ବସିବା ସମୟରେ ତୋତେ ଦଣ୍ଡରେ ମାଡ ପଡିବ, ସେତେବେଳେ ତୁ ନିଜକୁ କେଉଁଠି ଲୁଚାଇ ପାରିବୁ?
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਬੈਲ ਬਿਰਾਨੇ ਹੁਈਹੈ ॥ ହରିନାମ ବିନା ତୁ ଉଧାରୀ ଶଣ୍ଢ ବନିଯିବୁ,
ਫਾਟੇ ਨਾਕਨ ਟੂਟੇ ਕਾਧਨ ਕੋਦਉ ਕੋ ਭੁਸੁ ਖਈਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ଯାହାର ନାକ ଓ କାନ୍ଧ ଫାଟି ଯାଇଥାଏ ଓ ପାଳ ହିଁ ଖାଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਸਾਰੋ ਦਿਨੁ ਡੋਲਤ ਬਨ ਮਹੀਆ ਅਜਹੁ ਨ ਪੇਟ ਅਘਈਹੈ ॥ ହେ ଜୀବ! ସାରା ଦିନ ଜଙ୍ଗଲରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହେବା ପରେ ମଧ୍ୟ ତୋର ପେଟ ଭରିହେବ ନାହିଁ।
ਜਨ ਭਗਤਨ ਕੋ ਕਹੋ ਨ ਮਾਨੋ ਕੀਓ ਅਪਨੋ ਪਈਹੈ ॥੨॥ ତୁ ଭକ୍ତଙ୍କ କହିବା ମାନି ନାହୁଁ, ପରିଣାମ ସ୍ୱରୂପ ନିଜ କର୍ମର ଫଳ ଅବଶ୍ୟ ପାଇବୁ॥2॥
ਦੁਖ ਸੁਖ ਕਰਤ ਮਹਾ ਭ੍ਰਮਿ ਬੂਡੋ ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਭਰਮਈਹੈ ॥ ଏବେ ଜୀବ ଦୁଃଖ-ସୁଖ ଭୋଗ କରିଥାଏ ତଥା ମହା ଦ୍ଵିଧାରେ ବୁଡି ଅନେକ ଯୋନିର ଚକ୍ରରେ ଆସିଥାଏ।
ਰਤਨ ਜਨਮੁ ਖੋਇਓ ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਸਰਿਓ ਇਹੁ ਅਉਸਰੁ ਕਤ ਪਈਹੈ ॥੩॥ ହେ ଜୀବ! ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭୁଲି ତୁ ହୀରା ଭଳି ଅମୂଲ୍ୟ ଜୀବନ ବ୍ୟର୍ଥରେ ହରାଇ ଦେଇଛୁ, ଏପରି ସୁଯୋଗ ତୋତେ ପୁଣି କେଉଁଠି ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ?॥3॥
ਭ੍ਰਮਤ ਫਿਰਤ ਤੇਲਕ ਕੇ ਕਪਿ ਜਿਉ ਗਤਿ ਬਿਨੁ ਰੈਨਿ ਬਿਹਈਹੈ ॥ ହେ ଜୀବ! ତେଲିର ବଳଦ ଓ ଘନା ଭଳି ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇ ତୋର ଜୀବନ ରୂପୀ ରାତ୍ରି ମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ କରିବା ବିନା ଅତିବାହିତ ହୋଇଯିବ।
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਮੂੰਡ ਧੁਨੇ ਪਛੁਤਈਹੈ ॥੪॥੧॥ କବୀର ଜୀ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ଜୀବ! ରାମ ନାମ ବିନା ତୁ ନିଜ ମୁଣ୍ଡ ପିଟି ପିଟି ପଶ୍ଚାତାପ କରିବୁ॥4॥1॥
ਗੂਜਰੀ ਘਰੁ ੩ ॥ ଗୁଜରୀ ଘର 3 ॥
ਮੁਸਿ ਮੁਸਿ ਰੋਵੈ ਕਬੀਰ ਕੀ ਮਾਈ ॥ କବୀରଙ୍କ ମାତା କ୍ରନ୍ଦନ କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ
ਏ ਬਾਰਿਕ ਕੈਸੇ ਜੀਵਹਿ ਰਘੁਰਾਈ ॥੧॥ ନିବେଦନ କରନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ଏହି କବୀରଙ୍କ ସନ୍ତାନ କିଭଳି ଜୀବିତ ରହିବ?॥1॥
ਤਨਨਾ ਬੁਨਨਾ ਸਭੁ ਤਜਿਓ ਹੈ ਕਬੀਰ ॥ କାରଣ କବୀର କାଟିବା ଏବଂ ବୁଣିବା ଛାଡି ଦେଇଛନ୍ତି ତଥା
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਲਿਖਿ ਲੀਓ ਸਰੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ହରିଙ୍କ ନାମ ନିଜ ଶରୀର ଉପରେ ଲେଖିଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਜਬ ਲਗੁ ਤਾਗਾ ਬਾਹਉ ਬੇਹੀ ॥ କବୀର ନିଜ ମାତାଙ୍କୁ କହନ୍ତି ଯେ ଯେତେ ସମୟ ସୂତା ବୁଣିବାକୁ ଲାଗିଥାଏ,
ਤਬ ਲਗੁ ਬਿਸਰੈ ਰਾਮੁ ਸਨੇਹੀ ॥੨॥ ସେତେ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନିଜ ସ୍ନେହୀ ରାମଙ୍କୁ ଭୁଲିଯାଏ॥2॥
ਓਛੀ ਮਤਿ ਮੇਰੀ ਜਾਤਿ ਜੁਲਾਹਾ ॥ ମୁଁ ଜାତିରେ ନୀଚ ତଥା ମୋର ବୁଦ୍ଧି କ୍ଷୀଣ ଅଟେ,
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਲਹਿਓ ਮੈ ਲਾਹਾ ॥੩॥ ହରିଙ୍କ ନାମର ଲାଭ ମୁଁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି॥3॥
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਸੁਨਹੁ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥ କବୀର ଜୀ କହନ୍ତି ଯେ ମୋର ମାତା! ଟିକିଏ ଧ୍ୟାନ ଦେଇ ଶୁଣ,
ਹਮਰਾ ਇਨ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਰਘੁਰਾਈ ॥੪॥੨॥ ମୋର ଆଉ ଏହି ସନ୍ତାନର ଦାତା ଏକ ପରମାତ୍ମା ହିଁ ଅଟନ୍ତି॥4॥2॥
error: Content is protected !!
Scroll to Top