Page 507
ਸਨਕ ਸਨੰਦਨ ਨਾਰਦ ਮੁਨਿ ਸੇਵਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਜਪਤ ਰਹਹਿ ਬਨਵਾਰੀ ॥
ସନକ, ସନନ୍ଦନ ଏବଂ ନାରଦ ମୁନି ଇତ୍ୟାଦି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବା ଉପାସନା କରିଥାନ୍ତି ଆଉ ରାତି ଦିନ ପ୍ରଭୁ ନାମର ଜପ କରିଥାନ୍ତି।
ਸਰਣਾਗਤਿ ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਜਨ ਆਏ ਤਿਨ ਕੀ ਪੈਜ ਸਵਾਰੀ ॥੨॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଯେବେ ଭକ୍ତ ପ୍ରହଲାଦ ତୋର ଶରଣରେ ଆସିଥିଲା, ସେତେବେଳେ ତୁ ତାହାର ସମ୍ମାନ ରଖିଥିଲୁ ||2||
ਅਲਖ ਨਿਰੰਜਨੁ ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਏਕਾ ਜੋਤਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥
ଅଲଖ ନିରଞ୍ଜନ, ଏକ ଇଶ୍ଵର ହିଁ ସର୍ବବ୍ୟାପକ ଅଟନ୍ତି ତଥା ଏକ ତାହାଙ୍କ ଜ୍ୟୋତି ହିଁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୃଷ୍ଟିରେ ପ୍ରଜ୍ଜ୍ଵଳିତ ହେଉଛି।
ਸਭਿ ਜਾਚਿਕ ਤੂ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ਮਾਗਹਿ ਹਾਥ ਪਸਾਰੀ ॥੩॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଏକ ତୁ ହିଁ ଦାତା ଅଟୁ, ଆଉ ସବୁ ଯାଚକ ଅଟନ୍ତି, ନିଜ ହାତ ପତାଇ ସବୁ ତୋ’ ଠାରୁ ମାଗିଥାନ୍ତି||3||
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਗਾਵਹਿ ਅਕਥ ਕਥਾ ਨਿਤ ਨਿਆਰੀ ॥
ଭକ୍ତଜନଙ୍କ ବାଣୀ ସର୍ବୋତ୍ତମ ଅଟେ, ସେମାନେ ସଦା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ କଥା ଗାନ କରିଥାନ୍ତି।
ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਭਇਆ ਤਿਨ ਕੇਰਾ ਆਪਿ ਤਰੇ ਕੁਲ ਤਾਰੀ ॥੪॥
ତାହାର ଜନ୍ମ ସଫଳ ହୋଇଯାଏ, ସେ ସ୍ଵୟଂ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଯାଏ ଆଉ ନିଜ କୁଳକୁ ମଧ୍ୟ ଉଦ୍ଧାର କରିଥାଏ||4||
ਮਨਮੁਖ ਦੁਬਿਧਾ ਦੁਰਮਤਿ ਬਿਆਪੇ ਜਿਨ ਅੰਤਰਿ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰੀ ॥
ସ୍ଵେଚ୍ଛାଚାରୀ ଲୋକ ଦ୍ଵିଧା ଏବଂ ଦୁର୍ମତିରେ ଫସି ଥାଏ, ତାହା ଭିତରେ ସାଂସାରିକ ମୋହର ଅନ୍ଧକାର ଥାଏ।
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਕਥਾ ਨ ਭਾਵੈ ਓਇ ਡੂਬੇ ਸਣੁ ਪਰਵਾਰੀ ॥੫॥
ତାହାକୁ ସନ୍ଥଙ୍କ କଥା ପସନ୍ଦ ଲାଗେ ନାହିଁ, ଏଥିପାଇଁ ସେ ନିଜ ପରିବାର ସହିତ ସଂସାର ସାଗରରେ ବୁଡିଯାଏ||5||
ਨਿੰਦਕੁ ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਮਲੁ ਧੋਵੈ ਓਹੁ ਮਲਭਖੁ ਮਾਇਆਧਾਰੀ ॥
ନିନ୍ଦୁକ ନିନ୍ଦା କରି ଅନ୍ୟର ମଇଳା ସଫା କରିଥାଏ, ସେ ମଳଭକ୍ଷୀ ଏବଂ ମାୟାଧାରୀ ଅଟେ ଆଉ
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਵਿਆਪੇ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰੀ ॥੬॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ନିନ୍ଦା କରିବାରେ ପ୍ରବୃତ୍ତ ରହିଥାଏ, ଏହା ଦ୍ଵାରା ସେ ପାର ହୋଇପାରେ ନାହିଁ||6||
ਏਹੁ ਪਰਪੰਚੁ ਖੇਲੁ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕਰਤੈ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਸਭ ਕਲ ਧਾਰੀ ॥
ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଜଗତର ପ୍ରପଞ୍ଚ ଖେଳ ରଚୟିତା ହିଁ ରଚନା କରିଛନ୍ତି ତଥା ପ୍ରଭୁ ହିଁ ସବୁଙ୍କ ଭିତରେ ନିଜ ସତ୍ତ କାୟମ ରଖିଥାନ୍ତି।
ਹਰਿ ਏਕੋ ਸੂਤੁ ਵਰਤੈ ਜੁਗ ਅੰਤਰਿ ਸੂਤੁ ਖਿੰਚੈ ਏਕੰਕਾਰੀ ॥੭॥
ଏକ ହରି-ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସୂତା ହିଁ ଜଗତରେ କ୍ରିଯାଶୀଳ ଅଟେ, ଯେବେ ସୂତା ଟାଣିଥାନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ସୃଷ୍ଟିର ନାଶ ହୋଇଥାଏ ଆଉ କେବଳ ଏକ ଆକାର ପ୍ରଭୁ ହିଁ ରହିଯାନ୍ତି||7||
ਰਸਨਿ ਰਸਨਿ ਰਸਿ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਧਾਰੀ ॥
ଯିଏ ନିଜ ଜିଭରେ ସ୍ଵାଦ ନେଇ ହରିଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ, ତାହାର ଜିଭ ହରିରସ ଆସ୍ଵାଦନ କରିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਮਾਗਉ ਹਰਿ ਰਸ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥੮॥੧॥੭॥
ହେ ନାନକ! ହରିଙ୍କ ବିନା ମୁଁ କିଛି ମଧ୍ୟ ମାଗେ ନାହିଁ, କାରଣ ହରିରସର ପ୍ରୀତି ହିଁ ମୋତେ ପ୍ରିୟ ଲାଗିଥାଏ ||8||1||7||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨॥
ଗୁଜରୀ ମହଲା 5 ଘର 2
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ
ਰਾਜਨ ਮਹਿ ਤੂੰ ਰਾਜਾ ਕਹੀਅਹਿ ਭੂਮਨ ਮਹਿ ਭੂਮਾ ॥
ହେ ପରମାତ୍ମା! ରାଜାଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ରାଜା ଅଟୁ ତଥା ଭୂମିପତିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ଭୂମିପତି ଅଟୁ।
ਠਾਕੁਰ ਮਹਿ ਠਕੁਰਾਈ ਤੇਰੀ ਕੋਮਨ ਸਿਰਿ ਕੋਮਾ ॥੧॥
ଠାକୁରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ଠାକୁର ଅଟୁ||1||
ਪਿਤਾ ਮੇਰੋ ਬਡੋ ਧਨੀ ਅਗਮਾ ॥
ମୋର ପିତା-ପ୍ରଭୁ ବଡ ଧନବାନ ଏବଂ ଅଗମ୍ୟ ସ୍ଵାମୀ ଅଟନ୍ତି।
ਉਸਤਤਿ ਕਵਨ ਕਰੀਜੈ ਕਰਤੇ ਪੇਖਿ ਰਹੇ ਬਿਸਮਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ କର୍ତ୍ତା! ମୁଁ ତୋର କେଉଁ ସ୍ତୁତି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବି? ତୋର ଲୀଳା ଦେଖି ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଯାଉଛି॥1॥ରୁହ॥
ਸੁਖੀਅਨ ਮਹਿ ਸੁਖੀਆ ਤੂੰ ਕਹੀਅਹਿ ਦਾਤਨ ਸਿਰਿ ਦਾਤਾ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଶୁଖିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ସୁଖୀ ଅଟୁ ଆଉ ଦାନୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ମହାଦାନୀ ଅଟୁ।
ਤੇਜਨ ਮਹਿ ਤੇਜਵੰਸੀ ਕਹੀਅਹਿ ਰਸੀਅਨ ਮਹਿ ਰਾਤਾ ॥੨॥
ତେଜସ୍ଵୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୋତେ ମହାତେଜସ୍ଵୀ କୁହାଯାଏ ଆଉ ରସିକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ରସିକ ଅଟୁ ||2||
ਸੂਰਨ ਮਹਿ ਸੂਰਾ ਤੂੰ ਕਹੀਅਹਿ ਭੋਗਨ ਮਹਿ ਭੋਗੀ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ସୁରବୀରଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ସବୁଠାରୁ ବଡ ସୁରବୀର ଅଟୁ ତଥା ଭୋଗୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ମହାଭୋଗୀ ଅଟୁ।
