Page 185
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰੁ ॥
ପ୍ରଭୁ-ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି, ଯିଏ ମୋର ମନ ଓ ପ୍ରାଣର ଆଧାର ଅଟନ୍ତି।
ਸਾਚਾ ਧਨੁ ਪਾਇਓ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ॥
ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରେମର ସଚ୍ଚା ଦୌଲତ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି।
ਦੁਤਰੁ ਤਰੇ ਸਾਧ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥੩॥
ସାଧୁ-ସନ୍ଥଙ୍କ ସଂଗତି ଦ୍ଵାରା ହିଁ ବିଷମ ସଂସାର ପାର କରାଯାଏ ॥3॥
ਸੁਖਿ ਬੈਸਹੁ ਸੰਤ ਸਜਨ ਪਰਵਾਰੁ ॥
ହେ ସନ୍ଥଜନ! ସଜ୍ଜନଙ୍କ ପରିବାର ସହିତ ସୁଖରେ ରୁହ।
ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਓ ਜਾ ਕਾ ਨਾਹਿ ਸੁਮਾਰੁ ॥
ମୁଁ ହରିନାମର ଧନ ଅର୍ଜନ କରିଛି, ଯାହା ଗଣନାରୁ ବାହାର ଅଟେ।
ਜਿਸਹਿ ਪਰਾਪਤਿ ਤਿਸੁ ਗੁਰੁ ਦੇਇ ॥
ଏହି ନାମ-ଧନ ତାହାକୁ ହିଁ ମିଳିଥାଏ, ଯାହାକୁ ଗୁରୁଜୀ ଦେଇଥାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਬਿਰਥਾ ਕੋਇ ਨ ਹੇਇ ॥੪॥੨੭॥੯੬॥
ହେ ନାନକ! ଦ୍ଵାରରୁ କେହି ମଧ୍ୟ ଖାଲି ହାତରେ ଯାଆନ୍ତି ନାହିଁ ॥4॥27॥96॥
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଗଉଡି ଗୁଆରେରୀ ମହଲା 5 ॥
ਹਸਤ ਪੁਨੀਤ ਹੋਹਿ ਤਤਕਾਲ ॥
ହାତ ତତ୍କାଳ ହିଁ ପବିତ୍ର ହୋଇଯାଏ,
ਬਿਨਸਿ ਜਾਹਿ ਮਾਇਆ ਜੰਜਾਲ ॥
ଏବଂ ମାୟାର ଜଞ୍ଜାଳ ନାଶ ହୋଇଯାଏ,”
ਰਸਨਾ ਰਮਹੁ ਰਾਮ ਗੁਣ ਨੀਤ ॥
ଯଦି ଜିହ୍ଵା ଦ୍ଵାରା ସର୍ବଦା ହିଁ ରାମଙ୍କ ଯଶୋଗାନ କରାଯାଏ ତାହାହେଲେ
ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਮੀਤ ॥੧॥
ହେ ମୋର ଭାଇ ଏବଂ ମିତ୍ର! ଏହିପରି ତୁ ସୁଖ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ କର ॥1॥
ਲਿਖੁ ਲੇਖਣਿ ਕਾਗਦਿ ਮਸਵਾਣੀ ॥
ନିଜ କଲମ ଏବଂ ଦୁଆତରେ ତୁ କାଗଜ ଉପରେ
ਰਾਮ ਨਾਮ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ରାମଙ୍କ ନାମ ଏବଂ ହରିଙ୍କ ଅମୃତ ବାଣୀ ଲେଖ ॥1॥ରୁହ॥
ਇਹ ਕਾਰਜਿ ਤੇਰੇ ਜਾਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥
ଏହି କର୍ମ ଦ୍ଵାରା ତୋର ପାପ ଧୋଇ ହୋଇଯିବ।
ਸਿਮਰਤ ਰਾਮ ਨਾਹੀ ਜਮ ਮਾਰ ॥
ରାମଙ୍କ ଭଜନ କରିଲେ ଯମଦୂତ ତୋତେ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ ନାହିଁ।
ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੇ ਦੂਤ ਨ ਜੋਹੈ ॥
ଧର୍ମରାଜଙ୍କ ଦୂତ ତୋ’ ଆଡକୁ ଦେଖିପାରିବ ନାହିଁ।
ਮਾਇਆ ਮਗਨ ਨ ਕਛੂਐ ਮੋਹੈ ॥੨॥
ମୋହିନୀର ଉନ୍ମାଦ ତୋତେ ତିଳେ ମାତ୍ର ମଧ୍ୟ ମୁଗ୍ଧ କରିପାରିବ ନାହିଁ ॥2॥
ਉਧਰਹਿ ਆਪਿ ਤਰੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
ତୋର ନିଜର ଉଦ୍ଧାର ହୋଇଯିବ ଆଉ ତୋ’ ଦ୍ଵାରା ସଂସରର କଲ୍ୟାଣ ହେବ,
