Page 883
ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਸੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ਹਰਿ ਕਾ ਮਹਲੁ ਅਪਾਰਾ ॥
ज्या परमेश्वराने निर्माण केले तोच हे रहस्य जाणतो आणि त्याचा दरबार अमर्याद आहे.
ਭਗਤਿ ਕਰੀ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥੪॥੧॥
नानक प्रार्थना करतात की हे परमेश्वरा! मी तुझा सेवक आहे, मी तुझी उपासना करतो आणि तुझी स्तुती करीत असतो. ॥४॥ १॥
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रागु रामकली महाला ५ ॥
ਪਵਹੁ ਚਰਣਾ ਤਲਿ ਊਪਰਿ ਆਵਹੁ ਐਸੀ ਸੇਵ ਕਮਾਵਹੁ ॥
हे भक्तांनो! अशी सेवा करा की तुम्ही सर्वांपेक्षा श्रेष्ठ व्हा, म्हणजेच सर्वांच्या पायाची धूळ व्हाल.
ਆਪਸ ਤੇ ਊਪਰਿ ਸਭ ਜਾਣਹੁ ਤਉ ਦਰਗਹ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੁ ॥੧॥
प्रत्येकाला आपल्यापेक्षा श्रेष्ठ मानले तरच दर्ग्यात सुख प्राप्त होईल.॥ १॥
ਸੰਤਹੁ ਐਸੀ ਕਥਹੁ ਕਹਾਣੀ ॥
अहो संतांनो, अशी कथा सांगा.
ਸੁਰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਨਰ ਦੇਵ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਖਿਨੁ ਬੋਲਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
क्षणभर गुरूंची वाणी बोलली तर मानव, देव, देवताही पवित्र होतील. ॥१॥रहाउ॥
ਪਰਪੰਚੁ ਛੋਡਿ ਸਹਜ ਘਰਿ ਬੈਸਹੁ ਝੂਠਾ ਕਹਹੁ ਨ ਕੋਈ ॥
सांसारिक व्यवहार बाजूला ठेवून निश्चिंत बसा आणि कोणालाही लबाड म्हणू नका.
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਹੁ ਨਵੈ ਨਿਧਿ ਪਾਵਹੁ ਇਨ ਬਿਧਿ ਤਤੁ ਬਿਲੋਈ ॥੨॥
सतगुरुंना भेटून नऊ खजिन्याची प्राप्ती करा, नामरूपाने दूध मंथन करा ॥२॥
ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਿਵ ਲਾਵਹੁ ਆਤਮੁ ਚੀਨਹੁ ਭਾਈ ॥
तुमचे भ्रम दूर करा, गुरुमुख व्हा, भगवंतावर एकाग्र व्हा आणि तुमच्या आत्म्याचा प्रकाश ओळखा.
ਨਿਕਟਿ ਕਰਿ ਜਾਣਹੁ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਹਾਜਰੁ ਕਿਸੁ ਸਿਉ ਕਰਹੁ ਬੁਰਾਈ ॥੩॥
देवाला नेहमी जवळचे समजा आणि कोणाच्याही वाईटात पडू नका. ॥३॥
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਮਾਰਗੁ ਮੁਕਤਾ ਸਹਜੇ ਮਿਲੇ ਸੁਆਮੀ ॥
सत्गुरू सापडला तर मुक्तीचा मार्ग प्राप्त होतो आणि भगवंताशी सहज एकरूप होतो.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਸੇ ਜਨ ਜਿਨੀ ਕਲਿ ਮਹਿ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨੀ ॥੪॥੨॥
धन्य ते भक्त ज्यांना कलियुगात भगवंताची प्राप्ती झाली आहे. नानक नेहमी त्यांच्यासाठी स्वतःचा त्याग करतात. ॥४॥ २॥
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महाल ५॥
ਆਵਤ ਹਰਖ ਨ ਜਾਵਤ ਦੂਖਾ ਨਹ ਬਿਆਪੈ ਮਨ ਰੋਗਨੀ ॥
जर मन भगवंताच्या ध्यानात लीन असेल तर कोणतीही वस्तू मिळवण्यात आनंद नाही, कोणतीही वस्तू गमावण्यात दु:ख नाही आणि मनावर कोणताही रोग होत नाही.
ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਤਉ ਉਤਰੀ ਸਗਲ ਬਿਓਗਨੀ ॥੧॥
पूर्ण गुरू मिळाल्यावर सदैव आनंद मिळतो आणि सर्व वियोग नाहीसे होतात. ॥१॥
ਇਹ ਬਿਧਿ ਹੈ ਮਨੁ ਜੋਗਨੀ ॥
जर एखाद्याचे मन अशा प्रकारे भगवंताकडे झुकले असेल तर.
