Page 1086
ਸਾਧਸੰਗਿ ਭਜੁ ਅਚੁਤ ਸੁਆਮੀ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਾ ॥੩॥
ଯଦି ପ୍ରଭୁ-ଦରବାରରେ ଶୋଭା ପାଇବା ଚାହିଁ ଥାଅ, ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ଅଟଳ ସ୍ଵାମୀଙ୍କ ଭଜନ କର||3||
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਅਸਟ ਦਸਾ ਸਿਧਿ ॥
ହରିନାମର ଖଜଣା ହିଁ କାମ, ଅର୍ଥ, ଧର୍ମ, ମୋକ୍ଷ ରୂପୀ ଚାରି ପଦାର୍ଥ, ଅଠର ସିଦ୍ଧି,
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਨਉ ਨਿਧਿ ॥
ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ ଏବଂ ନବ ନିଧି ଦେବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି।
ਸਰਬ ਕਲਿਆਣ ਜੇ ਮਨ ਮਹਿ ਚਾਹਹਿ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਸੁਆਮੀ ਰਾਵਣਾ ॥੪॥
ଯଦି ମନରେ ସର୍ବ କଲ୍ୟାଣ ପାଇବା ଚାହିଁ ଥାଅ, ସାଧୁ-ପୁରୁଷଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ଭଗବାନଙ୍କ ସ୍ମରଣ କର||4||
ਸਾਸਤ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਬੇਦ ਵਖਾਣੀ ॥
ଶାସ୍ତ୍ର, ସ୍ମୃତି ଏବଂ ବେଦ ମଧ୍ୟ ଏହା ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛି ଯେ
ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਜੀਤੁ ਪਰਾਣੀ ॥
ହେ ପ୍ରାଣୀ! ମାନବ-ଜନ୍ମକୁ ଜିତି ନିଅ।
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿੰਦਾ ਪਰਹਰੀਐ ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਨਾਨਕ ਗਾਵਣਾ ॥੫॥
ହେ ନାନକ! କାମ, କ୍ରୋଧ ଏବଂ ନିନ୍ଦା ତ୍ୟାଗ କରି ଜିହ୍ଵାରେ ଭଗବାନଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିବା ଉଚିତ||5||
ਜਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖਿਆ ਕੁਲੁ ਨਹੀ ਜਾਤੀ ॥
ଯାହାଙ୍କ କୌଣସି ରୂପ ନା କୌଣସି ରେଖା ନାହିଁ, ଯାହାଙ୍କ ନା କୌଣସି କୁଳ ଅଥବା ଜାତି ଅଛି,
ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ॥
ସେ ଦିନ-ରାତି ସର୍ବ ବ୍ୟାପକ ଅଟନ୍ତି।
ਜੋ ਜੋ ਜਪੈ ਸੋਈ ਵਡਭਾਗੀ ਬਹੁੜਿ ਨ ਜੋਨੀ ਪਾਵਣਾ ॥੬॥
ଯିଏ ଯିଏ ତାହାଙ୍କ ଜପ କରିଥାଏ, ସେ ଭାଗ୍ୟବାନ ଅଟେ ଆଉ ସେ ପୁନଃ ଯୋନିର ଚକ୍ରରେ ପଡେ ନାହିଁ ||6||
ਜਿਸ ਨੋ ਬਿਸਰੈ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥
ଯାହାକୁ ପରମ ପୁରୁଷ ବିଧାତା ଭୁଲି ଯାଇଥାନ୍ତି,
ਜਲਤਾ ਫਿਰੈ ਰਹੈ ਨਿਤ ਤਾਤਾ ॥
ସେ ଦୁଃଖର ଅଗ୍ନିରେ ଜଳି ରହିଥାଏ ଏବଂ ନିତ୍ୟ କଷ୍ଟ ଭୋଗ କରିଥାଏ।
