Page 27
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ॥
सिरीरागु महला ३ घरु १ ॥
ਜਿਸ ਹੀ ਕੀ ਸਿਰਕਾਰ ਹੈ ਤਿਸ ਹੀ ਕਾ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
ज्या परमेश्वराचे हे सृष्टीरूपी शासन आहे प्रत्येकजण त्या परमेश्वराचाच सेवक आहे.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਚੁ ਘਟਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
(तशाच प्रकारे)जर कोणी गुरूंच्या शिकवणीनुसार कर्म करीत राहिला तर तो अनंतकाळचा परमेश्वर त्यांच्या अंत:करणात प्रकट होतो.
ਅੰਤਰਿ ਜਿਸ ਕੈ ਸਚੁ ਵਸੈ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
ज्याच्या अंत:करणात चिरंतन सत्य विराजमान असते, त्याला सार्वकालिक आनंद मिळतो.
ਸਚਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੧॥
जेव्हा जीव सर्वशक्तिमान परमेश्वराच्या सत्य स्वरूपाशी एकरूप होतो, तेव्हा तो त्याच्यापासून कधीच विभक्त होत नाही कारण तो त्याच्या आत्मारूपात वास करतो. ॥ १॥
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਮੈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
हे माझ्या सर्वव्यापी परमेश्वरा! माझ्याकडे तुझ्याशिवाय दुसरे कोणीही नाही.
ਸਤਗੁਰੁ ਸਚੁ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਰਮਲਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
परंतु सत्यस्वरूप आणि पवित्र परमेश्वराशी एकरूप होणे हे सद्गुरूंच्या उपदेशामुळेच शक्य होते.॥१॥रहाउ॥
ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਸੋ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਜਿਸ ਨਉ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
गुरूंची शिकवण स्वीकारणारे जीव परमेश्वराला भेटू शकतात, परंतु ज्यांच्यावर परमेश्वराची कृपा असते त्यांनाच गुरूंची शिकवण प्राप्त होते.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕੋ ਨਾ ਮਿਲੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
सांसारिक गोष्टींशी संलग्न असलेल्या व्यक्तीला परमेश्वराचा आशीर्वाद प्राप्त होत नाही आणि तो या जन्म-मृत्यूच्या चक्रात अडकून राहतो.
ਸਭ ਮਹਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਏਕੋ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
तो एकच परमेश्वर सर्व प्राणिमात्रांमध्ये विराजमान आहे आणि सर्वव्यापी आहे.
ਜਿਸ ਨਉ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
ज्याच्यावर तो स्वतः कृपा करतो, तोच व्यक्ती परमेश्वराच्या नामस्मरणात लीन असतो. II २॥
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਜੋਤਕੀ ਵਾਦ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
धार्मिक ग्रंथांचे वाचन करून विद्वान आणि ज्योतिषी चर्चा आणि वादविवाद करतात.
ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਭਵੀ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰੁ ॥
त्यांच्या विकृत बुद्धीमुळे त्यांना सत्य जाणवत नाही. आत, ते लोभ आणि दुर्गुणांनी भरलेले आहेत.
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਭਰਮਦੇ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
अशा लोकांची बुद्धी आणि सद्सद्विवेकबुद्धी भरकटते आणि त्यांच्या हृदयात लोभाचा विकार आहे हे त्यांना समजत नाही.
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੩॥
ते त्यांच्या पूर्व-नियोजित नियतीनुसार कार्य करतात, (जे त्यांच्या मागील कर्मांवर आधारित असते) जे कोणीही मिटवू शकत नाही.॥३॥
ਸਤਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਗਾਖੜੀ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
सद्गुरूंची सेवा फार कठीण आहे, कारण त्यात आपला आत्मत्याग करणे आणि आपले जीवन पूर्णपणे आत्मसमर्पण करणे समाविष्ट आहे.
ਸਬਦਿ ਮਿਲਹਿ ਤਾ ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਸੇਵਾ ਪਵੈ ਸਭ ਥਾਇ ॥
वचनाच्या साक्षात्काराद्वारे मनुष्य परमेश्वराला भेटतो आणि अशाप्रकारे सर्व भक्तीला पुरस्कृत केले जाते.
ਪਾਰਸਿ ਪਰਸਿਐ ਪਾਰਸੁ ਹੋਇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥
स्वत:गुरूच्या व्यक्तिमत्त्वाचा अनुभव घेऊन, स्वतःचे व्यक्तिमत्त्व गुरूच्या पातळीवर उन्नत होते आणि मनुष्याचा प्रकाश सर्वोच्च प्रकाशामध्ये विलीन होतो.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥੪॥
ज्यांच्याकडे अशी पूर्व नियोजित नियती आहे (पूर्वीच्या कर्मांवर आधारित) केवळ तेच खरे गुरूंना भेटायला येतात.॥ ४॥
ਮਨ ਭੁਖਾ ਭੁਖਾ ਮਤ ਕਰਹਿ ਮਤ ਤੂ ਕਰਹਿ ਪੂਕਾਰ ॥
हे जीव! मला भूक लागली आहे, मला भूक लागली आहे अशा गोष्टी बोलू नका; रडू नका आणि तक्रार करणे थांबवा.
