Page 280
ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਭਾਵੈ ਤਾ ਓਇ ਭੀ ਗਤਿ ਪਾਹਿ ॥੨॥
हे नानक! संताला योग्य वाटले तर निंदा करणाऱ्यालाही मोक्ष प्राप्त होतो. ॥ २ ॥
ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਮਹਾ ਅਤਤਾਈ ॥
संताची निंदा करणारा सर्वात सर्वात दुष्ट व्यक्ती असतो.
ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਖਿਨੁ ਟਿਕਨੁ ਨ ਪਾਈ ॥
संताची निंदा करणाऱ्याला क्षणभरही सुख मिळत नाही.
ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਮਹਾ ਹਤਿਆਰਾ ॥
संताची निंदा करणारा तो मोठा अपराधी असतो.
ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਪਰਮੇਸੁਰਿ ਮਾਰਾ ॥
संताची निंदा करणाऱ्याला परमेश्वरही क्षमा करत नाही.
ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਰਾਜ ਤੇ ਹੀਨੁ ॥
संताची निंदा करणाऱ्याला सांसारिक सुख आणि संपत्ती मिळत नाही.
ਸੰਤ ਕਾ ਨਿੰਦਕੁ ਦੁਖੀਆ ਅਰੁ ਦੀਨੁ ॥
संताची निंदा करणारा दुःखी आणि गरीब होतो.
ਸੰਤ ਕੇ ਨਿੰਦਕ ਕਉ ਸਰਬ ਰੋਗ ॥
संताची निंदा करणाऱ्याला विविध प्रकारचे रोग होतात.
ਸੰਤ ਕੇ ਨਿੰਦਕ ਕਉ ਸਦਾ ਬਿਜੋਗ ॥
संताची निंदा करणारा नेहमी परमेश्वरापासून विभक्त राहतो.
ਸੰਤ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਦੋਖ ਮਹਿ ਦੋਖੁ ॥
संताची निंदा करणे हेही मोठे पाप आहे.
ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਭਾਵੈ ਤਾ ਉਸ ਕਾ ਭੀ ਹੋਇ ਮੋਖੁ ॥੩॥
हे नानक! संताला योग्य वाटले तर त्यालाही मुक्ती मिळते. ॥ ३॥
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਸਦਾ ਅਪਵਿਤੁ ॥
संताची निंदा करणारा नेहमी अपवित्र असतो.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਨਹੀ ਮਿਤੁ ॥
संताची निंदा करणारा कधीच कोणाचा मित्र नसतो.
ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਡਾਨੁ ਲਾਗੈ ॥
संताची निंदा करणाऱ्याला (धर्मराजाकडून) शिक्षा मिळते.
ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਸਭ ਤਿਆਗੈ ॥
संताची निंदा करणाऱ्याचा सर्व लोक त्याग करतात.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਮਹਾ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
संताची निंदा करणारा अत्यंत अहंकारी असतो.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਸਦਾ ਬਿਕਾਰੀ ॥
संताची निंदा करणारा व्यक्ती पापी असतो.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਜਨਮੈ ਮਰੈ ॥
संताची निंदा करणारा व्यक्ती जन्म आणि मृत्यूच्या चक्रात अडकून राहतो.
ਸੰਤ ਕੀ ਦੂਖਨਾ ਸੁਖ ਤੇ ਟਰੈ ॥
संताची निंदा करणारा व्यक्ती सुखापासून वंचित राहतो.
ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਨਾਹੀ ਠਾਉ ॥
संताची निंदा करणाऱ्या व्यक्तीला राहायला जागा मिळत नाही.
ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਭਾਵੈ ਤਾ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੪॥
नानक! संत संतुष्ट असेल तर तो त्याला स्वतःसोबत जोडतो. ॥४॥
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਅਧ ਬੀਚ ਤੇ ਟੂਟੈ ॥
संताची निंदा करणारा कोणतेही कार्य करण्याच्या मध्यभागी अपयशी ठरतो.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਕਿਤੈ ਕਾਜਿ ਨ ਪਹੂਚੈ ॥
संताची निंदा करणारा कोणतेही कार्य पूर्ण करू शकत नाही.
ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਉਦਿਆਨ ਭ੍ਰਮਾਈਐ ॥
संताची निंदा करणारा व्यक्ती भयंकर जंगलात भटकत राहतो.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਉਝੜਿ ਪਾਈਐ ॥
संताची निंदा करणाऱ्या व्यक्तीची दिशाभूल होते.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਅੰਤਰ ਤੇ ਥੋਥਾ ॥
संताची निंदा करणारा व्यक्ती तसाही आतून रिकामा (भावनिकदृष्ट्या) असतो,
ਜਿਉ ਸਾਸ ਬਿਨਾ ਮਿਰਤਕ ਕੀ ਲੋਥਾ ॥
जसे मृत व्यक्तीचे शरीर श्वासाशिवाय असते.
ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕੀ ਜੜ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥
संताची निंदा करणाऱ्या व्यक्तीची मुळे (आध्यात्मिक पाया) मजबूत नसतात.
ਆਪਨ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਹਿ ॥
जे काही त्या व्यक्तीने पेरले तेच त्याला खावे लागते म्हणजेच त्याच्या वाईट कृत्यांचा परिणाम सहन करावा लागतो.
ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਅਵਰੁ ਨ ਰਾਖਨਹਾਰੁ ॥
संताची निंदा करणाऱ्या व्यक्तीचा कोणीही रक्षक होऊ शकत नाही.
ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਭਾਵੈ ਤਾ ਲਏ ਉਬਾਰਿ ॥੫॥
हे नानक! संताला योग्य वाटले तर तो निंदा करणाऱ्यालाही वाचवतो. ॥५॥
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਇਉ ਬਿਲਲਾਇ ॥
संताची निंदा करणारा व्यक्ती असा विलाप करतो,
ਜਿਉ ਜਲ ਬਿਹੂਨ ਮਛੁਲੀ ਤੜਫੜਾਇ ॥
पाण्याविना मासा जसा वेदना (विलाप) सहन करतो.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਭੂਖਾ ਨਹੀ ਰਾਜੈ ॥
संताची निंदा करणाऱ्याची इच्छा कधीच तृप्त होत नाही,
ਜਿਉ ਪਾਵਕੁ ਈਧਨਿ ਨਹੀ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
ज्याप्रमाणे अग्नी इंधनाने तृप्त होत नाही.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਛੁਟੈ ਇਕੇਲਾ ॥
संताची निंदा करणारा व्यक्ती अशाप्रकारे एकटाच पडून राहतो,
ਜਿਉ ਬੂਆੜੁ ਤਿਲੁ ਖੇਤ ਮਾਹਿ ਦੁਹੇਲਾ ॥
जसे आतून जळालेले तीळाचे रोप शेतात निरुपयोगी पडून राहते.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਧਰਮ ਤੇ ਰਹਤ ॥
संताची निंदा करणाऱ्या व्यक्तीचा धर्म भ्रष्ट असतो.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਸਦ ਮਿਥਿਆ ਕਹਤ ॥
संताची निंदा करणारा व्यक्ती नेहमी खोटे बोलतो.
ਕਿਰਤੁ ਨਿੰਦਕ ਕਾ ਧੁਰਿ ਹੀ ਪਇਆ ॥
निंदा करणारा निंदा करण्याचा कृत्य करतो कारण त्याचे पूर्वनिर्धारित नशीब आहे.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਥਿਆ ॥੬॥
हे नानक! जे काही घडेल ते परमेश्वराची इच्छा असते. ॥ ६॥
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਬਿਗੜ ਰੂਪੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
संताला दु:खी करणारा मनुष्य कुरूप होतो.
ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕਉ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
संताला दु:खी करणाऱ्याला परमेश्वराच्या दरबारात शिक्षा होते.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਸਦਾ ਸਹਕਾਈਐ ॥
संताला दु:खी करणारा मनुष्य सदैव मृत्यूच्या निकट असतो.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਨ ਮਰੈ ਨ ਜੀਵਾਈਐ ॥
संताला दु:खी करणारा मनुष्य आध्यात्मिक जीवन आणि मृत्यू दरम्यान झुलत राहतो.
ਸੰਤ ਕੇ ਦੋਖੀ ਕੀ ਪੁਜੈ ਨ ਆਸਾ ॥
संताला दु:खी करणाऱ्याची आशा कधीही पूर्ण होत नाही.
ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਉਠਿ ਚਲੈ ਨਿਰਾਸਾ ॥
संताला दु:खी करणारा या जगातून निराश होऊन निघून जातो.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੋਖਿ ਨ ਤ੍ਰਿਸਟੈ ਕੋਇ ॥
संताला दु:खी करून कोणीही तृप्त होऊ शकत नाही.
ਜੈਸਾ ਭਾਵੈ ਤੈਸਾ ਕੋਈ ਹੋਇ ॥
जशी परमेश्वराची इच्छाअसते, त्याप्रमाणे व्यक्तीला घडवितो.
ਪਇਆ ਕਿਰਤੁ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਇ ॥
कोणीही व्यक्ती मागील जन्माचे कर्म पुसून टाकू शकत नाही.
ਨਾਨਕ ਜਾਨੈ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥੭॥
हे नानक! फक्त अनंतकाळच्या परमेश्वरालाच हे रहस्य माहीत आहे. ॥ ७ ॥
ਸਭ ਘਟ ਤਿਸ ਕੇ ਓਹੁ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥
सर्व प्राणी त्याचे आहेत आणि तो निर्माणकर्ता आहे.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਤਿਸ ਕਉ ਨਮਸਕਾਰੁ ॥
सदासर्वकाळ परमेश्वराला प्रणाम करत राहा.
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਉਸਤਤਿ ਕਰਹੁ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
रात्रंदिवस परमेश्वराची स्तुती करत राहा.
ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਵਹੁ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ॥
प्रत्येक श्वासाने परमेश्वराचे नामस्मरण करा.
ਸਭੁ ਕਛੁ ਵਰਤੈ ਤਿਸ ਕਾ ਕੀਆ ॥
सर्व काही परमेश्वराने केलेले आहे.
ਜੈਸਾ ਕਰੇ ਤੈਸਾ ਕੋ ਥੀਆ ॥
जसा परमेश्वर मनुष्याला बनवतो तसा तो मनुष्य बनतो.
ਅਪਨਾ ਖੇਲੁ ਆਪਿ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥
तो स्वत: त्याची लीळा रचतो.
ਦੂਸਰ ਕਉਨੁ ਕਹੈ ਬੀਚਾਰੁ ॥
दुसरा कोण त्याचा विचार करू शकेल?