ਰਾਮ ਨਾਮ ਜਪਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ॥
ଯେତେବେଳେ ତୁ ରାମଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ ଆଉ ଏକ ଓମକାରର ସ୍ମରଣ କରୁଥିବୁ॥
ਆਪਿ ਕਮਾਉ ਅਵਰਾ ਉਪਦੇਸ ॥
ନାମ-ସ୍ମରଣର ସ୍ଵୟଂ ସାଧନା କର ଆଉ ଅନ୍ୟକୁ ଉପଦେଶ ଦିଅ।
ਰਾਮ ਨਾਮ ਹਿਰਦੈ ਪਰਵੇਸ ॥੩॥
ରାମଙ୍କ ନାମକୁ ନିଜ ହୃଦୟରେ ବିରାଜମାନ କର ॥3॥
ਜਾ ਕੈ ਮਾਥੈ ਏਹੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥
ଯାହାର କପାଳରେ ତାହାର ଭାଗ୍ୟରେ ନାମ-ଭଣ୍ଡାରର ଉପଲବ୍ଧି ଲେଖାହୋଇଛି,
ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਜਪੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥
ସେହି ପୁରୁଷ ଭଗବାନଙ୍କ ଆରାଧନା କରିଥାଏ।
ਆਠ ਪਹਰ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
ଯିଏ ଆଠ ପହର ହରି-ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ମହିମା ସ୍ତୁତି କରିଥାଏ,”
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਉ ਤਿਸੁ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥੪॥੨੮॥੯੭॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ॥4॥28॥97॥
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਚਉਪਦੇ ਦੁਪਦੇ
ରାଗ ଗଉଡି ଗୁଆରେରୀ ମହଲା 5 ଚଉପଦୀ ଦୁପଦେ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପାଇ ହୁଏ।
ਜੋ ਪਰਾਇਓ ਸੋਈ ਅਪਨਾ ॥
ଯେଉଁ ଧନ ପରର ହୋଇଯିବ ମନୁଷ୍ୟନ ତାହାକୁ ନିଜର ଭାବିଥାଏ।
ਜੋ ਤਜਿ ਛੋਡਨ ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਮਨੁ ਰਚਨਾ ॥੧॥
ଯାହା ତ୍ୟାଗ କରିବା ଉଚିତ, ତାହାଠାରେ ତାହାର ମନ ଲୀନ ଥାଏ ॥1॥
ਕਹਹੁ ਗੁਸਾਈ ਮਿਲੀਐ ਕੇਹ ॥
କୁହ, ଗୋସାଇଁ-ପ୍ରଭୁ କିପରି ମିଳିପାରିବେ?
ਜੋ ਬਿਬਰਜਤ ਤਿਸ ਸਿਉ ਨੇਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯାହା କିଛି ବର୍ଜ୍ଜିତ କରାଯାଇଛି, ତାହା ଠାରେ ତାହାର ସ୍ନେହ ଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਝੂਠੁ ਬਾਤ ਸਾ ਸਚੁ ਕਰਿ ਜਾਤੀ ॥
ମିଥ୍ୟା କଥାକୁ ସେ ସତ୍ୟ ଭାବିଥାଏ।
ਸਤਿ ਹੋਵਨੁ ਮਨਿ ਲਗੈ ਨ ਰਾਤੀ ॥੨॥
ଯିଏ ସଦା ସତ୍ୟ ଅଟେ, କ୍ଷଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ହୃଦୟ ତାଙ୍କ ଠାରୁ ବିଚ୍ଛେଦ ହୁଏନାହିଁ। ॥2॥
ਬਾਵੈ ਮਾਰਗੁ ਟੇਢਾ ਚਲਨਾ ॥
ସେହି ମାର୍ଗ ବଙ୍କା ହୋଇ ଚାଲିଥାଏ।
ਸੀਧਾ ਛੋਡਿ ਅਪੂਠਾ ਬੁਨਨਾ ॥੩॥
ଜୀବନର ସତମାର୍ଗକୁ ତ୍ୟାଗ କରି ଜୀବନର ଢାଞ୍ଚାକୁ ଓଲଟା ବୁଣିଥାଏ ॥3॥
ਦੁਹਾ ਸਿਰਿਆ ਕਾ ਖਸਮੁ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥
ଲୋକ-ପରଲୋକ ଦୁଇଟି କୋଣରେ ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ଅଛନ୍ତି।