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜਿਨਿ ਸਿਰੀ ਸਭਸੈ ਦੇਇ ਅਧਾਰੁ ॥
ज्या परमेश्वराने ही सृष्टी आणि कोट्यावधी प्रजाती निर्माण केल्या, तोच परमेश्वर सर्व प्राणिमात्रांना आश्रय देतो.
ਨਿਰਭਉ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਸਭਨਾ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥
निर्भय परमेश्वर सदैव दयाळू आहे; तो सर्वांची काळजी घेतो.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੀਐ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੫॥੩॥੩੬॥
हे नानक!आपल्याला ही वस्तुस्थिती समजली आहे, केवळ गुरूच्याउपदेशाचे पालन करून(म्हणजेच केवळ परमेश्वराचे नामस्मरण करून)आणि अशाप्रकारे मुक्तीचा दरवाजा प्राप्त होतो.॥५॥३॥३६॥
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
ਜਿਨੀ ਸੁਣਿ ਕੈ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥
ज्या जीवांनी गुरूंचा उपदेश ऐकला आणि त्यांचे चिंतन केले,त्यांचे मन कधीच भटकत नाही.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਾਲਾਹਿ ਸਚੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
जे गुरूंच्या उपदेशाद्वारे परमेश्वराची स्तुती करतात त्यांना परमेश्वराच्या नामाचा खजिना प्राप्त होतो.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਸੁ ॥
जे परमेश्वराच्या भक्तीमध्ये अडकले आहेत ते शुद्ध आहेत; मी त्यांना समर्पित आहे.
ਹਿਰਦੈ ਜਿਨ ਕੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਹੈ ਪਰਗਾਸੁ ॥੧॥
ज्यांच्या अंत:करणात आत परमेश्वर राहतो, ते तेजस्वी आणि ज्ञानी आहेत. ॥१॥
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਧਿਆਇ ॥
हे माझ्या मना! प्रेम आणि भक्तीने परमेश्वराचे नामस्मरण कर.
ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਸੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
परंतु केवळ ज्यांची अशी पूर्वनिर्धारित नियती आहे, गुरूंच्या कृपेने ते परमेश्वराच्या प्रेमामध्ये गढून गेले आहेत.॥१॥रहाउ॥
ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਦੇਖਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਨਿਕਟਿ ਵਸੈ ਭਰਪੂਰਿ ॥
हे संतजनहो!आपल्या दिव्य दृष्टीने पाहा की परमेश्वर सर्वांच्या हृदयात पूर्णपणे विराजमान आहे.
ਗੁਰਮਤਿ ਜਿਨੀ ਪਛਾਣਿਆ ਸੇ ਦੇਖਹਿ ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ॥
जे गुरूंच्या उपदेशाचे पालन करतात ते त्याला जाणतात आणि त्याला सदैव पाहतात.
ਜਿਨ ਗੁਣ ਤਿਨ ਸਦ ਮਨਿ ਵਸੈ ਅਉਗੁਣਵੰਤਿਆ ਦੂਰਿ ॥
तो सद्गुणांच्या हृदयात परमेश्वर सदैव वास करतो, परंतु दुर्गुणांपासून दूर राहतो.
ਮਨਮੁਖ ਗੁਣ ਤੈ ਬਾਹਰੇ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਰਦੇ ਝੂਰਿ ॥੨॥
स्वार्थी प्राणी सद्गुणांनी रहित असतात आणि नामस्मरण न करता ते दुःखाने मरतात. ॥ २॥
ਜਿਨ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿਆ ਤਿਨ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥
जे गुरूच्या वचनावर ऐकतात आणि विश्वास ठेवतात, ते परमेश्वराला उत्कटतेने स्मरण करतात.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
ते नेहमी परमेश्वराच्या भक्तीमध्ये लीन राहिल्याने त्यांचे शरीर व मन शुद्ध होते.
ਕੂੜਾ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭ ਕਾ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥
करड्याच्या क्षणिक रंगाप्रमाणे, खोटे म्हणजे सांसारिक सुखांचा आनंद हा क्षणिक आणि मनाला त्रास देणारा असतो.
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਹੈ ਓਹੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਹੋਇ ॥੩॥
परंतु, ज्यांच्या अंतःकरणात परमेश्वराच्या नामाचा तेजस्वी प्रकाश (दैवी ज्ञान) आहे ते नेहमीच स्थिर राहतात.॥ ३॥