ਅਕਿਰਤਘਣੈ ਕਉ ਰਖੈ ਨ ਕੋਈ ਨਰਕ ਘੋਰ ਮਹਿ ਪਾਵਣਾ ॥੭॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଉପକାରକୁ ଭୁଲିବା ବାଲା ନାମକ ହାରାମ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ କେହି ରକ୍ଷା କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ ଏବଂ ତାହାକୁ ଭୟାନକ ନରକରେ ଧକ୍କା ଦିଆ ଯାଇଥାଏ||7||
ਜੀਉ ਪ੍ਰਾਣ ਤਨੁ ਧਨੁ ਜਿਨਿ ਸਾਜਿਆ ॥
ଯିଏ ବନାଇ ଅଛନ୍ତି, ଜୀବନ, ପ୍ରାଣ, ତନ ଏବଂ ଧନ ଦେଇଛନ୍ତି,
ਮਾਤ ਗਰਭ ਮਹਿ ਰਾਖਿ ਨਿਵਾਜਿਆ ॥
ମା'ର ଗର୍ଭରେ ଉପକାର କରି ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି,
ਤਿਸ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਛਾਡਿ ਅਨ ਰਾਤਾ ਕਾਹੂ ਸਿਰੈ ਨ ਲਾਵਣਾ ॥੮॥
ତାହାଙ୍କ ପ୍ରେମ ତ୍ୟାଗ କରି ଜୀବ ଅନ୍ୟ ସାଂସାରିକ ରସରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ, ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ବିନା କେହି ମଧ୍ୟ କଲ୍ୟାଣ କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ||8||
ਧਾਰਿ ਅਨੁਗ੍ਰਹੁ ਸੁਆਮੀ ਮੇਰੇ ॥
ହେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ! କୃପା କର;
ਘਟਿ ਘਟਿ ਵਸਹਿ ਸਭਨ ਕੈ ਨੇਰੇ ॥
ପ୍ରତି ଘଟ ଏବଂ ସବୁ ଜୀବ ନିକଟରେ ତୁ ହିଁ ରହିଥାଉ।
ਹਾਥਿ ਹਮਾਰੈ ਕਛੂਐ ਨਾਹੀ ਜਿਸੁ ਜਣਾਇਹਿ ਤਿਸੈ ਜਣਾਵਣਾ ॥੯॥
ଆମର ହାତରେ କିଛି ମଧ୍ୟ ନାହିଁ, ଯାହାକୁ ତୁ ଭେଦ ବତାଉ, ସେ ହିଁ ତୋତେ ବୁଝିଥାଏ||9||
ਜਾ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
ଯାହାର କପାଳରେ ଉତ୍ତମ ଭାଗ୍ୟ ଥାଏ,
ਤਿਸ ਹੀ ਪੁਰਖ ਨ ਵਿਆਪੈ ਮਾਇਆ ॥
ସେହି ପୁରୁଷ ଉପରେ କୌଣସି ପ୍ରଭାବ ପଡେ ନାହିଁ।
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ਦੂਸਰ ਲਵੈ ਨ ਲਾਵਣਾ ॥੧੦॥
ଦାସ ନାନକ ସଦା ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଶରଣରେ ରହିଥାଏ ଏବଂ ଅନ୍ୟ କାହା ସହିତ ପ୍ରେମ ଲଗାଏ ନାହିଁ||10||
ਆਗਿਆ ਦੂਖ ਸੂਖ ਸਭਿ ਕੀਨੇ ॥
ସବୁ ଦୁଃଖ-ସୁଖ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାରେ ହିଁ ଘଟିଥାଏ,
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਬਿਰਲੈ ਹੀ ਚੀਨੇ ॥
ହରିନାମାମୃତକୁ କେହି ବିରଳ ପୁରୁଷ ହିଁ ଜାଣିଥାଏ।
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ਜਤ ਕਤ ਓਹੀ ਸਮਾਵਣਾ ॥੧੧॥
ତାହାଙ୍କ ଉଚିତ ମୂଲ୍ୟ କଳନା କରାଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ ଏବଂ ସବୁଙ୍କ ଠାରେ ଏକ ସେ ହିଁ ରହିଥାନ୍ତି ||11||
ਸੋਈ ਭਗਤੁ ਸੋਈ ਵਡ ਦਾਤਾ ॥
ବାସ୍ତବରେ ପରମାତ୍ମା ହିଁ ଭକ୍ତ ଅଟନ୍ତି, ଏକ ସେ ହିଁ ବଡ ଦାତା ଅଟନ୍ତି,
ਸੋਈ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥
ସେ ହିଁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପୁରୁଷ ବିଧାତା ଅଟନ୍ତି।