ਗ੍ਰਸਤਨ ਮਹਿ ਤੂੰ ਬਡੋ ਗ੍ਰਿਹਸਤੀ ਜੋਗਨ ਮਹਿ ਜੋਗੀ ॥੩॥
ଗୃହସ୍ଥିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ମହାନ ଗୃହସ୍ଥି ଅଟୁ ତଥା ଯୋଗୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ମହାଯୋଗୀ ଅଟୁ ||3||
ਕਰਤਨ ਮਹਿ ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਕਹੀਅਹਿ ਆਚਾਰਨ ਮਹਿ ਆਚਾਰੀ ॥
ହେ ଇଶ୍ଵର! ରଚୟିତାଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ମହା ରଚୟିତା ଅଟୁ ତଥା କର୍ମକାଣ୍ଡରେ ମଧ୍ୟ ତୁ ସର୍ବୋପରି ଅଟୁ।
ਸਾਹਨ ਮਹਿ ਤੂੰ ਸਾਚਾ ਸਾਹਾ ਵਾਪਾਰਨ ਮਹਿ ਵਾਪਾਰੀ ॥੪॥
ହେ ଦାତା! ସାହୁକାରଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ସଚ୍ଚା ସାହୁକାର ଅଟୁ ତଥା ବ୍ୟାପାରୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ମହା ବ୍ୟାପାରୀ ଅଟୁ ||4||
ਦਰਬਾਰਨ ਮਹਿ ਤੇਰੋ ਦਰਬਾਰਾ ਸਰਨ ਪਾਲਨ ਟੀਕਾ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ଦରବାର ମଧ୍ୟରେ ତୋର ଦରବାର ସଚ୍ଚା ଅଟେ ତଥା ଶରଣାଗତଙ୍କ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ରଖିବାରେ ତୁ ସର୍ବୋତ୍ତମ ଅଟୁ।
ਲਖਿਮੀ ਕੇਤਕ ਗਨੀ ਨ ਜਾਈਐ ਗਨਿ ਨ ਸਕਉ ਸੀਕਾ ॥੫॥
ତୋ’ ପାଖରେ କେତେ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଧନ ଅଛି, ଏହାର ଅନୁମାନ ଲଗାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ, ତୋର ତୋ’ ପାଖରେ କେତେ ଖଜଣା ଅଛି ଗଣା ଯାଇପାରିବ ନାହିଁ॥5॥
ਨਾਮਨ ਮਹਿ ਤੇਰੋ ਪ੍ਰਭ ਨਾਮਾ ਗਿਆਨਨ ਮਹਿ ਗਿਆਨੀ ॥
ହେ ସର୍ବେଶ୍ଵର! ନାମ ମଧ୍ୟରେ ତୋର ହିଁ ନାମ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ (ଅର୍ଥାତ ଲୋକପ୍ରିୟତା ପ୍ରାପ୍ତ କରିବା ବାଲାଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୋର ଲୋକପ୍ରିୟତା ଅଧିକ ଅଟେ) ତଥା ଜ୍ଞାନୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତୁ ମହାଜ୍ଞାନୀ ଅଟୁ।
ਜੁਗਤਨ ਮਹਿ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰਭ ਜੁਗਤਾ ਇਸਨਾਨਨ ਮਹਿ ਇਸਨਾਨੀ ॥੬॥
ସମସ୍ତ ଯୁକ୍ତି ମଧ୍ୟରେ ତୁମର ହିଁ ଯୁକ୍ତି ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ ତଥା ସବୁ ପ୍ରକାର ତୀର୍ଥ ସ୍ନାନ ମଧ୍ୟରେ ତୁମଠାରେ କରିଥିବା ସ୍ନାନ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ ||6||
ਸਿਧਨ ਮਹਿ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰਭ ਸਿਧਾ ਕਰਮਨ ਸਿਰਿ ਕਰਮਾ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ସିଦ୍ଧି ମଧ୍ୟରେ ତୁମର ସିଦ୍ଧି ହିଁ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ ତଥା କର୍ମରେ ତୋର ହିଁ କର୍ମ ପ୍ରଧାନ ଅଟେ।
ਆਗਿਆ ਮਹਿ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰਭ ਆਗਿਆ ਹੁਕਮਨ ਸਿਰਿ ਹੁਕਮਾ ॥੭॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ସବୁ ଆଜ୍ଞା ମଧ୍ୟରେ ତୋର ହିଁ ଆଜ୍ଞା ସର୍ବୋପରି ଅଟେ ଆଉ ସବୁ ହୁକୁମ ମଧ୍ୟରେ ତୋର ହୁକୁମ ସବୁଠାରୁ ଅଗ୍ରଣୀ ଅଟେ||7||