ਮੋਹੁ ਸੋਗੁ ਰੋਗੁ ਲੋਗੁ ਨ ਬਿਆਪੈ ਤਹ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸ ਭੋਗਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
आसक्ती, शोक, रोग आणि सार्वजनिक लज्जा यांचा मनावर परिणाम होत नाही आणि मन फक्त हरिच्या नामाचा आनंद घेत राहते. ॥१॥रहाउ॥
ਸੁਰਗ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਮਿਰਤ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਪਇਆਲ ਪਵਿਤ੍ਰ ਅਲੋਗਨੀ ॥
त्याच्यासाठी स्वर्ग, मृत्यू आणि पाताळ हे पवित्र आहेत.
ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਭੁੰਚੈ ਜਤ ਕਤ ਪੇਖਉ ਹਰਿ ਗੁਨੀ ॥੨॥
असा मनुष्य भगवंताच्या आज्ञेत राहून सदैव सुखाचा उपभोग घेतो आणि जिकडे पाहतो तिकडे त्याला सद्गुणांचा महासागर दिसतो. ॥२॥
ਨਹ ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਜਲੁ ਨਹੀ ਪਵਨਾ ਤਹ ਅਕਾਰੁ ਨਹੀ ਮੇਦਨੀ ॥
जिथे शिवशक्ती नाही, पाणी नाही, वारा नाही, आकार नाही आणि पृथ्वी नाही.
ਸਤਿਗੁਰ ਜੋਗ ਕਾ ਤਹਾ ਨਿਵਾਸਾ ਜਹ ਅਵਿਗਤ ਨਾਥੁ ਅਗਮ ਧਨੀ ॥੩॥
सतगुरुंचे निवासस्थान म्हणजे परमेश्वर अगम्य, दुर्गम आणि चांगल्या गुणांच्या भांडाराचा स्वामी असतो. ॥३॥
ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿ ਕਾ ਧਨੁ ਸਭੁ ਹਰਿ ਕਾ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਹਉ ਕਿਆ ਗਨੀ ॥
हे शरीर! मन आणि धन ही ईश्वराची देणगी आहे, त्याचे उपकार मोजता येणार नाहीत.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਮ ਤੁਮ ਗੁਰਿ ਖੋਈ ਹੈ ਅੰਭੈ ਅੰਭੁ ਮਿਲੋਗਨੀ ॥੪॥੩॥
हे गुरू नानक! मी माझ्या मनातून 'माझे आणि तुझे' ही भावना काढून टाकली आहे आणि ज्याप्रमाणे पाणी पाण्यात मिसळते, त्याचप्रमाणे आत्म्याचा प्रकाश परमात्म्याच्या प्रकाशात विलीन झाला आहे. ॥४॥ ३॥
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महाल ५॥
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਰਹਤ ਰਹੈ ਨਿਰਾਰੀ ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਨ ਜਾਨੈ ॥
हरिनाम हे तिन्ही गुणांपासून रहित राहून अद्वितीय राहते आणि साधकांनाही त्याचे महत्त्व कळत नाही.
ਰਤਨ ਕੋਠੜੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸੰਪੂਰਨ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਖਜਾਨੈ ॥੧॥
सतगुरुंच्या खजिन्यात रत्नांचा कक्ष आहे जो अमृताने भरलेला आहे. ॥१॥
ਅਚਰਜੁ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥
त्याचे आश्चर्य व्यक्त करता येत नाही आणि.
ਬਸਤੁ ਅਗੋਚਰ ਭਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
नावासारखी ही गोष्ट अगम्य आहे.॥१॥रहाउ॥
ਮੋਲੁ ਨਾਹੀ ਕਛੁ ਕਰਣੈ ਜੋਗਾ ਕਿਆ ਕੋ ਕਹੈ ਸੁਣਾਵੈ ॥
जेव्हा त्याचे मूल्यमापन होऊ शकत नाही तेव्हा कोणी काय सांगावे, काय सांगावे?
ਕਥਨ ਕਹਣ ਕਉ ਸੋਝੀ ਨਾਹੀ ਜੋ ਪੇਖੈ ਤਿਸੁ ਬਣਿ ਆਵੈ ॥੨॥
हे कसं व्यक्त करायचं किंवा कसं बोलायचं याची कुणालाच कल्पना नाही. जो पाहतो तो त्याच्या प्रेमात पडतो. ॥२॥
ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਕਰਣੈਹਾਰਾ ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਬੇਚਾਰਾ ॥
देवाला सर्व माहीत आहे, मग बिचाऱ्या जीवाला काय कळणार?
ਆਪਣੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਪੂਰ ਭੰਡਾਰਾ ॥੩॥
भक्तीचे पूर्ण भांडार असलेल्या भगवंताला स्वतःची गती आणि व्याप्ती माहीत आहे. ॥३॥
ਐਸਾ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮਨਿ ਚਾਖਿਆ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਰਹੇ ਆਘਾਈ ॥
मनाने नामरूपात असे अमृत चाखले आहे त्यामुळे ते तृप्त व तृप्त झाले आहे.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੇਰੀ ਆਸਾ ਪੂਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥੪॥੪॥
हे नानक! सतगुरुंचा आश्रय घेतल्याने माझी इच्छा पूर्ण झाली आहे. ॥४॥ ४॥