ਬਾਲ ਸਹਾਈ ਸੋਈ ਤੇਰਾ ਜੋ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਣਾ ॥੧੨॥
ସେ ହିଁ ତୋର ପିଲା ବେଳର ସାଥୀ ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ତୋର ମନକୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ||12||
ਮਿਰਤੁ ਦੂਖ ਸੂਖ ਲਿਖਿ ਪਾਏ ॥
ମୃତ୍ୟୁ, ଦୁଃଖ, ସୁଖ ସବୁ ଭାଗ୍ୟରେ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ ଏବଂ
ਤਿਲੁ ਨਹੀ ਬਧਹਿ ਘਟਹਿ ਨ ਘਟਾਏ ॥
ବୃଦ୍ଧି କରାଇଲେ ମଧ୍ୟ ତାହା ବଢେ ନାହିଁ ଏବଂ କମାଇଲେ ମଧ୍ୟ କମିପାରେ ନାହିଁ।
ਸੋਈ ਹੋਇ ਜਿ ਕਰਤੇ ਭਾਵੈ ਕਹਿ ਕੈ ਆਪੁ ਵਞਾਵਣਾ ॥੧੩॥
ଯାହା ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ମଞ୍ଜୁର ହୋଇଥାଏ, ତାହା ହିଁ ହୋଇଥାଏ, ଯଦି ଏହା କୁହାଯାଏ ଯେ ମୁଁ ନିଜର ଭାଗ୍ୟ ବଦଳାଇ ପାରିବି, ଏହା ନିଜକୁ ନାଶ କରିବା ଅଟେ||13||
ਅੰਧ ਕੂਪ ਤੇ ਸੇਈ ਕਾਢੇ ॥
ସେହି ରଚୟିତା ହିଁ ମାୟାର ଅନ୍ଧକୂପରୁ ବାହାର କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਟੂਟੇ ਗਾਂਢੇ ॥
ଜନ୍ମ-ଜନ୍ମାନ୍ତରରୁ ଭାଙ୍ଗି ଥିବା ସମ୍ପର୍କ ଯୋଡି ଦେଇଥାନ୍ତି।
ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਰਖੇ ਕਰਿ ਅਪੁਨੇ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਗੋਬਿੰਦੁ ਧਿਆਵਣਾ ॥੧੪॥
ସେ କୃପା କରି ନିଜର ବନାଇ ନେଇଥାନ୍ତି, ଏଣୁ ସାଧୁଙ୍କ ସହିତ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିବା ଉଚିତ||14||
ਤੇਰੀ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥
ହେ ଈଶ୍ଵର! ତୋର ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ,
ਅਚਰਜ ਰੂਪੁ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
ତୋର ରୂପ ଅଦ୍ଭୁତ ଅଟେ, ତୋର କୀର୍ତ୍ତି ବହୁତ ବଡ ଅଟେ,
ਭਗਤਿ ਦਾਨੁ ਮੰਗੈ ਜਨੁ ਤੇਰਾ ਨਾਨਕ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਵਣਾ ॥੧੫॥੧॥੧੪॥੨੨॥੨੪॥੨॥੧੪॥੬੨॥
ଦାସ ନାନକ ତୋ' ଠାରୁ ଭକ୍ତିର ଦାନ ମାଗିଥାଏ ଏବଂ ତୋ' ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାନ୍ତି||15||1||14||22||24||2||14||62||
ਮਾਰੂ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੩
ମାରୁ ୱାର ମହଲା 3
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 1॥
ਵਿਣੁ ਗਾਹਕ ਗੁਣੁ ਵੇਚੀਐ ਤਉ ਗੁਣੁ ਸਹਘੋ ਜਾਇ ॥
ଯଦି ଗ୍ରାହକଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ଗୁଣ ବିକ୍ରୟ କରାଯାଇ ଥାଏ, ତାହାହେଲେ ଶସ୍ତାରେ ହିଁ ବିକ୍ରୟ କରାଯାଇ ଥାଏ।
ਗੁਣ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤਉ ਗੁਣੁ ਲਾਖ ਵਿਕਾਇ ॥
ଯଦି ଗୁଣର ଗ୍ରାହକ ମିଳି ଯାଇଥାନ୍ତି, ତାହା ଲକ୍ଷରେ ବିକ୍ରି ହୋଇଥାଏ