ਜਿਸੁ ਮੇਲੇ ਨਾਨਕ ਸੋ ਮੁਕਤਾ ਹੋਈ ॥੪॥੨੯॥੯੮॥
ହେ ନାନକ! ଯାହାକୁ ପରମାତ୍ମା ନିଜ ସାଥିରେ ମିଶାଇ ଦିଅନ୍ତି, ସେ ମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ ॥4॥29॥98॥
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଗଉଡି ଗୁଆରେରୀ ମହଲା 5 ॥
ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਮਿਲਿ ਆਏ ਸੰਜੋਗ ॥
କଳିଯୁଗରେ ସଂଯୋଗ ବଶତଃ ପତି ଓ ପତ୍ନୀ ପୂର୍ବ ସମ୍ବନ୍ଧ କାରଣରୁ ଈହଲୋକରେ ଆସି ମିଶନ୍ତି।
ਜਿਚਰੁ ਆਗਿਆ ਤਿਚਰੁ ਭੋਗਹਿ ਭੋਗ ॥੧॥
ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ହୁକୁମ ହୋଇଥାଏ, ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଭୋଗ କରିଥାଏ ॥1॥
ਜਲੈ ਨ ਪਾਈਐ ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ॥
ଯେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀ ନିଜ ମୃତ ପତି ସାଥିରେ ଜଳି ମରିଯାଏ, ତାହାକୁ ପ୍ରିୟତମ ରାମ ମିଳନ୍ତି ନାହିଁ।
ਕਿਰਤਿ ਸੰਜੋਗਿ ਸਤੀ ਉਠਿ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେ ନିଜେ କରିଥିବା କର୍ମର ସଂଯୋଗ କାରଣରୁ ନିଜେ ପତିଙ୍କ ସହିତ ଜଳି ସତୀ ହୋଇଯାଏ ॥1॥ରୁହ॥
ਦੇਖਾ ਦੇਖੀ ਮਨਹਠਿ ਜਲਿ ਜਾਈਐ ॥
ଦେଖାଦେଖି ଆଉ ମନର ଜିଦି ଯୋଗୁଁ ଜଳିଯାଏ।
ਪ੍ਰਿਅ ਸੰਗੁ ਨ ਪਾਵੈ ਬਹੁ ਜੋਨਿ ਭਵਾਈਐ ॥੨॥
ସେ ମରଣ ପରେ ମୃତ ପତିଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ମିଶେ ନାହିଁ ଆଉ ଅନେକ ଯୋନିରେ ବୁଲୁଥାଏ ॥2॥
ਸੀਲ ਸੰਜਮਿ ਪ੍ਰਿਅ ਆਗਿਆ ਮਾਨੈ ॥
ଯାହା ପାଖରେ ଲଜ୍ଜା ଏବଂ ସଂଯୋଗ ଥାଏ ଆଉ ପତି-ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ମାନିଥାନ୍ତି,
ਤਿਸੁ ਨਾਰੀ ਕਉ ਦੁਖੁ ਨ ਜਮਾਨੈ ॥੩॥
ସେହି ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ ଯମଦୂତଙ୍କ ଠାରୁ କଷ୍ଟ ପାଏ ନାହିଁ ॥3॥
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਪ੍ਰਿਉ ਪਰਮੇਸਰੁ ਕਰਿ ਜਾਨਿਆ ॥
ହେ ନାନକ! ଯେଉଁ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କୁ ନିଜର ପତି ରୂପରେ ଜାଣିଥାଏ,
ਧੰਨੁ ਸਤੀ ਦਰਗਹ ਪਰਵਾਨਿਆ ॥੪॥੩੦॥੯੯॥
ସେହି ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ ଧନ୍ୟ ଅଟେ ଆଉ ସେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଦରବାରରେ ସ୍ଵୀକୃତ ହୋଇଯାଏ ॥4॥30॥99॥
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଗଉଡି ଗୁଆରେରୀ ମହଲା 5 ॥
ਹਮ ਧਨਵੰਤ ਭਾਗਠ ਸਚ ਨਾਇ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସତ୍ୟ-ନାମ ଦ୍ଵାରା ମୁଁ ଧନବାନ ଏବଂ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ବନିଯାଇଛି,
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଗୁଣ ସ୍ତୁତି କରୁ ଅଛି ॥1॥ରୁହ॥